Όταν ένα φτηνό πετάλι κάνει την διαφορά.

[Jazzjoker]

Το δικό μας χρέος -νομίζω- είναι να εμβαθύνουμε στη μουσική, ν'ακούμε όσο γίνεται περισσότερο και να εξασκούμε την κριτική μας ικανότητα και την καλαισθησία του γούστου μας βασισμένοι στη γνώση και -όταν είναι εφικτό- την εμπειρία.

Και τότε, εκείνο που φτάνει σε μας, στους άλλους περισσεύει.

 

Συμφωνώ απόλυτα.

 

Όσον αφορά τις ηχητικές διαφορές των εκάστοτε πεταλιών, κιθαρών, ενισχυτών κλπ. αυτά είναι τα παιγνίδια μας. Ένας ωραίος ήχος που πετύχαμε, μπορεί να μας εμπνεύσει να παίξουμε πολύ καλά αλλά η ιστορία τελειώνει εκεί νομίζω. Αν δεχτούμε ότι ο τελικός αποδέκτης είναι το ευρύ κοινό, ελάχιστη σημασία έχουν οι λεπτομέρειες και κατ' επέκταση το κόστος του εξοπλισμού.

 

Το ερώτημα για μένα έχει ως εξής: Θα μπορούσα να βγάλω καλό ήχο με τα μισά λεφτά; Θα μπορούσα αλλά κάτι θα μου έλειπε και πιθανόν αυτό να με περιόριζε συνθετικά/παικτικά. Συνεπώς δίνω προσοχή στη λεπτομέρεια (με μέτρο βέβαια πάντα) προκειμένου να αποδώσω όσο το δυνατόν ακριβέστερα αυτό που έχω στο μυαλό μου.

 

Η πλάκα είναι ότι πολλές φορές, δοκιμάζοντας ένα συνδυασμό εξοπλισμού και ρυθμίσεων, μπορεί να πετύχω έναν ονειρεμένο, για τα αυτιά μου, ήχο. Η χαρά μου κρατάει μερικά λεπτά. Κατόπιν παλεύω με το εφιαλτικό ερώτημα: "και τώρα τι κάνουμε;"  ;D

 

 

[kbasilis]

Εγώ πάντως δεν ξανά σνομπάρω τα φτηνά πετάλια η μπος μου έδωσε ένα καλό μάθημα και στα αφτιά μου το γρέζι που έχω από αυτό το πετάλι είναι ακριβώς αυτό που θέλω κέρδισε επάξια  μια από τις 4θεσεις στο ρινγκ μου.

 

Ένας ο οποίος χρησιμοποιούσε το sd-1 για να σμπρώξει τον ενυσχιτή του είναι ο zakk wylde και όλοι γνωρίζουμε τον ήχο του(jcm800,sd-1,Gibson,emg pickup's)που προσωπικά είναι ένας από τους αγαπημένους μου.

[Superfunk]

Εδω να υπενθυμισω οτι μεχρι και το 1990..ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ boutique πεταλια και δοξα τω θεω....ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΗΧΟ ειχαν οι περισσοτεροι κιθαριστες....με τα BOSS  ;D

 

Αλλα και σημερα αν δειτε τις πεταλιερες των περισσοτερων κιθαριστων στα ...κιθαροπεριοδικα...θα δειτε ουκ ολιγα BOSS pedals σε αυτες...

 

Φυσικα αυτο δεν σημαινει οτι τα boutique πεταλια δεν εχουν θεση στη ...ζωη μας..ή οτι δεν ειναι πολλες φορες εξαιρετικά,απλα σημαινει οτι τα...απλα πεταλια δεν ειναι για πεταμα (οπως μας εχει μαθει το...internet την τελευταια δεκαετια...)

 

Μια..ΠΑΓΙΔΑ παντως με τα διαφορα boutique πεταλια...ειναι οτι πολλοι κιθαριστες ασχολουνται περισσοτερο με το να ..δοκιμαζουν,να αλλαζουν και να...παρακολουθουν τα διαφορα πεταλια τους ωστε να...πετυχουν τον..ΥΠΕΡΤΑΤΟ ηχο  απο το να...ΠΑΙΖΟΥΝ μουσικη...τα χρονια τα παλια...απλα επαιρνες δυο τρια Μποσακια,κανα TS & κανα RAT και εκανες τη δουλεια σου χωρις πολλα πολλα...

[theBox]

ο εζ και ο jazzjoker ξερουν την αληθεια.

[fatalv]

Μια..ΠΑΓΙΔΑ παντως με τα διαφορα boutique πεταλια...ειναι οτι πολλοι κιθαριστες ασχολουνται περισσοτερο με το να ..δοκιμαζουν,να αλλαζουν και να...παρακολουθουν τα διαφορα πεταλια τους ωστε να...πετυχουν τον..ΥΠΕΡΤΑΤΟ ηχο  απο το να...ΠΑΙΖΟΥΝ μουσικη...τα χρονια τα παλια...απλα επαιρνες δυο τρια Μποσακια,κανα TS & κανα RAT και εκανες τη δουλεια σου χωρις πολλα πολλα...

 

Σοφά λόγια σε λίγες σειρές. ;)

 

Είχα περάσει και εγώ από αυτή την φάση για αρκετό καιρό, κυρίως όταν ήμουν Ιταλία.

Κατέληξα σε λίγα και καλά (που είχαν και BOSSάκια μέσα ;D)

[gigidaras]

Γεια χαρά σε όλους.

 

Άρχισα να διαβάζω το thread επειδή έχω το SD1 και το λατρεύω, αλλά σύντομα είδα ότι το θέμα ξέφυγε προς άλλη κατεύθυνση. Αυτά που έχω να πω επειδή το συγκεκριμένο πετάλι είναι το μόνο μου Overdrive εδώ και 20 χρόνια και αναγνωρίζω τον ήχο του πάρα πολύ καλά, είναι τα εξής:

 

- Το παλιό (το δικό μου έτυχε να είναι από τα πρώτα που βγήκαν) όντως είναι ΠΟΛΥ διαφορετικό από τα καινούργια. Και δεν το λέω με λατρεία προς οτιδήποτε Japan ή vintage κλπ (που ενδιαφέρει πιο πολύ αυτούς που συλλέγουν ή πουλάνε - όπως παρατήρησαν πολύ σωστά κάποιοι στο thread). Απλά επειδή ξέρω ακριβώς πώς συμπεριφέρεται αυτό το πετάλι με τα dynamics μου, την κιθάρα μου και τον ενισχυτή μου (επίσης τα ίδια εδώ και 20 χρόνια), όταν έπαιξα με καινούργιο δεν το αναγνώρισα. Φυσικά το ποιο από τα δύο είναι 'καλύτερο' είναι καθαρά θέμα ακουστικού γούστου, αλλά αν έχετε την ευκαιρία να ακούσετε το παλιό, αξίζει τον κόπο.

 

- Δεν ξέρω από ηλεκτρονικά για να μπορώ να συγκρίνω κυκλώματα. Πάντως κρίνοντας με το αυτί, το πλησιέστερο πετάλι που έχει τύχει να έχω ακούσει είναι (παραδόξως)  το GT-OD της MXR, αν και με λίγο πιο πλούσιο μπάσσο.

 

- Επίσης, κρίνοντας πάλι με το αυτί, όταν άκουσα το δίσκο Renegade των Thin Lizzy, θα ορκιζόμουν ότι στα περισσότερα σημεία έπαιζαν το SD1, ενώ αργότερα έμαθα ότι όλες οι παραμορφώσεις τους είναι καθαρά θέμα ενισχυτών. Άρα πιθανώς κάτι να λέει αυτό για το πως προσομοιάζει το SD1 έναν tube amp.

 

- Τέλος, το SD1 έχει όντως τους περιορισμούς του από άποψη απόκρισης συχνότητας (πιο πολύ midrangy παρά μπάσσο), αλλά έτσι και παιξετε λίγο με το ποιους μαγνήτες διαλέγετε (εννοώ πχ ποια θέση σε μια Strat, όχι ποιες μάρκες μαγνητών) και τα settings του ενισχυτή σας, το SD1 μπορεί να βγάλει ΘΕΪΚΟΥΣ ήχους!

 

Αυτά, μερσί, και καλημέρα σε όλους!

 

[fatalv]

Γεια χαρά σε όλους.

 

- Τέλος, το SD1 έχει όντως τους περιορισμούς του από άποψη απόκρισης συχνότητας (πιο πολύ midrangy παρά μπάσσο), αλλά έτσι και παιξετε λίγο με το ποιους μαγνήτες διαλέγετε (εννοώ πχ ποια θέση σε μια Strat, όχι ποιες μάρκες μαγνητών) και τα settings του ενισχυτή σας, το SD1 μπορεί να βγάλει ΘΕΪΚΟΥΣ ήχους!

 

 

Καλώς ήρθες στο φόρουμ!

 

Η τελευταία σου παράγραφος συνοψίζει αυτό που είδα και εγώ στη δικιά μου περίπτωση.

Επίσης μια ερώτηση:

 

Είναι η ιδέα μου ή το συγκεκριμένο πετάλι ανταποκρίνεται και αναδεικνύεται καλύτερα σε κιθάρες τύπου Strat, Tele;

 

Aυτό είδα, τουλάχιστον εγώ, στη χρησιμοποίηση της πρώην Ibanez RGA-321F Prestige και της νυν Fender Eric Johnson..

[dmantsio]

ε ας παραθέσω και το rig του snowy white που χρησιμοποιει boss και line 6 m9

http://www.premierguitar.com/articles/Snowy_White_Wailing_on_the_Wall?page=5

[Superfunk]

Παντως και του PRINCE του...ψιλοαρεσουν τα BOSS.. ;D

 

[gigidaras]

FatalV,

 

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα (αν και δεν είμαι καινούργιος, απλά δεν έχει τύχει να γράψω ποτέ).

 

Δυστυχώς το έχω δοκιμάσει μόνο με Strat οπότε δεν μπορώ να συγκρίνω. Πάντως τα αγαπημένα settings μου είναι Level λίγο πιο πάνω από 12:00, Tone γύρω στο 11:00 και Drive γύρω στο 10:00, και παίζω με τους εξής συνδυασμούς στην κιθάρα:

 

- Με τον neck full volume και tone sto 0 για πολύ ωραίο ζεστό ήχο με καλό sustain αλλά σχεδόν καθόλου fuzziness (όταν παίζω μονές νότες) και μου δίνει ήχο σχεδόν κλαρίνου (!).

 

- Με τον neck full volume και tone γύρω στο 7 για ήχο SRV, ή χαμηλωμένο το volume για πιο ήπιο bluesy/jazzy ήχο.

 

- Στις θέσεις 2 και 4 (neck με middle, ή middle με bridge) me volume στο 10 και tone στο 0 για σόλο ή rhythm.

 

- Στον bridge (που στην περίπτωσή μου είναι πολύ πρίμος σε στυλ country και επιθετικός) με το volume λίγο κάτω απ΄το 10 όταν θέλω 'ξεδιάντροπο' ήχο ενός πολύ ανοιχτού fuzz, μόνο για ακόρντα σε στυλ punk / skate-rock.

 

Τώρα θα μου πεις η κάθε κιθάρα και ο κάθε ενισχυτής και τα υπόλοιπα πετάλια κλπ δίνουν εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα, αλλά μια κι άρχισα να γράφω επί του θέματος, το συνέχισα μπας και φανεί καμιά ιδέα χρήσιμη σε κάποιους.

 

Αυτά, over and out!