Τέχνη- Ναι , παλιά ήταν καλλίτερη.-

[LK]

Αφορμή γι’ αυτό το post, στάθηκαν κινηματογραφικές ταινίες, αλλά ακριβώς το ίδιο ισχύει και στη μουσική.

 

Ξανά κάθισα να δω το "Eyes of Laura Mars" (1978), στην Παρασκευιάτικη προβολή μου.

 

Σημειωτέων, μιλάμε για «εύπεπτες» εμπορικές ταινίες….και όχι η "τέχνη για την τέχνη" φάση.

Και βλέπεις τους συντελεστές….βλέπεις ότι υπάρχει σεναριογράφος, βλέπεις ότι υπάρχει ενδυματολόγος, ηθοποιοί, βλέπεις ότι υπάρχει υπεύθυνος σκηνικών….και το κερασάκι στην τούρτα.

 

Τι πραγματεύεται η ταινία;

Η πρωταγωνίστρια είναι hi-end fashion photographer.

Ε, λοιπόν θα συνεργαστούμε με τους καλλίτερους….photos by Helmut Newton και της Rebecca Blake. 8)

 

Πού είναι πλέον οι συνεργασίες, σαν αυτές του Hitchcock με τον Dali;

 

Δεν ξέρω π.χ. πόσοι είχατε την τύχη να δείτε το «La Nuit Américaine» του Truffaut, όπου πραγματικά έπαιρνες μια καλή ιδέα για το πόσοι άνθρωποι (καλλιτέχνες στο είδος τους) έπαιρναν μέρος στο να γυριστεί μια ταινία.

 

Τα ίδια ακριβώς και στη μουσική.

Που είναι οι εποχές που ακούγαμε, παραγωγούς, συνθέτες, στιχουργούς, ενορχηστρωτές, ηχολήπτες, μουσικούς.........(πρόχειρο παράδειγμα: "Thriller" -Michael Jackson, έτσι να διαβάσω πίσω από το δίσκο,....Rod Temperton , Quincy Jones, Vincent Price....... ;D ) ;

 

Πλέον (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)…βλέπουμε τα videos του κάθε "boy with camera", και τις «φιλότιμες» προσπάθειες......από οιονεί home studios.

 

Ρητορικά τα ερωτήματα, όλοι ξέρουμε πάνω –κάτω τι φταίει….απλά εμένα ΔΕΝ μου αρέσει.   ;D ;D

 

 

 

[manosx]

Τέχνη κάνεις με ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι. Δεν χρειάζεται ΤΙΠΟΤΑ άλλο.

 

Το thriller δεν είναι όμως μόνο τέχνη, αλλά είναι ταυτόχρονα ένα κορυφαίο βιομηχανικό προϊόν. Βιομηχανικά προϊόντα δεν κάνεις με ένα χαρτί και ένα μολύβι, πόσο μάλλον βιομηχανικό προϊόν του επιπέδου αυτού. Χρειάζονται συνθέτες, παραγωγοί, μανατζερ, μακιγιέρ, προμηθευτές για όλα τα γούστα and all that jazz. Και φυσικά όλα αυτά θα πάνε τσάμπα αν δεν πιάσεις τα απόκρυφά σου χορεύοντας, διότι το παν στα βιομηχανικά προϊόντα είναι το αμπαλάρισμα, το οποίο κατά κανόνα είναι ακριβότερο από το περιεχόμενο.

 

 

 

 

[LK]

Ναι, χρησιμοποίησα τον όρο "τέχνη" ώς υποκατάστατο (ταυτόσημο ) των λέξεων  «κινηματογράφος» ή «μουσική» (ίσως και για οικονομία χαρακτήρων στον τίτλο….ίσως και για άλλους λόγους, υποσυνείδητους) , τα οποία όμως ……. είναι τέχνες.

 

Δεν έθεσα το ζήτημα  για να ορισθεί το τι είναι «τέχνη», που φυσικά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα , αλλά  εντελώς άλλη συζήτηση.  

 

To δέχομαι ως παρατήρηση όμως, και συμφωνώ ότι ο τίτλος ίσως θα ήταν πιο σωστός ως:

"κινηματογραφική  & μουσική παραγωγή - Ναι , παλιά ήταν καλλίτερα"

 

[manosx]

Ετσι νομίζω δε στέκει καθόλου, διότι αν μιλάμε για "ευπεπτες εμπορικές ταινίες",  η παραγωγή είναι 100 σκαλιά πιο πάνω σήμερα.

 

Στη μουσική δεν πέφτουν τα λεφτά που έπεφταν παλιά, οπότε υπάρχει ένα θέμα. Οταν πέφτουν πάντως, από καθαρά τεχνικής άποψης γίνονται τρελά πράγματα.

[LK]

Ετσι νομίζω δε στέκει καθόλου, διότι αν μιλάμε για "ευπεπτες εμπορικές ταινίες",  η παραγωγή είναι 100 σκαλιά πιο πάνω σήμερα.

 

 

Το ήξερα ότι θα πεις αυτό, και με όλο το θάρρος της ιντερνετικής μας γνωριμίας :P ;D, σου λέω ότι, ενώ τάσσεσαι  «υπερ της ουσίας» (και πολύ καλά κάνεις) ταυτόχρονα χάνεις την ουσία «παίζοντας με τις λέξεις»  ;D ;D (πλάκα κάνω έτσι ;)) .

 

Με το όρο «παραγωγή» δεν εννοώ αυτό που με την στενή έννοια πλέον ονομάζουμε “production”…δηλαδή την εφαρμοσμένη ανάθεση ορισμένων καθηκόντων σε κάποιον/ κάποιους , κατά το σχολικόν  παράδειγμα ο Butch Vig είναι και μαμώ τους παραγωγούς  ;D.  

 

Το εννοώ με την κυριολεκτική κατά το λεξικόν  έννοια ήτοι: παραγωγή: « ό,τι προέρχεται από την προσπάθεια του ανθρώπου και τη χρησιμοποίηση των φυσικών ή τεχνητών μέσων που έχει στη διάθεσή του» .

 

Με αυτή ακριβώς τη διευκρίνιση, και όσα ανωτέρω είπα, εμμένω στην αρχική μου τοποθέτηση, ότι παλιά ήταν καλλίτερα…με κύρια επιχειρήματα (και όχι μοναδικά,. ίσως δωθεί η ευκαιρία να αναπτυχθούν παρακάτω) ….σύμπραξη πολλών , κορυφαίων στο είδος τους επαγγελματιών, σε αντίθεση με ό,τι κατά κανόνα συμβαίνει  σήμερα.

 

Φυσικά αυτή είναι ή γνώμη μου, εσύ κάλλιστα μπορείς να έχεις άλλη, αλλά ήδη γράψαμε δυο σελίδες για τον τίτλο.  ;D ;D ;D

Αφορμή για συζήτηση είναι ο τίτλος, και όχι θέσφατο. 

 

Κατά τα άλλα:

 

¨

 

 

Στη μουσική δεν πέφτουν τα λεφτά που έπεφταν παλιά, οπότε υπάρχει ένα θέμα. Οταν πέφτουν πάντως, από καθαρά τεχνικής άποψης γίνονται τρελά πράγματα.

 

 

Ρητορικά τα ερωτήματα, όλοι ξέρουμε πάνω –κάτω τι φταίει….απλά εμένα ΔΕΝ μου αρέσει.   ;D ;D

 

 

 

 

[manosx]

Και για εμένα η τέχνη παρακμάζει, αλλά δε νομίζω ότι είναι θέμα σύμπραξης. Περισσότερο θέμα εποχής είναι, όσο ασχολείσαι με κάτι τόσο το ξεφτιλίζεις άλλωστε. Κάποτε φόραγαν τα καλά τους για να πάνε να ακούσουν μουσική, τώρα ακούνε στην τουαλέτα. Το ίδιο γίνεται σιγά σιγά και με τις ταινίες, και πάει λέγοντας.

[LK]

Και για εμένα η τέχνη παρακμάζει, αλλά δε νομίζω ότι είναι θέμα σύμπραξης. Περισσότερο θέμα εποχής είναι, όσο ασχολείσαι με κάτι τόσο το ξεφτιλίζεις άλλωστε. Κάποτε φόραγαν τα καλά τους για να πάνε να ακούσουν μουσική, τώρα ακούνε στην τουαλέτα. Το ίδιο γίνεται σιγά σιγά και με τις ταινίες, και πάει λέγοντας.

Συμφωνώ σε αυτό 1000%

[AuditoryDriving]

Παράξενο... εγώ έφυγα τελείως προς την άλλη κατεύθυνση - άρχισα να απεχθάνομαι τις υπαρπαραγωγές. Ναι μεν είναι αισθητικά πιο ευχάριστες (και πιο εύπεπτες τελικά αν θές) αλλά από την άλλη δεν μπορώ πλεον να μην παρατηρήσω απο πίσω(πλην μερικών σπουδαίων εξαιρέσεων)  την συνταγή, την φόρμουλα κτλ...

 

Εδώ υπάρχουν πλέον ολόκληρες συμπεριφορικές μελέτες που αναζητούν τι μας κάνει κλικ, τι μας ευχαριστεί, τι μας προκαλεί διάφορα συναισθήματα κτλ.

 

Επιπλέον, για να γίνω και λίγο χοντροκομμένος, έχουν σε μεγάλο βαθμό πάψει να με ενδιαφέρουν συνεργασίες του στυλ στιχουργος, μουσικοσυνθέτης, ερμηνευτης.

 

Ακούγεται αιρετικό και παίζω λίγο το δικηγόρο του διαόλου, αλλά αν πιστεύω ότι κάτι κανει την τέχνη ανθρώπινη είναι το προσωπικό του θέματος. Και η ειλικρίνεια.

 

Όλα αυτα ξανά χωρίς να το παίζω μοναχικός καουμπόυς με την αποψάρα του - απλως γράφω το πως το βλέπω πλέον μεγαλώνοντας.

 

Επίσης LK εβαλα τη λίστα με τα βίντεο σου στο youtube χθες και σας είδα με το σταύρο, να που κάνετε μια χαρά δουλειά χωρις ολόκληρο team από πίσω σας :)

[Dreamdancer]

H αποψη το παλιο ειναι ποιο καλο υπαρχει σε ολα τα επιπεδα(οχι μονο τις τεχνες) αλλα ειναι κυριως....νοσταλγικου χαρακτηρα και οχι αντικειμενικου.Η βασικη διαφορα οσο προχωρας προς τις ποιο προσφατες εποχες ειναι μια:ο κορεσμος.Ειναι εκατομμυρια φορες ποιο δυσκολο να ξεχωρισει καποιος στη σημερινή εποχη γιατι απλουστατα υπαρχει τεραστια παραγωγη τοσο σκουπιδιων οσο και διαμαντιων που αν δε σκονταψεις επανω τους ισως δεν τα γνωρισεις ποτε.

 

Παραδειγμα στη μουσική πχ:Θεοποιουμε τραγουδια και καλλιτεχνες που κινηθηκαν εποχες που υπηρχε πολυ περιορισμενος αριθμος σε συνδιασμο με καποια κοινωνικα φαινομενα οπως πχ η ξενιτια τοτε που τα εκαναν να μιλησουν στις καρδιες των ανθρωπων. Ηταν πολυ καλα μεν αλλα καταφεραν να μεινουν στην συνειδηση του κοσμου κυριως λογω αυτων των συγκυριων.

Τα ιδια τραγουδια σημερα πχ ισως δεν ακουγονταν ποτε αλλα ακομα και αν καταφερναν να ακουστουν θα ειχαν την ιδια τυχη με τον συρμο.

 

Ειναι πχ οπως το φαγητο...παλιοτερα πχ υπηρχε καμια ταβερνα κανα...μαγεργειο ;D και αυτο ηταν.Τωρα? υπαρχουν και αυτα αλλα και φαστ φουντ,εστιατορια διαφορων....αστερων, ινδική κουζινα, κινεζικη...αρειανή και δεν ξερω και εγω τι.Τεραστια ποικιλια αλλα και κορεσμος ταυτοχρονα που σου δινει επιλογες μεν αλλα ταυτοχρονα το κανει ποιο δυσκολο να βρεις συγκεκριμενα πραγματα.

 

Η τεχνη λοιπον ποτε δεν υπηρξε καλυτερη η χειροτερη.Απλα αναλογα τις εποχες και τις συγκυριες καποια πραγματα μεινανε και καποια οχι,καποια μετρια ακουστηκαν πολυ καποια διαμαντια ποτε κτλ κτλ κτλ...its all about timing baby 8).

 

[LK]

Ενδιαφέρουσες οι απόψεις. Όλες.

Θα  κάνω κάποιες παρατηρήσεις, σε συγκεκριμένα σημεία.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ.

 

 

 

Επίσης LK εβαλα τη λίστα με τα βίντεο σου στο youtube χθες και σας είδα με το σταύρο, να που κάνετε μια χαρά δουλειά χωρις ολόκληρο team από πίσω σας :)

 

Ναι , αλλά τηρουμένων των αναλογιών, έχουμε να κάνουμε και εδώ με «συνεργασία».

Ο κανόνας είναι να κάνω τα video μου – μόνος μου.

Άρα όντως η συνεργασία είχε καλλίτερο αποτέλεσμα. Αν είχα και χρόνο να φωνάξω κάποια φίλη μου π.χ., το συνολικό αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα καλλίτερο (ναι είναι πιο ωραίο να βλέπεις τη φάτσα της από τη δικιά μου ή έστω όχι μόνο τη δικιά μου)……και πάει λέγοντας.

 

 

H αποψη το παλιο ειναι ποιο καλο υπαρχει σε ολα τα επιπεδα(οχι μονο τις τεχνες) αλλα ειναι κυριως....νοσταλγικου χαρακτηρα και οχι αντικειμενικου.

 

Φρόντισα να κάνω την αυτοκριτική μου, και το σκέφτηκα και αυτό.

Διαφωνώ όμως, μπορεί να κάνω και λάθος.

(Άλλωστε τι να νοσταλγήσω σε μία εποχή, που δεν την έζησα καν ή ήμουν πολύ μικρός)

 

Πιστεύω ότι σχεδόν τα πάντα  στην τέχνη ήταν καλλίτερα κατά το παρελθόν.

 

Υπήρχε σχέδιο, μεράκι…..εργατο-ώρες (νταξ δεν αναφέρομαι στην εξέλιξη της τεχνολογίας που μείωσε δραστικά το χρόνο παραγωγής) …..στο σινεμά, στη μουσική, στο design , στα αυτοκίνητα, στα έπιπλα…..

 

Η σύγχρονη «τέχνη» νομίζω ότι γίνεται με μια διάθεση να είναι  κυρίως «πρακτική» «χρηστική» λες και ξεχνά ότι είναι καταρχήν «τέχνη».

Θα την χαρακτήριζα….. πιο «πρόχειρη»