Προς το περιεχόμενο

Πολιτικά σχόλια


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 1.6k
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Ορισμένες φορές ο διάλογος, ως παραγωγική διαδικασία, είναι απολύτως αδύνατον να φέρει αποτέλεσμα, οπότε δεν υπάρχει και λόγος να γίνεται.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ορισμένες φορές ο διάλογος, ως παραγωγική διαδικασία, είναι απολύτως αδύνατον να φέρει αποτέλεσμα, οπότε δεν υπάρχει και λόγος να γίνεται.

 

Αυτό όμως δεν σου δίνει το δικαίωμα να φέρεσαι υποτιμητικά προς τον συνομιλιτή σου.

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα ήθελα περισσότερη ελευθερία : π.χ. θα ήθελα να μπορώ να ψηφίζω όποιον βουλευτή θέλω, από οποιοδήποτε κόμμα, και στο τέλος της διαδικασίας οι εκλεγμένοι βουλευτές να ήταν υποχρεωμένοι να σχηματίσουν κυβέρνηση, όπως ακριβώς προβλέπει το Σύνταγμα.

 

Να μια εξαιρετική πολιτική πρόταση, που πέρασε στο ντούκου.

 

Με βρίσκει σύμφωνο 100%, γιατί πιστεύω περισσότερο στο άτομο, παρά στην ιδεολογία, με την έννοια, πως και την καλύτερη πολιτική σκέψη, αν κληθεί να τη φέρει σε πέρας ένας ανικανος/διεφθαρμένος/στενόμυαλος πολιτικός, θα την καταντήσει σαν τα μούτρα του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Ήταν ένα παγωμένο πρωινό στις 27 Ιανουαρίου 1996 όταν κατέβηκα παραπατώντας από το τραίνο στον κεντρικό σταθμό της Μόσχας: Ήμουν ο φέρελπις νεαρός που θα "έπαιρνε την τεχνολογία από τους Ρώσους". Μαζί μου ήταν ένας (ποντιακής καταγωγής) καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μόσχας που εντωμεταξύ είχε μάθει καλά Ελληνικά και δούλευε με μπλοκάκι στην Ελλάδα. Είχε εγκαταλείψει τη Ρωσία οδικώς - φορτώνοντας μέχρι και μικροέπιπλα στο LADA που περίμενε 14 χρόνια να αγοράσει.

Είχαμε περάσει τη νύχτα στο τραίνο από το Κίεβο. Θυμάμαι την ημερομηνία γιατί ήταν μια μέρα μετά τα γενέθλιά μου και το hangover από τις ουκρανικές βότκες (Γκορίλκα) ήταν ένα από τα χειρότερα που έχω περάσει.  Διψούσα αφόρητα αλλά με είχε προειδοποιήσει να μην πιω νερό στο τραίνο καθώς η γαστρεντερίτιδα θα ήταν σίγουρη.

Στο πενταόροφο ινστιτούτο του Κιέβου που είχαμε επισκεφτεί δεν λειτουργούσε το ασανσέρ ούτε η θέρμανση στους κοινόχρηστους χώρους. Στις (εσωτερικές) σκάλες υπήρχε αλάτι για τον πάγο και όλα (και οι τοίχοι) είχαν αυτό το καφέ χρώμα του πατημένου χιονιού. Το ινστιτούτο ήταν πρακτικά άδειο. Οι λίγοι ευσυνείδητοι που εξακολουθούσαν να πηγαίνουν στη δουλειά για 50 δολάρια το μήνα προσπαθούσαν να κλείσουν κάποια συμφωνία για λίγες εκατοντάδες δολάρια για να "μεταφέρουν τεχνογνωσία" (aka να πουλήσουν καμιά συσκευή από αυτές που σάπιζαν στις αποθήκες). Στην πραγματικότητα καμία από αυτές τις συσκευές δεν δούλευε. Μπορούσες να "μεταφέρεις τεχνογνωσία" σε οπτομηχανικά συστήματα, κεφαλές laser, κρυστάλλους, ολογραφικά στοιχεία και διάφορα άλλα… όμως τα ηλεκτρονικά δεν δούλευαν. Ούτε καν τα τροφοδοτικά. Τα κρίσιμα ηλεκτρονικά υπήρχαν κάποιοι πατριώτες (?) που τα κρατούσαν σε λειτουργία. Τα ηλεκτρονικά συστήματα γενικής χρήσης ήταν όλα χαλασμένα - πολλά δεν δούλεψαν ποτέ. Τα έφτιαχνε όλα κάποια δημόσια υπηρεσία και είχαν πρόβλημα στα κουμπιά.

Ο διευθυντής του ινστιτούτου λίγο αργότερα παραιτήθηκε και έζησε κάποια χρόνια στην Αμερική. Έχουμε ακόμα επαφή - είναι μεγάλος επιστήμονας και έχω μάθει αρκετά πράγματα από αυτόν (σήμερα πλησιάζει τα 80). Ο ίδιος μου εξήγησε από πρώτο χέρι την καταστροφή του Chernobil. Μου εξήγησε πως έγινε το ατύχημα και πως έγινε η διαχείριση του προβλήματος. Μου είπε πως χιλιάδες στρατιώτες από όλη την επικράτεια μεταφέρθηκαν γύρω από τον αντιδραστήρα τις πρώτες μέρες μετά την έκρηξη. "Φορούσαν μια πρόχειρη στολή, τρέχοντας  πλησίαζαν  το κτήριο του αντιδραστήρα, έπαιρναν μια πέτρα την οποία πετούσαν μέσα στο κτήριο από κάποιο παράθυρο ή ρωγμή, έφευγαν τρέχοντας και πήγαιναν αμέσως να αλλάξουν ρούχα. Μετά από αυτή την υπηρεσία των 30 δευτερολέπτων έπαιρναν απολυτήριο και γύριζαν στο σπίτι τους (κάποιοι από αυτούς για να πεθάνουν)"

 

Πίσω στη Μόσχα, την ίδια ημέρα περπάτησα στους διαδρόμους του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Εκεί που παλιότερα κυκλοφορούσε ο Lev Landau και που ακόμη ερχόταν καθημερινά ο Alexander Prokhorov. Τον δεύτερο μάλιστα μου τον έδειξαν μια μέρα στον προαύλιο χώρο ενώ έφευγε. Τον είδα από ένα παράθυρο, με κατάμαυρα ρούχα να κόβει δρόμο -όπως ταιριάζει σε ένα νομπελίστα- από ένα σημείο με απάτητο χιόνι και να αφήνει πίσω του πατημασιές.

Έμαθα πολλά πράγματα εκεί και είχα την τύχη να μιλήσω με ανθρώπους καλλιεργημένους και ευγενικούς - τέρατα θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων. Δεν "μου φάνηκε" επειδή ήμουν μικρός. Ήξερα πολύ καλά τι μου γινόταν σε σχέση με το αντικείμενό μου.

Αυτή όμως ήταν η μια πλευρά της μεταφοράς τεχνογνωσίας. Η άλλη, αυτή που έμαθα λίγα χρόνια αργότερα, περιελάμβανε να πάρει "στο χέρι" 1000 δολάρια (όχι βέβαια δραχμές) κάποιος από τους ανθρώπους εκεί και να φροντίσει να φορτωθεί ένα ολόκληρο container με εξοπλισμό ο οποίος κατέληξε στην Ελλάδα. Με λύπη έμαθα ότι κάποιοι από αυτούς τους (επαναλαμβάνω) τεράστιους επιστήμονες δούλευαν παράλληλα ταξί - κάνοντας πειρατικές κούρσες τα βράδια με το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο.

 

Εκείνες τις μέρες φιλοξενήθηκα στο σπίτι συγγενών αυτού που είχε κανονίσει την επίσκεψη. Η κόρη της οικογένειας (γύρω στα 16 τότε) έπαιζε πιάνο σε πολύ προχωρημένο επίπεδο και μελετούσε με τις ώρες. Θα ακολουθούσε την καριέρα του μουσικού - είχε ήδη διακριθεί σε τοπικό επίπεδο. Όμως το πιάνο που είχαν ήταν ξεκούρδιστο σε βαθμό που να είναι αφόρητο. Απ' ότι κατάλαβα δεν υπήρχε σχέδιο κάποια στιγμή να το κουρδίσουν γιατί το κόστος ήταν απαγορευτικό. Τα βράδια η μικρή ερχόταν σχεδόν τελετουργικά να κάνει εξάσκηση τα Αγγλικά που μάθαινε μιλώντας μου.

Την πρώτη φορά που μιλήσαμε, ξεκίνησε αδιάφορα λέγοντας "Έχεις δει το σούπερ μάρκετ που υπάρχει στη γωνία? Μπορείς να αγοράσεις ό,τι θέλεις εκεί."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό όμως δεν σου δίνει το δικαίωμα να φέρεσαι υποτιμητικά προς τον συνομιλιτή σου.

 

Μην ανησυχείς, όπως δεν με καταλαβαίνεις εσύ, έτσι δεν σε καταλαβαίνω κι εγώ

 

ΜΕ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ:

 

Το πολιτικό σύστημα που εγώ στηρίζω, σου επιτρέπει να υπάρχεις και να αντιπολιτεύεσαι.

 

Το πολιτικό σύστημα που εσύ στηρίζεις και δικαιολογείς (όσο κι αν το αρνείσαι), ΔΕΝ μου επιτρέπει να κάνω ΚΙΧ.

 

ΑΥΤΟ, ελπίζω να το κατάλαβες.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Εντάξει δε νομίζω πως υπάρχει αριστερός που υποστηρίζει σοβαρά το σοβιετικό μοντέλο και τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Κι εγώ έχω πάει σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ από το '94 έως το '03 αρκετές φορές και μπορώ να πιστοποιήσω την απέραντη ανέχεια αλλά και το επίπεδο που διέκρινε τους ανθρώπους το οποίο ήταν πολύ υψηλότερο από τον αντίστοιχο των μέσων Ελλήνων του 2013 για ό,τι αξίζει αυτό. Ως προς αυτό λοιπόν δεν μπορώ να κατανοήσω την παραβολή αντίστοιχων παραδειγμάτων.

 

Ξαναγράφω ότι δεν υπάρχει καμιά πανάκεια μέσα από τις ιδεοληψίες. Όλα τα πολιτικά συστήματα ευαγγελίζονται την πρόοδο και την ευημερία του μεγαλύτερου συνόλου της κοινωνίας όταν εφαρμόζονται ιδανικά. Είναι όπως οι θρησκείες, απλές ιδεοληψίες στη βάση τους. Στην πράξη η επιτυχία τους στηρίζεται στο κατά πόσο ένα συγκεκριμένο σύνολο μπορεί να της εφαρμόσει επιτυχώς. Ο καθένας μπορεί να έχει φυσικά τις απόψεις του πάνω στο θέμα, οι οποίες όμως μάλλον στηρίζονται σε διαίσθησεις της μαζικής  ψυχολογίας παρά συνάγονται από λογικά επόμενα.

 

Επίσης δεν καταλαβαίνω και γι αυτό δεν πολυσυμμετέχω κιόλας γιατί αυτά να συζητιούνται σε ένα φορουμ μουσικής τεχνολογίας, στο οποίο μάλιστα απ' ότι φαίνεται η γνώμη του 95% συμπίπτει ενώ το υπόλοιπο 5% απλά θυματοποιείται ενώ υπάρχουν άπειροι χώροι με πολιτικό προσανατολισμό που μπορούν να γίνουν πολύ πιο ουσιαστικοί διάλογοι.

 

Μια κοινωνική προσφορά επίσης σε όσους έχουν υπερπολλαπλάσια post περί πολιτικοκοινωνικών θεμάτων παρά συνεισφορά σε θέματα μουσικής τεχνολογίας καθώς και σε όσους ψάχνουν ένα chat για να περνάν την ώρα τους. Εδώ θα περάσετε πολύ πιο ωραία:

 

https://twitter.com/

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μην ανησυχείς, όπως δεν με καταλαβαίνεις εσύ, έτσι δεν σε καταλαβαίνω κι εγώ

 

ΜΕ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ:

 

Το πολιτικό σύστημα που εγώ στηρίζω, σου επιτρέπει να υπάρχεις και να αντιπολιτεύεσαι.

 

Το πολιτικό σύστημα που εσύ στηρίζεις και δικαιολογείς (όσο κι αν το αρνείσαι), ΔΕΝ μου επιτρέπει να κάνω ΚΙΧ.

 

ΑΥΤΟ, ελπίζω να το κατάλαβες.

 

Είμαι σιγουρος, πως οταν επικρατήσει ο κομμουνισμος, αποκλείεται να σου κάνει οτιδήποτε ο Σαμυ, επειδή θα έχεις αντιθετη αποψη. 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Κυρίες και κύριοι δεν υπάρχει λόγος (ούτε χώρος) για αντιπαραθέσεις επί προσωπικού.

Ας μην το χαλάσουμε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου