Κανείς μουσική για Ελληνικό στίχο?

[ParisM]

Που ήσουν κρυμμένη τόσα χρόνια;

Ποια σε ταξίδευαν βαγόνια;

τη ζωή σου ποιοι ορίζαν;

ποιοι την αγάπη σου κερδίζαν;

 

Τώρα σε γνώρισα και φεύγεις

μάλλον ρε τύχη μ'αποφεύγεις

για να σε βρω σε ξένους κόσμους

θα χτίσω γέφυρες και δρόμους

 

Με ένα τραγούδι μου θα σπάσω ξανά

τη μοναξιά σου σε κομμάτια γυαλιά

εκεί που είσαι να γελάς δυνατά

μήπως σ'ακούσω και νιώσω καλά

 

Πέρασε ακόμα μία μέρα

θλιμμένες νότες στον αέρα

να μετράνε το κενό σου

να καρτερούν τον ερχομό σου

 

Και εγώ να φτιάχνω τραγουδάκια

και να σκαρφίζομαι στιχάκια

για να νιώθω πιο κοντά σου

να μπερδευτώ με τη φωτιά σου

 

Με ένα τραγούδι μου θα σπάσω ξανά

τη μοναξιά σου σε κομμάτια γυαλιά

εκεί που είσαι να γελάς δυνατά

μήπως σ'ακούσω και νιώσω καλά

 

 

όποιος ενδιαφέρεται για το παρών αλλά και για άλλα κομμάτια η διεύθυνση του mail μου:[email protected]

[ParisM]

Επίσης και αυτούς εδώ τους στίχους:

 

 

τις πεταμένες ώρες μου

αράζω στις αιώρες μου

και φεύγω,και φεύγω...

 

τις πεταμένες μέρες μου

ανάσες και φοβέρες μου

γυρεύω,γυρεύω....

 

κι εσύ εκεί, εκεί

πάλι να λες μια προσευχή,γυμνή

πάλι να βγάζεις την αγάπη

όνειρο ψέμα και απάτη

 

κι εγώ εδώ

να σ'αγαπάω έτσι για το καλό

έτσι όπως ήθελες να γίνει

τίποτα όρθιο να μη μείνει

 

Κι εσύ λουσμένη από του φεγγαριού το φως

λόγια να λες που να ανεβαίνουν ως τα σύννεφα

και σαν θεριέψει πάλι ο ουρανός

στο χώμα πέφτουν

 

είναι τα λόγια σου κατάρες και χαρές

που βασανίζουν το κορμί μου αλλύπητα

καταραμένος ν'αγαπώ χίλιες φορές

αυτούς που φεύγουν

 

τις πεταμένες σκέψεις μου

φορτώνω στις εμπνεύσεις μου

και φεύγω,και φεύγω....

 

τις πεταμένες λέξεις μου

στο πάτωμα της τσέπης μου

γυρεύω,γυρεύω....

 

όμως εσύ,εσύ

μοιάζεις με κατακόκκινο πανί

που όλο με προκαλεί να ρίξω

τον εαυτό μου να χτυπήσω

 

όμως εγώ, εγώ

που σιγοκαίγομαι κάθε λεπτό

το όπλο στρέφω στο φεγγάρι

μακριά το όνειρο να πάρει

 

Κι εσύ λουσμένη από του φεγγαριού το φως

λόγια να λες που να ανεβαίνουν ως τα σύννεφα

και σαν θεριέψει πάλι ο ουρανός

στο χώμα πέφτουν

 

είναι τα λόγια σου κατάρες και χαρές

που βασανίζουν το κορμί μου αλλύπητα

καταραμένος ν'αγαπώ χίλιες φορές

αυτούς που φεύγουν

 

[dpapan]

Υπάρχουν ακόμα οι στίχοι για μελοποίηση;