Το Live Setup του Paul Gilbert

[notlrac]

 

Πάντα ήταν ωραίος και χαλαρός τύπος. Από το 10:00 και μετά λέει πολύ σημαντικά πράγματα που η πλειοψηφία που τον ακολουθεί αγνοεί παντελώς. Όπως για τον έλεγχο του οργάνου και την αντίληψη του ρυθμικού κιθαρίστα έως την αποφυγή μηχανικού παιξίματος.

[Nestoras]

Tι ωραίος τύπος είν' αυτός.

[geodimitri]

Απίστευτος!!! Κεφάτος, καλαμπουρτζής, επεξηγηματικός και το κυριότερο...απόλυτα προσγειωμένος.

[Nestoras]

Απίστευτος!!! Κεφάτος, καλαμπουρτζής, επεξηγηματικός και το κυριότερο...απόλυτα προσγειωμένος.

...και κουφός. (Απ' το ένα αυτί τουλάχιστον).

 

[Earendil]

Αν δεν έχεις μυρωδιά από τη διαδρομή του και τον έχεις δει μόνο σε πέντε - δέκα φωτογραφίες, σε ξεγελά εύκολα για ανίδεο καγκούρι.  ;D ;D

 

Όταν το ανοίγει όμως...έχει να πει.

Α, βρήκα και πού πρωτοδιάβασα συνέντευξή του. Guitarist, Αύγουστος 2007 (είχε review των Lionheart κι είχα λυσσάξει). ;D ;D ;D

 

Από πού να τον πιάσουμε...δισκογραφικώς; Για πείτε...

[geodimitri]

Εγώ τον γνώρισα από Mr.Big και Racer X. Επίσης έχω ακούσει και την προσωπική του δισκογραφία (έχει αρκετό καιρό). Τέλος έχει συμμετάσχει σε μερικές G3 συναυλίες, παρέα με Satriani και Vai (δυστυχώς δεν έχω δει/ακούσει κάποια).  :)

[sfaku]

 

Δεν το περίμενα. Ωραίος!

 

Όλα όσα με ενοχλούσαν στον Gilbert και τους λοιπούς shredder που εμφανίστηκαν τέλη '80s, τα επισημαίνει ο ίδιος ως μειονεκτήματα του shredding σε αυτή τη συνέντευξη. Μόνο και μόνο αυτό με κέρδισε, άσε που είναι και συμπαθέστατος.

 

[Vaggelis_Revolted]

Τον αγαπώ! (No Homo!  ;D )

[nasokosm]

Δεν το περίμενα. Ωραίος!

 

Όλα όσα με ενοχλούσαν στον Gilbert και τους λοιπούς shredder που εμφανίστηκαν τέλη '80s, τα επισημαίνει ο ίδιος ως μειονεκτήματα του shredding σε αυτή τη συνέντευξη. Μόνο και μόνο αυτό με κέρδισε, άσε που είναι και συμπαθέστατος.

 

Συμφωνω και επαυξάνω, εχει μπεί ήδη στο επόμενο στάδιο του να χρησιμοποιεί το αυτί που οδηγεί τοχέρι και όχι το ανάποδο  που νομίζω είναι το λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι..

[sfaku]

Συμφωνω και επαυξάνω, εχει μπεί ήδη στο επόμενο στάδιο του να χρησιμοποιεί το αυτί που οδηγεί τοχέρι και όχι το ανάποδο  που νομίζω είναι το λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι..

Σημαντικό και αυτό. Αλλά νομίζω η μέγιστη παραδοχή του είναι ότι η κιθάρα δεν είναι άθλημα αλλά όργανο που συμμετέχει σε ένα σύνολο, το οποίο στην ιδανική περίπτωση παίζει τραγούδια και όχι απλώς instrumental.

 

Για μένα αυτό έχει διδακτική σημασία για όλα τα πιτσιρίκια που θαυμάζουν την ταχύτητα, καθότι αυτή η ενασχόληση με το shredding έχει πολύ αθλητικό (και ανταγωνιστικό χαρακτήρα) και μπορεί να φανεί ενδιαφέρουσα εκτόνωση σε έναν έφηβο. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όμως οι πιτσιρικάδες -και ιδίως αυτοί που αποδεικνύονται ικανοί στα ζογκλερικά- είναι ότι το shredding μόνο του δεν είναι η μουσική καθαυτή αλλά ένας υπο-κλάδος της (κατά τη γνώμη μου ένας από τους λιγότερο σημαντικούς).

 

Το άλλο πολύ σημαντικό είναι τα γούστα του Γκίλμπερτ, όπου μιλά για μπάντες που οι shredders θεωρούν ξενέρωτες και "απλοϊκές", όπως οι Beatles, οι Stones, οι Zeppelin κλπ. Γιατί στο shredding (όπως και σε όλες τις μουσικές σχολές που απαιτούν ταχύτητα-ακρίβεια) συναντάς πολύ συχνά τη νοοτροπία "αυτό το τραγούδι είναι για πέταμα γιατί περιέχει μόνο τρία ακόρντα" ή "δεν μου αρέσει, γιατί δεν έχει κάτι τεχνικά απαιτητικό, τα σόλο είναι αργά" κ.λπ. Δηλαδή μια ποσοτική αντίληψη της μουσικής.

 

Σε όλα αυτά απαντάει με τον τρόπο του, και φυσικά και στο θέμα "μυαλό πριν τα δάχτυλα" που έθεσες.