Μάνα είναι μόνο μία...

[ndnikola]

Δεν τα έδιναν τόση βαρύτητα στο παρελθόν , διότι είχαν άλλα θέματα ως προτεραιότητα. Θέματα «ζειν» και όχι «ευ ζειν».

Λάκη, δεν απαντάς στο τί γίνεται στις περιπτώσεις όπως το παράδειγμα που ανέφερα όμως: εκεί δεν μιλάμε για το ευ ζειν. Στο τί οδήγησε ώς εκείνο το σημείο, καλείται κάποιες φορές να πάρει θέση η ψυχολογία (φυσικά και δεν υπάρχουν ακόμη ξεκάθαρες απαντήσεις). Υπάρχουν σίγουρα περιπτώσεις όπου η πάθηση είναι προφανής και χρήζει άμεσης (ψυχ)ιατρικής βοήθειας. Στις υπόλοιπες όμως? Στις υπόλοιπες απλά παίρνεις ένα ρίσκο να πέσεις έξω ('πολυτέλειες') και το ζήτημα, από 'ευ ζειν' να γίνει 'ζειν'. Γι' αυτό εμμένω στο κουραστικό 'ας μήν τα ισοπεδώνουμε όλα'.

 

edit: Παρεμπιπτόντως, τα ψυχολογικά προβλήματα δεν εξαρτώνται πάντα από την ιεράρχηση των αναγκών του Maslow. Προφανώς, εσύ βρίσκεσαι σε θέση να σκεφτείς ότι "όλοι οι έχοντες να φάμε θα ήμασταν καλύτερα εαν συνειδητοποιούσαμε πόσο χειρότερα θα μπορούσαμε να είμαστε", αλλά δεν σκέφτονται όλοι έτσι. Εαν θα ήταν καλύτερος ο κόσμος μας σε άλλη περίπτωση, είναι μια άλλη συζήτηση :).

 

υ.γ.To χιουμοριστικό κειμενάκι του the onion, δεν το έβαλα τυχαία. Μιλά για ακριβώς αυτήν την αντιμετώπιση προβλημάτων π.χ. κατάθλιψης (η οποία δεν οδηγεί πουθενά). το τραγικό γεγονός που παρέθεσα, από την άλλη, 'μιλά' για μια πιθανή κατάληξη μιας αντίστοιχης εκτίμησης.

[Earendil]

18 νέα μηνύματα; ΟΚ, καμιά ελπίδα για ειρμό πλέον αλλά θα το δημοσιεύσω... :)

 

Έχουμε έναν συνήγορο στη κουβέντα, να αποκτήσετε και έναν άλλο. Του "διαβόλου" αυτή τη φορά.

 

Τι είναι το δραματικά επιλήψιμο από αυτά που βλέπετε/ακούτε στο video ?

 

Για να σας πονέσω λίγο παραπάνω, παρακαλώ προτεραιότητα στις απαντήσεις έχουν συμφορουμίτες που έχουν παιδιά στην εφηβική ηλικία τα οποία είναι αμέτοχα σε οιαδήποτε κοινωνικότητα και αφιερώνουν όλη τους τη μέρα μπροστά σε ένα pc με facebook, youtube, RPG, xerogotiallo και ανάμεσα στα διαλλείματα γρατσουνάνε το ακριβό τους gear μέσα στο υπνοδωμάτιό τους και μόνο.

 

Βγαίνει μια απολυτότητα σε αυτό το post (και στα επόμενά σου) και μπαίνουν τόσα επιμέρους θέματα που πνίγομαι από αυτά που θέλω να σε ρωτήσω. ;D ;D ;D

 

Ως πατέρας έχεις κάθε δικαίωμα (υποχρέωση, βασικά) να ανησυχείς για τα "αποβλακωμένα" μικρά. Αν ήμουν πατέρας θα ανησυχούσα κι εγώ. Δεν ξέρω πως θα δρούσα αλλά ναι, πιστεύω πως θα ανησυχούσα.

 

Μήπως όμως τα RPG και τα φεησμπουκοτσάτ είναι η τωρινή έκφραση μιας διαδικασίας παλιάς όσο κι οι μύξες;

 

Δες:

Σήμερα ο γονιός ανησυχεί για το "online έφηβο" παιδί.

 

Στη δική μου εφηβία ανησυχούσαν όταν παρατραβούσαν τα τουρνουά Mortal Kombat ή αργούσαμε να γυρίσουμε από τις ποδηλατάδες.

 

Στη δική σου εφηβεία (δεν ξέρω ακριβώς την ηλικία σου) φαντάζομαι ότι ανησυχούσαν αν έβλεπαν μακριά μαλλιά ή έβρισκαν Μπακούνιν / τσόντα / δεν-ξέρω-τι  στο συρτάρι με τις κάλτσες.

 

Στην εφηβεία των γονιών σου, δεν ξέρω, μπορεί να ανησυχούσαν οι παπούδες σου αν ξετρύπωναν "αισθηματικό" ποιήμα σε απλή καθαρεύουσα. ;D ;D

 

 

Κάθε γενιά βγάζει τους καλούς της και τα σαπάκια της, δε νομίζω εσύ "υπερτερείς" σε σχέση με μένα επειδή έχεις παίξει πετροπόλεμο - όπως δε νομίζω ότι κι εγώ "υπερτερώ" σε σχέση με το παιδί σου επειδή μεγάλωσα στην "αγνή, προ fb εποχή".

 

Οι άξιοι το βρίσκουν το δρόμο τους. Ή τον φτάχνουν, το ίδιο είναι.

[LK]

Δεν είπα εφευρίσκουν. Είπα  γεννώνται  , από τον πολυτελή τρόπο ζωής.

Επίσης, το γεγονός πως δεν τους έδιναν τόση βαρύτητα στο παρελθόν είναι εντελώς κενό σαν επιχείρημα.

Δεν το είπα ως επιχείρημα, αλλά ως καταγραφή της παρελθοντικής πραγματικότητας.  

 

Θέλω να πω, αν δεν έγινα ακόμα αντιληπτός, ότι πολλά προβλήματα, τα οποία «η βόλεψη μας» ή "η εξέλιξη" , πες το όπως θες,  δημιούργησε, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι δεν θα υφίσταντο ως προβλήματα,  αν δεν υπήρχε αυτή η «πολυτέλεια».

 

Στο παράδειγμα του video. Αν δεν υπήρχε η «κεφαλή», το youtube και η camera…..ίσως να μην διαπιστώναμε ποτέ το τυχόν πρόβλημα συννενόησης μητέρας – τέκνου (αν τελικά υπάρχει).

Μπορεί να υπήρχε και να εκδηλωνόταν σε άλλες εκφάνσεις συνύπαρξης τους , μπορεί και όχι.

 

Αν η μάνα σκεφτόταν, πιο απλά π.χ. : δόξα το θεό το παιδί μου είναι υγιές και έχει να φάει, και ήταν ευχαριστημένη με αυτό, ή αν το παιδί σκεφτόταν , η μάνα μου με παρέχει ασφάλεια και τροφή, ίσως να μην γινόταν τίποτα από αυτά.

Αν αυτό χρειάζεται να τους το πει ψυχολόγος , με γειά τους με χαρά τους. Εγώ μπορώ να το σκεφτώ μόνος μου.

 

 

[ndnikola]

Αν αυτό χρειάζεται να τους το πει ψυχολόγος , με γειά τους με χαρά τους.

Αν αυτό νομίζεις ότι κάνει η ψυχολογία, τότε εύκολα εξηγείται το ότι δεν συνεννοούμαστε :).

[bloody_sunday]

Το πρόβλημα LK δεν θα το διαπιστώναμε γιατί απλά δεν θα το βλέπαμε. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει αυτό... Eπίσης, ένας ψυχολόγος δεν λέει μόνο τα αυτονόητα ή βοηθάει μερικούς να τα αντιληφθούν (ενώ για άλλους λες πως είναι ευκόλως εννοούμενα). Μπορεί να βρει αιτίες που όπως είπα προηγουμένως κρύβονται πολύ πιο κάτω από την επιφάνεια, και είναι μπλεγμένες με άλλες από τις οποίες μπορεί και να τρέφονται. Ακόμη, το να το βλέπεις από το δικό σου υποκειμενικό πρίσμα αλλοιώνει εντελώς τη ματιά σου. Παρεπιπτόντως, μπράβο σου που μπορείς να το σκεφτείς μόνος σου, σε αντίθεση με τους ήρωες του βίντεο που (φευ!) πιθανόν να αδυνατούν, αλλά τα πράγματα αλλάζουν πολύ όταν είσαι εσύ στο χορό.

[audiokostas]

Διαφωνώ εκτεταμένως αλλά δεν έχω τον χρόνο. Sorry...

 

Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω (και είναι θεμελιώδες) είναι ότι εν προκειμένω, η μητέρα του ΔΕΝ του απαγορεύει αλλά τον προτρέπει να διεκδικήσει την θέση του. Να εγκαταλείψει την απάθειά του. Δεν είναι θέμα μαλλιών ή Μπακούνιν (εκεί και στον Μπουκόφσκι την είχα γλιτώσει αλλά την πάτησα στον Μπατάϊγ - στον BB King ήταν αδιάφοροι μιας και πιάσαμε τα "Μπ") η ποδηλατάδας. Είναι το τεσπά και το γουατέβα που ΚΑΙ εμένα με τρομάζουν.

 

Ίσως γιατί έμαθα να διεκδικώ με προσπάθεια πριν απαιτήσω να απολαύσω.

 

Και όχι, όπως είχε αναφέρει κάποτε ο φίλτατος Trolley, δεν είναι "better than the real thing".  ;)

 

....αλλά τα πράγματα αλλάζουν πολύ όταν είσαι εσύ στο χορό.

Μεγάλη κουβέντα.  ;)

[ndnikola]

Σχόλιο στο youtube από άλλο χρήστη, το μεταφέρω αυτολεξεί:

People I got in touch with DSL100Stack* via Facebook his parents (his mom) put his Guitars in storage 6 months ago!

 

 

* o uploader του video

[funky_bassman]

Κι εμένα μου έβαζαν τα atari στο πατάρι... ::) ::)

[LK]

Αν αυτό νομίζεις ότι κάνει η ψυχολογία, τότε εύκολα εξηγείται το ότι δεν συνεννοούμαστε :).

 

Εγώ αυτό είπα;

 

Το πρόβλημα LK δεν θα το διαπιστώναμε γιατί απλά δεν θα το βλέπαμε. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει αυτό... Eπίσης, ένας ψυχολόγος δεν λέει μόνο τα αυτονόητα ή βοηθάει μερικούς να τα αντιληφθούν (ενώ για άλλους λες πως είναι ευκόλως εννοούμενα). Μπορεί να βρει αιτίες που όπως είπα προηγουμένως κρύβονται πολύ πιο κάτω από την επιφάνεια, και είναι μπλεγμένες με άλλες από τις οποίες μπορεί και να τρέφονται. Ακόμη, το να το βλέπεις από το δικό σου υποκειμενικό πρίσμα αλλοιώνει εντελώς τη ματιά σου. Παρεπιπτόντως, μπράβο σου που μπορείς να το σκεφτείς μόνος σου, σε αντίθεση με τους ήρωες του βίντεο που (φευ!) πιθανόν να αδυνατούν, αλλά τα πράγματα αλλάζουν πολύ όταν είσαι εσύ στο χορό.

 

Απόκλειες το ενδεχόμενο να μην υπήρχε το πρόβλημα και να το γέννησε το συγκεκριμένο περιστατικό; (δεν έχουμε πλήρη εικόνα της σχέσης- μπορεί τελικά μονό η παρατεταμένη απομόνωση του παιδιού να ενόχληση τη μάνα)

 

Ναι, πιστεύω πως  αρκετά θέματα , διαφόρων ειδικοτήτων και επαγγελμάτων (για να μην παρεξηγηθώ) , αν υπάρχει κοινός νους , μπορούμε να τα επιλύουμε μόνοι μας (ειδικά πλέον με τις γνώσεις-πληροφόρηση που έχουμε).

Δεν χρειάζεται να μου πει πλέον ο καρδιολόγος π.χ.  ότι το κάπνισμα κάνει κακό.

 

Θεωρώ ότι η πλειοψηφία των προβλημάτων τέτοιου ύφους (προς Θεού όχι και όλα- υπάρχουν και σοβαρότατα-), που ανακύπτουν στη σύγχρονη μέση αστική οικογένεια , είναι "προβλήματα πολυτέλειας" (έστω και καταχρηστικά/ αδόκιμα ας ονοματιστεί έτσι), που αν η κάθε πλευρά σκεφτόταν απλά λογικά, δεν θα υφίσταντο.

 

Υπήρξα στον χορό, ως παιδί.

 

 

[bloody_sunday]

Ένα από τα προβλήματα της συλλογιστικής σου, πέρα από αυτά που σημειώθηκαν προηγουμένως, είναι πως εντελώς αυθαίρετα παίρνεις ως εναρκτήριο σημείο το best case scenario ή έστω μια φυσιολογική συνθήκη, ενώ αμφότερα απαντώνται σπάνια.