Τέχνη- Ναι , παλιά ήταν καλλίτερη.-

[Terry RoscoeBeck5]

Χαίρομαι που με κατατάσεις στους ειδήμονες της εποχής....να βγάλεις τα εισαγωγικά όμως....άντε μάθαμε παντού εισαγωγικά.  ;D ;D ;D

 

Α, γιατί «τρόμαξα»  ;D ;D ;D προς στιγμήν. Νόμιζα ότι θα είχαμε θέμα με το... γερομπαμπαλήδες  ;D ;D ;D ;D ;D

[trolley]

Νόμιζα ότι θα είχαμε θέμα με το... γερομπαμπαλήδες

 

Στη συνέχεια του προηγούμενη post μου, θα υπογραμμίσω ότι το "γερομπαμπαλίζειν" δεν είναι απαραίτητα επιζήμιο όταν η συζήτηση αφορά τη τέχνη. Είναι η φύση των έργων τέχνης να καταξιώνονται μόνο μέσα από τη διαδικασία παλαίωσής τους, και επιβάλλεται μία απόσταση από τα "τρέχοντα" για να είναι κάποιος αντικειμενικός.

 

Κάποιος που θα πει "Εκπληκτική ταινία ο Τίγρης και ο Δράκος" χωρίς να έχει δει τον ασιάτικό κινηματογράφο των seventies (επιμένω εγώ), είναι απλά κάποιος που ενθουσιάστηκε με κάτι καινούργιο. Αν το πω εγώ όμως, όπου έφαγα τις ταινίες του Μπρους-Λη με το κουτάλι στον θερινό κινηματογράφο "Άλβα" της Α. Κυψέλης... μάλλον ξέρω τι λέω διότι το πλαίσιο αναφοράς μου είναι σαφώς ευρύτερο και ποιοτικά και ποσοτικά.

 

Προσωπικά, θεωρώ αδικαιολόγητο το να μην "ψάξει" κανείς τα έργα της τελευταίας 35ετίας (τουλάχιστον) για τα είδη τέχνης που τον ενδιαφέρουν, ειδικά εφ' όσον το ίντερνετ δίνει πρόσβαση σε ανήκουστα πολλές πληροφορίες. Μόνο έτσι μπορεί να εκφέρει βάσιμη (όχι απαραιτήτως σωστή) άποψη.

 

 

[Jazzjoker]

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι "παλιά ήταν καλύτερη".

 

Το θέμα είναι ότι υπάρχουν πλέον μέσα τα οποία καθιστούν την "παραγωγή" και διάδοση της τέχνης απίστευτα ευκολότερη απ' ό,τι πριν από 40 χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ότι πια τέχνη "κάνει" ο καθένας ειδικά στα πεδία που η δημιουργία διευκολύνεται από την τεχνολογία. Και αυτό είναι και καλό και κακό διότι ο "πραγματικός" καλλιτέχνης έχει πλέον εργαλεία που του είναι προσιτά και κάνουν τη δουλειά του εύκολη (αν αυτό επηρεάζει αρνητικά την τέχνη του, είναι μια παράμετρος που σηκώνει νέο θρεντ από μόνη της), αλλά το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για τον μη καλλιτέχνη, τον άνθρωπο που δεν έχει το χάρισμα ας πούμε.

 

Το αποτέλεσμα είναι παραγωγή πνευματικού έργου με τα τσουβάλια και ταχύτατη διάδοσή του. Μετά, υπερπληροφόρηση και κορεσμός του κοινού. ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ποσότητες μετρίων ή κακών έργων τα οποία αποκτούν φήμη διότι βασίζονται σε πολύ καλές καμπάνιες promotion κλπ. κλπ.

 

Πιστεύω ότι η "καλή" τέχνη είναι ακόμη εκεί. Απλώς είναι πλέον πολύ δυσκολότερο να τη συναντήσεις. Για μένα προσωπικά είναι και εξαντλητικό.

 

 

[LK]

Σωστή η βάση που βάζεις Σπύρο αλλά,

 

Το αποτέλεσμα είναι παραγωγή πνευματικού έργου με τα τσουβάλια και ταχύτατη διάδοσή του.

 

Γιατί έχω την εντύπωση, χωρίς να κάτσω να μετρήσω, ότι στον κινηματογράφο τα παρελθόντα έτη η παραγωγή ήταν μαζικότερη;

Περί διάδοσης έχεις δίκαιο πάντως

[Jazzjoker]

Γιατί έχω την εντύπωση, χωρίς να κάτσω να μετρήσω, ότι στον κινηματογράφο τα παρελθόντα έτη η παραγωγή ήταν μαζικότερη;

 

Τι να σου πω. Η δική μου αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει σύγκριση με το παρελθόν. Άσε που ειδικά στον κινηματογράφο έχουν μπει πια στο παιγνίδι για τα καλά χώρες οι οποίες, πριν μερικά χρόνια, παρήγαγαν μία ταινία κάθε δέκα χρόνια ή και καθόλου.

[LK]

Τι να σου πω. Η δική μου αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει σύγκριση με το παρελθόν. Άσε που ειδικά στον κινηματογράφο έχουν μπει πια στο παιγνίδι για τα καλά χώρες οι οποίες, πριν μερικά χρόνια, παρήγαγαν μία ταινία κάθε δέκα χρόνια ή και καθόλου.

 

Καλά ναι, δεν μπορούμε να ξέρουμε, απλά το ανέφερα.

[Terry RoscoeBeck5]

 

Πιστεύω ότι η "καλή" τέχνη είναι ακόμη εκεί. Απλώς είναι πλέον πολύ δυσκολότερο να τη συναντήσεις. Για μένα προσωπικά είναι και εξαντλητικό.

 

 

 

Θα συμφωνήσω σε αυτό- όπως και με τον Παναγιώτη που είπε πολύ εύστοχα ψάξτε την τελευταία 35ετία.

 

Τώρα αν ξέρεις που να «κοιτάξεις» νομίζω ότι την ανακαλύπτεις εύκολα.

 

Αν, για παράδειγμα μείνουμε στον κινηματογράφο, έχουμε δει εκπληκτικές δημιουργίες μέσα σε αυτές τις τέσσερις δεκαετίες- και από τον Ευρωπαϊκό, αλλά και από τον αμερικάνικο ή και από αλλού...    

[LK]

 

Αν, για παράδειγμα μείνουμε στον κινηματογράφο, έχουμε δει εκπληκτικές δημιουργίες μέσα σε αυτές τις τέσσερις δεκαετίες- και από τον Ευρωπαϊκό, αλλά και από τον αμερικάνικο ή και από αλλού...    

 

Τόσο για τη μουσική, όσο και για το σινεμά, νομίζω ότι η αναδρομή μέχρι το 1940 είναι σκόπιμη (διαφορετικά θα μείνει μεγάλο μέρος της jazz/blues αλλά και B&W Hollywood απ' έξω) .

 

Ακόμα και για Ελλάδα μπορούμε να μιλήσουμε, εκεί ίσως από το 1950 και μετά.

Άλλως, ναι το όριο των 35 ετών, είναι προαπαιτούμενο, αν θες να αποκτήσεις άποψη τουλάχιστον.

 

[kostri]

Κι εγώ πιστεύω πως υπήρξαν καλύτερες εποχές στην τέχνη, αν και το να μιλά κανείς γενικώς για τη τέχνη και όχι για συγκεκριμένους τομείς της, είναι τουλάχιστον δύσκολο και παρακινδυνευμένο. Η πιο πρόσφατη, "καλύτερη" εποχή από την σημερινή είναι, κατά τη γνώμη μου, η δεκαετία του 50.

 

Ωστόσο, αν και συμφωνώ με την επισήμανση του trolley περί απόστασης από το έργο, δεν είναι δυνατόν να δει κανείς την τέχνη εκτός εποχής, όπως αδύνατο είναι σε κάθε εποχή να μην την ζητήσει. Έτσι, αν και οι σημερινοί φωτογράφοι δεν με συγκινούν όσο ο Kertesz, δεν παύω να ψάχνω την εποχή μου στην τέχνη τους.

 

Βεβαίως, όπως προείπα, δεν ισχύουν τα ίδια σε κάθε τέχνη. Στον κινηματογράφο π.χ. που είναι μια νέα μορφή, σαφώς βλέπω εξαιρετικά πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια, συγκρίσιμα με τις κλασσικές ταινίες. Αλλά στη λογοτεχνία, η διαφορά ανάμεσα σε παρελθόν(και μάλιστα πρόσφατο, για τα δεδομένα αυτής της τέχνης) και παρόν μου φαίνεται χαώδης.

 

[mustafank]

  O Woody Allen στο "Μεσάνυχτα στο Παρίσι" πραγματεύεται κάτι ανάλογο με αυτά που συζητάμε και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι σε κάθε εποχή οι άνθρωποι αναπολούν το παρελθόν και το θεωρούν καλύτερο/ποιοτικότερο.

 

Ωστόσο, κλείνει λέγοντας ότι η ζωή είναι στο Τώρα και ότι αν επικεντρωθεί κάποιος αποκλειστικά στο παρελθόν, ενδεχομένως να χάσει όμορφα πράγματα, που συμβαίνουν γύρω του.