Βοήθεια για Φασματική ανάλυση στα κλασσικά όργανα

[hot_sauce]

Συμφωνώ μαζί σου φίλε blue , απλά δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό το θέμα δόθηκε σε μένα και πρέπει να γίνει η εργασία αυτή , ακόμα και ας μην έχω ακόμα καταλάβει το πως ακριβώς θα την κάνω. Θεωρητικά υπόβαθρα δυστυχώς δεν μου δόθηκαν και είναι αυτό ακριβώς που ψάχνω και έβαλα το συγκεκριμένο θέμα εδώ. Όπως και να έχει, ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια !!! Ας συνεχίσω να ψάχνω  :-\

 

ο καθηγητής,όμως, είναι εκεί για να σε βοηθήσει, να σου δώσει και υλικό, ενίοτε, και να σου λύσει και απορίες...

 

έτσι όπως τα περιγράφεις έχω καταλάβει πως σου δωσε το θέμα και σε άφησε στη μοίρα σου....

[aggelos_blues]

Απλά έχει αφήσει εμένα να βρω ότι υλικό-πληροφορίες μπορεί να χρειαστώ. Και όταν συγκεντρώσω αρκετές πληροφορίες, τότε θα κοιτάξει τι είναι χρήσιμο και τι όχι. Έτσι ψάχνω  και συλλέγω τα πάντα...

[harilatron]

Όπως είπε και ο blue, το θέμα δεν είναι απλό να υλοποιηθεί. Οι λόγοι είναι -βασικά- δύο:

1. Η μεταβλητότητα των ίδιων των μετρήσεων. Ας υποθέσουμε ότι μπορεί να τυποποιηθεί μικρόφωνο, τοποθέτηση, χώρος κλπ. Οι χορδές επίσης μπορεί να είναι πάντα εξίσου "φρέσκες". Πως όμως θα τυποποιήσεις το παίξιμο? Θα μπορούσε θεωρητικά κάποιος να κάνει ακόμα και μια συσκευή που να χτυπάει ανοιχτές χορδές πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και σε αυτή την περίπτωση το βασικό ερώτημα παραμένει: Είναι η διέγερση από τις χορδές (και η επακόλουθη ηχητική-ακουστική απόκριση) ο καταλληλότερος τρόπος για να μελετηθούν τυχόν αλλαγές στις μηχανικές ιδιότητες του "καπακιού" και του μανικιού του οργάνου?

 

2. Η χρονική διάρκεια μιας διπλωματικής δεν επιτρέπει τη "γήρανση" οργάνων. Συγκριτική ανάλυση φασμάτων από το ίδιο όργανο που είχε ηχογραφηθεί προ 10ετίας υπό απροσδιόριστες συνθήκες δεν είναι κανονική επιστήμη αλλά ποιοτική "συζήτηση". Με τον όρο "απροσδιόριστες συνθήκες" εννοώ ότι ακόμα κι αν χρησιμοποιηθεί το ίδιο μικρόφωνο, ο ίδιος προενισχυτής και ο ίδιος χώρος/τοποθέτηση είναι απίθανο να βρεις τις ίδιες ακριβώς ρυθμίσεις σε κάθε κουμπί. Επίσης είναι λάθος να υποθέσεις ότι το όργανο θα παιχτεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

 

Με άλλα λόγια, η αίσθησή μου είναι ότι αυτός που το πρότεινε δεν έχει εικόνα του μεγέθους των αναμενόμενων αλλαγών από τη "γήρανση" ενός οργάνου. Όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και αν δεχθούμε ότι αλλάζει λίγο η χροιά αυτή δεν είναι κάτι που θα ανιχνευτεί συστηματικά σε μη-τυποποιημένες ηχογραφήσεις.

 

 

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να εγκαταλείψεις το θέμα ή να συμφωνήσετε ν κάνετε κάτι άλλο, π.χ. να μελετήσετε το effect της γήρανσης των χορδών, της αλλαγής του καλωδίου (π.χ. σε high-end), της αλλαγής του πάχους των χορδών κλπ.  

 

Το να προσπαθήσετε να μετρήσετε με αυτό τον τρόπο το "άνοιγμα" ενός παλιού οργάνου είναι χαμένος χρόνος.

(Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν θα βρείτε κάποιο αποτέλεσμα. Απλά θα είναι αποτέλεσμα που δεν θα είναι τεκμηριωμένο επιστημονικά αλλά θα "περάσει" ως πτυχιακή για να ξεμπερδεύει (στο τέλος) και ο επιβλέπων σου. )

 

Τέλος η ανάλυση Fourier των ηχογραφήσεων (π.χ. με FFT) δεν είναι κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος τρόπος για να αναλυθεί η συμπεριφορά των οργάνων. Πολύ συχνά οι Φυσικοί κάνουμε το λάθος να φανταζόμαστε τα συστήματα ως γραμμικά (εδώ όντως είναι γραμμικό) και να θεωρούμε ότι μια ανάλυση Fourier ενός σήματος είναι κάτι σαν "γενική αίματος" που θα μας δώσει όλη την πληροφορία σχετικά με την απόκριση του συστήματος σε διάφορες συχνότητες.

 

Όμως εν προκειμένω, η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (που περιμένεις να έχει επηρεαστεί σε μια ηχογράφηση από αλλαγές στο όργανο) κυριαρχείται από τα "μεταβατικά" (από τις "πενιές") και από τον τρόπο που παίζει το όργανο ο μουσικός. Μπορείς να δοκιμάσεις να ηχογραφήσεις μια ακουστική και να αλλάξεις πένα οπότε οι αλλαγές στο φάσμα θα είναι τεράστιες. Αν βασιστείς σ' αυτές τις αλλαγές τότε θα πρέπει να συμπεράνεις ότι η κιθάρα έχει αλλάξει το οποίο είναι προφανώς λάθος.

 

(Αυτά όλα μπορείς να τα συζητήσεις με τον καθηγητή σου και κυρίως το ενδεχόμενο να κάνετε κάτι άλλο όπως αυτά που πρότεινα παραπάνω. Καλή τύχη)