Προς το περιεχόμενο

Το πείραμα με τον βιολιστή στο μετρό της Ουάσινγκτον


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Moderator

Κρατάω αυτό:

ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πολύ "καθαρότερη" παρουσίαση της πραγματικότητας.

 

Λίγα είναι τα πράγματα που χαιρόμαστε μόνοι μας (αποκομμένοι από τον κοινωνικό περίγυρο) , και νομίζω συνήθως (όχι πάντα) περιορίζονται στις βασικές μας λειτουργίες π.χ. πέψη, πείνα και ικανοποίηση αυτής, ανάγκη για ξεκούραση....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 56
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

http://www.noiz.gr/index.php?topic=167024.0

 

Θυμαμαι το θεμα καθως ειχε προκαλεσει μια μικρη αλλα ιδιαιτερα ενδιαφερουσα συζητηση

Xαϊντααααααααα.... μου αρέσει που είχα σχολιάσει και ο ΙΔΙΟΣ. ;D Τουλάχιστον το παρόν περιέχει περισσότερες λεπτομέρειες... Όσο για το επιχείρημα του ότι η κάθε μουσική έχει το δικό της χώρο ύπαρξης, δεν συμφωνώ 100%. Αυτό που συμβαίνει, πέρα από το frame of mind που αναφέρθηκε κλπ., είναι πως μερικά είδη είναι πιο εχθρικά / εξτρίμ προς το μέσο αυτί από άλλα, και η κλασσική ανήκει στα πιο ας πούμε "συμβατά", με την έννοια πως δεν θα προκαλέσει την ίδια απέχθεια στην πλειοψηφία των ακροατών όπως άλλα.

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Aυτοεκπληρουμενη προφητεια.

Δε χρειαζομασταν την Wah-sing-tone post να μας πει τα αυτονοητα...

 

Ο μονος που,αν θελει,μπορει να τραβηξει το ενδιαφερον σε σταθμο μετρο,στις 7:30,

ειναι ο Λακης. ;) :D  :-*

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο μονος που,αν θελει,μπορει να τραβηξει το ενδιαφερον σε σταθμο μετρο,στις 7:30,

ειναι ο Λακης.

Νταξ, λίγη προσοχή θα διεκδικούσαν κι αυτές (ειδικά μαζί με τον Λάκη....).

 

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Aυτοεκπληρουμενη προφητεια.

Δε χρειαζομασταν την Wah-sing-tone post να μας πει τα αυτονοητα...

 

Πιστεύω, βάσει και των προηγουμένων, πως αυτό είναι μια μεγάλη και ιδιαίτερα λανθασμένη αντιμετώπιση υπεραπλούστευσης που αγνοεί τις πολλές προεκτάσεις που έχει το θέμα (εγώ βλέπω πολλές, πχ. στα ωραία γραφόμενα του Jazzjoker).

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πιστεύω, βάσει και των προηγουμένων, πως αυτό είναι μια μεγάλη και ιδιαίτερα λανθασμένη αντιμετώπιση υπεραπλούστευσης που αγνοεί τις πολλές προεκτάσεις που έχει το θέμα (εγώ πχ. βλέπω πολλές).

Συμφωνω. :)

Σε αλλο θεμα μπορουμε να συζητησουμε την μεγαλη σημασια της υπεραπλουστευσης. ;)

 

Συνεχιστε παιδια,σορρυ. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω παλι εχοντας διαβασει αυτο

 

http://247wallst.com/2011/05/01/the-most-cash-strapped-classical-music-organizations/

 

δεν απορω καθολου

 

A far more serious problem facing classical music organizations is that many Americans don’t appreciate the art form   As F. Paul Driscoll, editor-in-chief of Opera News, notes in past years classical music has never had a huge audience but at least people respected it.  That’s less the case today because arts education has been on the decline for years.  Classical music sales account for a small slice, some 2 percent to 4 percent of the $15.9 billion record music industry, according to the International Federation of the Phonographic Industry.   One reason for the small sales is many large U.S. orchestras don’t have recording contracts.

 

Read more: The Death Of Classical Music in America - 24/7 Wall St. http://247wallst.com/2011/05/01/the-most-cash-strapped-classical-music-organizations/#ixzz29H1L95Hi

 

ακομα χειροτερα

 

Anne quotes a Sony man who says classical accounts for three percent of US record sales. No longer. It’s below two percent, and most of that is made up of non-classical crossover. Real classical music is way below the Nielsen rating line.

 

This stark and unchaing reality makes the Grammy classical awards materially irrelevant, even if one were to agree that Michael Tilson Thomas’s account of Mahler’s eighth symphony was the best thing to happen in the past musical year.

 

So where do classical recordings sell? Not in America, that’s for sure. South Korea, as I have written elsewhere, spends most per capita on classics – 18 percent of all music sales are classical. Close behind is France, with 9 percent of the music market.

 

αρα βαση στατιστικων μετρησεων θα επρεπε να σταματησουν ,απο τους 2000,10 με 20 το πολυ,σταματησαν/ασχοληθηκαν 7 απο οτι ειδα ,ενταξει....Δευτερα  πρωι ηταν...ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ  ;D ηταν οι ανθρωποι που περνουσαν....μην εχουμε και πολλες απαιτησεις.... ;D

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εμένα πάντως μου θυμίζει λίγο το παρακάτω πείραμα:

(καλύτερα μην διαβάσετε το σχόλιο κάτω απο το βίντεο πριν το δείτε...)

 

 

Και βέβαια το σημαντικό στοιχείο είναι η επιλεκτική προσοχή εδώ. Στο συγκεκριμένο πείραμα οι μισοί άνθρωποι δεν βλέπουν τον... γορίλα!  ;) Θα περιμέναμε να κρίνουν την αξία του μουσικού όταν σαφέστατα η προσοχή τους είναι αλλού (πχ να προλάβουν το συρμό);

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν μετρούμε πωλήσεις επί ποσοστού Αμερικάνικου πληθυσμού, που φυσικά είναι ευκόλως εννοούμενο πως είναι πολύ μικρές. Και ξαναγράφω πως το σημείο που έγινε η δοκιμή (εν πάσει περιπτώσει ας μην του δώσουμε δάφνες "πειράματος") ήταν τέτοιο που αρκετά από τα αυτιά που πέρασαν από εκεί ήταν σχετικά πιο συνηθισμένα (ή έστω μη ξένα) σε "classy" και πιο σπάνια "καλλιεργημένα" ακούσματα (όπως πχ. τζαζ και κλασσικής) από πχ. ένα σταθμό σε πολύ λαϊκή περιοχή, για να μην μπούμε καν στο επιχείρημα της απήχησης - έστω ευκαιριακής, δωρεάν και στο δρόμο - μιας μη εξτρίμ μουσικής σε έναν ακροατή μέσου όρου. Και φυσικά δεν ζητήθηκε από κανέναν να πληρώσει, ενώ σημειώνεται πως οι αμερικάνικες συναυλίες του τύπου ήταν άνετα sold out με αστρονομικά εισιτήρια.

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και ξαναγράφω πως το σημείο που έγινε η δοκιμή (εν πάσει περιπτώσει ας μην του δώσουμε δάφνες "πειράματος") ήταν τέτοιο που αρκετά από τα αυτιά που πέρασαν από εκεί ήταν σχετικά πιο συνηθισμένα (ή έστω μη ξένα) σε "classy" και πιο σπάνια "καλλιεργημένα" ακούσματα (όπως πχ. τζαζ και κλασσικής) από πχ. ένα σταθμό σε πολύ λαϊκή περιοχή,

 

εχω ζησει 18 μηνες στην Ουασινγκτον ο συγκεκριμενος σταθμος ειναι ,κατ’αναλογιαν με την Αθηνα, ο σταθμος του Συνταγματος,ο πλεον πολυσυχναστος της πολης με πολλα Transfer lines,με την καμμια δεν περναει απο εκει μονο η....ελιτ της πολης ,που ετσι κι αλλοιως σε μια πολη με 65% black-latino  πληθυσμο (σε κατασταση πολυ κοντα σε αυτη της απολυτης φτωχειας) δεν ειναι και ο...κανονας...

 

Αν το εκαναν στο Spring Valley Κυριακη μεσημερι δεν θα επεφτε καρφιτσα... ;D

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου