Τέχνη- Ναι , παλιά ήταν καλλίτερη.-

[Terry RoscoeBeck5]

Όπως είπε και ένας φιλόσοφος ;D ;D ;D μερικές σελίδες πιο πριν, "

 

Όχι και φιλόσοφος φίλος. Ημιφιλόσοφος (που έλεγε ένας ημίθεος σε παραπέρα «νήμα»)  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 

 

@AuditoryDriving: Φίλος αν πάμε (για μια ακόμη φορά) να προσδιορίζουμε τον ορισμό «τέχνη», θα ξεπεράσουμε και το «επικό νήμα» υπό τον τίτλο «συζήτηση περί επικαιρότητας»  ;D ;D ;D ;D ;D 

[fusiongtr]

Όχι και φιλόσοφος φίλος. Ημιφιλόσοφος (που έλεγε ένας ημίθεος σε παραπέρα «νήμα»)

Off-topic.

 

Εγώ την έχω πατήσει έτσι (σοβαρά μιλάω).

Είχα πάει σούπερ-μάρκετ και ήμουν στα τυριά.

Ζήτησα τριμμένο τυρί για μακαρόνια.

"Σκληρό θέλετε?" με ρωτάει ο τυράς.

"Τι σκληρό, ημίσκληρο", του λέω (εννοώντας το πιο σκληρό που έχει).

Πάω σπίτι, και βλέπω ότι μου έχει βάλει όντως ημίσκληρο.

 

On-topic

 

Τέχνη είναι (για μένα) με δύο απλά λόγια, ο τρόπος έκφρασης μιας εσωτερικής πραγματικότητας, που δεν βρίσκει άλλο δρόμο να μιλήσει, και "πνίγεται ασφυκτικά" να το κάνει.

 

Ο τρόπος αυτός είναι τόσο μοναδικός όσο ο καθένας μας, και εξαρτάται από μυριάδες παράγοντες, εσωτερικούς και κοινωνικούς.

Είναι επίσης άμεσα συνδεδεμένος με το συγκεκριμένο άτομο-δημιουργό, και την εποχή μέσα στην οποία συμβαίνει.

[Terry RoscoeBeck5]

Off-topic.

 

Εγώ την έχω πατήσει έτσι (σοβαρά μιλάω).

Είχα πάει σούπερ-μάρκετ και ήμουν στα τυριά.

Ζήτησα τριμμένο τυρί για μακαρόνια.

"Σκληρό θέλετε?" με ρωτάει ο τυράς.

"Τι σκληρό, ημίσκληρο", του λέω (εννοώντας το πιο σκληρό που έχει).

Πάω σπίτι, και βλέπω ότι μου έχει βάλει όντως ημίσκληρο.

 

;D ;D ;D

 

Να κάνεις ένα ωραίο σουφλέ τότε... Κουνουπίδι, κρέμα γάλακτος, λίγο μοσχοκάρυδο, λίγο λάδι , ημίσκληρο τυρί  ;D ;D ;D και για κάνα 15λεπτο στον φούρνο  ;) ;D

 

ΥΓ: Ψιτ φίλος, το κουνουπίδι πρώτα το βράζουμε... έζι;  ;D

[AuditoryDriving]

 

 

 

@AuditoryDriving: Φίλος αν πάμε (για μια ακόμη φορά) να προσδιορίζουμε τον ορισμό «τέχνη», θα ξεπεράσουμε και το «επικό νήμα» υπό τον τίτλο «συζήτηση περί επικαιρότητας»  ;D ;D ;D ;D ;D 

 

Δεκτή η ένσταση, δεν με ενδιαφέρει και πολύ το τι είναι τέχνη. Έστω ότι είναι αγγούρι. Το έγραψα για να γίνει λίγο πιο δομημένη η συζήτηση, αν δε βοηθάει θα παρακαμφθει. Ξέρεις, το κεικ αν το βάλεις στο φούρνο έτσι απλά από μόνο του δε ψηνεται, οπότε αν δεν έχουμε μαι βάση ίσως το νήμα αυτό να ξεπεράσει το «επικό νήμα» υπό τον τίτλο «συζήτηση περί επικαιρότητας» και τελικά να μην βγεί και νόημα. Και το νόημα είναι να αποδομήσουμε λίγο το θέμα για να μπορούμε να το συζητήσουμε πιο εύκολα - αυτό είπα.

 

ΤΙς συγγνώμες μου αν έχασα τη μπάλα βεβαίως βεβαίως, φταίει το χιόνι.

[Terry RoscoeBeck5]

Δεκτή η ένσταση, δεν με ενδιαφέρει και πολύ το τι είναι τέχνη. Έστω ότι είναι αγγούρι. Το έγραψα για να γίνει λίγο πιο δομημένη η συζήτηση, αν δε βοηθάει θα παρακαμφθει. Ξέρεις, το κεικ αν το βάλεις στο φούρνο έτσι απλά από μόνο του δε ψηνεται, οπότε αν δεν έχουμε μαι βάση ίσως το νήμα αυτό να ξεπεράσει το «επικό νήμα» υπό τον τίτλο «συζήτηση περί επικαιρότητας» και τελικά να μην βγεί και νόημα. Και το νόημα είναι να αποδομήσουμε λίγο το θέμα για να μπορούμε να το συζητήσουμε πιο εύκολα - αυτό είπα.

 

 

 

Έχεις απόλυτο δίκιο στην τοποθέτηση σου- δεν διαφωνούμε καθόλου απ' αυτού.

 

Απλά στο παρελθόν, το ζήτημα έχει συζητηθεί ενδελεχώς και διεξοδικώς- καταλήγοντας φυσικά στα αναμενόμενα... αδιέξοδα  ;D

 

Όχι βέβαια ότι αυτό ήταν απαραίτητα κακό... Μόνο που τα έχουμε πει και ξαναπεί.

 

Βέβαια πάντα υπάρχει χώρος στο τραπέζι για νέες τοποθετήσεις/ ιδέες/ απόψεις.   

[LK]

Αντίθετα ο κινηματογράφος έχω την πεποίθηση ότι δεν έχει φτάσει ακόμα στο peak του.

Αυτό πως το εννοείς, για ξήγα το λίγο καλλίτερα, γιατί με ενδιαφέρει σαν άποψη.

 

Εννοείς συνολικά, ή σε επί μέρους στοιχεία του , π.χ. σενάριο, σκηνοθεσία, ερμηνείες, καθαρά τεχνικά ζητήματα... κ.λ.π.

 

[freerock1974]

To να δωσουμε ορισμο για την ''τεχνη'' εκτος απο ακατορθωτο ειναι και ατοπο κατα τη γνωμη μου:

Οτιδηποτε ειναι ανθρωπινο εργο και προκαλει το ενδιαφερον οποιουδηποτε,ασχετως του πνευματικου και κοινωνικου του επιπεδου,ειναι τεχνη.(Eδωσα ορισμο?)

 

Πολλα απο τα παγκοσμιως αποδεκτα ως αριστουργηματα με κανουν και γελαω ή θελω τη λεκανη μου.

Ειμαι αμορφωτος και ισως οχι αρκετα εξυπνος για να τα κρινω αλλα αυτο νιωθω και δε μ ενδιαφερει η γνωμη των ''γνωστικων''.

Μου αρεσουν αλλα,τι να κανουμε.(αντι για ''μου'' βαλτε ''σου'',''του'',''τους''... ;))

 

Αν ηταν αλλιως,η τεχνη ως αποτελεσμα,θα επρεπε να ειναι προνομιο μιας ελιτ.

 

Η κουβεντα νομιζω οτι εχει να κανει απλα με το τι προσλαμβανουν οι αισθησεις μας ασχετως εξειδικευσης ή γνωσης.

[atreu73]

Πάλι αναμασώ αλλά για τους αρχαίους ο σκοπός της τέχνης ήταν συγκεκριμένος. Η κάθαρση. Η αποτοξίνωση από όλο τον οχετό που θεληματικά ή όχι όλοι μας έχουμε υποστεί.

Στην αναγνώρισή της παίζει ρόλο η διαίσθηση και σε δεύτερο λόγο η παιδεία αλλά σημαντικό είναι να προσλαμβάνουμε κάθε έργο με κάποιο τρόπο ανεξάρτητα από την εποχή του χωρίς να το διαβάλλουμε με το ασήκωτο βάρος του χρόνου.

Επίσης, γιατί να φοβόμαστε την όποια αλλαγή στο απόρθητο κάστρο του είναι μας; Ας την καλοδεχτούμε όπως ακριβώς στην περίπτωση παλιού φίλου. Όλα τα χωράει. Είναι άλλωστε φανταστικό το τοπίο του.

Κανένα τέλος δεν υπάρχει και κανένα καταστάλαγμα. Η άνευ όρων παράδοση σε πεποιθήσεις είναι η αρχή του πραγματικού θανάτου.

Αναφέρθηκε ήδη στην κουβέντα ο Γούντυ Άλλεν. Στην ταινία του παιχνιδίζει και το ακόλουθο συμπέρασμα.

Μια αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή, μπορεί να απαντηθεί σε όλες τις εποχές με την κατάλληλη ματιά. Στοχεύουμε λοιπόν όχι στην καταπολέμηση της υπεραφθονίας που είναι σύμπτωμα της αρρώστιας που μας τρώει ή σε έναν στείρο συγκρητισμό αλλά σε μια βάση κριτικής σκέψης που θα ξεκινά από το άτομο και θα έχει την ικανότητα να απορρίψει, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, μετά από κατανόηση, θέσεις που ακόμα και το ίδιο μέχρι χθες μπορεί να θεωρούσε δόκιμες και ιδανικές.

Μετά από αυτό μοιραία η υπεραφθονία και το αδελφάκι της ο άκριτος υπερ-καταναλωτισμός θα περιοριστούν στην θέση που τους αρμόζει.

Προσωπικά, όσο κι αν αυτό ακούγεται ακραίο, δεν πιστεύω ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να επιτευχθεί στα πλαίσια της σημερινής «δημοκρατίας» αλλά στις επιχειρήσεις μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μόνο.

 

[AuditoryDriving]

Συγνώμη που σε έβαλα να ξανααπαντήσεις Atreu, σε είχα διαβάσει προσεκτικά και από την αρχή. ΤΟ κείμενο σου και αυτό του Σταύρου μου κάνουν καλή πάσα:

 

Ο καθένας μας λοιπόν έχει τη δική του άποψη για το τι είναι τέχνη, που οσο και αν διαφέρει είναι τελικά κάτι το υποκειμενικό : Beauty lies at the eye of the beholder που λένε περίπου και οι άγγλοι. Και πολυ σωστα αναφέρθηκαν τόσα πράγματα για το πως προσκολλούμαστε στο παρελθόν.

 

Επομένως θέτω το έξης ερώτημα, το 2ο σκέλος του προηγούμενου μου ποστ, το ποιανου η άποψη για το τι είναι τέχνη έχει σημασιά. Δυστυχώς ως ένα βαθμό, ως μέλη μιας κοινωνίας, λουζόμαστε και με τέχνη την οποία εμείς θεωρούμε ευτελή : από φτηνές ταινίες, πίνακες ζωγραφικης (αμα πάμε για μπύρες θα σας πω ιστορία απο κοντα), μουσική κτλ. Αυτό είναι προιόν τόσο της εποχής (πχ ντάξει, δεν βγαίνουν πια πολλές μαυρόασπρες ταινίες), της περιοχές (η ροκ στη γερμανία εχει πεθάνει, απο χιπ χοπ και ηλεκτρονικη αλλο τίποτα), τις εταιρίες που πουλανε μοδα και προτυπα, τα περιοδικα τα ραδιοφωνα και τα μπλογκς που ακολουθούνε σαν σκυλακια και... απο εμας τους ιδιους. Γι αυτο ειπα πριν ότι έχουμε πόλεμο. Γι αυτό έγραψα σε προηγούμενο ποστ οτι η λίστες με τα τοπ αλμπουμς είναι χρήσιμες αλλά δεν τις εμπιστεύομαι και συνήθως τις απεχθάνομαι κιολας

 

Θα ηθελα να ακούσω λοιπον, περα απο το γεγονος οτι οδεύουμε στη φθηνια που είναι διαχρονική διαπίστωση και δεν προσφέρει και πολλά στη συζήτηση, το πως μπορούμε εμεις να συνεισφέρουμε στο να αναγνωριστεί η τέχνη που θεωρούμε οτι αξίζει παιρνοντας από την γκρίνια σε μια πιο ενεργητική σταση. Και αν αυτό έχει νόημα μέσα στον γενικότερο χαμό. Το να λέμε μόνο οτι έγω πχ θεωρώ τέχνη αυτό αλλά μόνο στο σαλόνι μου παρότι ειναι απόλυτα ευγενής συμπεριφορά, δεν αλλάζει και πολλά πραματα. (και γω προφανως στο δωματιο μου περιορίζομαι)

 

Έχουμε πόλεμο (και ισως και να είμαι και στο λάθος στρατόπεδο). Και πρεπει να λέμε αυτά που πιστεύουμε.

 

Και τώρα καταλαβα οτι είμαι οφφ τοπικ οπότε το αφήνω για άλλη συζήτηση  ;D Και δε θέλω να το κάνω για 3η φορα σε μια βδομάδα, οπότε φιλ φρι να παρακάμψετε το σχολιο

[freerock1974]

το πως μπορούμε εμεις να συνεισφέρουμε στο να αναγνωριστεί η τέχνη που θεωρούμε οτι αξίζει παιρνοντας από την  σε μια πιο ενεργητική σταση. Και αν αυτό έχει νόημα μέσα στον γενικότερο χαμό.

Ωραιο θεμα!

Κατα τη γνωμη μου η τεχνη δε χρειαζεται προπαγανδα.

Η αξια της εγκειται στην υπαρξη της.Στη γεννηση.

 

Ο μονος λογος για τη διαδοση και αναγνωριση της ειναι η ''συναπολαυση''.

Αυτο ομως δεν ειναι αναγκαιοτητα για την ιδια την τεχνη.

 

Θα ηθελα να γραψω και άλλα,αλλα παω για καφε παραλιακο..

Καλη συνεχεια!