Oi ποιο ΜΕΤΑΛ κλασσικοι συνθετες

[fm]

 

 

http://www.metalsucks.net/2013/11/01/moshing-mozart/

 

παραθετω ενα κατα την γνωμη μου πολυ ενδιαφερον κειμενο για της ομοιοτητες(κατα τον γραφοντα τουλαχιστον) μεταξυ της μεταλ και διαφορων κλασσικων συνθετων.Τι λετε εσεις που γνωριζεται περισσοτερα απο κλασσικη μουσικη,στεκουν αυτα που λεει?υπαρχουν ομοιοτητες?αυτοι οι συνθετες θεωρουνται κλασσικοι η κατι αλλο?

 

το αρθρο ειναι στα αγγλικα

[neeq]

Τα περισσότερα απο αυτα που γραφει μπορω να τα σκεφτω αυτουσια, για τη συγκριση οποιωνδήποτε αλλων ειδών.

 

Πχ, η ηλεκτρονική μουσική μου θυμίζει τη τζαζ, γιατι περιεχουν και οι 2 θαυμαστες δημιουργίες που δημιουργουν αποκοσμες ατμοσφαιρες, ενω συχνα θα συναντήσεις και στα 2 είδη, πολυ καλους μουσικούς.

 

Πολλή αοριστολογία, δε νομιζω να καταφερε να πει αυτο που ηθελε να πει

[Nikolas]

Το να βάλεις ταμπέλες σε κάποια ονόματα δεν έχει νόημα. Και δε νομίζω ότι το κάνει για αυτό.

 

Νομίζω ότι, απλά, λεέι πως μερικά κλασσικά έργα είναι τόσο δυναμικά ή ακριβώς στο σκοπό τους που αξίζει να τα ακούσει, γευτεί και χαρεί και ένας μεταλάς. Ή κάπως έτσι.

[degdekis]

Δεν προλαβαίνω να διαβάσω το άρθρο, αλλά ούτως ή άλλως είναι μία γνώμη που πάντα την είχα (ότι η μέταλ είναι η κλασική του μέλλοντος), και συχνα ερχόμουν σε αντιπαράθεση με άλλους για αυτό. Θεωρώ ότι το μέταλ ανακαλύφτηκε απο έναν τύπο που λεγόνταν Αντόνιο Βιβάλντι, τη στιγμή που παρουσίασε τις 4 εποχές....μετά ξεχάστηκε για πολλάαααα χρόνια και ξαναανακαλύφτηκε απο τον Ιόμι και τη παρέα του κάπου στα 70's...

[kosgeorgiad]

Δεν προλαβαίνω να διαβάσω το άρθρο, αλλά ούτως ή άλλως είναι μία γνώμη που πάντα την είχα (ότι η μέταλ είναι η κλασική του μέλλοντος), και συχνα ερχόμουν σε αντιπαράθεση με άλλους για αυτό. Θεωρώ ότι το μέταλ ανακαλύφτηκε απο έναν τύπο που λεγόνταν Αντόνιο Βιβάλντι, τη στιγμή που παρουσίασε τις 4 εποχές....μετά ξεχάστηκε για πολλάαααα χρόνια και ξαναανακαλύφτηκε απο τον Ιόμι και τη παρέα του κάπου στα 70's...

 

 

Αρα μαλλον εννοεις οτι το μεταλ ειναι η μουσικη του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.

[degdekis]

 

Αρα μαλλον εννοεις οτι το μεταλ ειναι η μουσικη του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.

 

Δεν καταλαβαίνω πως έβγαλες αυτό το συμπέρασμα ότι εννοω αυτό...

τες πα, όχι δεν εννοώ αυτό. Ξαναλέω ότι η μεταλ είναι η κλασική του μελλοντος. Αυτό σημαίνει ότι στο ΜΕΛΛΟΝ τη στιγμή που πολλά είδη μουσικής θα έχουν φθινει και ξεχαστεί, ή και αντικατασταθεί απο πάντα νέα είδη, ΕΝΑ θα μείνει ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ. θα ακούγεται πάντα απο αρκετό κόσμο,διότι η μέταλ εξιτάρει τον εγκέφαλο με τον ίδιο τρόπου που τον εξιτάρει η κλασική. Με την δεξιοτεχνία, (και εξηγώ εδώ ότι αυτού του είδους τη μέταλ εννοώ και όχι την τσιμπουκουρδουλέιτορ και την τριγαμοσταυρέιτορ) και την ταχύτητα εννίοτε. Σχήματα όπως οι Dream Theater θα θεωρούνται κλασικά για πολλά χρόνια στο μέλλον.

 

 

[Nikolas]

Δεν καταλαβαίνω πως έβγαλες αυτό το συμπέρασμα ότι εννοω αυτό...

τες πα, όχι δεν εννοώ αυτό. Ξαναλέω ότι η μεταλ είναι η κλασική του μελλοντος. Αυτό σημαίνει ότι στο ΜΕΛΛΟΝ τη στιγμή που πολλά είδη μουσικής θα έχουν φθινει και ξεχαστεί, ή και αντικατασταθεί απο πάντα νέα είδη, ΕΝΑ θα μείνει ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ. θα ακούγεται πάντα απο αρκετό κόσμο,διότι η μέταλ εξιτάρει τον εγκέφαλο με τον ίδιο τρόπου που τον εξιτάρει η κλασική. Με την δεξιοτεχνία, (και εξηγώ εδώ ότι αυτού του είδους τη μέταλ εννοώ και όχι την τσιμπουκουρδουλέιτορ και την τριγαμοσταυρέιτορ) και την ταχύτητα εννίοτε. Σχήματα όπως οι Dream Theater θα θεωρούνται κλασικά για πολλά χρόνια στο μέλλον.

Ένα απ'τα βασικά γνωρίσματα της κλασσικής μουσικής, έναντι όποιου άλλου είδους (ίσως εκτός της τζαζ) είναι ότι παίζεται:

α. Με ακουστικά/φυσικά όργανα

β. Προορίζεται για κατανάλωση, κανονικώς, στον συναυλιακό χώρο.

γ. Είναι γραμμένη σε παρτιτούρα όπου δεν υπάρχει η ΑΠΟΛΥΤΗ εκτέλεση, όπως νοείται με την ποπ/ροκ/μεταλ/οτιδήποτε αλλά η κάθε εκτέλεση μπορεί να είναι μία από τις πιθανές.

 

Με τα παραπάνω κριτήρια αυτό που λες είναι άκυρο νομίζω.

 

Το ότι κάποιοι είναι πραγματικοί δεξιοτέχνες στα όργανά τους (και στη σύνθεση ίσως) δε σημαίνει ότι αυτόματα μπαίνουν στην μικρή, κλειστή, απόλυτη ομάδα των κλασσικών (<-σχόλια δικά μου για τον εαυτό μου)...

 

_____________________

 

Δεδομένου ότι το "κλασσικό" είναι αυτό που έχει αντέξει στο χρόνο τότε φυσικά η μέταλ ή οι Dream Theater (King Crimson?) μπορεί να αντέξουν στον χρόνο, όπως και οι Beetles άλλωστε. Αλλά και πάλι δεν έχει να κάνει μόνο με την μέταλ τότε. ;)

 

Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς...

[degdekis]

Συγχώρα με αλλά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο τα 3 (ορθά) στοιχεία που αναφέρεις για την κλασική μουσική, έχουν σχέση, και μάλιστα ακυρώνουν αυτό που λεώ. Επειδή ισχύουν αυτά τα 3 γνωρίσματα της κλασικής μουσική σημαίνει ότι η μέταλ δεν μπορεί να είναι διαχρονική? Γιατί? Επειδή δεν γράφεται συνήθως σε παρτιτούρα? Επειδή χρησιμοποιεί ακουστικά κ ηλεκτρικά όργανα? Η επειδή ακούγεται μονο στο μέγαρο ενω τη μέταλ (και γενικά τη σύγχρονη μουσική) την ακούς παντού? Ειλικρινά το χάνω, δεν το λέω ειρωνικά, αν μπορείς εξήγησέ το αλλιώς και πάλι οκ. Ο καθένας με τη δεκτή γνώμη του.

 

Και για να μην παρεξηγηθώ, λατρεύω τη κλασική και τη τζαζ, και όχι μόνο στα λόγια. Η δισκογραφία που έχω έχει περισσότερους δίσκους κλασσικής και τζαζ απο ότι μεταλ, αλλά η μέταλ με έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια (το progresive, όχι γενικά όποιος κοπανάει διπέταλο στα 1282 bpm) γιατί πραγματικά σε κάθε της νότα βρίσκω νόημα και την αίσθηση της διαχρονικότητας.

 

Στο ερώτημα του ποστ να πω ότι οι πιο μεταλ κλασικοί συνθέτες για μενα είναι οι ρομαντικοί vivaldi-albinoni, και κάποια πράγματα απο brahms, bethoven (συμφωνίες δεν θυμάμαι απ έξω, πρέπει να ξεσκονίσω τους δίσκους μου για να τα δω)

[Haris]

@degdekis: Δεν καταβαίνω τη συλλογιστική σου. Εκτός αν δεν είναι συλλογιστική αλλά μία απλή αίσθηση που υπαγορεύεται από την αγάπη σου στο είδος.

Αυτό που γενικά λέμε "κλασική μουσική" υπάρχει και εξελίσσεται εδώ και σχεδόν μισή χιλιετία και πέρασε από πολλές διαφορετικές περιόδους και μορφές.

Το μέταλ σαν συγκεκριμένο υπο-είδος του ροκ υπάρχει εδώ και 40 χρόνια. Το prog-metal δε, ακόμα λιγότερα. Μόνο μετά από 500 χρόνια θα φανεί αν αυτό που λες ισχύει. Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω.

 

[mustafank]

Το γεγονός ότι μέταλ συνθέτες αντιγράφουν φόρμες και τρόπους της κλασικής μουσικής, δε νομίζω πως κάνει και τους ίδιους κλασικούς μουσικούς.

 

Ύστερα και αυτό:

γ. Είναι γραμμένη σε παρτιτούρα όπου δεν υπάρχει η ΑΠΟΛΥΤΗ εκτέλεση, όπως νοείται με την ποπ/ροκ/μεταλ/οτιδήποτε αλλά η κάθε εκτέλεση μπορεί να είναι μία από τις πιθανές.

 

αποτελεί τεράστια διαφοροποίηση της κλασικής από το μέταλ.

 

Αρκεί να ανατρέξει κάποιος στις συζητήσεις περί shredding, Malmsteen ή άκόμα και σε προτάσεις online διδασκαλίας τύπου Stetina, όπου δεν δείχνονται πιθανοί τρόποι εκτέλεσης ασκήσεων και -κατ'επέκτασιν- κομματιών, αλλά ακριβής αναπαραγωγή, ακόμα και στο strumming pattern.

 

+1000 και στην τοποθέτηση του Haris