pericles Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 Βλεπω rhodes suticase στο αβαταρ σου Costa Siachamis ????Eκανες θεραπεια στην μεση και ετοιμαζεσαι για νεες περιπετειες;; :o :o Σε ποιους γεροντες αναφεροσουν μικρε; :D :D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 Βλεπω rhodes suticase στο αβαταρ σου Costa Siachamis ????Eκανες θεραπεια στην μεση και ετοιμαζεσαι για νεες περιπετειες;; :o :o Σε ποιους γεροντες αναφεροσουν μικρε; :D :D Απλά αναμνήσεις. Πλέον avatar. Όλα τα άλλα τα αφήνω αναπάντητα. www.sonicspace.gr Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pericles Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2013 εισαι μεσα σημερα !!Παρασκευη ρε φιλε !!!! ;D ;D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Nestoras Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 OP Share Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 Σε ποιους γεροντες αναφεροσουν μικρε; :D :D Στους άνω των 55. ;D InfluenSir! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pericles Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 @Nestoras: δεν τσιμπαω ,δεν τσιμπαω ;D ;D ;D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
cos_dr Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2013 το ακουσα τωρα και στο σπιτι απο τα reference μου, γιατι το πρωτακουσα στην εξοχη απο το λαπτοπ Ενταξει, θα μαθετε, δεν ειναι τιποτα , η αρχη ειναι δυσκολη αλλα ειστε σε καλο δρομο χαχαχαχαχα Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Σέμης Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Είναι παράξενα να γράφεις ένα τραγούδι, να φαντάζεσαι χίλιους τρόπους για να το ντύσεις και να εμφανίζεται ένας τύπος που να ξεπερνά την φαντασία σου και να το αποθεώνει. Στην Αντιγόνη ο Κώστας είναι εξαιρετικός. Υπάρχουν όμως άλλα τραγούδια τα οποία αποθεώνει. Θαυμάζω το Νέστορα όταν παίζει Βeck, ή Gilmour, ή … Αλλά ο Νέστορας έχει το δικό του ψυχικό και μουσικό πλούτο. Σε αυτή τη δουλειά βρήκε το χώρο να καταθέσει τη δική του μουσική πρόταση. Το όφειλε πρωτίστως στον εαυτό του και μετά σε εμάς. Ο Τέρυ εμφανίστηκε ως ο από μηχανής θεός, με τα μπάσα του, που αποτελούν τις φυσικές του προεκτάσεις . . . για να μας δείξει τι σημαίνει συνέπεια, παραμερισμός του <εγώ>, πάθος και προσήλωση στο θέμα με <θρησκευτική ευλάβεια>. Ευτυχής συγκυρία. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες για το αυθεντικό ταλέντο που ακούει στο όνομα Μάνος. Επί του παρόντος θα περιορισθώ στο ότι αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα το ότι μοιραζόμαστε τα φωνητικά στην Αντιγόνη. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Τέρυ σε αυτή τη δουλειά υπάρχει παραγωγός. Ο τρόπος του είναι απλός μα και δύσκολος. Πετάει το εγώ του στα σκουπίδια και έτσι μας αναγκάζει να κάνουμε το ίδιο. Δίχως το Γιώργο η Αντιγόνη και οι 23 αδελφές της θα υπήρχαν μόνο στη σκέψη κάποιου <δημιουργού>. Όλα από κάπου αρχίζουν. Κάποιος έγραψε τη βασική μελωδία, την αρμονία, το στίχο. Η Αντιγόνη όμως και οι 23 αδελφές της που φτάνουν στα αυτιά μας, αποτελούν δημιουργία μιας <παρέας> που είναι πέρα και πάνω από το άθροισμα των μελών της. Είναι ένα <εμείς> και όχι έξη εγώ. Αυτή είναι η <δημιουργός παρέα> και όχι κάποιος <πεφωτισμένος>, <leader – δημιουργός>. Τα τραγούδια, ως ξεχωριστές πλέον οντότητες, επιστρέφουν στην <παρέα>, την αγάπη που τους έδειξε, για να της θυμίζουν τι μπορεί να πετύχει όταν παραμερίζονται τα εγώ και οι μωροφιλοδοξίες. Άραγε εμείς ως άτομα θα το καταλάβουμε ? Θέλω να ελπίζω ότι ο αγαπητός μου Τέρυ θα με συγχωρέσει που κάτι που του αφιέρωσα πριν λίγο καιρό, αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να το αφιερώσω σε όλους. And in the end the love you take is equal to the love you make. Υ.Γ. Με τα χρήματα που θα κερδίσω από αυτή τη δουλειά θα αγοράσω δύο μεζονέτες στην Εκάλη. Δεσμεύομαι ότι θα τις δωρίσω στο Νέστορα. Έχει δύο κόρες να προικίσει. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
samy paraga Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Η Αντιγόνη όμως και οι 23 αδελφές της που φτάνουν στα αυτιά μας, αποτελούν δημιουργία μιας <παρέας> που είναι πέρα και πάνω από το άθροισμα των μελών της. Είναι ένα <εμείς> και όχι έξη εγώ. Αυτή είναι η <δημιουργός παρέα> και όχι κάποιος <πεφωτισμένος>, <leader – δημιουργός>. Τα τραγούδια, ως ξεχωριστές πλέον οντότητες, επιστρέφουν στην <παρέα>, την αγάπη που τους έδειξε Επίτρεψέ μου, αν και δεν γνωριζόμαστε............μείνε σε αυτό που έγραψες και παραθέτω. Θεωρώ πως αντιλαμβάνομαι αυτά που αισθάνεσαι, όμως μη ξεχνάς πως πλέον δεν είμαστε 18 ή 28 ,ούτε καν 38 . Βάλε μας και καμιά από τις υπόλοιπες αδελφές της Αντιγόνης να ακούσουμε να γουστάρουμε και όταν και άμα είσαι-είμαι-είναι κάποιος έτοιμος και έχει πράγματα να παίξει ,είμαι σίγουρος πως γύρω υπάρχουν πρόθυμοι να μας συντροφεύσουν στο ταξείδι. Φιλικά. :) No one wants an alien Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Σέμης Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Αγαπητέ Sammy, ασφαλώς και δεν είμαστε 18 και σε ευχαριστώ που μου το υπενθυμίζεις, δεδομένου άτι υπάρχουν πολλά ελεύθερα καλάμια που αναζητούν τον ιππέα τους … Στα 18 υπάρχει ο <οδηγός – ορμέμφυτο>. Μεγαλώνοντας το ορμέμφυτο υποχωρεί και τα εγώ – εμού – εμένα γιγαντώνονται, βρικολακιάζουν. Και η ωριμότητα ? Μήπως εντέλει είναι μύθος ? Μήπως απλά ένα στάδιο πριν το σάπισμα ? Κατά τη γνώμη μου μπορείς να μετέχεις σε μια <δημιουργό – παρέα>, όταν με την ίδια χαρά την μια στιγμή είσαι το <πρώτο βιολί> της και την επόμενη καθαρίζεις το πάτωμα και φτιάχνεις το χώρο για να εκφραστεί κάποιος άλλος. Νομίζω πως αυτό είναι ωριμότητα. Οι βρικόλακες βέβαια δεν φεύγουν ποτέ, είναι σύμφυτοι με εμάς. Μας ακολουθούν σαν την σκιά μας, μέσα στη σκοτεινή πλευρά μας, έτοιμοι πάντα για το χειρότερο. Και τι κάνουμε ? Προσωπικά έχω ένα κουβά γεμάτο με <φωτεινές Αντιγόνες>. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα περιλούω τη σκιά μου. Και τα εγώ – εμού – εμένα πνίγονται, για να ξαναγεννηθούν. Και ξανά από την αρχή. Σισύφεια διαδρομή . . . Αν πραγματικά το θέλω ο κουβάς δεν θα αδειάσει, οι <φωτεινές Αντιγόνες> είναι ανεξάντλητες, Αν όχι θα σαπίσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο εύκολος δρόμος. Μακάρι ! Όσο για τις αδελφές της Αντιγόνης υπομονή. Την περίοδο αυτή <χτενίζονται>, <καλλωπίζονται>. Και όσοι είμαστε πρόθυμοι για ταξίδια, καλό θα είναι να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να αναζητήσουμε τους συντρόφους μας. Φιλικά Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
samy paraga Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Share Δημοσιευμένο 23 Ιουνίου 2013 Αγαπητέ Sammy, ασφαλώς και δεν είμαστε 18 και σε ευχαριστώ που μου το υπενθυμίζεις, δεδομένου άτι υπάρχουν πολλά ελεύθερα καλάμια που αναζητούν τον ιππέα τους … Στα 18 υπάρχει ο <οδηγός – ορμέμφυτο>. Μεγαλώνοντας το ορμέμφυτο υποχωρεί και τα εγώ – εμού – εμένα γιγαντώνονται, βρικολακιάζουν. Και η ωριμότητα ? Μήπως εντέλει είναι μύθος ? Μήπως απλά ένα στάδιο πριν το σάπισμα ? Κατά τη γνώμη μου μπορείς να μετέχεις σε μια <δημιουργό – παρέα>, όταν με την ίδια χαρά την μια στιγμή είσαι το <πρώτο βιολί> της και την επόμενη καθαρίζεις το πάτωμα και φτιάχνεις το χώρο για να εκφραστεί κάποιος άλλος. Νομίζω πως αυτό είναι ωριμότητα. Οι βρικόλακες βέβαια δεν φεύγουν ποτέ, είναι σύμφυτοι με εμάς. Μας ακολουθούν σαν την σκιά μας, μέσα στη σκοτεινή πλευρά μας, έτοιμοι πάντα για το χειρότερο. Και τι κάνουμε ? Προσωπικά έχω ένα κουβά γεμάτο με <φωτεινές Αντιγόνες>. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα περιλούω τη σκιά μου. Και τα εγώ – εμού – εμένα πνίγονται, για να ξαναγεννηθούν. Και ξανά από την αρχή. Σισύφεια διαδρομή . . . Αν πραγματικά το θέλω ο κουβάς δεν θα αδειάσει, οι <φωτεινές Αντιγόνες> είναι ανεξάντλητες, Αν όχι θα σαπίσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο εύκολος δρόμος. Μακάρι ! Όσο για τις αδελφές της Αντιγόνης υπομονή. Την περίοδο αυτή <χτενίζονται>, <καλλωπίζονται>. Και όσοι είμαστε πρόθυμοι για ταξίδια, καλό θα είναι να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να αναζητήσουμε τους συντρόφους μας. Φιλικά Δεν έχω να χωρίσω κάτι μαζί σου και συγνώμη αν θίγω ευαίσθητες χορδές...........Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε , ο καθένας ότι αισθάνεται πράττει ..........εγώ έκατσα κοντά 20 χρόνια στο καναπέ και ακόμη και σήμερα ,δεν το αισθάνομαι πως σηκώθηκα ,ή οτιδήποτε άλλο,απλά προσπαθώ να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι και προσωπικά βρίσκω αρωγούς στη προσπάθειά μου ,ίσως όχι συμμέτοχους ,αλλά σίγουρα αρωγούς, μου αρκεί .Ίσως σου ακούγεται εγωιστικό,όμως ποτέ δεν υπήρξα εγωιστής. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις και ότι πιστεύεις ,ελπίζω να μη παρεξηγήσεις τα λόγια μου. No one wants an alien Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση