Αθηνά Ρούτση-Δύο νέα τραγούδια.

[pipityri]

Καλησπέρα κύριοι,

 

Θα ήθελα να σας παρουσιάσω δύο τραγούδια από την καινούρια δουλειά της Αθηνάς Ρούτση, με γενικό τίτλο The Existence. Οι ηχογραφήσεις τελείωσαν τον περασμένο Απρίλιο

στο Soundflakes με ηχολήπτη τον Νίκο Παπαδόπουλο. Εχουν παίξει οι

 

Γιούλη Δανιγγέλη-Ακορντεόν, μεταλλόφωνο

Σπύρος Τυρέας-κιθάρα

Θάνος Κολοκυθάς-μπάσο

Γιώργος Παλαμιώτης-μπάσο

Σωκράτης Γανιάρης-κρουστά

Βαγγέλης Καλαμάρας-ντραμς

Βαλέριος Μάτολα-πιάνο

Γιώργος Ταϊφάκος-programming

 

Παραγωγή-Αθηνά Ρούτση/Γιώργος Ταϊφάκος

 

Τα τραγούδια, The echoes of a distance 

 

Μουσικη-Αθηνά Ρούτση, Στίχοι-Αθηνά Ρούτση, Κλαούντια Μάτολα

 

και Hide me

 

Μουσική/Στίχοι-Γιάννης Πασσάς

 

Η γνώμη σας παραπάνω από ευπρόσδεκτη.

 

[fusiongtr]

Πολύ ωραία και τα δύο. :)

 

Η down-ιάρικη ατμόσφαιρα βγαίνει υπέροχα.

 

Ενδιαφέρουσα δουλειά.

[geodimitri]

Πολύ ωραία τα κομμάτια!

 

Μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα που δημιουργούν. Επίσης η κοπέλα έχει πολύ ωραία φωνή.  :)

[Haris]

Πολύ όμορφα τραγούδια, εξαιρετική φωνή με προσωπικό ύφος, θαυμάσια ενορχήστρωση και παραγωγή.

Το Hide Me είναι διαμάντι.

 

Κανονικά θα γκρίνιαζα λίγο για την προφορά αλλά, για κάποιο λόγο, βρίσκω ότι με το συγκεκριμένο ύφος λειτουργεί θετικά.

 

[Nestoras]

 

Κανονικά θα γκρίνιαζα λίγο για την προφορά αλλά, για κάποιο λόγο, βρίσκω ότι με το συγκεκριμένο ύφος λειτουργεί θετικά.

 

Θα το κάνω εγώ.

[Superfunk]

Ωραιοτατα,με ΕΛΛΗΝΙΚΟ στιχο θα ηταν ακομα καλυτερα και φυσικα πιο real (με την  εννοια οτι θα "απασχολουσαν" και το εγχωριο κοινο στο οποιο,υποθετω , και απευθυνονται).

[atreu73]

Ωραία φωνή και ερμηνεία. Ενορχήστρωση, απόδοση. Όλα καλά. Το πρώτο θυμίζει έντονα τραγούδι αρχικών τίτλων ταινίας James Bond (άλλης εποχής) που όμως ξεφεύγει έξυπνα από την πεπατημένη και αποκτά δικό του χαρακτήρα.

Το δεύτερο επίσης ωραίο. Ωραίο και σύντομο. 

Από στίχους δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα.

Για την προφορά που ήδη αναφέρθηκε κατ’ εμέ είναι μια πολύ ωραία και καθόλου πιεσμένη ελληνική προφορά. Όπως ας πούμε η Μίλβα τραγουδά ελληνικά με ιταλική προφορά, έτσι και η κοπέλα τραγουδά αγγλικά με ελληνική.

 

 

[Haris]

Θα το κάνω εγώ.

Σιγά που δεν θα το 'κανες! ;D

 

Για την προφορά που ήδη αναφέρθηκε κατ’ εμέ είναι μια πολύ ωραία και καθόλου πιεσμένη ελληνική προφορά. Όπως ας πούμε η Μίλβα τραγουδά ελληνικά με ιταλική προφορά, έτσι και η κοπέλα τραγουδά αγγλικά με ελληνική.

Ακριβώς αυτό εισέπραξα κι εγώ, και μάλιστα η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η Milva... (όχι ερμηνευτικά).

Διαφωνώ με το φίλο μου το Νέστορα, γιατί για το συγκεκριμένο είδος και αυτή την ερμηνεία βρίσκω την προφορά χαριτωμένη. Υποθέτω ότι οι αγγλόφωνοι θα την θεωρήσουν "exotic".

 

[pipityri]

Κύριοι,

 

Ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο να ακούσετε και ακόμα περισσότερο για τα σχόλια σας.

 

Για την προφορά, θα ήθελα να ακούσω διεξοδικά τις απόψεις σας. Θεωρείτε, ας πούμε, πως μια τέτοια προφορά ξενίζει το αγγλόφωνο κοινό? Οι επαφές μου με ανθρώπους που ζούνε σε χώρες όπως USA, Καναδάς ή Αγγλία όπου οι κοινωνίες είναι πολυπολιτισμικές και η προφορά της εκάστοτε εθνικής γλώσσας έχει πολλές αποχρώσεις, με έχει οδηγήσει στο, οχι και τόσο

ασφαλές, συμπέρασμα πως γενικά έξω είναι σχετικά μπόσικοι με το θέμα.

 

Για τους φίλους που θα ήθελαν να πάρουν μια γεύση από κάτι με Ελληνικό στίχο, από την ίδια δουλειά, εδώ...https://soundcloud.com/athina-routsi/to-swma

 

Το Σώμα-Μουσική Αθηνά Ρούτση/Σπύρος Τυρέας, Στίχοι Σοφία Χατζηκοκολάκη.

[sfaku]

Διαφωνώ με το φίλο μου το Νέστορα, γιατί για το συγκεκριμένο είδος και αυτή την ερμηνεία βρίσκω την προφορά χαριτωμένη. Υποθέτω ότι οι αγγλόφωνοι θα την θεωρήσουν "exotic".

Γενικά οι αγγλόφωνοι δεν ενοχλούνται όταν η προφορά δεν είναι 100% πιστή. Τους αρκεί να είναι καλό το σύνολο. Αυτό είναι διαπίστωση και από ακροατές αλλά και από μουσικούς, Άγγλους και Αμερικάνους.

 

Έχω έναν φίλο μουσικό δημοσιογράφο που έχει ρωτήσει αρκετές φορές τη γνώμη γνωστών μουσικών για ελληνικές μπάντες [σε off the record συζητήσεις αφού έχει γίνει φίλος με πολλούς από αυτούς] και ποτέ δεν έχει αναφερθεί κανείς στην προφορά, ακόμη και όταν έχει ψεγάδια. Η απάντηση που εισπράττει συνήθως είναι If the band delivers, no problem.

 

Το όλο ζήτημα να είναι αγγλοπρεπής η προφορά είναι και λίγο δικό μας σύμπλεγμα ότι δεν ακουγόμαστε αρκετά Άγγλοι / Αμερικάνοι ( το οποίο συνδέεται κυρίως με το γεγονός ότι δεν είμαστε Άγγλοι ούτε Αμερικάνοι).

 

Ξεχνάμε εξάλλου ότι μπάντες όπως οι Scorpions με πολύ έντονο γερμανικό αξάν πούλαγαν και στις αγγλόφωνες χώρες, για να μην πάμε σε εξωτικά παραδείγματα όπως οι Gogol Bordello που τραγουδούν αγγλικά με ουκρανική προφορά and they are proud, αυτό ακριβώς είναι το διαφοροποιητικό τους στοιχείο.

 

Προσωπικά η φωνή της κοπέλας μου άρεσε πολύ, όπως και η άρθρωση, η ερμηνεία και η προφορά της. Η τελευταία θεωρώ ότι δίνει και μια δόση χαρακτήρα στη δουλειά.

 

Αξιόλογες συνθέσεις, καλαίσθητες ενορχηστρώσεις, οι δημιουργοί υποστηρίζουν τις επιλογές τους.

 

Εκεί που νομίζεις ότι πάει να γίνει κλισέ κάνει μια τρίπλα και σε πάει αλλού (στα πολύ θετικά αυτό), αν και για τα δικά μου υποκειμενικά και ταπεινά γούστα η δουλειά θα άξιζε τον κόπο να έχει μερικές πιο ανατρεπτικές πινελιές, ιδίως η ενορχήστρωση/ηχοληψία. Θα έλεγα δυο τυχαίες περιπτώσεις που μου ήρθαν στον νου όπως ο Tom Waits και το White Chalk της PJ Harvey για το τι εννοώ ανατρεπτικό. Αλλά αυτό φυσικά, το ομολογώ, είναι το καθαρά υποκειμενικό μου φίλτρο, προφανώς οι δημιουργοί έχουν το δικό τους και καλά κάνουν.

 

Για τους στίχους δεν έχω άποψη αν και η ερμηνεύτρια τους υποστηρίζει, δεν τους παπαγαλίζει.

 

Και αν και συνήθως συμφωνώ με τον SF στο ζήτημα της ελληνοφωνίας, υποψιάζομαι ότι αυτή η δουλειά δεν θα μου άρεσε στα ελληνικά.