ΠΟιος ειναι ο καλυτερος μπλουζ παιχτης ολων των εποχων

[THEOD]

ο AudioKostas  8)

[audiokostas]

Αυτός... Είναι βέβαια κρυφό μπλουζάς, αλλά έχει το στιλ και με ένα καπέλο θα ήταν μούρλια  ;D

Έκοψες τον Santillion από δίπλα που κράταγε τα ίσα. Κλασσική noizoΑδικία για τους δικούς σας.

 

ο AudioKostas  8)

+1

 

Πλάκα, πλάκα, ο τυπάκος έχει ήδη τρείς ψήφους όταν όλοι οι άλλοι ασθμαίνουν με έναν ο καθένας. Που να μάθει και να παίζει.......

 

[Terry RoscoeBeck5]

 

Πλάκα, πλάκα, ο τυπάκος έχει ήδη τρείς ψήφους όταν όλοι οι άλλοι ασθμαίνουν με έναν ο καθένας. Που να μάθει και να παίζει.......

 

 

Λοιπόν συντάσσω την ψήφο μου με αυτή του THEOD και την αναιρώ από τον Κυναίγειρο- αφού έμαθα ότι η μαρμίτα ήταν άδεια  ;D ;D ;D

[marathon]

αφού έμαθα ότι η μαρμίτα ήταν άδεια  ;D ;D ;D

κάθεσαι και ακούς (και πιστεύεις...) τον κάθε άσχετο >:(

[mamakin]

[ierissiotis]

Σίγουρα δε μπορώ να πώ με σιγουριά ότι ΑΥΤΟΣ είναι ο καλύτερος bluesman στον κόσμο.Ο κάθε παίχτης έχει το δικό του ύφος και παίξιμο.Απο τον καθένα μου αρέσει και κάτι.Οταν βρεθεί κάποιος που να τα παίζει ολά μαζί θα πώ αυτός. ;D

[Ριχάρδος]

Να ρωτήσω εγώ κάτι σχετικό με το θέμα, που έχει και περισσότερο ενδιαφέρον (για μένα τουλάχιστον  ;D)...

 

Η νέα γενιά των bluesmen ήταν κατά κύριο λόγο λευκοί (Gary Moore, SRV, Jeff Healey, Johny Winter και άλλοι) εμφανίστηκαν γύρω στο 80' και όλοι τους έφεραν κάτι καινούριο στο ιδίωμα δημιουργώντας το λεγομενο rythm and blues (ό,τι λάθος κάνω με διορθώνετε). Αυτή η νέα γενιά έφερε καινούρια πράγματα στο είδος, μεγαλύτερη ταχύτητα/δεξιοτεχνία στην κιθάρα, περισσότερο drive, στοιχεία από το ροκ κτλ.

 

Βλέπω έναν παραλληλισμό εδώ με κιθαρίστες όπως οι Vai, Satriani, Malmsteen, Gilbert κτλ που "εξέλιξαν" κιθαριστικά με παρόμοιο τρόπο το hard rock. Προς αυτούς υπάρχουν αρκετές ενστάσεις του τύπου "πολύ ταχύτητα κ από συναίσθημα λίγα πράγματα" από fans που αναπολούν τον Gallacher, τον Blackmore και τον Paige.

 

Αναρωτιέμαι υπήρξε τέτοιου είδους αντίδραση και προς τους bluesmen που ανέφερα παραπάνω; Κατηγόρησε κανείς τον Jeff Healey και τον SRV ότι φέρνουν στοιχεία που "μπασταρδεύουν" το είδος και χάνουν το νόημα που πιθανόν κατείχε ο BB King, ο Freddie King, ο John Lee Hokker και γενικά όσοι θεωρούνταν ότι παίζουν "καθαρό μπλουζ";

 

[Jazzjoker]

Να ρωτήσω εγώ κάτι σχετικό με το θέμα, που έχει και περισσότερο ενδιαφέρον (για μένα τουλάχιστον  ;D)...

 

Η νέα γενιά των bluesmen ήταν κατά κύριο λόγο λευκοί (Gary Moore, SRV, Jeff Healey, Johny Winter και άλλοι) εμφανίστηκαν γύρω στο 80' και όλοι τους έφεραν κάτι καινούριο στο ιδίωμα δημιουργώντας το λεγομενο rythm and blues (ό,τι λάθος κάνω με διορθώνετε). Αυτή η νέα γενιά έφερε καινούρια πράγματα στο είδος, μεγαλύτερη ταχύτητα/δεξιοτεχνία στην κιθάρα, περισσότερο drive, στοιχεία από το ροκ κτλ.

 

Βλέπω έναν παραλληλισμό εδώ με κιθαρίστες όπως οι Vai, Satriani, Malmsteen, Gilbert κτλ που "εξέλιξαν" κιθαριστικά με παρόμοιο τρόπο το hard rock. Προς αυτούς υπάρχουν αρκετές ενστάσεις του τύπου "πολύ ταχύτητα κ από συναίσθημα λίγα πράγματα" από fans που αναπολούν τον Gallacher, τον Blackmore και τον Paige.

 

Αναρωτιέμαι υπήρξε τέτοιου είδους αντίδραση και προς τους bluesmen που ανέφερα παραπάνω; Κατηγόρησε κανείς τον Jeff Healey και τον SRV ότι φέρνουν στοιχεία που "μπασταρδεύουν" το είδος και χάνουν το νόημα που πιθανόν κατείχε ο BB King, ο Freddie King, ο John Lee Hokker και γενικά όσοι θεωρούνταν ότι παίζουν "καθαρό μπλουζ";

 

 

Καταρχήν, η (τότε) νέα γενιά των λευκών bluesmen που εμφανίστηκαν κάπου στα 80's (στην οποία παρεμπιπτόντως δεν ανήκει ούτε ο Johnny Winter ούτε ο Gary Moore) δεν δημιούργησε το rythm and blues. Αν και στα ιδιώματα αυτά, τα είδη και οι τίτλοι τους είναι κάπως συγκεχυμένα, το rythm and blues είναι πολύ παλαιότερο από τα 80's και κατά βάση πρόκειται για μια μίξη soul/blues/gospel/rock 'n' roll που έπαιξαν πολλοί με κυριότερο ίσως εκφραστή της τον Ray Charles. Φυσικά ουδεμία σχέση έχει το rythm and blues με το σημερινό rnb.

 

Όσον αφορά την ερώτησή σου σχετικά με το αν προκάλεσε αντίδραση η εισαγωγή νέων στοιχείων από τους τότε πρωτοεμφανιζόμενους, μπορώ μόνο να υποθέσω ότι κάποιες αντιδράσεις θα υπήρξαν από σκληροπυρηνικούς/συντηρητικούς όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις και όχι μόνο στη μουσική. Επίσης υποθέτω ότι αυτές οι αντιδράσεις γρήγορα ξεχάστηκαν μόλις οι νέοι τότε bluesmen απέδειξαν ότι και πρωτοπόροι είναι και παιχταράδες αλλά όλα αυτά με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση και με ισχυρές ρίζες στα παλαιότερα ακούσματα.

 

Όσον αφορά τους χαρντροκάδες τώρα, έχω την εντύπωση ότι ο παραλληλισμός σου δεν είναι πολύ πετυχημένος. Δηλαδή τους Vai, Satriani, Malmsteen και λοιπούς δεν τους λες συνεχιστές του Paige και του Gallagher (ειδικά αυτού με τίποτα). Τουλάχιστον όχι με τη στενή έννοια του όρου που ισχύει για τους bluesmen.

[After_Hours]

+1 στο

 

politically correct:

 

Αγαπητέ συνονόματε. Δεν υπάρχει ο καλύτερος μπλουζ παίχτης όλων των εποχών. Υπάρχουν πολλοί πάρα πολύ καλοί, άπειροι καλοί, και όλοι οι υπόλοιποι μοιράζονται τις όχι και πολύ κολακευτικές υπόλοιπες κατηγορίες. Σε κάθε περίπτωση το όλο θέμα είναι υπόθεση προσωπικού σου γούστου και όχι αντικειμενικής αλήθειας.

 

 

και politically incorrect:

 

Skip James.

 

Kαι Howlin' Wolf. ;D

[samy paraga]

Θα έβανα κι εγώ τον Audiocostas ,αλλά επειδή δεν μ'αρέσει να είμαι μέινστριμ ,ψωφάω Μάραθων που έχει και εναλλακτική σχολή  8)