Καθαρισμος - Γυαλισμα ταμπουρου

[tassosx]

Δες λίγο εδώ.

[c_access]

Ευχαριστω

[Haris]

Οσο για τον μηχανισμο των χορδων, ετσι και αλλιως σκοπευω να τον βγαλω τελειως και να τον αντικαταστησω με το P-85 για να το μετατρεψω σε Supraphonic.

Ξέρω ότι είναι μια μόντα που κάνουν αρκετοί, λόγω του ότι ο P-85 είναι πιο απλός μηχανισμός από τον P-70 του Supersensitive, όπως και ξέρω ότι το ταμπούρο είναι δικό σου και το κάνεις ότι θέλεις.

 

Θα προσπαθήσω να σε αποτρέψω, ούτως ή άλλως! ;)

 

Κατ' αρχήν, ακούγεται καλά; Αν ναι γιατί να το πειράξεις; Αν όχι, ψάξ' το λίγο με το κούρδισμα και την τάση των χορδών. Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα. Αν οι χορδές είναι σκουριασμένες, σπασμένες κ.λπ. μπορείς εύκολα να τις αλλάξεις, είτε με ορίτζιναλ Ludwig είτε με τις "Super Sensitive 1968-present" της Puresound.

Το super είναι πολύ καλό ταμπούρο και δεν είναι μόνο για "συμφωνική" χρήση, όπως διαφημίστηκε όταν πρωτοβγήκε. Για του λόγου το αληθές, εγώ με τέτοιο παίζω blues rock, ανάμεσα σε δύο γκαζωμένες κιθάρες.

 

Αν είναι μοντέλο του 70-κάτι, θεωρείται ήδη vintage και με οποιαδήποτε μετατροπή, χάνει μέρος της αξίας του, οικονομικής και mojo-ικής. Και εν τέλει, γιατί να μην το πουλήσεις και να πάρεις ένα Supraphonic;

 

Μην θεωρήσεις τα παραπάνω εξυπνακίστικη μομφή ή πατρονάρισμα, είναι απλά η γνώμη μου και όπως ξαναείπα, δικό σου το ταμπούρο, δικά σου και τα χτένια!  :)

 

Γκουντ λακ σε ότι αποφασίσεις (και +1 για τις φωτογραφίες).

[c_access]

Η μετατροπη θα γινει χωρις να τρυπηθει τιποτα. Και βεβαια ολος ο παλιος μηχανησμος θα κρατηθει. Οποτε αν ποτε θελησω να το πουλησω δεν θα εχω προβλημα.

 

Θα ανεβασω photos  με την πρωτη ευκαιρια.

[Haris]

Η μετατροπη θα γινει χωρις να τρυπηθει τιποτα. Και βεβαια ολος ο παλιος μηχανησμος θα κρατηθει.

Έτσι, μάλιστα! ;)

[c_access]

Λοιπον,

 

αποφασισα να ακολουθησω τον οδηγο του φιλου Haris. Ελυσα ολο το ταμπoυρο, βγηκαν ολες οι βιδες, κλειδια, κλπ, και τα εβαλα σε ενα μπολ με νερο και σαπουνι πιατων να μουλιασουν. Στεφανια θα καθαριστουν με τον ιδιο τροπο (νερο και σαπουνι)

Επιπλεον, πηγα αgορασα ενα WD-40 και μια αλοιφη γυαλισματος επινικελομενων επιφανειων. Επισης πηρα και ενα διαφανο βερνικι σπρει για μεταλικες επιφανειες για να περασω τα στεφανια εφοσων καθαριστουν. Ελπιζω με αυτα να γινει η δουλεια. :)

 

Wish me luck

[Haris]

Wish me luck

Break a leg! :)

 

Επίσης, αφού τα καθαρίσεις, δες μήπως δεν χρειαστεί το βερνίκι γιατί, άλφον) μπορεί να αστράφτουν, και βήτον) το χρώμιο των (ατσάλινων) στεφανιών είναι ανθεκτικό στη διάβρωση, και δεν αντιδρά άσχημα όπως με το αλουμίνιο του κελύφους.  

[c_access]

Συμφωνω Haris απλα, το πηρα με το εξης σκεπτικο:

 

αφου τα στεφανια επιασαν σκουρια σε καποια σημεια, αυτο σημαινει οτι εχει φυγει το νικελ σε εκεινο το σημειο της σκουριας. Αρα με τον καιρο θα ξαναπιασει σκουρια. Βεβαια αυτο εξαρταται απο τις συνθηκες του χωρου που θα βρισκεται το ταμπουρο(υγρασια κλπ). Οποτε με μια λεπτη στρωση βερνικιου θα το προστατεψω απο μελλοντικη σκουρια - διαβρωση.

[c_access]

update:

 

εβαλα βιδες, lugs, ροδελες κλπ σε νερο με σαπουνι να μουλιασουν, μετα τα στεγνωσa και τωρα τα μουλιαζω σε WD-40.

Ηρθε ενας φιλος μου που ασχολειται με επισκευες-ανακατασκευες να δει το κελυφος. Επειδη εχει αρκετα μεγαλα σκασιματα στο χρωμιο του(μερικα ειναι στο μεγεθος του νυχιου του αντιχειρα) μου προτεινε να το παρει και να το επαναχρωμιοσει και μετα απο σκεψη συμφωνησα.

Απλα θα πρεπει να περιμενω καμια εβδομαδα μεχρι να το εχει ετοιμο. Οποτε μεχρι τοτε εχω μεινει με τα στεφανια και τις βιδες :)

Η αναμονη αξιζει ομως γιατι θα ερθει και θα ειναι καινουριο.

 

Πριν αρχισετε να κραζετε για το οτι ετσι καταστρεφω την συλλεκτικη του αξια κλπ κλπ, να ενημερωσω οτι δεν σκοπευω να το πουλησω, ποτε των ποτων! Οποτε αφου θα μεινει στην κατοχη μου τουλαχιστον για αλλα 20-30-40 χρονια, η πιο σωστη επιλογη ηταν να επαναχρωμιοθει.

[c_access]

οριστε και μια photo, αν και δε βοηθαει να καταλαβετε πολλα.