Johnny A - και Έλλην!

[ez]

Δεν ήξερα τη δουλειά του κι ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα (μέχρι και signature Gibson έχει!).

Με αφορμή την Ελληνική του καταγωγή (Αντωνόπουλος) νομίζω πως θα είχε ενδιαφέρον ένα ξεχωριστό θέμα όπου θα μοιραστούμε τις γνώσεις μας για Ελληνικής καταγωγής μουσικούς που ζούν, δημιουργούν και  εργάζονται σε άλλες χώρες.

Άκουγα το άλμπουμ του Get Inside και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους προτιμούν τεχνική με συναίσθημα και καλό γούστο σε καλαίσθητο mix.

Απο τζαζ μέχρι ροκ, μπλουζ και άλλα (all instrumental), ακούγεται σαν κάτι μεταξύ Chet Atkins/Danny Gatton/Robben Ford, προσωπικά μου θύμισε πολύ Carl Verheyen αλλά και Larry Carlton -ειδικά στο δίσκο του Renegade Gentleman.

Όχι και τόσο vintage αισθητική για τα γούστα μου, όμως ο δίσκος του κυλάει σαν γάργαρο νεράκι, ιδιαίτερα καλόγουστος και -αν μου επιτρέπετε- "εύκολος" στο άκουσμα ακόμη και απο σχετικά "απαίδευτα" αυτιά.

[odis13]

Εχει και πολυ ωραια hybrid τεχνικη στο δεξι χερι που με επηρεασε αρκετα στο παιξιμο μου. Θυμαμαι οταν τον πρωτοακουσα περασα αρκετο χρονο να μελετω διαφορα βιντεακια του. Και εχει και ηχαρα. Kαι πολυ γουστοζικη signature κιθαρα.

 

 

Fun fact: Πριν απο χρονια οταν ασχολουμουν με το student radio θυμαμαι μια εκπομπη που αποφασισαμε να παιξουμε σχεδον αποκλειστικα guitar instrumentals και θυμαμαι ειχα επιλεξει καποιο κομματι του, κατι απο Jeff Beck και το Slabo Day σε εκτελεση Blues Wire :D

[gmw]

Δεν τον είχα καν ακούσει ποτές μου !!  ;D νομίζω οτι έγινα Fan του απόψε, υπέροχος ήχος και μελωδίες , το δε χέρι του το δεξί πολύ θα το θέλα να το χα !!  ;D ;D

[ex-ΑΓΓΕΛΟΣ]

οχι τόσο αναγνωρισμενοι... μ αρεσουν αρκετα.. βασικό μέλος.. (  Ο 27χρονος Αλέξανδρος Μίαρης από την Κέρκυρα είναι ο leader του συγκροτήματος Electric Litany, που μόλις έβγαλαν το πρώτο τους cd από την Inner- Ear. Ζει μόνιμα στο Λονδίνο, όπου συνηθίζει να γράφει μουσικές για ανεξάρτητες κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Μαζί με έναν Άγγλο κι έναν Αμερικανό, δηλαδή τους δύο υπόλοιπους Electric Litany, είχαν την ευκαιρία να εμφανιστούν σε μικρές μουσικές σκηνές αρκετών ευρωπαϊκών μητροπόλεων, εκεί που το ύφος της δουλειάς τους περνάει χωρίς να προσκρούει στους τοίχους της αυστηρής βρετανικής pop παράδοσης. )