David Byrne: 'The internet will suck all creative content out of the world'

[atreu73]

Σίγουρα θα υπάρχουν περιπτώσεις όπου η γνώμη μιας μικρής ομάδας ή ακόμα και του ατόμου θα τοποθετήσουν κάποιον στο βάθρο του καλλιτέχνη. Υπάρχουν φυσικά και περιπτώσεις που στο βάθρο τοποθετούνται άτομα που εκτός από μια αδυσώπητη φιλοδοξία έναν επαγγελματισμό μια έφεση στο πιάνο ή στη κιθάρα το έργο τους μοιάζει στείρο από κάθε δημιουργικότητα.

Εμμένω παρόλα αυτά στη θέση ότι σήμερα αυτό που αναγνωρίζω εγώ ως τέχνη ορίζεται στα κυνικά ίσως πλαίσια μιας χρηματικής ανταμοιβής.

Η αναγνώριση που της δίνω, είτε πρόκειται για την Ντίκινσον είτε για την Μαρία Κάλλας, μεταφράζεται σε χαρτονομίσματα που αφήνουν το πορτοφόλι μου.

Παρεμπιπτόντως δεν ξέρω αν έχετε ακούσει το Madama Butterfly του Puccini. Μόνο 19,99 ευρώ και είναι ένα αριστούργημα.

[trolley]

Παρεμπιπτόντως δεν ξέρω αν έχετε ακούσει το Madama Butterfly του Puccini. Μόνο 19,99 ευρώ και είναι ένα αριστούργημα.

 

[ΟΤ] Σε ποια έκδοση έχεις ενδώσει;

 

[atreu73]

 

Γιατί; Υπάρχουν κι άλλες;

 

[trolley]

Γιατί; Υπάρχουν κι άλλες;

 

[OT] Όχι !

[theoctapus]

Πιθανότατα να μην σε κάνει καλλιτέχνη (εν αναμονή της οριστικοποίησης του προσδιορισμού) αλλά γιατί προσβάλλει ακριβώς;

 

Αναλόγως την περίπτωση προσωπικά το θεωρώ "προσβολή". Ο κυρ-Μήτσος π.χ. του παραδείγματος του sfaku εμμέσως εμπαίζει ανθρώπους που έχουν φτύσει αίμα για να αποκτήσουν τον ίδιο προσδιορισμό με αυτόν που αποδίδει ο ίδιος στον εαυτό του. Όσο δεν υπάρχει ειλικρινής αυτοκριτική και ταπεινότητα αλλά ματαιόδοξος αυτοπροσδιορισμός και ναρκισσισμός προσωπικά το βλέπω σαν προσβολή.

[manosx]

Πάντως κ. Χταπόδι, δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις έναν αυστηρό ορισμό της έννοιας καλλιτέχνης, για να ξεχωρίσεις τον κυρ Μήτσο από τον Πουτσίνι. Είναι πολύ δύσκολο και περιττό. Απλά προσθέτεις έναν προσδιορισμό: Μεγάλος ο Πουτσίνι, καλαμπόρτζης ο κυρ Μήτσος, καλλιτέχνες και οι δύο και τελειώσαμε  ;D ;D ;D

[theoctapus]

Κι αυτό σωστό  ;D

[sfaku]

Αναλόγως την περίπτωση προσωπικά το θεωρώ "προσβολή". Ο κυρ-Μήτσος π.χ. του παραδείγματος του sfaku εμμέσως εμπαίζει ανθρώπους που έχουν φτύσει αίμα για να αποκτήσουν τον ίδιο προσδιορισμό με αυτόν που αποδίδει ο ίδιος στον εαυτό του. Όσο δεν υπάρχει ειλικρινής αυτοκριτική και ταπεινότητα αλλά ματαιόδοξος αυτοπροσδιορισμός και ναρκισσισμός προσωπικά το βλέπω σαν προσβολή.

Επίσης, η καθυστέρηση αν θέλετε του προσδιορισμού εξυπηρετεί και σκοπούς προστασίας από ψώνια. Ο κόσμος έχει γεμίσει με ανθρώπους που νομίζουν ότι το π.χ. να γράψεις 2-3 τραγούδια και να τα τραγουδήσεις σε 20-30 άτομα σε κάνει αυτομάτως καλλιτέχνη. Αμ δε. Είπαμε, κάτι τέτοιο αποτελεί προσβολή για εκείνους που έχουν όχι μόνο προσπαθήσει πολύ, μα πολύ λέμε, περισσότερο αλλά και τελικά πέτυχαν.

Εδώ είναι το πρόβλημα: για να αποφύγεις αυτές τις πολυάριθμες (όντως) περιπτώσεις εισάγεις σαν κριτήριο τον ετεροπροσδιορισμό. Γιατί ο ετεροπροσδιορισμός όμως είναι καλύτερος από τον αυτοπροσδιορισμό; Ο ετεροπροσδιορισμός δεν κάνει λάθη; Δηλαδή η Φουρέιρα είναι καλύτερη από το Χατζιδάκι επειδή την ξέρουν πιο πολλοί έφηβοι τώρα;

 

Επομένως, λογικά σκεπτόμενοι, καταλήγουμε ότι ούτε ο αυτοπροσδιορισμός ούτε ο ετεροπροσδιορισμός καθιστούν από μόνα τους κάποιον καλλιτέχνη. Μόνο η ίδια του η συγκρότηση τον καθιστά. Αυτή ή την έχει ή δεν την έχει.

 

Το να διαπιστωθεί  όμως αν υπάρχει ή όχι αυτή η συγκρότηση είναι another priest's gospel.

 

Αν αύριο ο εν δυνάμει μεγαλύτερος καλλιτέχνης της γενιάς του, ακριβώς λίγο προτού κυκλοφορήσει τη δουλειά του, ναυαγούσε σε ένα ερημονήσι σαν τον Τομς Χανξ, θα έπαυε να είναι καλλιτέχνης και να διαθέτει καλλιτεχνικότητα; Αν συνέχιζε να παράγει αριστουργήματα στο ερημονήσι του για να περνάει την ώρα του, θα ήταν καλλιτέχνης ή όχι;

 

Υπάρχει ένας συνδυασμός κριτηρίων λοιπόν για να διαπιστωθεί αν διαθέτει κάποιος επαρκή καλλιτεχνικότητα, στο οποίο θα ενέτασσα και την αποδοχή, όχι όμως ως κρίσιμο ούτε αναγκαίο, όπως έχει αποδειχτεί αρκετά συχνά ώστε να το λαμβάνουμε υπόψη μας.

 

Εξάλλου καλλιτέχνης είναι και ο γλύπτης και ο ποιητής και ο συγγραφέας και ο street artist, και ο ράπερ στο γκέτο που δεν έχει καν μάνα για να τον ξέρει.

 

Στην πραγματικότητα νιώθω ότι το θέμα σου είναι κυρίως πρακτικό (έχουμε γεμίσει ψώνια).

 

Άλλο όμως καλλιτέχνης και άλλο δήθεν καλλιτέχνης. Άλλο καλλιτέχνης και άλλο καταξιωμένος καλλιτέχνης. Αυτοί οι προσδιορισμοί αν έμπαιναν στις κατάλληλες θέσεις θα με έκαναν να συμφωνήσω μαζί σου. Αλλά όταν λες γενικά "καλλιτέχνης" το βρίσκω γενικευτικό/αφοριστικό.

 

Εξού και συνετάχθην τω Παναγιώτη.

Υ.Γ. Μέχρι να απαντήσω είδα ότι και ο ManosX κινείται στο ίδιο πνεύμα.

[LK]

"Καλλιτέχνης" είναι ο ασκών μία (ή και περισσότερες) εκ των καλών τεχνών.

Για να ορίσουμε λοιπόν τον καλλιτέχνη , πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι είναι «καλή τέχνη». ;D ;D

 

[atreu73]

"Καλλιτέχνης" είναι ο ασκών μία (ή και περισσότερες) εκ των καλών τεχνών.

Για να ορίσουμε λοιπόν τον καλλιτέχνη , πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι είναι «καλή τέχνη». ;D ;D

 

 

Στο λεξικό είναι κάτω από το τέχνασμα.