Εξυπηρέτηση πελάτη αλα ελληνικά!

[Superfunk]

Μα για αυτο και εκει δεν πας για να ψωνισεις..πας στους αλλους στην Denmark Street.... :lol:

[alkias]

καλα γενικος οι ελληνες επειχιραματιεσ ειναι για κλοτσες.

εμενα ενας φιλος μοθ αγορασε το καλοκαιρι μια ηλεκτρικη απο μαγαζη στην αθηνα.

Τώρα κατι πειρχε μαλλον και ειχε σηκοτηει αρκετα η γεφιρα. Με ρωταει τη τρεχει και ως ασχετος και εγω του λεω μην την πειραξεις κατσε να την παμε στο μαγαζει που την πειραμε, αλλα επειδη ειναι μακρια τελικα πιγαμε σε ενα γνωστο καταστημα στο περιστερη. Του την αφισαμε 3 μερες του δωσαμε και 25 ευρο και τι μας λεει? -Παιδια η κιθαρα εχει προβλημα απο κατασκεβεις. του λεμε ωραια και ποσο θελει για επισκεβει? -Δεν φτιαχνετε μας λεει ειναι για πεταμα!!!!!! Παρε αλλη εχω και κατι καλες φτηνες ελλα να σας δειξω μας κανει!!!!

 

Ε τα πειραμε και εμεισ και πηγαμε στο μαγαζη στην αθηνα την πειρε ο ανθρωπος και μεσα σε 5 λεπτα μας την φερνει τζιτζι και εντελως τσαμπα. Μολης του ειπαμε τη εγινε και σε ποιο μαγαζη μας κανει καλα αφτον τον ξερω πηγεντε και πητε του να παει να ανηξη κανα περιπτερο καλητερα!!!!

[fleamail]

Μα για αυτο και εκει δεν πας για να ψωνισεις..πας στους αλλους στην Denmark Street.... :lol:

 

Καλά εκεί μου έχει συμβεί το απίστευτο στο bass celar τύπος επέστρεψε vintage gibson bass επειδή απλά δεν του έκατσε όταν το πήρε σπίτι και οι τύποι του δώσαν τα 3.000 πίσω with no questions asked.

[NoControl]

Η πρώτη φορά που θυμάμαι να ζήτησα να παίξω με Les Paul σε ελληνικό μαγαζί ήταν γύρω στο '92-'93 (εγώ ήμουν 13-14), σε γνωστό "μουσικό οίκο" της Χαριλάου Τρικούπη που τότε άκμαζε (;) ενώ τώρα τον τρώει η μαρμάγκα απ'ότι παρατηρώ (γιατί άραγε;...). Όπως καταλαβαίνετε ο πωλητής μόνο τα γέλια δεν έβαλε (ήμουν και γεματούλης μικρός) και φυσικά δε μου έδωσε να παίξω. Παρόμοια κρούσματα υπήρξαν αρκετά καθώς περνούσαν τα χρόνια, όπως εύκολα καταλαβαίνετε ή έχετε και οι ίδιοι/ίδιες βιώσει.

 

Πριν από κανα 2χρονο είχα ζητήσει τιμές Les Paul Classic από ΟΛΑ τα μουσικομάγαζα του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας, και δεν υπήρξε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που να μου δώσει κιθάρα να παίξω (φυσικά σχεδόν όλοι περηφανεύονταν ότι τα κομμάτια που έχουν στο μαγαζί είναι διαλεγμένα και μπουμπουρμπουρ). Παρ'όλα αυτά δε με είχε ενοχλήσει αυτό, μιας και η καλύτερη τιμή που είχα βρει ήταν 1930 ευρώ, και σιγά μην τους τα έδινα.

 

Όταν βρέθηκα στη Denmark Street, και λίγο αφού ξεπέρασα το σοκ του βλάχου από το χωριό (έτρωγα κανονικά σάντουιτς κοιτάζοντας τις βιτρίνες και κρατώντας την τσάντα στο άλλο χέρι) διαπίστωσα σε ένα από τα μαγαζιά ότι πουλούσαν τις Classic περίπου 1000 λίρες, ήτοι γύρω στα 1400 ευρώ. Σημειωτέον ότι πηγαίνοντας στο Λονδίνο ήθελά να αγοράσω "κάτι", μιας και μόλις είχα πληρωθεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πίστευα ότι θα έφευγα με κιθάρα. Με την τιμή αυτή κάτι ξύπνησε μέσα μου :twisted: :D και άρχισα να μπαίνω σε ένα-ένα τα μαγαζιά εκεί (είναι περίπου 5-7 αν θυμάμαι καλά μαζί και με το Virgin) και να ζητάω τιμή ακριβώς. Δε θα ξεχάσω την έκπληξη και την απορία στα πρόσωπά τους όταν μου πρότειναν να τη δοκιμάσω κι εγώ τους έλεγα κάτι σε στυλ "δεν πειράζει, δε χρειάζεται".

 

Εν τέλει αγόρασα την κιθάρα για 990 λίρες (η πιο φτηνή τιμή που βρήκα εκεί). Όταν μπήκα και τη ζήτησα, μου έδωσε και τα 3 κομμάτια που είχε για να παίξω και να διαλέξω αυτή που ήθελα. Με έμπασε σε ένα booth με καμπίνες γύρω-γύρω και δύο σειρές κεφαλών επάνω στις καμπίνες. Μου ζήτησε ποια κεφαλή και ποια καμπίνα θέλω να ακούσω. Δεν είχε τη δική μου, του τη ζήτησα ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕ. Επίσης, μου έδωσε δώρα αξίας περίπου 50 λίρες.

 

Κανα δυο εβδομάδες αφού γύρισα στην Ελλάδα, περνώντας έξω από τον Καγμάκη είδα στη βιτρίνα μια ίδια κιθάρα, στο ίδιο χρώμα. Δεν άντεξα, μπήκα και ρώτησα πόσο μου την αφήνει. Η απάντηση ήταν: "2300 ευρώ φίλε μου, αλλά πρόσεξε ε; Είναι Gibson!". 8O

[toneless]

Ώχου βρε παίδες.

Πολυφορεμένο θέμα...

Εφόσον επιλέγετε τέτοιου είδους νταλαβέρια θα πρέπει να συμβιβάζεστε στη λειτουργία τους. Αν όχι, τότε μπορεί μεν μια γενική δυσαρέσκεια να μας πάει σε άλλο μονοπάτι αλλά πάντοτε θα υπάρχουν σχέσεις εξουσίας, είτε το θέλετε είτε όχι.

 

Απαίτησες από το τάδε μαγαζί να δοκιμάσεις μια κιθάρα αλλά ποτέ δεν απαίτησες από τον κατασκευαστή να φτιάξει κάτι άλλο στα μέτρα σου. Εφόσον έφτιαξα μια στάνταρ κιθάρα θέλω και έναν στάνταρ αγοραστή. Τι να δοκιμάσεις... Τσάμπα πληρώνω marketing τόσα χρόνια; Όταν λες ότι θες να δοκιμάσεις, με αμφισβητείς.

 

Αυτό σε παρένθεση, αγνοήστε με... :lol:

[PGS]

Καλησπέρα σε όλους! Θα ήθελα και εγώ να εκφράσω τη γνώμη μου κρίνοντας από το τι έχω βιώσει στα μαγαζιά της Ελλάδας.

1. Στο ζήτημα ανταγωνιστικότητας τα ελληνικά καταστήματα είναι πάτος...Δεν είχα ποτέ την απαίτηση να κάνουν ανάλυση ελαστικότητας ζήτησης των προιόντων τους ως προς την τιμή, ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Με στοιχειώδη λογική πάντως θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι όσο τους παίρνει οι τιμές πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στα λοιπά ευρωπαικά stores. Ελάχιστοι αν και μπορούν διαλέγουν αυτή την τακτική...

 

2. Το ότι πρέπει ο πελάτης να δοκιμάζει τα προιόντα που σκοπεύει να αγοράσει αφού υπάρχει η δυνατότητα είναι δεδομένο. Είναι η λογική του test drive που εφαρμόστηκε πριν δεκατετίες και σιγά σιγά επεκτάθηκε με τη μορφή promotion σε όλη τη γκάμα των βιομηχανικών προιόντων. Αλλά εμείς ας μείνουμε στο 1930...Λες και έναν amp δεν μπορούν να τον θυσιάσουν και να τον πουλήσουν μετά στο ebay ως slightly used...Πρέπει και αυτό να το πασάρουν στον τελευταίο άτυχο πελάτη που θα πάρει ανοιγμένο και παιγμένο προιόν.

 

3. Το κατά πόσο το σύστημα διαβάλλει τους συγκεκριμένους πωλητές εξαρτάται άμεσα απ' το πόσο το σύστημα είναι ανεκτικό σε ατομικές πρωτοβουλίες. Αν ο πωλητής έπρεπε να εναρμονίσει τη συμπεριφορά του βάσει των οδηγιών της επιχείρησης με τον κίνδυνο να αλλάξει πόστο δεν θα ήταν τόσο υπερόπτης.

 

4. Οι πιτσιρικάδες ακόμα και αν παίζουν 3 νότες έχουν το δικαίωμα να δοκιμάσουν ότι θέλουν. Εκτός απ' το γεγονός ότι με την πόρωση που έχουν μπορεί να αγοράσουν περισσότερα πράγματα από έναν επιλεκτικό έμπειρο πελάτη, υπάρχει η πιθανότητα αυτά τα τσογλανάκια να γίνουν οι μελλοντικοί μουσικοί που θα θαυμάζουμε. Όσα περισσότερα εμπόδια βρίσκουν τόσο καλύτερα. Και όσο για την αδικία του να πάρει ένα κωλοπαιδάκι με τα λεφτά της μαμάς μια les paul ενώ εγώ παίζω με mex strat σε live ας πάει στην κούβα που υπάρχει λιγότερη ανισοκατανομή. Τα πιτσιρίκια δεν έβλαψαν κανέναν υπάρχουν αρκετά πετάλια, κιθάρες και ενισχυτές για όλους.

 

5.Όσο για τις επιχειρήσεις που φτιάχνουν φασόν κιθάρες, εφέ, ενισχυτές δεν νομίζω ότι περιμένουν να πας καρφωτός να αγοράσεις τα προιόντα τους. Το promotion το αναλαμβάνει ο dealer που στην ελληνική πραγματικότητα δεν αναλαμβάνεται ποτέ... Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όπου πάμε συμπληρώνουμε ένα σωρό στοιχεία και διευθύνσεις και ποτέ δεν έρχεται κάτι σπίτι (σπάνιες εξεραίσεις)? Γιατί το marketing εισηγείται τεχνικές επιρρεασμού-δελεασμού που ποτέ δεν γίνονται πράξη...(στην Ελλάδα).

 

Κλείνω με μία απορία: Απ΄ τη στιγμή που η φήμη κανενός ελληνικού μαγαζιού δεν καταφέρνει να περάσει τα σύνορα γιατι δεν ακούν οι εμπλεκόμενοι το καμπανάκι ώστε να αναπροσαρμόσουν την τακτική τους? Οι πόροι υπάρχουν*. Η διάθεση και η διορατικότητα αμφιβάλλω...

*(εξαιρούνται κάτι αποτυχημένοι τύποι που ενώ θα μπορούσαν να ξέρουν όλους τους πελάτες με το μικρό τους (λόγω αριθμού) επιλέγουν να μην θυμούνται ποιον είδαν το πρωί...)

[k-a-f-ros]

ισως οταν βλέπουν κάποιον που έχει το "κασέρι" απο γονείς για ακριβό εξοπλισμό σε ηλικία που αυτοί έπρεπε να μαζευουν μόνοι τους χρήματα τους πιάνει λίγο πατριωτικά

 

Μετανοώ' date=' μετανοώ που έχω λεφτά! Συγχωρέστε με ω μέγα πωλητή, τί να κάνω; Ο μπαμπάκας μου είναι μεγιστάνας και η μητέρα μου διευθήνον σύμβουλος..αλλά να..και εγώ μια Les Paul θέλω! :twisted: :twisted: :twisted:

 

Απαίτησες από το τάδε μαγαζί να δοκιμάσεις μια κιθάρα αλλά ποτέ δεν απαίτησες από τον κατασκευαστή να φτιάξει κάτι άλλο στα μέτρα σου. Εφόσον έφτιαξα μια στάνταρ κιθάρα θέλω και έναν στάνταρ αγοραστή.

 

Συμφωνώ απόλυτα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε καραγκιόζης πωλητής μπορεί να σου την λέει, στο κάτω κάτω άμα δεν του αρέσει η δουλεία του να πάει να δουλέψει σε κανά σουβλατζίδικο! :P

Εξάλλου και ο στάνταρ αγοραστής πλέον θέλει να τσεκάρει ήχο, τί διάολο γουρούνι στο σακί θα αγοράζεις;

 

Είναι η λογική του test drive που εφαρμόστηκε πριν δεκατετίες και σιγά σιγά επεκτάθηκε με τη μορφή promotion σε όλη τη γκάμα των βιομηχανικών προιόντων. Αλλά εμείς ας μείνουμε στο 1930

 

μα τί λέμε τώρα' date=' ακόμα και τα καρπούζια "με το μαχαίρι" τα πουλάνε!!!! :wink:

 

Οι πιτσιρικάδες ακόμα και αν παίζουν 3 νότες έχουν το δικαίωμα να δοκιμάσουν ότι θέλουν.

 

Επ'αυτού, υπάρχουν μπάντες που παίζουν τρείς νότες και σπάνε κόκκαλα (βλ. και το άβαταρ μου/ όχι το 3 δεν έχει να κάνει με το πόσες νότες παίζουν)! Να υπενθυμίσω ότι οι Sonic Youth δεν είχαν ίδεα από κιθάρα όταν ξεκίνησαν, σκέψου να μην έδιναν κιθάρα στον Τ. Moore επειδή δεν ήξερε να παίζει solo..

[Tthawth]

Τα βάζουμε με τους πωλητες και το μόνο που καταφέρνουμε ειναι να τους δίνουμε αξία. Παρτε το δεδομένο οτι ο Α και ο Β πωλητής έχει τον συγκεκριμένο χαρακτήρα και πάντα έτσι θα φέρεται ακόμα και αν διαβάσει τι του "σέρνουμε" εδώ στο noiz. Μπορεί και να το διασκεδάζει. Θέλετε να απαλαγείτε οριστικά απο αυτούς; Απευθυνθείτε στον υπέυθυνο του καταστήματος με παράπονα για την εξυπηρέτηση. Και εαν και ο υπευθυνος έχει τα ίδια κόμπλεξ, ε τότε στείλτε ένα email με παράπονα στην εταιρεία που αντιπροσωπεύει. Μην το φοβάστε. Ειναι αρκετά απλό και στις περισότερες περιπτώσεις ειναι αποτελεσματικό. Λέτε π.χ. να μεινει ικανοποιημένη η ΦΧΨ γερμανική εταιρεία εαν μάθει οτι ο αντιπρόσωπος της στην Ελλάδα δεν αφήνει πελάτες να δοκιμάσουν τα προίντα της? Και βέβαια κάντε τον ρόμπα στο Noiz. Τόσο απλα.

[pureanalog]

Τα βάζουμε με τους πωλητες και το μόνο που καταφέρνουμε ειναι να τους δίνουμε αξία. Παρτε το δεδομένο οτι ο Α και ο Β πωλητής έχει τον συγκεκριμένο χαρακτήρα και πάντα έτσι θα φέρεται ακόμα και αν διαβάσει τι του "σέρνουμε" εδώ στο noiz. Μπορεί και να το διασκεδάζει. Θέλετε να απαλαγείτε οριστικά απο αυτούς; Απευθυνθείτε στον υπέυθυνο του καταστήματος με παράπονα για την εξυπηρέτηση. Και εαν και ο υπευθυνος έχει τα ίδια κόμπλεξ' date=' ε τότε στείλτε ένα email με παράπονα στην εταιρεία που αντιπροσωπεύει. Μην το φοβάστε. Ειναι αρκετά απλό και στις περισότερες περιπτώσεις ειναι αποτελεσματικό. Λέτε π.χ. να μεινει ικανοποιημένη η ΦΧΨ γερμανική εταιρεία εαν μάθει οτι ο αντιπρόσωπος της στην Ελλάδα δεν αφήνει πελάτες να δοκιμάσουν τα προίντα της? Και βέβαια κάντε τον ρόμπα στο Noiz. Τόσο απλα.[/quote']

 

και σε ποιον θα διαμαρυρηθούμε που δεν μπορούμε να παίξουμε Gibson. Αφού δεν υπάρχει επίσημος αντιπρόσωπος στην Ελλάδα...

 

Κατα τ'αλλα έχεις δίκιο. Απλά άμα γράψεις στην μητρική εταιρία είτε δε θα πάρεις απάντηση, είτε θα ανοίξεις μεγάλη ιστορία... Και τα δύο δε λένε. Αλλά ίσως πρέπει κανείς να το κάνει που και που. Ο λόγος που μια εταιρία σου δίνει τα προϊόντα της είναι για να τα προωθείς και να τα δείχνεις στον κόσμο.΄Οχι για να είσαι απλά μαγκας και να τα κονομάς υπερβολικά εκμεταλλευόμενος το όνομα της εταιρίας.

[alpatman]

θα πω μια εμπειρια απο Γερμανια που πηγα προσφατα .Ενα τεραστιο μαγαζι

σαν αποθηκη , οπου μεσα υπηρχαν ξεχωριστα τμηματα για καθε οργανο,εππεγελματικο ηχο κτλ .Παω σε μια τεραστια αιθουσα για κιθαρες . Βλεπω μακριους παγκους , με ολα τα εφε κιθαρας και πεταλια σε παραταξη , συνδεδεμενα ολα ,με κιθαρα ετοιμη να

την συνδεεις και δοκιμαζεις οποιοδηποτε εφε με ακουστικα . Μιλαμε για ολα τα εφε που κυκλοφορουν 'αναμενα' . Στις 3 απο τις 4 γωνιες ειχε 3 studio ,οποιος θελει παιρνει οποια κιθαρα θελει , και μπαινει μεσα και δοκιμαζει επισης ενισχυτες και εφε .Οι υπαλληλοι βρισκονταν διακριτικα ,γυρω γυρω , αν βλεπαν οτι θελεις βοηθεια ερχοντουσαν αλλιως σε αφηνανε να δοκιμασεις οτι θελεις ...