Προς το περιεχόμενο

Οι 50 σπουδαιότεροι ντράμερ


pericles

Προτεινόμενες αναρτήσεις

ΚΩΣΤΑ δεν με καταλαβες μαλλον γιατι εισαι παπατρεχας.Εγραψα παρακαλω μην ανεβαζετε βιντεο μεχρι να τελειωσω  ;D μετα και βεβαια οποιος θελει να ανεβασει οτι θελει να γινει και συζητηση (γι'αυτο το κανω αλλωστε) μετα την ιστορικη αυτη αναδρομη ελατε να τα κουβεντιασουμε ...και βεβαια ειναι ανοιχτο το forum  ;D Και αν περιμενετε να ολοκληρωθει η λιστα θα δειτε οτι εχουν μεινει απ'εξω μεγαλοι ντραμερς .. :o :o Οσο για τα σχολια (ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑ )

Απλα μεταφραζω τα σχολια -διαπιστωσεις του περιοδικου .Το εχω δηλωσει 2 φορες μεχρι τωρα και μια τωρα 3 ...φτανει;

Φίλε μου Περικλή ούτε βίντεο ανέβασα, ούτε άσχετο με αυτό που μιλάς είπα και όπως σου είπε και ο Ray δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να μην ακουστεί τίποτα επί 50 post.

Το ότι εσύ απλώς παραθέτεις τι έγραψε ένα περιοδικό δεν μου αφαιρεί το δικαίωμα να παραθέσω μια προσωπική άποψη.

Απευθύνθηκες προσωπικά σε μένα και σου απήντησα.

Δεν σου είπα τι να μην κάνεις. Και το αυτό επιθυμώ και δι υμάς.  ;)

 

 

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 145
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

MILES DAVIS, Génerique

 

O Kenny Clarke μεταξυ αλλων τελειοποησε(αν μπορει να λεχθει αυτο;) το bebpo style στο παιξιμο των ντραμς μεσα απο δουλειες του με τους πρωτοπορους του ειδους οπωςDIZZY GILLESPIE ,THEOLONIUS MONK &BUD POWEL .Εδικοτερα καθιερωσε το ride πιατινι σαν το εργαλειο για να κραταει τον χρονο ενω με την κασα και το ταμπουρο εκανε τονισμους.Το αποτελεσμα νταν ενα ρευστο παιξιμο οπου τα πνευστα του Bop προτιμουσαν για να βαζουν τα tempos τους .Ο Clarke ηταν ο αυθεντικος ντραμμερ των  MODERN JAZZ QUARTET μεχρι της αρχες των 50ς οπου και εφυγε στο Παρισι για να στησει μετον Βoland την CLARKE-BOLAND BIG BAN...εως οτου εφυγε το 1985.Το βιντεο ειναι audio  γιατι δεν εχω ηχο ακομα στο pc οποτε τα tube videos δεν μπορω να τα ακουσω προς το παρον και τα αποφευγω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για τον GINGER ΒΑΚΕR δεν νομιζω να θελετε να γραψω την γνωμη του περιοδικου την λενε καμμια 20 μουσικαρες στο video .

Ginger Baker was one of the most imitated ’60s drummers, due to his work with Cream. He can take credit for the trio’s sound — jazzy improvisation, blues, psychedelia and hard rock with classical affectations — since, without his caustic input and penchant for jazz, they could have been just another blues band. Baker’s style was a punishing double-bass frenzy, punctuated by extended solos on tracks like “Toad” and odd-meters on tunes like “Do What You Like.” Cream split up after only two years, and Baker floated through a variety of projects, including the underrated Blind Faith and the overly ambitious Airforce. In recent years he has become a prolific solo jazz artist.

 

Το αφήνω αμετάφραστο.

Η μετάφραση διαθέσιμη για όποιον δεν μπορεί να διαβάσει στα Αγγλικά.  ;)

 

Τα σχόλια για τον Keith Moon με βρίσκουν επίσης σύμφωνο και ήταν ο λόγος για τον οποίο δεν μου άρεσε το στυλ του.

 

Συγγνώμη για τη χαλάστρα αλλά το κείμενο (μαζί με τα δεκάδες σχόλια) υπάρχει αυτούσιο και στην online έκδοση του περιοδικού.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Eυχαριστω πολυ για την βοηθεια και την προσπαθεια να χαλασεις το thread  Αλλα εγω θα συνεχισω και το αποτελεσμα θα δειξει .ΑΡΧΙΖΩ ΔΕ ΝΑ ΣΥΝΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ WARWICKPLAYER  οσον αφορα την συμπεριφορα σου .Οψομεθα .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Eυχαριστω πολυ για την βοηθεια και την προσπαθεια να χαλασεις το thread 

Αν η συμμετοχή σημαίνει χαλάστρα, συμφωνώ, στο χάλασα. Ποτέ εκτός θέματος να υπενθυμίσω. Το ότι υπάρχει το κείμενο στην online έκδοση δεν είναι δικό μου λάθος.

Θα προτιμούσες να μην το αναφέρω;

 

Αλλα εγω θα συνεχισω και το αποτελεσμα θα δειξει

Και πολύ καλά θα κάνεις, ασχέτως αποτελέσματος.

 

ΑΡΧΙΖΩ ΔΕ ΝΑ ΣΥΝΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ WARWICKPLAYER  οσον αφορα την συμπεριφορα σου.

Δικαίωμά σου και καλά κάνεις. Όπως και δικαίωμά μου να εκφράζω την άποψή μου για το τι μου αρέσει στη μουσική (όπως εξάλλου έχεις κάνει και εσύ σε αρκετά thread να θυμίσω).

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

νομίζω έχει ξεφύγει από τη λίστα ο παρακάτω

 

[flash=200,200]

 

... όχι ότι θέλω να παραβώ τους κανόνες που έθεσες απλά μιας και το πας αλφαβητικά και το D το έχεις είδει περάσει είπα να το αναφέρω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

+1 για τον DeJohnette.

 

@pericles: Θα πρότεινα το εξής (επειδή το θέμα έχει ζουμί): συγκέντρωσε όλους τους 50 drummer σε ένα αρχείο κειμένου (word ή ό,τι σε βολεύει), επικόλλησε και τα links του youtube ενδιάμεσα και με λίγο χτένισμα μπορεί να γίνει ένα ωραιότατο άρθρο. Όποτε τα ετοιμάσεις στείλε μου ΠΜ για τα επόμενα βήματα :).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

BILLY COBHAM STRATUS

KAI ΤΩΡΑ Ο MASTER :BILLY COBHAM .Nα γραψω η να αφησω την απολαυση μονο.Οκ.Κατι  συνεβη στον Cobham μεταξυ 1970(οταν ηχογραφησε το bitches brew and tribute to Jack Johnson με τον Miles Davis) και 1971οταν σχηματισε την Machavishnu orchestra  με τον κιθαριστα John Mac Laughlin και το παιξιμο του πεταχθηκε μπροστα ενα δισεκατομυριο ετη φωτος .

Ξαφνικα ο Cobham απεκτησε τα πιο γρηγορα χερια στον κοσμο ,επαιζε πιο δυνατα και σκληρα απο οποιονδηποτε ΡΟΚ ντραμερ της εποχης ,παρουσιαζοντας δυσκολομετρητα  patterns ,κτυπαγε τις 2 κασες του σε εκπληκτικες ταχυτητες .προσωποποιησε την ανεξαρτησια και στα 4 μελη ετσι ωστε αλλοι ντραμμερς ακομα να προσπαθουν να πετυχουν.Μετα τους machavishnou o Cobham ηχογραφησε 2 αλμπουμ το Spectrum & Cross winds τα οποια  υποσχοντο πολλα πραγματα που θα ερχοντουσαν αλλα ποτε δεν ηρθαν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν σου πω ότι είχα βρει αρκετούς από πριν τι θα μου πεις?

 

Αν λείπει ο Billy Stewart, ο Chad Wackerman, ο Buddy Rich, ο Joey Barron (λείπει), ο Lenny White, ο Stanton Moore, ο Johnny Vidacovich, ο Max Roach, ο Gene Krupa, ο Elvin Jones, ο Joe Morello, ο Gary Husband (για να μην βάλω και τον Marvin Smitty Smith), ο Philly Joe Jones, ο Roy Haynes, ο Tony Williams, ο Ian Paice, ο Cozy Powell, ο Steve Gadd, ο Stewart Copeland, o Vinnie Colaiuta, ο Steve Smith, ο Dave Weckl, ο  θα απογοητευτώ πολύ!

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολλες φορες εχουμε ανεβασει τον Vinnie Colauita αυτη τη φορα ειναι  με τους ΚARIZMA live.

Με μια μακροσκελεστατη δισκογραφια (σαν τις yellow pages  ισχυριζεται το περιοδικο)ο ντραμμερ αυτος ξαναεφευρε πρακτικα ολα τα μουσικα στυλ  χρησιμοποιωντας ''αραφτες τεχνικες ,μεγαλα αυτια ,και αψογα feels.Ξεκινησε ννα παιζει με τον zappa και οι δουλειες του ηταν απο τις πιο αξιολογες οταν εφυγε απο την μπαντα εγινε αυτοματα ο πιο φιρματος session μουσικος στο LA.Hxoγραφησε εναν απιστευτο αριθμο αλμπουμ μεταξυ δε αυτων ηταν οι :Natalie Cole ,Duran Duran ,Robben Ford,Alan Holdsworth,Michael Jackson,Madonna,Joni Mitchel& Barbara Sreisand.Aπο το  1991 παιζοντας μονιμα με τον Sting ανεβασε πολυ τις μετοχες του και την αναγνωρισημοτητα του στην pop αγορα των μουσικων.θΑ ΕΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΛΟΙ ΜΑς ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ Colauita .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου