Πόσο «αξιόπιστοι» μουσικοί είμαστε;

[SPYROID]

Αλλο να κανει καποιος χαβαλε για να περασουμε καλα

και αλλο να εχει παρει στον χαβαλε την δουλεια που θελουμε να κανουμε

μαλλον αυτο εννοει

[Superfunk]

Καλαμπόρτζοι.

 

Φιλως δεν υπαρχει τετοια λεξη.

 

Είτε  Καλαμπορτζηδες είτε  Καλαμπορτζαιοι.. θα πεις... ;D

[marmelaki]

Φιλως δεν υπαρχει τετοια λεξη.

 

Είτε  Καλαμπορτζηδες είτε  Καλαμπορτζαιοι.. θα πεις... ;D

 

Εγω το ξερω καλαμπουρτζιδες (εκ του "καλαμπουρι")  ;D

[mustafank]

Μαζί σου. Σχεδόν.....

Γιατί ο χαβαλές μπορεί να συνυπάρχει και με τη δουλειά.

Μην τον καταδικάζουμε.

 

Αλλο να κανει καποιος χαβαλε για να περασουμε καλα

και αλλο να εχει παρει στον χαβαλε την δουλεια που θελουμε να κανουμε

μαλλον αυτο εννοει

 

;)

 

εγώ θα είμαι ο τελευταίος που θα πει σε κάποιον συμπαίκτη να είναι συνεχώς σοβαρος και να κόψει την πλάκα. :) :) :)

 

Είμαι υπέρ της χαβαλέ, αλλά όχι της χαβαλετζίδικης διάθεσης, αν καταλαβαίνετε πως το εννοώ .  :-\ :)

 

_{(καταραμένες γραπτές συζητήσεις...δε θα αντικαταστήσετε ποτέ τη χαρά και την αμεσότητα του προφορικού λόγου....  :P :P :P ;D ;D ;D )}

[John Goumis]

 

 

  Για μένα αξιόπιστος μουσικός είναι αυτός που έχει αισθητική στο παίξιμο και στον ήχο του. Αισθητική στο παίξιμο, δεν σημαίνει προχωρημενες τεχνικές ικανότητες. Αισθητική στον ήχο, δεν σημαίνει εξοπλισμό που υπερβαίνει 4ψήφιο αριθμό στο συνολικό μπάτζετ.

 

  Η μελέτη των κομματιών πριν την πρόβα, είναι σίγουρα πολύ πιο σημαντική από την αργοπορία στην πρόβα (γι'αυτό υπάρχουν και οι μπύρες..  :) )

 

  Επίσης, αν κατάλαβα καλά ο τίτλος ''αξιόπιστος μουσικός'' στο παρόν thread έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά που αφορούν άμεσα την μουσική, την μελέτη και τις πρόβες, και δεν αφορά στοιχεία της προσωπικότητάς του.

 

  Για παράδειγμα, μπορεί ένας μουσικός να είναι αξιόπιστος όσον αφορά τα όλα όσα λέτε, αλλά να είναι ''αναξιόπιστος'' ως προς την συμπεριφορά (π.χ. να σας ''πουλήσει'' γιατί ξαφνικά βρήκε θέση στο σκυλάδικο της περιοχής, ή να τον πιάσουν τα ψυχολογικά του και να μην γουσταρει να ρθει στο live ή στην πρόβα -μη γελάτε- ή να μην θέλει να συμμετέχει άλλο λόγω επειδή μαζί σας που παίζει blues κλείνει μια δουλειά το διμηνο ενώ οι άλλοι που παίζουν Κατσιμίχα κλέινουν δουλειές κάθε μέρα κ.τ.λ.-κ.τ.λ.). Για αυτό βασικά καλό είναι όταν σχηματίζουμε μια μπάντα από την αρχή, να ξεκαθαρίζουμε καταστάσεις (είναι καθαρά για δουλειά, είναι για να περνάμε καλά, είναι για την καλοκαιρινή σεζόν και μόνο κ.τ.λ.)

 

  Πάντως πάνω κάτω τα πάντα με τον πολιτισμένο διάλογο λύνονται...   

[neeq]

Έχει αναλάβει ποτέ τέτοια ευθύνη;

Έχεις βίντεο;

 

Αφου ρε φιλος εγω παιζω το hey you ;D

[cos_dr]

To θέμα είναι εξαιρετικό. Ενθυμούμαι τοτε που σε μια συναντηση μελων του noiz το είχαμε θιξει και εκεί και ελεγε ενα παιδί (o yameth νομιζω....παιδι lol) οτι ζητάμε απο drummer που δοκιμαζουμε να παιξει ενα ντουπ ντουπ νταπ ντουμπουντουμπουνταπ και ερχονται 3, ο ενας παιζει παπαδες και ειναι καλος, ο άλλος παίζει παππαδες τρελλους και ο τριτος ειναι πιο μετριος αλλα παιζει ντουπ ντουπ νταπ ντουμπουντουμπουνταπ και τον προτιμουμε.

 

Με λιγα λογια προσυπογραφω κι εγω τον superfunk και τον φιλο που εθεσε τα ερωτηματα και όλες τις αποψεις.

 

Μου έκανε εντυπωση ενα αλλο ποστ που με εκφραζει, δηλαδη που ενω εχω παιξει σε μερικα ερασιτεχνικα ημιεπαγγελματικά σχήματα, ποτε δεν ηθελα να το κανω, παντα παω στις προβες μεχρι και σημερα με το ζόρι. δεν το γουσταρω αυτο που κανω, γκρινιαζω μεσα μου στο δρομο και οταν γυριζω αλλά απο την άλλη

Δεν έχω κρεμάσει προβα ποτε

Δεν εχω παει αμελετητος ποτε

Εχω παιξει live με 39 πυρετο και να είμαι σε σημείο να μου λέει η ιδια η μπαντα οτι δεν γινεται να παιξεις και θα σωριαστείς αλλα εγω να παιζω και να σωριαζομαι στο τελευταίο κομμάτι

 

Γιατι ακριβώς θελω να σεβομαι τον κόπο των άλλων που εκτιμουν αυτό που κάνουν πιο πολυ απο εμένα που κατα βάθος το μισω, μισω τον εαυτό μου γιατι είμαι ενα ποταπό σκουλήκι που δεν του αξίζει να ζεί,  αλλα το κάνω και ποτε δεν καταλαβα γιατι  και φυσικα δεν καθομαι πουθενα αμα δω συστηματικα φαινομενα αργοπορίας, κακης συνεργασίας, επιδειξιομανίας και εγωισμού αλλα και αλλα που αναφέρθηκαν πιο πανω.

 

Οι μόνες παρατηρησεις που δεχομαι ειναι οτι την πέφτω στις τραγουδίστριες και μάλιστα μια φορα χασαμε μια καλή με το σχημα που εχω χρονια με τον φιλο μου τον Πετρο επειδη ηθελα εφημερη και καθαρα σεξουαλικη σχεση και αυτή το είδε αλλιώς και μας παράτησε.

 

απο τοτε ο Πέτρος μου είπε οτι αμα την ξαναπεσεις σε τραγουδίστρια που δουλευουμε και ειναι καλη, δεν θα ξανασυνεργαστω μαζί σου.

 

Μια φορα επίσης πριν χρόνια συνεργαζόμασταν με ενα ζευγάρι (ο ενας ντραμμερ και η αλλη τραγουδιστρια) και ενω πηγαιναμε καλα , και στις προβες και στα live, τσακωθηκε ο μπασιστας με τον ντραμμερ και χασαμε και τους δυο και ψαχναμε 2 μηνες φτου και απο την αρχη

 

Οποτε καλο ειναι να μην σχετίζονται τα μέλη μεταξύ τους

 

Στον ερασιτεχνικό ημιεπαγγελματικό χώρο , δυστυχώς αυτο είναι θέμα, σε σχηματα ροκ π.χ. γιατι ενας να φυγει για οποιοδηποτε λογο , δημιουργείται προβλημα και παει αρκετά πισω η δουλειά μεχρι καποιο νεο μέλος ακομα και καλό, να ερθει και να μαθει τις διασκευές , τα ποτ-πουρι , τα κοψίματα, τα τουτι και ολα τα καλά.

 

  Καλο ειναι λοιπον να γινεται απο την αρχη ο διαχωρισμός και να υπάρχει ενας συντονισμος και μια αυστηροτητα, να υπαρχει ενας αρχηγος στην μπαντα

 

Στην μπαντα που εχω χρονια με τον πέτρο , εφαρμοζουμε το συστημα, εμεις οι δυο βαση, ο πετρος αρχηγος και εγω μαεστρος και δεν δεχομαστε αντιρρησεις και αργοπορίες , γκρινιες κλπ , μπορει να γινομαστε δυσάρρεστοι αλλά δεν γινεται αλλιώς, αμα θελουμε να το ευχαριστιόμαστε αυτο που κανουμε  τουλαχιστο.

 

Πιστευω στην ιεραρχία και οχι στην απόλυτη ισοτητα στην μπάντα, στα ατελειωτα "συμβούλια", στο να ικανοποιηθουν όλες οι προτιμήσεις, π.χ. εγω αυτό δεν το παίζω, ουτε καν το προσπαθω να το βγαλω γιατι δεν μου αρέσει, εγω θελω να παιζουμε αυτα , και αυτο κλπ.

 

Αυτος που αγαπάει η σεβεται αυτο που κάνει, πρεπει να συνεργάζεται , να υποχωρεί , να καταπνιγει τον εγωισμο του, να έχει εναν αξιοπρεπη εξοπλισμό, ακομα και την εμφανιση και το στυλ του , την κινηση του αναλογα με το μουσικό στυλ που παίζει και αυτό μεταφραζεται σε ευχάριστη εργασία, καλο αποτέλεσμα και ευχαρίστηση, αναγνώριση απο τον εαυτό του και τους άλλους και ..... θετική υστεροφημία.

 

Υπάρχει και η τεχνική του μαστίγιου, του τροχου, του ανασκολοπισμού .... αλλά αυτά ειναι ακραία μέτρα, υπάρχουν και πιο δημοκρατικές τεχνικες για τους μουσικούς-παραβάτες της δεοντολογίας.

 

Ειμαι ενα ΤΙΠΟΤΑ.

[audiokostas]

 

Μίλα μας λίγο για τον πατέρα σου.....

[marmelaki]

Οι μόνες παρατηρησεις που δεχομαι ειναι οτι την πέφτω στις τραγουδίστριες...

 

Το τερπνον μετα του ωφελιμου ε;  ;D  ;D

 

Να προσθεσω κατι που ισως δεν αναφερθηκε ακομα.

Μου εχει τυχει να παω σε μπαντα και ενα παλικαρι, πιτσιρικος, με 0 εμπειρια σε live (και απ' οτι φανηκε σε μπαντες γενικα) το επαιζε αρχηγος και καλα εγω θα σας καθοδηγησω γιατι εσεις δεν ξερετε που παν τα 4, ερχοταν και πειραζε τον ενισχυτη μου και του μπασιστα οποτε και οπως ηθελε επειδη κατι δεν του ακουγοταν καλα. Σταματαγε την προβα στη διαρκεια κομματιου για να κανει μαλακιες-παρατηρησεις (οχι υποδειξεις, παρατηρησεις) σε ολους μας...

Γενικα την ειχε δει φιρμα επειδη ο πατερας του ηταν γνωστος παλιος μουσικος (κιθαριστας) και του εδωσε την 70's strat του να παιζει και προφανως τον μυησε στα αδυτα του εγχειρηματος που λεγεται μπαντα και αυτο-βαφτιστηκε αρχηγος, μαεστρος, ενορχηστρωτης και (κατα τη γνωμη μου) μεγας σπασαρχιδας.

Αν ειναι και μελος αυτου του φορουμ ελπιζω να το διαβασει, γιατι χειροτερο ατομο για μπαντα δεν εχω συναντησει. Ελπιζω να μην σας εχει τυχει κατι αναλογο και να μην υπαρχουν πολοι τετοιοι εκει εξω.

 

[After_Hours]

Αναλογως. Αν στην τελικη κανει αυτο που πρεπει (και παραμενει αξιοπρεπης) τοτε γιατι να μην πιει οτι θελει;

 

Σύμφωνοι, αν το σηκώνει no prob. Μιλάω για καταστάσεις που επηρεάζουν παίξιμο, επικοινωνία με τη μπάντα και συμπεριφορά στη σκηνή.