Πότε "απολύεται" ο ασυνεπής συνεργάτης;

[Terry RoscoeBeck5]

Υπόθεση εργασίας...

 

Έχουμε μια μπάντα και ένα μέλος της:

 

Στήνει τους συνεργάτες στις πρόβες.

 

Στήνει τους συνεργάτες στα live.

 

Είναι μέσα στη μίρλα και τον/ την  «τραβάς από πόδι» για να συμμετέχει στο δρώμενο.  

 

Ζει  μια μόνιμη κατάθλιψη/ υπαρξιακό/ ψυχολογικό πρόβλημα.

 

Βαριέται.

 

Δεν έχει εξοπλισμό.

 

Σου δίνει την αίσθηση ότι κάνει αγγαρεία.

 

 

Τι από τα παραπάνω αποτελεί το κυριότερο αίτιο για να ειπωθεί το μεγαλοπρεπές: Απολύεσαι  ;D

 

Πότε κατά την άποψη σας οφείλουμε να ρίξουμε το απαραίτητο... σουτ και ενδεχομένως πότε πρέπει να κάνουμε «εκπτώσεις»- αν πρέπει να κάνουμε.

 

 

   

 

 

 

[Nestoras]

Μα που είν' αυτός ο ξάδερφος του Πιτσιλή; ;D

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Υ.Γ. Ηρεμία.

[Terry RoscoeBeck5]

Μα που είν' αυτός ο ξάδερφος του Πιτσιλή; ;D

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Υ.Γ. Ηρεμία.

 

Φίλος, είναι μια άσκηση επί χάρτου...

 

Άπαντες έχουμε τριβή με μπάντες και μοιραία εντός αυτών δημιουργούνται «ζητήματα». Προσωπικά θα ήθελα να χαρτογραφήσω την κυρίαρχη «μενταλιτέ», αναφορικά με το τι αντιλαμβανόμαστε ως την κύρια αιτία μουσικού διαζυγίου.

 

Τι μας «πατάει τον κάλο» σε τέτοιο βαθμό, ώστε να πούμε: Απολύεσαι!   

[Earendil]

To begin with, δεν έχω βρεθεί σε τέτοια θέση. Το λέω για να μη δοθεί extra βαρύτητα στα όποια μου σχόλια - είναι επί χάρτου.

Πάμε πόντο - πόντο τώρα:

 

Στήνει τους συνεργάτες στις πρόβες.

 

Στήνει τους συνεργάτες στα live.

 

Αν δεν τον ενδιαφέρουν αυτά το χριστιανό γιατί παιδεύεται;

 

 

Είναι μέσα στη μίρλα και τον/ την  «τραβάς από πόδι» για να συμμετέχει στο δρώμενο. 

 

Ζει  μια μόνιμη κατάθλιψη/ υπαρξιακό/ ψυχολογικό πρόβλημα.

 

Συμβαίνει. Είναι κουραστικό, δεν είναι για θάνατο. Εγώ θα προσπαθούσα να κρατάω έναν τέτοιο συμπαίκτη "απασχολημένο" και "εντός παιχνιδιού". Όχι για να του κάνω χάρη, για να είμαι σίγουρος ότι δεν κάνει πράγματα που δε θέλει απλά για να...πάει με το ρεύμα.

 

Βαριέται.

 

Δεν έχει εξοπλισμό.

 

Σου δίνει την αίσθηση ότι κάνει αγγαρεία.

 

Περί εξοπλισμού: Κάποιοι άνθρωποι απλά δεν είναι συμβατοί με όλο αυτό. Τους κοιτάς απορώντας για την "αυτάρκεια" του εξοπλισμού (το "χαντάκωμα" ενίοτε), σε κοιτούν απορώντας επειδή άλλαξες τους κινέζικους μαγνήτες σου. Το περί εξοπλισμού δε διδάσκεται. Είσαι φορέας ή δεν είσαι.  ;D

 

Ένας τέτοιος άνθρωπος καταπιέζεται. Αν μάλιστα ζει μέσα στα ψυχολογικά, μήπως αντί να εκτονώνεται εντός μιας μπάντας γίνεται χειρότερα;

 

Αν είχα έναν τέτοιο συμπαίκτη θα του άνοιγα μια κουβέντα για να δω τί θέλει και τί σκέφτεται. Μπορεί οι υπόλοιποι να μονοπωλούν τη φάση και να έχει μείνει στην άκρη. Μπορεί απλά να μη θέλει και να κρατά πίσω αυτούς που θέλουν.

 

Κουβέντα. Πριν την επόμενη πρόβα.  :)

[trolley]

Τι μας «πατάει τον κάλο» σε τέτοιο βαθμό, ώστε να πούμε: Απολύεσαι!   

 

Έχω καιρό να κάνω πρόβες με άλλους αλλά, αν θυμάμαι καλά, οι ιδιότητες που αναφέρεις συνήθως συνυπάρχουν. Με μία μικρή επιφύλαξη για τον "εξοπλισμό" (επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι), όλοι οι υπόλοιποι λόγοι είναι αρκετοί (καθένας από μόνος του) για το "we are letting you go".

 

:) :)

[noe13]

με ενοχλουν απιστευτα τα 3-6-8,τα οποια ειναι κ πανω -κατω ταυτοσημα....αν ο αλλος εχει τρελλη ορεξη γι αυτο που κανουμε,μπορω να συγχωρησω καποιες παρατυπιες...αλλα αν βαριεται....δε σωνεται!

[cos_dr]

-πρεπει οτι δεσμευεται να κανει να το τηρεί.

 

- πρεπει να ειναι συνεπης στα ωραρια προβας, soundcheck, μελετη κλπ

- πρεπει να μην ειναι εγωιστής. Να ριχνει τον εγωισμό του και να μην

  εκβιαζει με τα θέλω του. Κομμάτια, ενορχηστρώσεις, ωραρια κλπ.

 

- Να μην ειναι φλύαρος να παιζει οτι χρειαζεται και οποτε χρειαζεται για

  να προσφέρει στην αισθητική και την ουσια του τελικού αποτελέσματος.

 

- Η εν γενει παρουσια του να ειναι θετικη για την μπαντα, να προσφερει και

  να ειναι διπλωματης στις διαφωνιες.

 

   Ολα αυτα προυποθέτουν την πραγματική σοβαροτητα του χαρακτήρα ενος μουσικου και εδω μπορω να θεσω τον εαυτο μου σαν προτυπο.  Γιατί οχι?

 

 Τι εννοω πραγματικη σοβαροτητα.

 

Εγω π.χ. παντα με οσους συνεργαστηκα τους εσπαγα στα νευρα με το χαβαλε μου, τις ατακες μου, τις χαζομαρες μου, το σαρδονιο γελιο μου, την μανιοκαταθλιψη μου, την απαξιωση μου, τον αυτοσαρκασμο μου)

 

Αλλα, ποτε δεν κρεμασα προβα, ποτε δεν πηγα αμελετητος, ακομα και σε κατασταση ημιθανείας δεν κρεμασα live. μια φορα μου ελεγαν οτι ειναι αδυνατον να παιξεις στην κατασταση που εισαι με 39 πυρετο και διαρροιες αλλα πηγα, επαιξα μεχρι το τελος σε σημειο που με λυποντουσαν ολοι για το ποσο κιτρινος ειχα γινει και θα μπορουσα να μην παω μιας και ημασταν αλλο ενα ερασιτεχνικο γκρουπ που επαιζε μια Πεμπτη τοτε.

 

Εγω ειχα μια πεποιθηση που μου λενε καποιοι οτι δεν ειναι σωστη γιατι δεν μου δινει ταυτοτητα.

 Δεν μπορουν 5-6 μουσικοι και τραγουδιστες σε ενα σχημα να ταιριαξουν σε ολα απολυτα και σε ενα χωρο που δοκιμαζεται και στον στεγνο επαγγελματικο του τομεα.

   Οποτε οταν πιστευεις σε αυτο που θελεις να φτιαξεις

  Να κανεις υποχωρησεις στο θεμα του ρεπερτοριου, να προσπαθησεις να παιξεις π.χ. και 5-6 κομματια που δεν σου αρέσουν στο συνολο γιατι αυτο ευνοει τους υπολοιπους και π.χ. τις δυνατοτητες των τραγουδιστων

Να το κανουν ολοι αυτο η τουλαχιστο να προσπαθουν μεχρι να απορριφθεί για ενα σοβαρο λογο, π.χ. δεν ειναι καλο το γενικο αποτελεσμα.

 

Το βαριεστημενος, ψυχολογικα νταουν, μανιακος ποτης και καπνιστης, αν οι αλλες προυποθέσεις τηρουνται δεν ειναι κακο.

 

Να τηρειται και η σωματικη υγιεινη για να μην βρωμαμε.

 

αυτα που παρέθεσες terry ειναι σιγουρα καμπανακια οτι κατι δεν παει καλα.

 

Νομιζω οτι η ασυνέπεια ειναι το χειρότερο απο όλα.

 

Ενας ασυνεπής στα ωράρια, στην μελετη, στις συμφωνιες, πρεπει να απολυεται απο την πρώτη στιγμη.

 

Μιλαμε εξ αλλου για μια εποχη τουλαχιστο ετσι οπως τη βιωνω εγω, μια σκληρη εποχη που και το τελευταιο ευρω μετραει, στο αντικειμενο μας ενας ασυνεπης ανθρωπος καταστρεφει ολο τον κοπο μας γιατι τελικως δεν εχει σημασια αν εκπληρωνεις στοχους σε αυτο που κανουμε, σημασια εχει αυτο που κανουμε οπως και να το κανουμε να το ευχαριστιομαστε εμεις, για να μπορουμε να ευχαριστησουμε και αλλους.

 

Η ασυνεπεια καταστρεφει ολη την ομαδα και ο ανθρωπος αυτος εκτος του οτι δεν εχει αυτοεκτιμηση, δεν σεβεται τουλαχιστο τους κοπους των αλλων.

 

Γιατι εχω την αισθηση οτι το εχουμε ξανασυζητησει το θεμα παλαιοτερα?

[hwept]

Δεν μας ειπες ομως

 

Τι κανει αυτη η μπαντα ?

Τι στοχους εχει ?

καθε ποτε προβαρει ?

Ειναι επαγγελματικη ή οχι ?

Υπαρχει προσωπικη σχεση (π.χ. φιλος εδω και 10ετιες) ?

Τα αλλα μελη έχουν λυμενα ολα τα παραπανω ?

 

Απο τις παραπανω απαντησεις εξαρταται η απαντηση που θα παρεις. Αν πχ μιλαμε για μια μπαντα φιλων απο το δημοτικο, που προβαρει 1 φορα το μηνα στη φαση "ελα πιασε ενα ριφ, να παιξω ενα ρυθμο, κ να κανει σολο ο αλλος" τοτε δεν απολυεται ακομα και αν συντρεχουν ολοι οι λογοι που ανεφερες. Αν μιλαμε για επαγγελματικη μπαντα, η αφερεγγυοτητα αρκει για να απολυθει

 

[Jazzjoker]

Ζει  μια μόνιμη κατάθλιψη/ υπαρξιακό/ ψυχολογικό πρόβλημα.

 

Μήπως χρειάζεται βοήθεια και όχι απόλυση; Ρωτάω έχοντας υπόψη μου κάτι...

 

Βέβαια το θέμα είναι πόσο διατεθειμένη είναι όλη η μπάντα να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, ενώ οι υποχρεώσεις τρέχουν.

 

 

[John Goumis]

Μήπως χρειάζεται βοήθεια και όχι απόλυση; Ρωτάω έχοντας υπόψη μου κάτι...

 

Kαι εγώ το ίδιο. Σε μια μπάντα που απολύει ένα μέλος της για τέτοιον λόγο, αντί να τον βοηθήσει, δεν θα ήθελα να συμμετέχω. Ειδικά τέτοιες εποχές που είναι διόλου απίθανο να έχει κάποιος ψυχολογικά προβλήματα.