Τέχνη- Ναι , παλιά ήταν καλλίτερη.-

[atreu73]

Να επιμείνουμε λίγο σε αυτά που ήδη ειπώθηκαν.

 

«Η κρίση της κριτικής είναι μια από τις εκδηλώσεις της γενικής και βαθιάς κρίσης της κοινωνίας. Υπάρχει αυτή η γενικευμένη ψευτοσυναίνεση, η κριτική και το επάγγελμα του διανοούμενου είναι ενσωματωμένα στο σύστημα πολύ περισσότερο απ’ ό,τι παλιά και με τρόπο πιο έντονο, όλα λειτουργούν με διαμεσολαβήσεις, τα δίκτυα της συνενοχής είναι σχεδόν παντοδύναμα. Οι φωνές που δεν ευθυγραμμίζονται ή που διαφωνούν δεν πνίγονται από την λογοκρισία ή από εκδότες που δεν τολμούν πια να τις δημοσιεύσουν. Πνίγονται από την γενική εμπορευματοποίηση. Οι ανατρεπτικές ιδέες συμφύρονται με το συρφετό όλων όσα παράγονται και διαδίδονται....  Η λέξη «επαναστατικός» έχει γίνει διαφημιστικό σλόγκαν.... Η περιθωριακότητα γίνεται κάτι το επιδιωκόμενο, το κεντρικό, και οι ανατρεπτικές ιδέες είναι ένα ενδιαφέρον αξιοπερίεργο που συμπληρώνει την αρμονία του συστήματος.

 

Η σημερινή κοινωνία έχει μια φοβερή ικανότητα να πνίγει κάθε γνήσια απόκλιση, είτε αποσιωπώντας την είτε καθιστώντας την ένα φαινόμενο ανάμεσα στα άλλα, που πλασάρεται στην αγορά όπως και τα άλλα.

 

Υπάρχουν κριτικοί που προδίδουν τον κριτικό τους ρόλο και συγγραφείς που προδίδουν την αυστηρότητα των κριτηρίων τους. Υπάρχει η ευρύτατη συνενοχή του κοινού, που κάθε άλλο παρά αθώο είναι σε αυτή την υπόθεση, αφού αποδέχεται το παιχνίδι και προσαρμόζεται σε ότι του δίνουν.

 

Όλο αυτό το πλέγμα έχει γίνει εργαλείο στα χέρια του συστήματος, που είναι και το ίδιο ανώνυμο. Δεν πρόκειται για το δημιούργημα ενός δικτάτορα, μιας φούχτας κεφαλαιοκρατών ή μιας ομάδας διαμορφωτών της κοινής γνώμης, αλλά για ένα τεράστιο κοινωνικο-ιστορικό ρεύμα που πορεύεται προς αυτήν την κατεύθυνση και κάνει τα πάντα να χάνουν την σημασία τους. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η τηλεόραση. Λατρεία του εφήμερου που απαιτεί παράλληλα και μια απίστευτη συρρίκνωση. Η ωφέλιμη διάρκεια προσοχής του θεατή, attention span, ήταν πριν από μερικά χρόνια δέκα λεπτά, στη συνέχεια έπεσε σταδιακά στα δέκα δευτερόλεπτα. Η ανθρωπότητα δεν έχει εκφυλιστεί βιολογικά, οι άνθρωποι είναι ακόμα σε θέση να παρακολουθήσουν έναν λόγο που χρησιμοποιεί επιχειρήματα και έχει μια σχετική διάρκεια, παράλληλα όμως είναι αλήθεια πως το σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης «εκπαιδεύουν»-δηλαδή συστηματικά παραμορφώνουν- τους ανθρώπους, ώστε να μην μπορούν τελικά να ενδιαφερθούν για οτιδήποτε ξεπερνά τα μερικά δευτερόλεπτα ή τα μερικά λεπτά.

 

Εχουμε να κάνουμε εδώ με μια συνωμοσία, όχι με την αστυνομική αλλά με την ετυμολογική έννοια της λέξης. Όλα αυτά πάνε μαζί, πνέουν προς την ίδια κατεύθυνση, την κατεύθυνση μιας κοινωνίας όπου κάθε κριτική χάνει την αποτελεσματικότητα της.»

Κορνήλιος Καστοριάδης

Η άνοδος της ασημαντότητας

 

[LK]

Σε συνέχεια λίγο του σχολιασμού μου στην ανάλυση του @trolley, έχω μόνο να προσθέσω, ότι παρακολουθώ τη σύγχρονη τέχνη, και μουσική, αλλά κυρίως κινηματογράφο….αλλά ακόμα δεν πείστηκα ότι μπορούν να σταθούν επάξια σε παλαιότερες δημιουργίες.

 

Κατά τα άλλα:

 

@Τerry

Δεν αναφέρομαι (μόνο) στην ευκολία παραγωγής, που μπορεί να είναι από μόνη της ένα θέμα.

 

Δες ας πούμε ένα αρχιτεκτονικό οικοδόμημα,

Παλιότερα θα έβγαζαν π.χ. ένα «Lobby» στην είσοδο της πολυκατοικίας , με μια πολυθρόνα και ένα φίκο. ;D

 

Τώρα , αυτόν το χώρο θα στον κάνουν ισόγειο κατάστημα.

Ναι, ξέρουμε γιατί το κάνουν. ΔΕΝ μου αρέσει όμως.

 

[LK]

Επίσης @ atreu73

 

Ναι, τελικά με αφορμή τη δική σου τοποθέτηση, και του terry αλλά και το παράδειγμά μου (περί αρχιτεκτονικής), με κάνει να ξανα συνειδητοποιήσω ότι ακόμα και αυτό το θέμα που συζητάμε έχει έντονες πολιτικές προεκτάσεις.

 

Είναι εύκολο να δεις π.χ. , αν έχεις ασχοληθεί λίγο με το θέμα, ποιος «πήδηξε» τον ΓΟΚ και χάριν ποιών συμφερόντων, και βλέπουμε σήμερα αυτά τα αρχιτεκτονικά εξαμβλώματα που βλέπουμε.

 

Το ίδιο ισχύει και στην τέχνη γενικότερα.

Το σταματάω εδώ, για προφανείς λόγους.

 

[AuditoryDriving]

Πιο «πρόχειρη»...

 

Ναι υπό την αίρεση ότι αν δεχτούμε ότι πάσας ένας που θα έχει στην κατοχή του έναν υπολογιστή με ένα ντραμοκούτι και ένα προγραμματάκι με ήχους, μπορεί να κάνει... τέχνη  ;D

 

 

Αυτό είναι μεγάλη συζήτηση αλλά το πρόβλημα στη διατύπωση σου είναι η στατικότητα.

 

Αυτοί που έκαναν πραγματικά ή θα κάνουν τέχνη δεν γεννήθηκαν καλλιτέχνες. Πολλά από τα πρώτα βήματα αγαπημένων μας καλλιτεχνών ήταν πατάτες. Επομένως προσωπικά θα το επαναδιατύπωνα λέγοντας ότι το κονσερβοκούτι είναι το πρωτο βήμα για να μάθεις να κάνεις κάτι δημιουργικό.

 

Αυτός που "το χει" θα συνεχίσει και θα βελτιώνεται σταδιακά, όχι γιατί νομίζει ότι κάνει τέχνη, αλλά γιατί το έχει ανάγκη.

 

Επίσης οι περισσότεροι ανεξαρτήτως εποχής είχαν στη διάθεση τους χαρτί και μολύβι, δεν είδα να έγιναν όλοι συγγραφείς και ζωγράφοι.

 

Τέλος, αν κάποιος θεωρεί ότι αυτό που κάνει είναι τέχνη, υπάρχει καλή πιθανότητα να μην κάνει τέχνη. Ειδικά δε επειδή ο άνθρωπος είναι προικισμένος με το ένστικτο της ανωτερότητας για λόγους επιβίωσης. Η τέχνη δεν είναι αυτοσκοπός της δημιουργικής διαδικασίας, είναι για μένα περισσότερο παρελκόμενο.

 

Τέλος, το θέμα της προχειρότητας είναι σωστό, αλλά πρέπει κάπως όχι μόνο να αυτοπραγματωνόμαστε αλλά και να τρώμε :)

[Terry RoscoeBeck5]

 

Κατά τα άλλα:

 

@Τerry

Δεν αναφέρομαι (μόνο) στην ευκολία παραγωγής, που μπορεί να είναι από μόνη της ένα θέμα.

 

 

 

Με παρεξήγησες ή μάλλον δεν το έθεσα σωστά: Η «ευκολία» έγκειται στην γενικευμένη ευκολία που παρέχει το «εύπεπτο».

 

Δηλαδή αυτό που δεν σε κουράζει να το αναλύσεις, να το καταλάβεις, που δεν θα σε προβληματίσει, που γενικότερα δεν θα σε κάνει να σκεφτείς κλπ...

 

Δηλαδή κάτι που απλά θα το χαζέψεις ή κουνηθείς με αυτό ή που θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει.

 

Να σου δώσω ένα παράδειγμα: Όταν είχαν πρώτο βγει τα reality τηλεοπτικά προγράμματα- και παρότι «κοντά» στο επάγγελμα μου  ;D- έλεγα σε φίλους και γνωστούς, «μα γιατί παρακολουθείτε αυτά τα σκουπίδια;»

 

Η αποστομωτική απάντηση ήταν «τα χαζεύω για να περάσει η ώρα»

 

Ναι αλλά όποιος χαζεύει- τους έλεγα- κινδυνεύει να γίνει χαζός  ;D            

[LK]

;D ;D ;D ;D

Εσένα ειδικά δεν θα σε παρεξηγούσα ΠΟΤΕΣ  ;D

 

Η αποστομωτική απάντηση ήταν «τα χαζεύω για να περάσει η ώρα»

 

     

 

Ακόμα μια απόδειξη του πόσο ηλίθιος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος, πιστεύοντας ότι θα υπάρχει ανά τους αιώνας, ώστε να έχει την πολυτέλεια  να αφήνει την ώρα να περνάει.

[theoctapus]

Οφ δε τοπ οφ μαϊ χεντ.  ;D

1) Παρά τα λογικά επιχειρήματα, όταν διαβάζω/ακούω για "παλιότερα ήταν καλύτερα" δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι εκφράζονται από ανθρώπους που από καιρό έχουν μπεί στα -άντα και συνειδητοποιώντας ότι πλέον έχουν πολλά να θυμηθούν, νιώθουν άβολα με τις νέες συνθήκες. Έτσι ήταν για οποιοδήποτε θέμα.

 

2) Τα πάντα πλέον παρουσιάζονται και κρίνονται με οικονομικούς όρους, όπως είπε ο trolley. Και δεν είναι μόνο η τέχνη, είναι κάθε πιθανή ανθρώπινη δραστηριότητα, από το πως θα πλύνεις τα ρούχα σου μέχρι το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ. Μοιάζει σαν η ανθρωπότητα να αυτοπροσδιορίζεται πλέον από το "πόσο", λες και αν βγάλεις τα οικονομικά νούμερα θα μπερδευτούν, θα κοιτάζονται απορημένοι. Προφανώς και δεν είναι έτσι η πραγματικότητα, κάπως αλλιώς πρέπει να τα δούμε.

 

3) Λάκη, σοβαρά τώρα, 2:15?  ;D

[LK]

....... καιρό έχουν μπεί στα -άντα και συνειδητοποιώντας ότι πλέον έχουν πολλά να θυμηθούν, νιώθουν άβολα με τις νέες συνθήκες

 

 

 

Your bad weather and your upside down segal....εγώ είμαι 22 και μισό  :P ;D ;D

 

 

 

3) Λάκη, σοβαρά τώρα, 2:15?  ;D

 

Ήτο μεταμεσονύκτιος η προβολή, όπως σχεδόν όλες.  ;D ;D ;D

[Terry RoscoeBeck5]

Οφ δε τοπ οφ μαϊ χεντ.  ;D

1) Παρά τα λογικά επιχειρήματα, όταν διαβάζω/ακούω για "παλιότερα ήταν καλύτερα" δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι εκφράζονται από ανθρώπους που από καιρό έχουν μπεί στα -άντα και συνειδητοποιώντας ότι πλέον έχουν πολλά να θυμηθούν, νιώθουν άβολα με τις νέες συνθήκες. Έτσι ήταν για οποιοδήποτε θέμα.

 

 

 

Α πα πα πα με τους γερομπαμπαλήδες  ;D ;D ;D

 

Πάντως σε αυτό που λες έχεις ένα πολύ βάσιμο point.

 

Πόσες και πόσες φορές στην ιστορία της τέχνης, νέα ρεύματα και τάσεις που σήμερα θεωρούνται «κλασικά», όταν πρώτο παρουσιάστηκαν δεν δέχθηκαν μύδρους από τους «ειδήμονες» της εποχής τους.

 

Από που να αρχίσουμε... από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού, του φοβισμού; κλπ    

 

[LK]

όταν πρώτο παρουσιάστηκαν δεν δέχθηκαν μύδρους από τους «ειδήμονες» της εποχής τους.

 

 

 

 

Χαίρομαι που με κατατάσσεις στους ειδήμονες της εποχής :P....να βγάλεις τα εισαγωγικά όμως....άντε μάθαμε παντού εισαγωγικά.  ;D ;D ;D