Oi ποιο ΜΕΤΑΛ κλασσικοι συνθετες

[theoctapus]

'Ντάξει, η metal είναι πιο επική, επιβλητική πομπώδης απ' την jazz. Σφύριξε ο διαιτητής, λήξη.

[fusiongtr]

Σφύριξε ο διαιτητής, λήξη.

Δάσκαλε, νικήσαμε? ;D ;D ;D

[theoctapus]

Δάσκαλε, νικήσαμε? ;D ;D ;D

 

Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, μόνο σοφότεροι άνθρωποι. Βαθύυυ  :P

[theBox]

Την αποψη μου την ειπα και παραπανω (οτι βασικα γελαω με τις συγκρισεις μεταλ/κλασσικης ΠΑΡΟΤΙ μεταλας κατα βαθος). Αλλα θελω λιγο να σταθω σε κατι που εiπωθηκε παραπανω περι φτωχου voice leading sto metal.

 

Διαβαζα λοιπον σε ενα αρθρο (και δεν εχω λογους να διαφωνησω), οτι οσο ανεβαινει το διστορτιον/γκειν, τοσο πιο "δυσαρμονια" γινεται μια τριφωνη (και βαλε) συγχορδια. Μαλλον λογω του τροπου με τον οποιο τονιζονται και ενισχυονται οι "αρμονικες" μιας θεμελιωδους συχνοτητας (νοτας).

 

ΑΡΑ ειναι και λιγο πρακτικος ο λογος που χρησιμοποιουνται παραλληλες πεμπτες κατα κορον στην μουσικη αυτη, και ΙΣΩΣ να μην  ειναι (μονο)  λογω αγνοιας. Τουλαχιστον στους σοβαρους μεταλ μουσικους/καλλιτεχνες.

 

Ολα αυτα σας τα μεταφερω υπο το πρισμα τις ημιμαθειας που με χαρακτηριζει, οποτε take it with a grain of salt που λενε και οι φιλοι μας στο βορρα.

[Sami Amiris]

Πραγματικά δεν ήθελα να το συνεχίσω, αλλά δεν μου αφήνεις περιθώρια. 

 

Αν εσυ θεωρεις πχ το οτι να κλαιει καποιος ειναι το νεο...γελιο και να νομιζεις οτι αυτο ειναι επιχειρημα γελιεσαι(η κλαιγεσαι ;D).Πιστευεις οτι θα ειναι καποιος στο δρομο που κλαιει και θα υπαρξει καποιος που να ρωτησει γιατι γελαει? Αντιστοιχα οτι αν ακουσει καποιος τζαζ σαν ηχο στο δρομο  θα σου πει ποτε οτι ειναι πομπωδες,επικο και επιβλητικό?

 

Αυτό σαν συσχετισμός επιχειρημάτων είναι, για να δανειστώ τη δική σου έκφραση, για γέλια - ή κλάματα. Αντιστοιχίζεις κάτι που είναι έκφραση ανθρωπίνου συναισθήματος - και που στο κάτω-κάτω της γραφής, αν δεν είσαι 15χρονος, ξέρεις ότι πολλές φορές κάποιος γελάει για να μην κλάψει - με μουσική. Θα σου πώ λοιπόν κάτι: αν ρωτήσεις έναν μαύρο στο δρόμο του Harlem και τον βάλεις να ακούσει μία big band ενορχήστρωση του Glass Enclosure του Bud Powell, θα χρησιμοποιήσει σίγουρα τον όρο «επιβλητικό». Το «πομπώδες» πολλές φορές χρησιμοποιείται σαν υποβιβαστικός όρος στη μουσική, ως δείγμα υπερβολικής δραματουργίας, too much που λένε, οπότε μπορεί να μην το βάλει για να μην προσβάλει. Τώρα για τον όρο «επικό», τι να σου πώ, θα σε γελάσω. Δεν έχουν όλοι οι λαοί του κόσμου μυθολογία με δράκους και σπαθιά. Και είναι εξίσου άνθρωποι με εσένα και εμένα. Θα πάω πάσο σε αυτό.

 

βεβαια εσυ την απαντηση την εχεις ετοιμη,θα τον πεις ασχετο και αμορφωτο και οτι δεν την εχει μελετησει αλλα ξεχνας ομως οτι αυτο που εκλαμβανει ο ακροατης ειναι ηχος,ατμοσφαιρα και δεν χρειαζεται διατριβη στην τζαζ η σε οποιαδηποτε μουσικη για να σου πει τι νιωθει ;).

 

Όχι, δεν θα τον πώ άσχετο και αμόρφωτο. Απεναντίας, εσύ καταδεικνύεις τον ίδιο σου τον εαυτό άσχετο με τη jazz τουλάχιστον, και σίγουρα αμόρφωτο ως προς το είδος, γιατί έκανες ότι μπορείς για να το αποδείξεις. Ή τρολλάρεις ή έτσι είναι. Δεν μπορώ να γνωρίζω.

 

Όχι, δεν χρειάζεσαι διατριβή στη jazz για να ξέρεις τη νιώθεις ακούγοντάς την. Αυτό έλειπε. Η μουσική είναι φτιαγμένη για τους ακροατές, όχι για τους μουσικούς. Ο μουσικός παράγει, ο ακροατής ακούει, και ο καθένας έχει το ρόλο του.

 

ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, ο ακροατής που θέλει να ξέρει ένα είδος ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ από που ξεκινάει και που φτάνει, πρέπει να το ψάξει πολύ καλά. Κάτι που προφανέστατα δεν έχεις κάνει εσύ με τη jazz. Εδώ που τα λέμε αμφιβάλλω το πόσο καλά έχεις ψάξει το ίδιο το metal, γιατί οι επιλογές σου σε αυτό είναι όλες πολύ περιορισμένης ακτίνας δράσεως, έχεις αφήσει πολλά απ'έξω. Αλλά μπορείς να ξέρεις και να το κάνεις επίτηδες, οπότε δεν θα το συνεχίσω, απλά προβληματίζομαι.

 

Σου λέω λοιπόν, για να ενημερώσω εσένα και όποιον ενδιαφέρεται περί του είδους, ότι η jazz δεν είναι μία μουσική. Είναι κάτι τόσο τεράστιο σε εύρος όσο και η κλασσική, αν όχι ακόμη ευρύτερο. Είναι ένα είδος που απλωθεί από το blues'n'swing - που είναι ο βασικός του κορμός, αλλά σε καμία περίπτωση ο μόνος - , τη βραζιλιάνικη, αφροκουβανέζικη, αργεντίνικη μουσική παράδοση, μέχρι τη σύγχρονη κλασσική (υπάρχει και ξεχωριστός όρος για αυτό: cross over), τις ethnic παραδόσεις πρακτικά όλων των χωρών του πλανήτη, και βέβαια και την ινδική μουσική - βλέπε Vijay Iyer και Rudresh Marhanthappa κτλ. Και βέβαια δεν αφήνουμε από έξω το rock (βλέπε jazz rock) ή το funk (fusion = jazz + rock + funk + latin + ό,τι άλλο προαιρείται ο καθείς). Και ξαναγυρνάω στο cross over, το οποίο περιλαμβάνει ενορχηστρώσεις με big band και συμφωνική μουσική, και μη μου πεις ότι δεν είναι jazz αυτό, διότι τα έχει κάνει ως και ο Wynton Marsalis. Ποιό jazz πεθαίνεις.

 

Οι πιθανές jazz ενορχηστρώσεις είναι από solo όργανα μέχρι συμφωνική + big band. Με όλους τους ενδιάμεσους συνδυασμούς. Και από στυλ μπορεί να υπάρχουν όλα τα προαναφερθέντα and then some. Δεν φταίω εγώ, ούτε τα λέω όλα jazz. Όταν κάνεις jazz σπουδές έξω, όλα αυτά κάνεις, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν στη jazz.

 

Άρα λοιπόν, η jazz είναι ένα πραγματικά γιγαντιαίο σε μέγεθος είδος μουσικής. Περιλαμβάνει άπειρα πράγματα. Όλα αυτά που σου είπα είναι παρακλάδια της jazz. Όταν πας να σπουδάσεις, όλα αυτά μαθαίνεις, και φυσικά όσο προλαβαίνεις σε 4 χρόνια  + 2 για το master. Πραγματικά δεν προλαβαίνεις.

 

Απάντησέ μου λοιπόν: Ποιά jazz από αυτές εννοείς να ακούσει κάποιος στο δρόμο; Θα βγάλει την ίδια εντύπωση από Louis Armstrong όπως με Richie Beirach? Ή από Wynton Marsalis οπως με Vijay Iyer? ;H από Gonzalo Rubalcaba όπως με Claire Fischer? Ή από Keith Jarrett όπως με Art Tatum? Ή.. ή.. ή.. Όλα jazz είναι, και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση το ένα με το άλλο. Οπότε, σε ξαναρωτάω, όταν λες

 

Αντιστοιχα οτι αν ακουσει καποιος τζαζ σαν ηχο στο δρομο  θα σου πει ποτε οτι ειναι πομπωδες,επικο και επιβλητικό?

Ποιά jazz εννοείς; Για να ξέρουμε τι λέμε. Συγκεκριμένα πράγματα παρακαλώ, όχι υπεκφυγές.

 

Οσο για τα επιθετα,ως ενα βαθμο φυσικα ο καθενας δινει τους δικους του χαρακτηρισμους αλλα ποτε δεν ξεπερνουν καποια ορια: Αν βαλεις σε καποιους πχ να ακουσουν μια ελαττωμενη τριάδα(diminished triad) η μια ελαττωμενη τριαδα με ελαττωμενη εβδομη(minor7b5) και τους ρωτησεις τι συναισθημα τους δημιουργει,θα σου πουν διαφορα: Καποιος θα σου πει παραξενο αλλος θλιμμενο αλλος αποκοσμο αλλος εκνευριστικο και ολα αυτα ειναι διαφορετικα αλλα περιγραφουν μια συγκεκριμενη ταση καθως κανενας απο αυτους δεν θα σου πει ειναι χαρουμενο η ανεβαστικο η αισιοδοξο ;) κτλ κτλ κτλ.

 

Αυτό, λυπάμαι που στο λέω, αλλά δείχνει το πόσο λίγο δείχνεις να ξέρεις μουσική. Και δε στο λέω να σε προσβάλλω, αλλά λέω απλώς την αλήθεια. Υπάρχουν ματζόρε κομμάτια με απίστευτη θλίψη, όπως π.χ. τα θέματα του Ραχμάνινοφ που χρησιμοποιούν την Harmonic Major, και μινόρε κομμάτια που δεν έχουν πουθενά μία μεγάλη τρίτη μέσα τους αλλά έχουν πολύ κέφι, π.χ. τα μισά funk εκεί έξω. Η δε ελαττωμένη που αναφέρεις, χρησιμοποιείται πολύ στη swing μουσική σαν αντικατάσταση της I, δηλ. Io7 - I6, και ναι, ακούγεται μια χαρά χαρούμενη. Συνεπώς η χαρά και η λύπη έχουν να κάνουν όχι με το τι συγχορδία χρησιμοποίησες, αλλά με το συνολικό κλίμα του κομματιού. Αυτό που είπες είναι τελείως λάθος.

 

Το πιασες τωρα λοιπον?Οι παραπανω μπορει να μη ξερουν τι ακκορντο ειναι,η ακομα και το τι θα πει ακκορντο αλλα μπορουν αμεσα να σου πουνε τι συναισθημα τους δημιουργει ενας ηχος(δεν χρειαζονται διατριβη στη μουσικη για να σου πουνε τι νιωθουν)....Κανενας δεν θα σου πει χαρουμενο η κατι παρομοιο.

 

Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν υπήρχε τίποτε εξ'αρχής να πιάσω. Εσύ είσαι αυτός που έχεις βγει τελείως έξω από το επιτρεπόμενο βάθος και πνίγεσαι, και ξεστομίζεις ότι σου κατέβει. Σαφώς, και σε αυτήν την παράγραφο συμφωνώ ότι δεν χρειάζεται να γνωρίζεις τι ακούς για να νιώθεις, ΑΛΛΑ:

 

Ετσι και με το επικος επιβλητικος πομπωδης...κανενας δεν θα σου τα πει αυτα για την jazz 8).

 

Αυτά είναι δικά σου, και ΜΟΝΟ δικά σου, και αυθαίρετα, συμπεράσματα. Δεν είναι όλοι όπως εσύ, ούτε εσύ όπως όλοι. Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν μπορεί το δικό σου γούστο να είναι παγκόσμιο, και να κρίνει τα πάντα. Και μάλιστα για πράγματα που αποδεδειγμένα δεν έχεις ιδέα - να σου θυμίσω τις εκφράσεις σου περί γλυκανάλατων συγχορδιών 7ης και καλού voice leading και πλαστικά κατάνα και τέτοια που είπες, χωρίς εμφανώς να έχεις ιδέα για το εύρος της μουσικής και το πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι αυτά που λές με το μεγαλύτερο τμήμα της μουσικής αυτής. Αυτό ακριβώς είναι η ελληναράδικη νοοτροπία που εγώ προσωπικά δεν αντέχω ούτε δευτερόλεπτο.

 

Καλή συνέχεια.

[mustafank]

Πραγματικά, εκπλήσσομαι με τις αντοχές και την υπομονή του Sami, να δίνει τεκμηριωμένες και ψύχραιμες απαντήσεις, που, μόνο, κέρδος θά έχει κάποιος, αν τις μελετήσει!  ;)

 

 

 

_{δυστυχώς, όμως, δε νομίζω και δεν ελπίζω ότι θα βγάλει άκρη σε αυτήν την περίπτωση :-\}

[marathon]

Πραγματικά, εκπλήσσομαι με τις αντοχές και την υπομονή του Sami, να δίνει τεκμηριωμένες και ψύχραιμες απαντήσεις, που, μόνο, κέρδος θά έχει κάποιος, αν τις μελετήσει!  ;)

προφανώς δεν πρόκειται να πείσει το παλικάρι...αλλά βοηθάει και μορφώνει εμάς τους υπόλοιπους... ;)

[mustafank]

...αλλά βοηθάει και μορφώνει εμάς τους υπόλοιπους... ;)

 

Ακριβώς! Όποιος μπει στη διαδικασία να ψάξει τις απαντήσεις του, εκτός από ονόματα καλλιτεχνών, θα βρει και πλειάδα θεωρητικών γνώσεων (με τη μορφή tip  ;) )

[theoctapus]

προφανώς δεν πρόκειται να πείσει το παλικάρι...αλλά βοηθάει και μορφώνει εμάς τους υπόλοιπους... ;)

 

+1. Ευχαριστούμε Sami.

[Superfunk]

προφανώς δεν πρόκειται να πείσει το παλικάρι...αλλά βοηθάει και μορφώνει εμάς τους υπόλοιπους... ;)

 

+1000