Πολιτικά σχόλια

[RayDTutto]

Ρε παιδιά, και διαδικασίες υπάρχουν να αντιγράψουμε και νόμοι κι απ'όλα. Πάντα υπήρχαν για όλες τις πτυχές της πολιτικής και της δημόσιας ζωής. Το θέμα δεν είναι τι υπάρχει και τι έχει γίνει ΑΛΛΟΥ. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρξει ίχνος πολιτικής βούλησης (όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί τόσες χιλιάδες φορές ως σήμερα) να γίνουν αυτοί οι έλεγχοι και αυτές οι αξιολογήσεις όπως πρέπει. Αντιθετα, όπως επίσης έχει αποδειχθεί έως σήμερα, όλα αυτά τα χρήσιμα εργαλεία ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ μετατρέπονται σε εργαλεία προώθησης λαμογίων και ημετέρων. Εκτός και αν έχω καταλάβει κάτι διαφορετικό τόσα χρόνια από την Ελλάδα, οπότε θα χαρώ να με διορθώσετε.

[12AX7]

Μερικές σκέψεις από έναν ΔΥ μέλος του φόρουμ. Σημειώνω ότι δεν αισθάνομαι θιγμένος από τα απαξιωτικά σχόλια για τον κλάδο γιατί και επαρκή κατάρτιση διαθέτω (πτυχιούχος νομικής με εξαετή άσκηση δικηγορίας, μεταπτυυχιακό ΑΣΟΕΕ, αποφοίτηση από Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης) και εκτιμώ ότι εργάζομαι ευσυνείδητα και αποδοτικά.

 

Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, αν δεν αλλάξει η βούληση αυτών που ασκούν την κρατική εξουσία, όσες πρακτικές λύσεις και αν προτείνουμε εμείς (άρση μονιμότητας, αξιολογήσεις κ.α. ενδιαφέροντα). Τα έχουν σκεφτεί και άλλοι πριν από εμάς και απέτυχαν γιατί ποτέ δεν υπήρξε συντονισμένη και ειλικρινής βούληση.

 

Παραδείγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, όπως η άρση της μονιμότητας. Πολλοί γνωρίζουν ότι θεσπίστηκε για την προστασία των υπαλλήλων απέναντι στις αυθαίρετες κομματικές απολύσεις. Πολλοί λιγότεροι μάλλον γνωρίζουν ότι ήδη υπάρχει επαρκές (νομικό) οπλοστάσιο για την απόλυση όσων παρανομούν, τεμπελιάζουν, έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά κλπ. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι κανόνες απλά δεν εφαρμόζονται, σε ένα κλίμα αρρωστημένης αλληλεγγύης, και ούτε θα εφαρμοστούν δέκα μονιμότητες να αρθούν.

 

Αξιολόγηση: Μακάρι να γίνει, αλλά αν δεν υπάρχει η βούληση που λέγαμε, για να φύγει η σαβούρα, πολύ απλά θα γίνει μία μαϊμού αξιολόγηση χαμηλοτάτου επιπέδου, ώστε να περνάνε όλοι.

 

Γενικά, από όσα έχω δει, σε όσα αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα, το πρόβλημα έγκειται στην ατιμωρησία, τον ισοπεδωτισμό και την αναξιοκρατία. Οι επίορκοι δεν απολύονται και οι άξιοι δεν επιβραβεύονται.

 

Αν δεν υπάρξει αλλαγή στάσης από τους κατέχοντες κάθε φορά την εξουσία, ώστε να πάψουν να βλέπουν το δημόσιο τομέα και τους νόμους ως ρουσφετολογικά εργαλεία, προκοπή δεν θα δούμε.

 

edit: όσο έγραφα, ο Ray είπε το ίδιο πράγμα σε πέντε γραμμές..

[gdevelek]

Πολλοί λιγότεροι μάλλον γνωρίζουν ότι ήδη υπάρχει επαρκές (νομικό) οπλοστάσιο για την απόλυση όσων παρανομούν, τεμπελιάζουν, έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά κλπ. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι κανόνες απλά δεν εφαρμόζονται, σε ένα κλίμα αρρωστημένης αλληλεγγύης, και ούτε θα εφαρμοστούν δέκα μονιμότητες να αρθούν.

 

;)

 

Κάνεις παραπτώματα ως ΔΥ --> απολύεσαι (ως τώρα στα πειθαρχικά πλειοψηφούσαν οι συνδικαλιστές και  - τι περίεργο! - έβγαζαν λάδι και τους κλέφτες, όταν αυτό πρόσφατα άλλαξε, με μια φωνή ο ΣΥΡΙΖΑ και το σταλινοφασιστιΚο Κόμμα Ελλάδας φώναξαν για "μια ακόμη επίθεση στον εργαζόμενο")

[Terry RoscoeBeck5]

Ρε παιδιά, και διαδικασίες υπάρχουν να αντιγράψουμε και νόμοι κι απ'όλα. Πάντα υπήρχαν για όλες τις πτυχές της πολιτικής και της δημόσιας ζωής. Το θέμα δεν είναι τι υπάρχει και τι έχει γίνει ΑΛΛΟΥ. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρξει ίχνος πολιτικής βούλησης (όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί τόσες χιλιάδες φορές ως σήμερα) να γίνουν αυτοί οι έλεγχοι και αυτές οι αξιολογήσεις όπως πρέπει. Αντιθετα, όπως επίσης έχει αποδειχθεί έως σήμερα, όλα αυτά τα χρήσιμα εργαλεία ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ μετατρέπονται σε εργαλεία προώθησης λαμογίων και ημετέρων. Εκτός και αν έχω καταλάβει κάτι διαφορετικό τόσα χρόνια από την Ελλάδα, οπότε θα χαρώ να με διορθώσετε.

 

Αχ Ray μου τα ίδια λέω και εγώ και μας έβγαλαν... Pet Shop Boys  ;D ;D ;D

 

 

Εγώ θα θα το πω με δικά μου λόγια:

 

Δεν φταίει το αριστερός- δεξιός. Το σκ@το ρωμαίικο φταίει ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης.

 

 

Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να μιλάνε γύρω σου... σουηδικά και το κράτος να είναι ρημάδι  ;D Νεοελληνικά ακούς και το ρημάδι είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωση αυτών που τα μιλάνε  ;)

[trolley]

Το σκ@το ρωμαίικο φταίει ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης.

 

Εντελώς σοβάρα, τι σημαίνει αυτό;

Τι είναι το σκ@το-ρωμαίικο, πως ορίζεται;

Γεννετικό είναι το πρόβλημα;

 

 

[Terry RoscoeBeck5]

Εντελώς σοβάρα, τι σημαίνει αυτό;

Τι είναι το σκ@το-ρωμαίικο, πως ορίζεται;

Γεννετικό είναι το πρόβλημα;

 

 

 

Να σου πω...

 

Θα επικαλεστώ τον Πλούταρχο και το «περί δανεισμού» του.

 

Από τον 1ο μΧ αιώνα οι πρόγονοι είχαν ακριβώς τις ίδιες συμπεριφορές με αυτές των επιφανών απογόνων τους  :D

 

Τους στηλίτευε ο φιλόσοφος, γιατί πήγαιναν και δανειζόντουσαν αφειδώς για να τα κάνουν «χαρτοπόλεμο» για συμπόσια και τέθριππα για να κόβουν βόλτες και να τους χαζεύει ο κόσμος.

 

Όμως τους προειδοποιούσε ότι έτσι θα είναι για πάντα σκλάβοι των χρεών τους και των δανειστών τους.

 

 

Υπό αυτή την αίρεση (αν και λίγο αυθαίρετα) θα μπορούσαμε να πούμε ότι και το γονιδιακό υφίσταται.

 

 

Όμως το Ρωμαίικο είναι μια άλλη άλλη ετικέτα, επίκτητη, που μας προέκυψε από την Ρωμαιοβυζαντινή και Οθωμανική κατάκτηση.

 

Ρωμιός (Ρωμαίος) ήταν ο οποιοσδήποτε χριστιανός- από την Αίγυπτο ως τον Δούναβη. Δηλαδή μια θρησκευτική «ιδιότητα» που μετασχηματίστηκε σε εθνική ταυτότητα για εμάς.

 

Μια στρεβλή εθνική ταυτότητα αν θες την άποψη μου, που μας απομάκρυνε από την ταυτότητα του γένους μας- με όσα στραβά και ανάποδα περιέγραψε ο Πλούταρχος.

 

 

Δηλαδή για να μην μακρηγορώ, δεν θεωρώ το «ρωμαίικο» κολακευτικό τίτλο, καθώς στην δική μου σκέψη είναι συνυφασμένο με τα χειρότερα στοιχεία που αναπτύξαμε ως γένος από την ρωμαϊκή κατάκτηση και μετά (τα οποία τείνω να πιστεύω ότι έφτασαν στο απόγειο τους κατά την Οθωμανική περίοδο- μπαχτίτσια, ραγιαδισμό, αλλαξοπατριαρχίες, κλπ).               

 

 

Φυσικά μπορεί και να κάνω λάθος.

[manosx]

Με τη διαφορά ότι ο Πλούταρχος ήταν και ο ίδιος "ρωμιός", Ρωμαίος πολίτης δηλαδή.

 

Δεν υπάρχει "ταυτότητα του γένους μας", ποτέ δεν υπήρξε, μόνο ένας άκρατος τοπικισμός και κάποια συναίσθηση των κοινών χαρακτηριστικών εθίμων, γλώσσας κλπ, αλλά στην πράξη τίποτα, γι' αυτό και μια ζωή σφαζόμαστε μεταξύ μας. Μην ψάχνεις στο χριστιανισμό το πρόβλημα, μάλλον καλό μας έκανε, έτσι και αλλιώς οι προηγούμενες θεότητες είχαν ξεφτίσει, τουλάχιστον από το 500 πΧ, όχι ότι ήταν και ποτέ ελληνικές, ένα τουρλουμπούκι της μεσογείου ήταν.

 

Τον Αυτοκράτορα προσκυνάγαμε επι Πλουτάρχου, και ήμασταν κατακτημένοι από το 146 π.Χ. Τσάμπα αναζητάς 'ταυτότητα του γένους", ακόμα και ο... Αχιλλέας έσερνε τον Εκτορα με το άρμα, και ο πατέρας του Οδυσσέα κόμπαζε για το πόσο καλός... άρπαγας και πειρατής ήταν  ;D τέτοιοι ήμασταν ανέκαθεν, κανένας εκφυλισμός δεν υπήρξε, μάλλον... εμείς διδάξαμε και τους υπόλοιπους στις ρεμούλες, που είναι ρε Περικλή το ταμείο της... συμμαχίας;  ;DΤο έφαγαν οι προμήθειες της Ακρόπολης,  ;D εξεταστική, ;D ;D ;D αθώος ο κατηγορούμενος, εις υγείαν των κορόιδων  ;D.

[epikouris]

Γι' αυτά που λέει ο Τέρρυ και έχει πολύ δίκιο, υπάρχει αυτό:

http://www.greekbooks.gr/books/istoria/ta-psila-grammata-tis-istorias.product

Αν κανείς το διαβάσει, δεν θα νιώσει καμία απολύτως έκπληξη για το σήμερα γιατί θα δει πως μόνο τα πρόσωπα έχουν αλλάξει και όχι οι πρακτικές. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον ενδιαφέρεται να κατανοήσει πως το παρελθόν αντανακλάται στο μέλλον.

 

Ένα απόσπασμα:

"Οι Έλληνες ζήτησαν και πήραν από τους Άγγλους, για τις ανάγκες τον Αγώνα, δυο δάνεια, συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών. Το πρώτο συνο­μολογήθηκε το 1823 για 800.000 λίρες, από τις οποίες οι Έλληνες πή­ραν στα χέρια τους μόλις 278.700 λίρες. Το δεύτερο συνομολογήθηκε το 1825 για 2.000.000 λίρες και πήραν μόνο 816.000 λίρες. Η διαφορά κρατήθηκε από τους Άγγλους δανειστές αδελφούς Ρικάρντο, για προκαταβολές τόκων, έξοδα, προμήθειες και μεσιτείες των διαφόρων επι­τήδειων. Τα δάνεια αυτά, καθαρώς τοκογλυφικά και ληστρικά δεν είχαν προηγούμενο στις διεθνείς συναλλαγές και δεν χρησίμευσαν» καθόλου για τους σκοπούς για τους οποίους συνομολογήθηκαν.

Το γεγονός αυτό επισημαίνει ο Κοραής, σε επιστολή του προς τον Κουντουριώτη: «Το δάνειον το γινόμενον άπό το Άγγλικόν έθνος δεν πρέπει να το στοχάζεσθε ως εύεργεσίαν. Και αυτόν τον διάβολον ήθελον ούτοι μετά χαράς δανείσει αργύρια, αν ό διάβολος είχε να τους ασφαλίσει τα ενέχυρα».* Το πρώτο κατασπαταλήθηκε στον εμφύλιο πόλεμο για την εξαγορά των Ρουμελιωτών και την εξόντωση των καπεταναίων του Μοριά, και το μεγαλύτερο μέρος του καρπώθηκαν οι Υδραίοι και οι Σπετσιώτες. Το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου δανείου γράφει ο George Finlay, καταναλώθηκε από τους πλοιοκτήτες και τους ναύτες «και η μερίδα του λέοντος έπεσε στους Αρβανίτες της Ύδρας και των Σπετσών».**

Το δεύτερο δάνειο προοριζόμενο για τη δημιουργία τακτικού στρατού και σύγχρονου πολεμικού ναυτικού, χάθηκε σε κερδοσκοπικές παραγγελίες πλοίων, που δεν ήλθαν ποτέ στην Ελλάδα και σε μεσιτείες, αμοιβές και προμήθειες. Ο ρόλος που έπαιξαν στις διαπραγματεύσεις, τη σύναψη και ακόμη στη διαχείριση αυτών των αισχρών δανείων, ο Ορλάνδος*** και ο Λουριώτης,**** θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία, για την οποία το Έθνος, έπρεπε να τους οφείλει ευγνωμοσύνη.

Μόνος αντίθετος στα αγγλικά δάνεια ο Κολοκοτρώνης. Γι' αυτό ούρλιαζε από το Λονδίνο ο Ορλάνδος και ζητούσε "εδώ και τώρα" να τον κρεμάσουν, γιατί αυτή ήταν η επιθυμία των Άγγλων δανει­στών. Έτσι όλα εξηγούνται. Και ο κατατρεγμός και η φυλάκιση του Γέρου του Μοριά. Όσο αυτός ήταν ζωντανός ή ισχυρός δεν θα μπορούσαν να φθάσουν οι λίρες στις υδραίϊκες και σπετσιώτικες τσέπες, Και για του λόγου το αληθές, στις 2 Φεβρουαρίου 1825 φυλακίζεται στην Ύδρα ο Κολοκοτρώνης και πέντε ημέρες αργότερα, στις 7 Φεβρουαρίου υπογράφεται η συμφωνία για το δεύτερο δάνειο. Σαν βεβαιώθηκαν οι Άγγλοι τοκογλύφοι ότι δεν υπήρχε πλέον πρόβλημα -το εμπόδιο Κολοκοτρώνης είχε ξεπεραστεί- αποφάσισαν να χορηγήσουν το δάνειο με τους όρους που ήθελαν και έσπευσαν να υπογράψουν τη ληστρική συμφωνία. Έτσι στις 21 Απριλίου 1825 καταφθάνει στο λιμάνι του Ναυπλίου το αγγλικό πλοίο 'Lively" με 60.000 αγγλικές λίρες. Η κυβέρνηση το υποδέχεται με τυμπανοκρουσίες και πανηγυρισμούς. Η στρατιωτική μπάντα παίζει τον αγγλικό εθνικό ύμνο "Ο Θεός σώζει τον Βασιλέα", ενώ το πλήθος κραύγαζε:

«Ζήτω ο Γεώργιος! Ζήτω ο βασιλιάς της Αγγλίας!" Ζήτω γιατί ; Επειδή καταδέχτηκαν οι άνθρωποι του βασιλιά να μας στείλουν ενώ υπογράψαμε για 2.000.000 και οι υπόλοιπες των δανειστών, των κερδοσκόπων και στα κεμέρια***** των Αρβανίτικων οικογενειών!

Σαράντα ημέρες αργότερα στις 9 Ιουνίου 1825, γράφει από το Ναύπλιο, ο γνωστός μας συνταγματάρχης Φαβιέρος στο Φιλελληνικό Κομιτάτο του Παρισιού: “Η Κυβέρνηση ξόδεψε πενήντα εκατομμύρια γρόσια: Είκοσι για να τσακίσει τον Κολοκοτρώνη, που τώρα τον αποκαλεί μοναδικό σωτήρα, πέντε ως έξι για τους αποστόλους στην Ευρώπη και για το δάνειο και τα υπόλοιπα στους ναυτικούς και στους Ρουμελιώτες που λεηλάτησαν τον Μοριά και νέκρωσαν τοι κατοίκους, έτσι που τώρα νοσταλγούν τους Τούρκους». Πικρές αλήθειες από έναν ξένο, αξιόπιστο, αντικειμενικό παρατηρητή που έζησε από κοντά τα γεγονότα.

Τα αγγλικά δάνεια ήταν ένα από τα μεγαλύτερα, ίσως το συνταρακτικότερο σκάνδαλο της εποχής του. Το πήραν είδηση και το ξεσκέπασαν οι αγγλικές εφημερίδες. Οι Times του Λονδίνου αποκάλυψαν ότι οι τραπεζίτες Ricardo, δυο από τους δανειστές, κράτησαν για τον εαυτό τους, ως προμήθεια 64.000 λίρες. «Οι κ.κ. Ricardo τσέπωσαν 64.000 λίρες. Το κομψό αυτό ποσό που κράτησαν για τον εαυτόν τους οι εκδότες του δευτέρου δανείου είναι διπλάσιο των συνει­σφορών όλων των φιλελλήνων της Ευρώπης, Κομιτάτων, συλλόγων σχολείων, πανεπιστημίων, συναυλιών... Το ελληνικό δάνειο είχε την τύχη του ταξιδιώτη εκείνου που πηγαίνοντας από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ, έπεσε στα χέρια ληστών και δεν είχε την τύχη να βρει τον καλό Σαμαρείτη".

 

Σημειώσεις:

* Αρχεία Κουντουριώτη , σελ.126-127

** G. Finlay, τ. Β., Σ.43

*** Ορλάνδος Ιωάννης γαμπρός του Κουντουριώτη

**** Λουριώτης Ανδρέας εξ Ηπείρου έμπιστος λακές του Κουντουριώτη.

***** «κεμέρι» στα τούρκ. Kemer, είναι η δερμάτινη ή υφασμάτινη ζώνη, όπου τοποθετούσαν τα χρήματα

[Terry RoscoeBeck5]

Με τη διαφορά ότι ο Πλούταρχος ήταν και ο ίδιος "ρωμιός", Ρωμαίος πολίτης δηλαδή.

 

Δεν υπάρχει "ταυτότητα του γένους μας", ποτέ δεν υπήρξε, μόνο ένας άκρατος τοπικισμός και κάποια συναίσθηση των κοινών χαρακτηριστικών εθίμων, γλώσσας κλπ, αλλά στην πράξη τίποτα, γι' αυτό και μια ζωή σφαζόμαστε μεταξύ μας. Μην ψάχνεις στο χριστιανισμό το πρόβλημα, μάλλον καλό μας έκανε, έτσι και αλλιώς οι προηγούμενες θεότητες είχαν ξεφτίσει, τουλάχιστον από το 500 πΧ, όχι ότι ήταν και ποτέ ελληνικές, ένα τουρλουμπούκι της μεσογείου ήταν.

 

 

 

Πρέπει να φύγω τάχιστα για πρόβα (sorry γιατί η κουβέντα έχει τρομερό ενδιαφέρον)

 

Μια μικρή διαφωνία μόνο για τα άνωθεν.

 

Οι Έλληνες- ναι μεν σφαζόντουσαν μεταξύ τους- αλλά δεν ήταν τόσο «χύμα». Είχαν το Ομόδοξο και το Ομότροπο που ήταν κοινώς αποδεκτά.

 

Όμως σας αφήνω στα έμπειρα χέρια του Επικούρη που τα ξέρει καλύτερα από εμένα.  8)

 

 

see you αργότερα   

[noe13]

Μερικές σκέψεις από έναν ΔΥ μέλος του φόρουμ. Σημειώνω ότι δεν αισθάνομαι θιγμένος από τα απαξιωτικά σχόλια για τον κλάδο γιατί και επαρκή κατάρτιση διαθέτω (πτυχιούχος νομικής με εξαετή άσκηση δικηγορίας, μεταπτυυχιακό ΑΣΟΕΕ, αποφοίτηση από Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης) και εκτιμώ ότι εργάζομαι ευσυνείδητα και αποδοτικά.

 

Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, αν δεν αλλάξει η βούληση αυτών που ασκούν την κρατική εξουσία, όσες πρακτικές λύσεις και αν προτείνουμε εμείς (άρση μονιμότητας, αξιολογήσεις κ.α. ενδιαφέροντα). Τα έχουν σκεφτεί και άλλοι πριν από εμάς και απέτυχαν γιατί ποτέ δεν υπήρξε συντονισμένη και ειλικρινής βούληση.

 

Παραδείγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, όπως η άρση της μονιμότητας. Πολλοί γνωρίζουν ότι θεσπίστηκε για την προστασία των υπαλλήλων απέναντι στις αυθαίρετες κομματικές απολύσεις. Πολλοί λιγότεροι μάλλον γνωρίζουν ότι ήδη υπάρχει επαρκές (νομικό) οπλοστάσιο για την απόλυση όσων παρανομούν, τεμπελιάζουν, έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά κλπ. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι κανόνες απλά δεν εφαρμόζονται, σε ένα κλίμα αρρωστημένης αλληλεγγύης, και ούτε θα εφαρμοστούν δέκα μονιμότητες να αρθούν.

 

Αξιολόγηση: Μακάρι να γίνει, αλλά αν δεν υπάρχει η βούληση που λέγαμε, για να φύγει η σαβούρα, πολύ απλά θα γίνει μία μαϊμού αξιολόγηση χαμηλοτάτου επιπέδου, ώστε να περνάνε όλοι.

Γενικά, από όσα έχω δει, σε όσα αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα, το πρόβλημα έγκειται στην ατιμωρησία, τον ισοπεδωτισμό και την αναξιοκρατία. Οι επίορκοι δεν απολύονται και οι άξιοι δεν επιβραβεύονται.

 

Αν δεν υπάρξει αλλαγή στάσης από τους κατέχοντες κάθε φορά την εξουσία, ώστε να πάψουν να βλέπουν το δημόσιο τομέα και τους νόμους ως ρουσφετολογικά εργαλεία, προκοπή δεν θα δούμε.

 

edit: όσο έγραφα, ο Ray είπε το ίδιο πράγμα σε πέντε γραμμές..

Να προσθεσω κατι σε αυτο...Για μια μερα στο στρατο,μπηκα σε ενα γραφειο,οπου μας εβαλαν να συμπληρωνουμε τις αξιολογησεις των στρατιωτικων...ειχε λοιπον μια λιστα με τα ονοματα των στρατιωτικων και διπλα ειχε διαφορες στηλες....μας ειχαν δωσει λοιπον και καποια προτυπα,τα οποια με βαση τον βαθμο του μονιμου,επρεπε να συμπληρωσουμε καποια στανταρ επιθετα.Πχ για λοχαγο:οργανωτικος,συνεπης,δικαιος κλπ

Ε μολις περασε η μερα,ζητησα να αλλαξω ποστο κ ας εκανα καθε μερα σκοπια 2-4!