What's in a name? ή, "μα τι λέει η μαιμού παιδάκι μου?"

[microvios]

Καλημέρα σε όλους.

 

Θέλω να μοιραστώ ένα θέμα που με έχει προβληματίσει πολύ  ??? και σίγουρα έχει απασχολήσει και άλλους: Ποιά είναι τελικά η σημασία και πραγματική αξία αλλά και το περιεχόμενο του "Ονόματος" στο Headstock μιάς κιθάρας.

 

Προβλέπω θύελλα απόψεων αλλα όλες ειναι καλοδεχούμενες. ;)

 

Διαβάζω για μαιμούδες Gibson, Fender κλπ. (σε άλλα Θέματα) και τη θεωρία, πώς να τις ξεχωρίζεις που κάθε μέρα ακυρώνεται στην πράξη, καθώς οι κινέζοι μαθαίνουν να αντιγράφουν καλύτερα αλλά και να φυλάγονται.

 

Μπαίνω σε κινέζικα sites και βλέπω απίστευτα (τουλάχιστον στις φωτό) όργανα στα 250€ (με μεταφορικά και σε πέντε μέρες στο σπίτι μου). Με δεδομένη και την ικανότητα των κινέζων σε ξύλινες κατασκευές (φημιζότανε πάντα) δεν μπορεί να είναι και εντελώς μάπα, λέω απο μέσα μου.Άσε που έχουν πλέον τα καλύτερα εργοστάσια (κάποιος φίλος είχε γράψει σε άλλο Θέμα για τα Επίπεδα Ποιότητας των Κινέζων και ποιά βλέπουμε εμείς. Γνωρίζω από ίδια εμπειρία επαγκελματική πως έχει απόλυτο δίκιο. Να φοβάστε τη μέρα που θα μας στείλουν τα Top επίπεδα ποιότητας!)

 

Μετά διαβάζω απο φίλους εδώ πως αγόρασαν Les Paul κόπιες και είναι φοβερές. Άντε, αλλάζεις κλειδιά και ηλεκτρικά, ίσως και bridge και είσαι έτοιμος!

 

Από την άλλη, βλέπουμε τους μεγάλους κατασκευαστές να μας παραμυθιάζουν διαρκώς προσπαθώντας να δικαιολογήσουν αποφάσεις που πάντα έχουν στόχο την μείωση του κόστους παραγωγής και τίποτα άλλο (θημηθείτε τις "ψημένες" ταστιέρες που μας πλάσαραν κάποιοι αλλά τώρα ξαφνικά δέν τους κάνουν πιά!). Δεν θέλω να μπώ στο τεράστιο θέμα του τί νόημα έχει το Made in the USA όταν τα φτιάχνουν ανειδίκευτοι(φτηνοί) μετανάστες ή CNC μηχανές ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ απο τις αντίστοιχες των Κινέζων (απλά και μόνο λόγω όγκου παραγωγής) και με αμφιλεγόμενα υλικά και πρώτες ύλες (εδώ πέφτει το μεγαλύτερο δούλεμα).

 

Δεν αγκίζω καν τις μεγαλύτερες από όλες τις απάτες, τα "Relic", "NOS", "CC", "RW" "Signature" και άλλες φαιδρότητες!!!

 

Λόγω εργασίας, περνώ πολλές (ελεύθερες) ώρες σε κιθαρομαγαζα στο Λονδίνο (στη φημισμένη Denmark Street)  ;D ψάχνοντας τη Gibson των ονείρων μου και δυστυχώς, όσο περισσότερα όργανα βλέπω τόσο περισσότερο νοιώθω πως με κοροιδεύουν και στην ουσία μόνο το Gibson στο Headstock δείχνει να καθορίζει την αξία. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Στα περισσότερα όργανα η ποιότητα κατασκευής δεν με πείθει.

 

Από την άλλη, βλέπω και στις αγγελίες του Forum πολλά parts-caster όργανα, που οι φίλοι εξηγούν σωστά και τίμια από που προήλθαν, πολλά όμως γράφουν Fender στο headstock. Τα περισσότερα από τα όργανα αυτά παρουσιάζονται σαν αναβαθμισμένα και καλύτερα από τα αυθεντικά κάτι που πιθανότατα είναι αλήθεια, Fender όμως δεν είναι (είπαμε, το τί σημαίνει αυτό συζητάμε).

 

Ποιές τελικά είναι πραγματικές Fender, αξίζουν όσο το όνομα, και στο τέλος-τέλος έχει αυτό την όποια σημασία?

 

Μήπως σε ελάχιστο χρόνο δεν θα είμαστε με τίποτα σίγουροι πως επειδή λέει Gibson ή Fender ένα όργανο, όντως και είναι. Αλλά και ακόμα και αν είναι μήπως αυτό δεν θα σημαίνει αυτόματα πως είναι και καλό όργανο?

 

Και αν ο επόμενος πωλητής μιάς partscaster ή μιάς Fipson δεν είναι και τόσο "τίμιος", πως θα προστατευτούμε? Θα φωνάζουμε όλοι το Μάκη ή το φίλο μου τον Τάκη να μας ξεστραβώνει?

 

Ποιά θα είναι η θέση των μαγαζιών? Σήμερα έχουμε πολλούς τίμιους επαγγελματίες που πιστεύω πρέπει να βοηθήσουμε. Τί γίνεται όμως με τα internet μαγαζια του Internet? Μήπως ο πειρασμός να φέρουν και μερικοί δικοί μας πονηροί κινέζικες Gibson/Fender κλπ είναι μεγάλος και οι τίμιοι επαγγελματίες βρεθούν ξαφνικά σε μειονεκτική θέση?

 

Έχετε μήπως τί έχει συμβεί την τελευταία πενταετία στην ειδική αγορά των "παπιών" στη χώρα μας? Τα κινέζικα έχουν επικρατήσει μακράν!

 

Πολλά έγραψα, πολλά κενά άφησα, πολλές αντιρήσεις πιθανότατα θα έχουν πολλοί, δεν είμαι ξερόλας ούτε έχω το αλάθητο, κάθε σκέψη μου είναι προς αμφισβητηση και όσα έγραψα έτοιμα να δεχθούν παρατηρήσεις αλλά θα τελειώσω με τα εξής δύο:

 

1. Από τη μέρα που αγόρασα για 250€ από ένα φίλο εδώ στο Noiz μιά Ibanez AS83 (κινέζικη, φτιαγμένη από εργοστάσιο της Samick, σήμερα βγαίνει σαν AS93) όλες οι άλλες κιθάρες μου μοιάζουν πολύ κατώτερες, ακόμα και η αγαπημένη μου Custom Shop Fiesta Red Strat που τη φτιάξανε με δικές μου προδιαγραφές. :-[ Δεν έχω βρεί καμμιά ES335, ES345 ή παρόμοια που να έχει την συνολική ποιότητα της Ibanez που παραμένει ένα μάλλον φτηνό όργανο στον κατάλογο της εταιρείας. Μπορεί να είμαι άσχετος και γιαυτό μη με παρεξηγήσετε, για μένα κρίνω, όπως θα έκρινε το 70-80% των φίλων εδώ που ούτε Slash είναι ούτε τις απαιτήσεις αλλά και τα assets του έχουν (έχω τους λόγους μου που αναφέρομαι στον συγκεκριμμένο).

 

2. Αύριο Κυριακή, θα πάω στην Έκθεση Ερασιτεχνών Οργανοποιών στο Χαιδάρι. Από όσο έχω παρακολουθήσει τις κατασκευές που κάνουν τα παιδιά, ΑΥΤΑ είναι μάλλον τα μόνα όργανα που είναι τίμια, έχουν αγάπη, ιδρώτα, ξέρεις πως έχουν φτιαχτεί και δε σε δουλεύει κανένας πονηρός marketeer προσπαθώντας να σε πείσει πως τα πρεσαρισμένα φύκια είναι το καλύτερο υλικό για να πολεμήσεις το feedback ;D.

 

Νάστε καλά όλοι και να με συγχωρείτε για τη φλύαρία  8).

[manosx]

Θα σε βγάλω από τον προβληματισμό εύκολα και αμέσως:

 

 

1ον) Παίζεις με την κιθάρα. Αν δε σου αρέσει την παρατάς. Αν σου αρέσει πας στο...

 

 

2ον) Κοιτάς στο πορτοφόλι. Αν δε σου φτάνουν την παρατάς. Αν σου φτάνουν πας στο

 

 

3ον) Κοιτάς το Headstock. Αν γράφει Gibson ή Fender την πήρες και έφυγες. Αν δε γράφει πας στο

 

 

4ον) Κοιτάς στο χέρι σου. Αν δε φοράς βέρα, την πήρες και έφυγες. Αν φοράς καλό είναι να το σκεφτείς, διότι οι πιθανότητες να την παντρευτείς την κιθάρα είναι πάρα πολλές, και η διγαμία διώκεται ποινικά  ;D ;D ;D

[microvios]

....Αν δε φοράς βέρα, την πήρες και έφυγες. Αν φοράς ... ;D ;D ;D

 

Μήν το αγγίζεις το θέμα φίλε μου.... Πώς το έλεγε ο Χάρρυ Κλυν: "...άστα φίδια άστα φίδια..."(για τους μεγαλύτερους, υποθέτω λέει κάτι).

 

Καλό το Flowchart πάντως.

[microvios]

Για να μήν το χάσουμε το θέμα, η ερώτηση που θέτω δέν είναι πως να επιλέξω κιθάρα. Είναι ο προβληματισμός για το πόσο σίγουροι θα είμαστε πιά για το τί παίρνουμε, πόσο εμπιστοσύνη θα έχουμε σε ότι μας παρουσιάζουν και τελικά, πόση αξία έχουν πλέον τα Brands όταν οι λόγοι που τα έκαναν Brands δεν συντρέχουν πλέον. Προφανώς αν μας "κάνει" ένα όργανο έχει σημασία.

 

Όμως έχω αρχίσει και προβληματίζομαι γιατί για καμιά Gibson που έχω πιάσει τους τελευταίους μήνες δεν παίρνω όρκο πως είναι αυθεντική! Σίγουρα δεν με έχουν πείσει πως κάνουν τα λεφτά που γράφει η ταμπέλα.

[fusiongtr]

Εγώ πάντως μια Les Paul Standard (Gibson) του 2005 που είχα, ήταν από άλλο πλανήτη.

 

Και έχω παίξει αρκετές.

[Stoyo]

Παρ'όλο που είμαι αρχάριος στην κιθάρα και μόλις πρόσφατα απέκτησα την 2η και μάλιστα μεταχειρισμένη θα πω και εγώ την άποψή μου.

 

Στο μεγαλύτερο βαθμό είναι θέμα του marketing και όχι μόνο στιε κιθάρες. Όποιος το καταλάβει αυτό πιθανότατα θα γλυτώσει χρόνο, χρήμα κτλ. Για να δώσω και ένα παράδειγμα, πολλές από τις μεγάλες μπάντες πριν γίνουν ονόματα παίζανε σε "παρακμιακά" μπαράκια και underground μαγαζιά για ένα χαρτζιλίκι, σήμερα όμως πληρώνεις 30άρια για να τους δεις από 50-100 μέτρα μακριά με μετριότατο ίσως ήχο ενώ τρίβεσαι με τη προ μηνός πλυμένη μασχάλη του τριχωτού 2μετρου 150κιλου τύπου δίπλα σου...

 

Η διαφορά στις τιμές είναι πως πιο σπάνια θα συναντήσεις ένα μέτριο κατασκευαστικά όργανο της τάξης των 1000€ παρά των 200€. Το καθαρό κέρδος είναι πολύ μεγαλύτερο στις ψηλές τιμές ενώ το ποσοστιαίο στις χαμηλές.

 

Προσωπικά δεν θα έδινα πάνω από 500€ max για όργανο 1ον γιατί δεν πιστεύω πως κάποιο όργανο μπορεί να αξίζει παραπάνω (και τα εξωτικά ξύλα και υλικά δε με συγκινούν) και 2ον επειδή δε τα χρειάζομαι.

[Altone]

Προσωπικά δεν θα έδινα πάνω από 500€ max για όργανο 1ον γιατί δεν πιστεύω πως κάποιο όργανο μπορεί να αξίζει παραπάνω (και τα εξωτικά ξύλα και υλικά δε με συγκινούν) και 2ον επειδή δε τα χρειάζομαι.

 

Γεια χαρα. Με τι κριτηρια δεν αξιζει ενα οργανο παραπανω απο 500 ευρω? Eξωτικα ξυλα ετσι κι αλλιως δεν παιζουν στο 500αρικο. Το οτι οι τιμες ειναι παραφουσκωμενες στις γνωστες μαρκες ειναι γεγονος και συνηθως ειναι δυσαναλογες της ποιοτητας, αλλα στο πεντακοσαρικο και κατω (για καινουργιο) δεν παιζουν και 'εξαιρετικα' οργανα.

 

Γενικα το ονομα της μαρκας πλεον και εμενα δεν μου λεει πολλα. Αδιαφορο αν μια strat ειναι Fender η οτι αλλο τη στιγμη που ειναι καλο οργανο ηχητικα και παικτικα.   

[Stoyo]

Με κριτηριο το κόστος των υλικών - σε λογικά πλαίσια και όχι π.χ. δέντρα 600 χρόνων - και της εργασίας (εργοστάσιο ή χειροποίητη) πιστεύω πως δύσκολα κάποιο όργανο να ξεπερνάει τα 500€. Επίσης για το επίπεδό μου δεν αξίζει να δώσω παραπάνω από αυτό το ενδεικτικό ποσό γιατί δεν χρειάζομαι κάτι εξαιρετικό όπως λες και δεν θα εποφεληθώ από τυχόν βελτιώσεις στον ήχο ή στο παίξιμο.