Είναι το ντύσιμο εργαλείο της "δουλειάς" μας;

[audiokostas]

Επειδή καταλαβαίνω ότι υπάρχει ενίοτε δυσκολία κατανόησης να το κάνω πιο λιανά.

Αν εννοεί κάποιος ότι το ντύσιμο είναι εργαλείο για τη σύνθεση ή την αναπαραγωγή μουσικής, όχι βέβαια και ρόλο κανένα (μάλλον και με επιφύλαξη στην περίπτωση που σε κάνει και νοιώθεις ωραία και δημιουργικά) δεν παίζει.

 

Εάν θεωρείς το live ως έναν τρόπο προώθησης της μουσικής σου ή τέλος πάντων της μουσικής σου άποψης / περσόνας σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ (και βάλε και τα κλάματα κύκλωπα) να μην σε νοιάζει το στυλ σου ΕΙΤΕ καθοδηγούμενος από το κοινό σου (ας πουμε Deep Purple που ανέφερες) από το οποίο ζητάς αποδοχή ΕΙΤΕ ηγούμενος στυλιστικά του κοινού σου (πρόχειρα Μαντόνα, Sex Pistols, Gaga ανεξάρτητα αν μου αρέσουν ή όχι) ΕΙΤΕ βάζοντας σε εξίσου σημαντικό ρόλο την οπτική της περσόνας σου (Bowie μου ρχεται πρώτος στο μυαλό).

 

Αν δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει perception το οποίο καθοδηγεί κατά τον μέγιστο τον εγκέφαλο και συνεπώς τα γούστα του λήπτη και πως αυτό μπορεί να το εκμεταλλευτεί ο εκάστοτε επαγγελματίας (αυτός που βγάζει λεφτά - η "δουλειά" του τίτλου - από αυτό που η πλειονότητά μας κάνει για χαβαλέ) ΔΕΝ έχει νόημα να συζητάμε καθότι θα καταλήγουμε σε αφέλειες που λεγε κι η σχωρεμένη η μάνα μου του στυλ "άμα είσαι καλός, αργά η γρήγορα θα φανεί η δουλειά σου κι ας μην το φωνάζεις".

 

Και εκπλήσσομαι που δεν έχει επενέβη και ο Μάραθος (ναι, ένας της κλίκας) που στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι κοντά σε αυτό που λες αυθεντία, όντας επαγγελματίας.

[mustafank]

Το ντύσιμο, από την στιγμή που υπάρχει η οικονομική δυνατότητα επιλογής ένδυσης και υπόδησης, είναι άποψη και, όπως κάθε έκφραση μας στον χώρο και στον χρόνο, είναι θέση.

Έμμεσα ή άμεσα.

Ακόμα και η απουσία "στυλιστικής" άποψης, είναι θέση και μην παραμυθιάζεστε.

 

Κάπου εδώ, συνοψίζεται, για μένα, η ουσία του θέματος.

 

Οι Beatles με αλλα ρουχα, παλι οι Beatles θα ηταν. Πως να το κανουμε τωρα. To ιδιο και οι Zeppelin, και οι Purple. Και πολλοι αλλοι. Και οι Πυξ-Λαξ, και οι Κατσιμιχαιοι, και οι Τρυπες. Γιατι μιλουσε η μουσικη τους (οπως φαινεται κι απο τα ιδια τα βιντεο), και οχι η εμφανιση τους.

 

Ωστόσο, αυτό που έχει συμβεί και είναι πραγματικότητα (και όχι θεωρητική άσκηση τύπου "what if..." ) είναι ότι οι Beatles, οι Ζeppelin, οι Purple έκαναν συγκεκριμένες ενδυματολογικές επιλογές, πλαισιώντας, ταιριαστά, τον ήχο με την εικόνα και το image τους.

 

Ακόμα και οι Πυξ Λαξ, που αναφέρθηκαν, σε κάποια φάση της συζήτησης έχουν το συγκεκριμένο στυλ του άπλυτου, αιώνιου, δήθεν κουλτουρέ φοιτητή, από το οποίο δεν ξέφυγαν ποτέ (ειδικά, ο Μπλιάχτσικας).

Δε βγήκαν ποτέ μα ποτέ να τραγουδήσουν ντυμένοι σαν σκυλάδες.

 

Όσο για τους peppers και τη γυμνή τους εμφάνιση επί σκηνής, το θεωρώ προφανές ότι είναι διαφημιστικό τρικ τύπου καλλιτεχνική δήλωση (και καλά) και όχι αδιαφορία τους για το φαίνεσθαι.

[atreu73]

Συμφωνώ με τον τζιμιπαπ (αν κατάλαβα καλά αυτό που λέει) στο ότι το “υπερθέαμα” στις μέρες μας έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας υποβαθμίζοντας σταθερά όποια “ποιότητα”.

Τις περιπτώσεις Μαντόνα και Γκάγκα σίγουρα δεν μπορεί κανείς να τις αναλογιστεί χωρίς τα εμφατικώς προτασσόμενα ειδικά εφέ.

 

[theoctapus]

Επειδή καταλαβαίνω ότι υπάρχει ενίοτε δυσκολία κατανόησης να το κάνω πιο λιανά.

 

Αν δεν έχει γίνει και τώρα κατανοητό, τι να πω.

[mustafank]

Τις περιπτώσεις Μαντόνα και Γκάγκα σίγουρα δεν μπορεί κανείς να τις αναλογιστεί χωρίς τα εμφατικώς προτασσόμενα ειδικά εφέ.

 

όπως και τον R.Waters με το "Τhe Wall".

 

 

[marathon]

Και εκπλήσσομαι που δεν έχει επενέβη και ο Μάραθος (ναι, ένας της κλίκας) που στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι κοντά σε αυτό που λες αυθεντία, όντας επαγγελματίας.

να μην εκπλήσσεσαι...η πείρα με έχει μάθει...να μην μπλέκω με ερασιτέχνες ;) ;D

[cos_dr]

Επειδή καταλαβαίνω ότι υπάρχει ενίοτε δυσκολία κατανόησης να το κάνω πιο λιανά.

Αν εννοεί κάποιος ότι το ντύσιμο είναι εργαλείο για τη σύνθεση ή την αναπαραγωγή μουσικής, όχι βέβαια και ρόλο κανένα (μάλλον και με επιφύλαξη στην περίπτωση που σε κάνει και νοιώθεις ωραία και δημιουργικά) δεν παίζει.

 

Εάν θεωρείς το live ως έναν τρόπο προώθησης της μουσικής σου ή τέλος πάντων της μουσικής σου άποψης / περσόνας σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ (και βάλε και τα κλάματα κύκλωπα) να μην σε νοιάζει το στυλ σου ΕΙΤΕ καθοδηγούμενος από το κοινό σου (ας πουμε Deep Purple που ανέφερες) από το οποίο ζητάς αποδοχή ΕΙΤΕ ηγούμενος στυλιστικά του κοινού σου (πρόχειρα Μαντόνα, Sex Pistols, Gaga ανεξάρτητα αν μου αρέσουν ή όχι) ΕΙΤΕ βάζοντας σε εξίσου σημαντικό ρόλο την οπτική της περσόνας σου (Bowie μου ρχεται πρώτος στο μυαλό).

 

Αν δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει perception το οποίο καθοδηγεί κατά τον μέγιστο τον εγκέφαλο και συνεπώς τα γούστα του λήπτη και πως αυτό μπορεί να το εκμεταλλευτεί ο εκάστοτε επαγγελματίας (αυτός που βγάζει λεφτά - η "δουλειά" του τίτλου - από αυτό που η πλειονότητά μας κάνει για χαβαλέ) ΔΕΝ έχει νόημα να συζητάμε καθότι θα καταλήγουμε σε αφέλειες που λεγε κι η σχωρεμένη η μάνα μου του στυλ "άμα είσαι καλός, αργά η γρήγορα θα φανεί η δουλειά σου κι ας μην το φωνάζεις".

 

Και εκπλήσσομαι που δεν έχει επενέβη και ο Μάραθος (ναι, ένας της κλίκας) που στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι κοντά σε αυτό που λες αυθεντία, όντας επαγγελματίας.

 

++

[atreu73]

όπως και τον R.Waters και το "Τhe Wall".

 

Γι' αυτό δεν είμαι σίγουρος. Σίγουρα όμως δεν θα ταξίδευα 1000 χλμ για να τον δω αν δεν υπήρχε θέαμα. Άλλη περίπτωση όπως και να το κάνεις.

[Waterfall-K]

Δεν έχει σημασία τι νομίζει ο καθένας μας, απ' την στιγμή που υπάρχει σεβαστός αριθμός ανθρώπων που πιστεύουν ότι το ντύσιμο και γενικά η εμφάνιση παίζει ρόλο, ο καλλιτέχνης στην σκηνή ΠΡΕΠΕΙ να το λάβει σοβαρά υπόψη του.

Ενας σεβαστος αριθμος ανθρωπων επισης μπορει να πιστευει οτι το να εισαι κρεατοφαγος ειναι εγκλημα, αλλοι μπορει να μη γουσταρουν που εισαι Gay, σε αλλους δεν αρεσει πως ντυνεσαι στη σκηνη, την πολιτικη σου αποψη ή το οτι εισαι πλουσιος. Μπορεις να αλλαξεις τα παραπανω για να τους ικανοποιησεις? Πρεπει να αλλαξεις τα παραπανω για να τους ικανοποιησεις?

Aν ηταν ετσι, η Θεα Ella Fitzgerald θα ειχε φροντισει να χασει καμια...150ρια κιλα για να μην ειναι σαν τοφαλος, και θα ειχε φροντισει επισης (μαζι με τον Louis) το παρακατω εξωφυλλο να μην ειχε υπαρξει ποτε. :P

 

 

Αλλα επειδη η γυναικα ηταν Η φωνη και Η Καλλιτεχνης και πανω απ'ολα ειχε σεβασμο στον εαυτο της και στην τεχνη της, δεν ακολουθουσε τα οποια "θελω" των fan της. Οταν ο μουσικος αρχιζει να κανει "τις ανάλογες υποχωρήσεις/βελτιώσεις/ρυθμίσεις" στη μουσικη του για να "αυξήσει το κοινό και την γενικότερη ικανοποίηση και αποδοχή" εκει αρχιζει η κατω βολτα.

Οταν δε αυτες οι "υποχωρήσεις/βελτιώσεις/ρυθμίσεις" αφορουν καταστασεις ασχετες με τη μουσικη του, οπως η εμφανιση του και αλλες γενικοτερες επιλογες της προσωπικης του ζωης, εκει το πραγμα ξεφευγει εντελως. Αν για να γινει αρεστος καποιος, μουσικος ή μη, πρεπει να ακολουθησει τα "πρεπει" και τα "θελω" των αλλων, γ@'μ@τα! 8)

 

για εμενα (προσωπικα)  τα κομματια της gaga ειναι κομματαρες, ανετα θα τα ακουω πιστευω σε 20 χρονια αρκετα απο αυτα και θα βλεπω και τα videoclip που εξισου μου αρεσουν.

Για μενα παλι, η περιπτωση της ειναι για κλοτσιες με Γερμανικες μποτες. ;D Αταλαντη μεχρι εκει που δεν παει, γι αυτο εξαλλου και ολο αυτο το τσιρκο. Μουσικη δεν εχει, αλλα απο φωτα και λοιπα ζογκλεριλικια ειναι πολυ μπροστα.

 

Εμπρος στον δρομο που χαραξε η (αφωνη) Madonna: Απασχολησε το κοινο και τα ΜΜΕ με οτι μ@λ@κια σου κατεβει στο κεφαλι (ή στο κεφαλι των managers σου) και θα κανεις μια λαμπρη καριερα. Πετυχημενη συνταγη, επιασε ως και στο Rock σε καποιες περιπτωσεις... 8)

 

 

οι Beatles, οι Ζeppelin, οι Purple έκαναν συγκεκριμένες ενδυματολογικές επιλογές, πλαισιώντας, ταιριαστά, τον ήχο με την εικόνα και το image τους.

Οι παραπανω δεν εκαναν τιποτε αλλο απ'το να ντυνονται οπως και το κοινο τους την εκαστοτε περιοδο. Οι DP δε ακολουθουν αυτον τον κανονα ακομα και σημερα. Δεν φορανε τη "rock" φορεσια τους στη σκηνη και περα απ'αυτη κυκλοφορουν με κοστουμια, φρακα, λιμουζινες και μπραβους γυρω τους. Το αντιθετο βεβαια συμβαινει με απειρες Metal μπαντες για παραδειγμα, ή μπαντες απο αλλα μουσικα ειδη.

 

Τωρα το να συγκρινουμε τα live και τη μουσικη του Waters με τα αντιστοιχα της Γκαγκά ξεπερναει ως και τα ορια της επιστημονικης φαντασιας.

[mustafank]

Γι' αυτό δεν είμαι σίγουρος. Σίγουρα όμως δεν θα ταξίδευα 1000 χλμ για να τον δω αν δεν υπήρχε θέαμα. Άλλη περίπτωση όπως και να το κάνεις.

 

Στη θέση του Waters μπορείς, κάλλιστα, να βάλεις και τους U2 και ο λόγος, που παρέθεσα τα δύο αυτά παραδείγματα είναι, για να μη θεωρήσει, εσφαλμένα, κάποιος ότι μόνο στο χώρο της ελαφράς και ανούσιας ποπ δίνεται σημασία στο θέαμα (και το υπερθέαμα), αλλά αυτό υπάρχει και σε πιο rock καταστάσεις.