Κατανόηση / Απόλαυση των στίχων σε ένα τραγούδι

[AuditoryDriving]

Πολύ πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση, αν μου επιτρέπεται μια γρήγορη παρεκτροπή :

 

"Operator, number, please:

It's been so many years

Will she remember my old voice

While I fight the tears?

Hello, hello there, is this Martha?

This is old Tom Frost,

And I am calling long distance,

Don't worry 'bout the cost.

'Cause it's been forty years or more,

Now Martha please recall,

Meet me out for coffee,

Where we'll talk about it all.

 

And those were the days of roses,

Poetry and prose and Martha

All I had was you and all you had was me.

There was no tomorrows,

We'd packed away our sorrows

And we saved them for a rainy day.

 

 

[...]

 

And I remember quiet evenings

Trembling close to you..."

 

 

Martha - Tom Waits

 

 

Ερώτηση - εξέλιξη της συζήτησης : Αν λάβουμε ως δεδομένο ότι οι στίχοι μπορούν να γίνουν επαρκώς κατανοητοί ανεξαρτήτως γλώσσας, τελικά τι έχει σημασία?

 

Η ροή? Η ευηχία? Το τελικό μήνυμα? Τι λέγεται? Τι δε λέγεται? Πώς οι στίχοι ακολουθούν την κλιμάκωση της μουσικής ή πως δημιουργούν αντιθέσεις? Η εικονοπλασία? Η υπόθεση / ιστορία? Το μυστήριο γύρω απο την ερμηνεία / οι πολλαπλές νοηματικές εκδοχές? Η μήπως τελικά απλά το πως μπορούμε να συντονιστούμε εμείς με όσα περιγράφονται στο κομμάτι λόγω παρεμφερών εμπειριών?

 

προφανώς όλα τα παραπάνω, αλλά πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να το υπεραναλύουμε... ποιος δεν είχε πορωθεί μικρός με το we will rock you ή με το Paranoid χωρίς να έχει ιδέα του τι λέει? Το τελευταίο δεν είναι και τόσο άκυρο, ίσως τελικά οι συνδέσεις που κάνουμε με τη μουσική να ωφείλονται σε αρκετά χαμηλού επιπέδου εγκεφαλικές λειτουργίες - και προφανώς τα πράγματα στα οποία βρίσκει ο καθένας μας νόημα είναι όπως προαναφέρθηκε αποτέλεσμα πλαστικότητας / μνήμης...

 

το κούρασα ε? Πρόταση της ημέρας : κοτόπουλο με σάλτσα λεμονάτη και ρύζι Uncle Ben's (αν έχετε μόνο απλό ρύζι βάλτε το σε συσκευασία Uncle Bens και κοιτάχτε την συσκευασία για ένα λεπτό πριν το βγάλετε και το ρίξετε στην κατσαρόλα)

 

Και για το βράδυ, το Closing Time του Tom Waits.

 

Αποφύγετε αυτές τις μέρες κομμάτια όπως το Μάτι της Τίγρης και τον Άνθρωπο στο Ασημένιο βούνο (είμαι ρόδα, είμαι ρόδα κτλ κτλ)

 

:)

[odis13]

Η ροή? Η ευηχία? Το τελικό μήνυμα? Τι λέγεται? Τι δε λέγεται? Πώς οι στίχοι ακολουθούν την κλιμάκωση της μουσικής ή πως δημιουργούν αντιθέσεις? Η εικονοπλασία? Η υπόθεση / ιστορία? Το μυστήριο γύρω απο την ερμηνεία / οι πολλαπλές νοηματικές εκδοχές? Η μήπως τελικά απλά το πως μπορούμε να συντονιστούμε εμείς με όσα περιγράφονται στο κομμάτι λόγω παρεμφερών εμπειριών?

 

Eχει ενδιαφερον ο τροπος που το θετεις - σιγουρα ολα αυτα παιζουν το κομματι τους.

 

Αλλα νομιζω οτι το νοημα, το τελικο μηνυμα και η υποθεση των στιχων παρα πολυ συχνα εχουν πολυ μικροτερη σημασια απο αυτη που θα τους αποδιδαμε συνηθως. Αν ασπαστουμε την αποψη οτι η στιχογραφια ειναι ισως το διανοητικο αντιστοιχο της ποιησης στο χωρο της μουσικης, αξιζει να σκεφτουμε μια αποψη που εξεφρασαν αρκετοι μεγαλοι του χωρου της ποιησης, παλιοι και συγχρονοι. Οτι δηλαδη it's all about metre and flow με το νοημα να βρισκεται πολυ συχνα σε δευτερη μοιρα. "Τhe organising principle behind the verse is not the sense but the metre", οπως το εχει θεσει ο Fry.

 

Δεν ειμαι βεβαιος κατα ποσο θα μπορουσαμε να επεκτεινουμε αυτουσια μια τετοια ιδεα στο χωρο των στιχων, αλλα ωρες ωρες βρισκω οτι πιθανον να υπαρχει καποιο merit στην ιδεα. Εξηγει ισως και το

 

ποιος δεν είχε πορωθεί μικρός με το we will rock you ή με το Paranoid χωρίς να έχει ιδέα του τι λέει?

 

 

Για παραδειγμα το παρακατω

 

"While Mona Lisas and Mad Hatters

Sons of bankers, sons of lawyers

Turn around and say good morning to the night

For unless they see the sky

But they can't and that is why

They know not if it's dark outside or light"

 

το θεωρω ενα εξαιρετο κομματι στιχουργιας οχι τοσο για το subject matter των στιχων ή το νοημα που περναει οσο για τον τροπο που ειναι γραμμενο και την τρομερη ροη που εχει μεσα στο κομματι.