pastelius Δημοσιευμένο 11 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 11 Αυγούστου 2006 Πιστευετε πως καποιος που παιζει μουσικη μεσω PC και γενικοτερα ηλεκτρονικη μπορει να εχει συναισθημα στη μουσικη του?... Κατι αντιστοιχο με το "σηκωμα" της χορδης,ή τα groovy flam στα drums ή ...ακομα και με ενα σολο? :lol: feel da FUNK blast Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Earendil Δημοσιευμένο 11 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 11 Αυγούστου 2006 Κι εσύ αϋπνίες έχεις Μητσάκο; :lol: Στο θέμα μας, εγώ το πιστεύω. Ίσως κακόπιστα, δεν μπορώ να δω την ηλεκτρονική σύνθεση με την ίδια ζέση που θα δω κάποιον να δίνει και τις κάλτσες του πάνω στη σκηνή. Μολονότι υπάρχουν πολλές αξιόλογες δουλειές. Αν έχω μια αρκετά θετική αντιμετώπιση στην ηλεκτρονική μουσική, φταις εσύ και να το ξέρεις! (Ο pastelius είναι πολύ ταλαντούχος Reason-άς, ξέρετε. Η τουλάχιστον, καλύτερος απ'ότι στο μπάσο :P :P ) τασκερα απο βουτυρο οπως αποκαλουμε μερικη Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
gangster Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Μπορεί, πώς δεν μπορεί; Ακούγοντας Portishead, Massive Attack, Ulver καταλαβαίνω πως η έκφραση συναισθημάτων δεν περιορίζεται σε 6 χορδές και 20κάτι τάστα. Μπορεί η ηλεκτρονική μουσική να μην έχει την αμεσότητα ενός κιθαριστικού σόλο (αρπάζω την κιθάρα και παίζω) και να θέλει σαφώς περισσότερη δουλειά και χρόνο, αλλά το συναίσθημα δεν παύει να είναι εκεί... one colour: black - and shades of grey Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
blue Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Δίκοπο μαχαίρι το θέμα.Απ'τη μια έχουν ισοπεδωθεί κλασσικά θέματα με τη μορφή ringtones και από την άλλη ,μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως συναίσθημα υπάρχει και σε ένα κομμάτι χαρτί (βλ. παρτιτούρα). Κατά το 2ο κλίνω προσωπικά,υπό συνθήκες βέβαια.πχ η μουσική του Clint Mansell στο π,δε νομίζω να μπορεί να πει κανείς οτι στερείται συναισθήματος. Είναι η εκτέλεση που προσδίδει συναίσθημα,αλλά προέχει η σύνθεση.Αντεπιχείρημα είναι οτι στο Band in a Box,όλα τα αριστουργήματα του Real Book ακούγονται απάισια.Αλλά αυτά δεν γράφτηκαν για ν'ακουστούν απο MIDI...Αντίθετα συνθέσεις που γράφτηκαν για να εκφραστούν από ηλεκτρονικά μέσα/ηχοχρώματα,διατηρούν την πρώτη τους ύλη,δηλ το συναίσθημα. Αυτά από μένα :) https://beetroot.bandcamp.com/ Music | SnoozeLoop Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pastelius Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 OP Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Κατά το 2ο κλίνω προσωπικά' date='υπό συνθήκες βέβαια.πχ η μουσική του Clint Mansell στο π,δε νομίζω να μπορεί να πει κανείς οτι στερείται συναισθήματος. ΦΟΒΕΡΟ CONCEPT TO π φιλε blue...Ησουν στο μυαλο μου.ΕΞΩ,ΓΡΗΓΟΡΑ! θα ειχα να προσθεσω Jean Michelle Jarre, Aphex Twin ,bonobo ,thievery coorp. , Dj Shadow (φοβερος).Μουσικοι που οχι μονο βγαζουν συναισθημα, σου περνανε ομως και μια διαφορετικη αυρα...Αναμενω αποψεις.. Καλημερα... [i']04:41[/i] :lol: feel da FUNK blast Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
trolley Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Όσοι αναζητούν το συναίσθημα στη μουσική, πάντοτε θα σπάζονται λίγο (ή πολύ) με την ηλεκτρονική μουσική. Δεν θα υπάρξει ποτέ μία ηλεκτρονική διασκευή του Heartbreak Hotel του Presley που να ακούγεται τόσο έντονο όσο το πρωτότυπο τραγούδι. Όμως, εδώ και πολλά χρόνια, έχω μία θέση στη ζωή μου για μουσικές που δεν έχουν σαν στόχο την συναισθηματική αναστάτωση, για μουσικές που επιδιώκουν να είναι συναισθηματικά ουδέτερες και τις οποίες απολαμβάνεις για άλλους λόγους. Αυτές οι μουσικές υλοποιούνται θαυμάσια και με παραδοσιακές μεθόδους (ζωντανή ορχήστρα π.χ.) όσο και με υπολογιστές. Για να γίνω πιο κατανοητός, ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας δίσκος του Jean Michel Jarre ; Mea Culpa Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
PaulVon Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Ο αγαπημένος μου δίσκος του Jarre είναι το equinoxe.... πάντως θεωρώ ότι στην παρούσα φάση η ηλεκτρονική μουσική δεν έχει μεγάλο συναίσθημα αν δεν προστεθούν οργανικά στοιχεία αλλά όσο βελτιώνεται η επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή και το expression ( με εργαλεία όπως το καινούριο thummer και αλλά πιο σπάνια όπως το polyphonic aftertouch της yamaha) το συναίσθημα της μουσικής θα βρίσκεται στα χερια του ηλεκτρονικού συνθετη. Μέχρι να φτάσουμε όμως σε αυτό το επίπεδο θα περάσουν κάποια χρόνια.... Destroy him, my robots! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
elavd Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 [OFFTOPIC] Γουστάρω ΤΡΕΛΑ που κάθε post του pastelius συνοδεύεται από απάντηση-κράξιμο ή σχόλιο του Earendil (ειδικά τρελαίνομαι με τις προσφωνήσεις "καγκουρα" κλπ) :lol::lol: Κάθε φορά που γράφει o pastelius είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ πλέον ότι το επόμενο ή έστω το μεθεπόμενο post είναι του Earendil !!! :D:D:D Καναδυό φορές που δεν έγινε, απογοητεύτηκα!! :D ;);););) [/OFFTOPIC] www.facebook.com/YourPaintedSmile Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pastelius Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 OP Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Για να γίνω πιο κατανοητός, ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας δίσκος του Jean Michel Jarre ; Δυσκολα διαλεγω αναμεσα σε δισκους του J.M.J. ,αλλα αν επρεπε θα διαλεγα το "oxygene"-για να σου κανω και τη χαρη eyepr. ! Oποιος ακουει dj shadow ας πουμε,ισως συμφωνει μαζι μου οτι στη μουσικη του εχει φοβερο συναισθημα,και αυτο περναει στον ακροατη..Ενας μικτης ή μια κονσολα φυσικα δεν φτανουν στα "επιπεδα" ισως της κιθαρας ή του μπασου οσον αφορα τον τομεα της αμεσοτητας (αμεσοτητας με το οργανο,οχι τον ακροατη) για αυτονοητους λογους... Ασε,φιλε elavd εχω μπλεξει και δεν μπορω να ξεμπλεξω το αμοιρο :( με αυτον τον κρεατοφαγο :arrow: :roll: Να περιμενεις συντομη απαντηση του!! ΚΟ ΚΟ ΚΟ τα feel da FUNK blast Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
trolley Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Share Δημοσιευμένο 12 Αυγούστου 2006 Εμένα ο αγαπημένος μου είναι το Waiting For Cousteau και αμέσως μετά το Zoolook. Στη συνέχεια της συζήτησης περί συναισθήματος στην ηλεκτρονική μουσική, γιατί προτιμάτε αυτό το δίσκο που προτιμάτε; @elavd Εγώ μετά τη κομπίνα που μας είχε στήσει ο dienekes με τον abraxas, δεν αποκλείω τη πιθανότητα ο pastelius και ο earendil να είναι το ίδιο πρόσωπο. Mea Culpa Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση