999BPM Απολαύστε υπεύθυνα...

[bloody_sunday]

1. Οχι απαραιτητα, μιλαμε για το οτι "ο εντυπωσιασμος ειναι κομματι της μουσικης". Τεχνικη? Επιδειξιομανια? Οπως θελει το βλεπει καποιος.

 

2. Ενα τζαζ τριο δεν ειναι "εντυπωσιασμος"? Οι κορωνες των hard rock τραγουδιστων ή των Ελληνων αοιδων δεν ειναι¨"εντυπωσιασμος"?

 

1. Εννοείται πως άλλο τεχνική κι άλλο επιδειξιομανία: η πρώτη είναι απαραίτητη για να περάσεις ένα ισχυρό καλλιτεχνικό μήνυμα, και η δεύτερη παίρνει ένα ΜΙΚΡΟ κομμάτι της πρώτης και φροντίζει να δείξει σε όλους ντε και καλά πόσο μεγάλη την έχει (την τεχνική) χωρίς κανένα υπόβαθρο.

 

2. Όχι... το πρώτο (?) είναι απλά ένα είδος μπάντας που παίζει συγκεκριμένη μουσική, και το δεύτερο ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται αν, όταν και όπου χρειαστεί.

[notlrac]

Δεν ξέρω αν το ξέρετε το αστείο με τον ζωγράφο! Που ρωτάει ένας τον ζωγράφο: Πόσο καλός ζωγράφος είσαι?? Του απαντάει ο ζωγράφος: Πολύ καλός. Οπότε του ξαναλέει ο άλλος: Ε αφού είσαι τόσο καλός ζωγράφισέ μου μια κλανιά στον τοίχο!!

 

Ε αυτός δεν μπορεί να την ζωγραφίσει αλλά να την παίξει στην κιθάρα μπορεί σίγουρα! ;D ;D

[blue]

Ε αφού είσαι τόσο καλός ζωγράφισέ μου μια κλανιά στον τοίχο!!

 

Δεν καταλαβαίνω.

[sfaku]

Παράθεση από: sfaku στις 11-10-2012, 21:03:11

δεν είμαστε τόσο nerds όσοι το αναλύουμε

Εγώ είμαι  ;D ;D

Ε, μια δόση όλοι την έχουμε βεβαίως βεβαίως. Το κλειδί στη φράση μου "δεν είμαστε τόσο nerds" ήταν το "τόσο".  ;D

 

[notlrac]

Δεν καταλαβαίνω.

 

 

Μπα! Καλή προσπάθεια όμως! ;D

[sfaku]

Δεν καταλαβαίνω.

 

Ξέρω ότι δεν υπάρχει πάντοτε reason why στην τέχνη, αλλά γιατί πράσινη;

[harilatron]

geekiness alert

 

Αν υποθέσουμε ότι αυτός ο Τσίκης παίζει 66 νότες το δευτερόλεπτο τότε πρέπει να σκεφτούμε τι σημαίνει αυτό.

Στο δεξί χέρι ας πούμε ότι αν παίζει με alternate picking τότε το χέρι του (η πένα) κάνει μια ταλάντωση σε αυτή τη συχνότητα. Όπως γνωρίζουμε (και απορώ που δεν το έθεσαν οι "θετικοί" τη συζήτησης) χρειάζεται τουλάχιστον διπλάσια συχνότητα δειγματοληψίας ώστε η συχνότητα Nyquist να είναι μεγαλύτερη από τη μέγιστη συχνότητα που περιέχεται στην πληροφορία. Αυτό μας "βγάζει" αμέσως-αμέσως στα 132 fps. Αν υποθέσουμε ότι η κίνηση δεν είναι απλή αρμονική (που σιγά μην είναι) και θελήσουμε να "πιάσουμε" σωστά και μέχρι την τρίτη αρμονική (για να προσεγγίσουμε καλύτερα την κίνηση) τότε πάμε στα 396 - (πες 400) fps.

Η συχνότητα Nyquist όμως δεν είναι το σημαντικό εδώ.

Οι βασικές παράμετροι για να στηθεί σωστά μια τέτοια μέτρηση θα ήταν το θέμα του exposure time και του motion blur. Αν απλά με βάση τις απαιτήσεις του Nyquist πάμε στα 400 fps ας υποθέσουμε (χάριν της συζήτησης) ότι θα έχουμε  χρόνο έκθεσης 1/400 του δευτερολέπτου.  Αν ο Τσίκης (επιμένω στον όρο) ταλαντώνει το χέρι του με 66 Hz τότε ένα frame μας δεν θα είναι μια καθαρή εικόνα αλλά θα έχει μια θολή πένα που θα έχει σαρώσει κινούμενη το 16% της περιόδου δηλαδή χοντρικά το 30% του downstroke με αποτέλεσμα να μην είμαστε βέβαιοι ότι όντως "βρήκε" τη χορδή.

Αν θέλουμε να το κάνουμε σωστά λοιπόν, θα πρέπει πέραν των συχνοτήτων, να δούμε τις ταχύτητες (π.χ. με τι πλάτος κάνει την ταλάντωση των 66 Hz?) καθώς και τις γεωμετρικές διαστάσεις που υπεισέρχονται (πάχος πένας, εύρος ταλάντωσης χορδής κλπ).

Με βάση τα παραπάνω και λίγη διαίσθηση νομίζω θα κατέληγα σε μεγάλο zoom και σε κάμερα πάνω από 1000 fps για να πιάσω σωστά το δεξί χέρι και να μπορώ να πιστοποιήσω ότι όλες οι νότες παίχτηκαν (στα 999 bpm).

 

Να υπενθυμίσω επίσης ότι υπάρχουν μαθηματικοί λόγοι για τους οποίους δεν "στέκει" η εκτέλεση αυτή με κιθάρα ακόμα και αν φτιάξουμε ένα ρομπότ που θα το παίξει τέλεια- πεντακάθαρα.

Αν για παράδειγμα σκεφτείτε ότι η θεμελιώδης συχνότητα ταλάντωσης της της χορδής ΜΙ στην κιθάρα (σε κανονικό κούρδισμα) είναι 83 Hz, ο Τσίκης θα έπρεπε να χτυπάει τη χορδή περίπου με τη συχνότητα που αυτή ταλαντώνεται. Αντιλαμβάνεστε (και δεν χρειάζεται να ξέρετε τα μαθηματικά εργαλεία - Fourier) ότι υπό τέτοιες συνθήκες δεν ακούγεται η νότα της χορδής αλλά -βασικά- το χτύπημα της πένας. Ακόμα και σε ψηλότερες νότες ο περιορισμός εξακολουθεί να ισχύει: Η χρονική διάρκεια μιας νότας δεν μπορεί να είναι συγκρίσιμη με την περίοδό της. Πρέπει να ακουστούν μερικές δεκάδες περίοδοι για να είναι σαφής η συχνότητα που προκύπτει.

 

 

Τέλος η "κάμερα" του MIT είναι εξωπραγματική αλλά όχι όσο φαίνεται στο video. Δεν πρόκειται για έναν παλμό που διέρχεται και η κάμερα τον καταγράφει, αλλά για εκατοντάδες παλμούς που περνάνε με τη σειρά και η κάμερα λαμβάνει διαδοχικές εικόνες με διαφορετική καθυστέρηση. (Δηλαδή το κάθε frame περιλαμβάνει έναν άλλο παλμό του laser από μια σειρά πανομοιότυπων). Τα σημαντικά εδώ είναι ο πάρα πολύ μικρός χρόνος έκθεσης (όσο παίρνει στο φως να κινηθεί 1-2 mm), η μεγάλη ευαισθησία (πόσα φωτόνια να προλάβει να "μαζέψει" μέσα σε τόσο λίγο χρόνο η κάμερα?) και ο συγχρονισμός (λίγο να "φλαμάρει" το σύστημα, το φως έχει πάει 30 μέτρα πιο κάτω.)

 

ubergeek:  Το φως τρέχει με 3 10⁸ m/sec Αυτό για την κλίμακα "δωματίου" μεταφράζεται σε 30cm/nsec

Το nsec δεν είναι "άπιαστα μικρό" χρονικό διάστημα για τα ηλεκτρονικά εδώ και 20-30 χρόνια. Με σύγχρονους παλμογράφους του εμπορίου (από τους καλούς), φωτοδιόδους καθρεπτάκια κλπ, μπορείς να παρατηρήσεις φαινόμενα  που να σχετίζονται με την πεπερασμένη ταχύτητα του φωτός πάνω σε ένα τραπέζι.

[manosx]

Για το χαβαλέ γίνεται, μέχρι και η χορδή που κουνιέται φαίνεται

 

 

 

 

Το πιατίνι πάντως είναι πιο εντυπωσιακό

 

 

[theoctapus]

Να ευχαριστήσουμε τον harilatron για την επαναφορά μας στην επιστημονική τάξη.  ;D

 

Τα αρχικά που έγραψα είχαν να κάνουν με το αν θα είχαμε αντίληψη ομαλής κίνησης σε slow motion και ταυτόχρονα πεποίθηση ότι κάπου εκεί μέσα η κάμερα πιάνει την πένα να έρχεται σε επαφή με την χορδή, ανεξάρτητα αν εμείς μπορούμε να το ξεχωρίσουμε ή όχι. Πρόκειται δηλαδή για ένα κάτω όριο, if you will. Είναι προφανές ότι αν θέλαμε ένα slow motion χωρίς motion blur και να μπορούμε να ξεχωρίζουμε το χτύπημα, θα χρειαζόμασταν πολύ περισσότερα καρέ ανά δευτερόλεπτο.

 

Να υπενθυμίσω επίσης ότι υπάρχουν μαθηματικοί λόγοι για τους οποίους δεν "στέκει" η εκτέλεση αυτή με κιθάρα ακόμα και αν φτιάξουμε ένα ρομπότ που θα το παίξει τέλεια- πεντακάθαρα.

Αν για παράδειγμα σκεφτείτε ότι η θεμελιώδης συχνότητα ταλάντωσης της της χορδής ΜΙ στην κιθάρα (σε κανονικό κούρδισμα) είναι 83 Hz, ο Τσίκης θα έπρεπε να χτυπάει τη χορδή περίπου με τη συχνότητα που αυτή ταλαντώνεται. Αντιλαμβάνεστε (και δεν χρειάζεται να ξέρετε τα μαθηματικά εργαλεία - Fourier) ότι υπό τέτοιες συνθήκες δεν ακούγεται η νότα της χορδής αλλά -βασικά- το χτύπημα της πένας. Ακόμα και σε ψηλότερες νότες ο περιορισμός εξακολουθεί να ισχύει: Η χρονική διάρκεια μιας νότας δεν μπορεί να είναι συγκρίσιμη με την περίοδό της. Πρέπει να ακουστούν μερικές δεκάδες περίοδοι για να είναι σαφής η συχνότητα που προκύπτει.

 

Και κάπου εδώ τελειώνει το όλο concept. Ο εν λόγω τυπάς είναι προφανώς ολίγον τι τρόμπας  ;D.

Επίσης απαιτείται εξαιρετικός συγχρονισμός (μη εφικτός για τα ανθρώπινα δεδομένα) γιατί η πένα κινείται πλέον περίπου με την ταχύτητα που κινείται η χορδή στην ταλάντωσή της. Έτσι είναι πολύ ευκολο η πένα να χάσει κάποιο/α χτύπημα/τα καθιστώντας προφανώς το ρεκόρ άκυρο.

 

Βέβαια εγώ συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν είναι καν εφικτό να κάνουμε τόσες πολλές κινήσεις ανα δευτερόλεπτο με τον καρπό. (Λάκη, σταμάτα να γελάς  ;D )

[sfaku]

Harilatron μορφώθηκα από το ποστ σου! Είσαι ο όγδοος σοφός!

 

Οκτάποδα, η αναρώτηση για τον ανθρώπινο καρπό είναι πολύ σωστή (την είδα από χθες αλλά μου διέφυγε). Το θεωρώ απίθανο να μπορεί να κάνει 67 φορές πάνω κάτω σε ένα δευτερόλεπτο.

 

προσθήκη: manosx τρομερό το πιατίνι!