n4Sha Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 3 κομματια μου αρεσουν απο αυτον τον δισκο! ενα απο αυτα ειναι και το παραπανω... (πολυ ωραιο το ριφ!)γενικα δεν ειμαι ικανοποιημενος σε συγκριση παντα με τους υπολοιπους δισκους... ειδα και το τελευταιο τους λαιβ .... νταξει δεν τους εχω ξαναδει, αλλα σιγουρα τα προηγουμενα λαιβ τους 8α ηταν πολυ καλυτερα.... γενικα δεν ενθουσιαστηκα απο αυτον των δισκο... ειναι και απ τις αγαπημενες μου μπαντες, υπ οψην! *sÞea®head™³ '00 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 και τι,είναι αυτό καλό τώρα; Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Τώρα ελπίζω ότι την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Κέντρο θα το έχει φέρει και ο δισκοπώλης... ::) Σε LP το ψάχνεις; Νομίζω μπορείς να το βρεις σχετικά εύκολα(εώς πολύ) και από δισκάδικα(και τα μεγάλα δηλαδή) σε κανονική τιμή εννοώ-όχι από ιδιώτη σε ebay κλπ κλπ Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
animae Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 και τι,είναι αυτό καλό τώρα; Αυτό είναι κάτι που λέγεται "γούστο". Επίσης η μουσική, είτε λέγεται ροκ, είτε μέταλ, είτε τζαζ, είτε ποπ, είτε δενξερωκαιγωτι, είναι ένα σύνολο εικόνων, ατμόσφαιρα, δε μπιγκ πικτσερ που λένε και στο χωριό μου. Αν ψάχνεις για ριφφ μόνο στο νέο Όπεθ, καλό είναι να κοιτάξεις αλλού. Κill the wise one! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 δε νομίζω ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να ορίσουμε έννοιες και τι εννοεί καθείς όταν λέει κάτι.Η τέχνη τουλάχιστον είναι θέμα γούστου. Μίλησα για ριφ επειδή η κουβέντα γίνεται για τους Opeth ;D ;D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
animae Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Ε δεν έχει το ριφφ του wreath, ούτε του april ethereal, είναι άλλη φάση ο δίσκος. Αυτό σου λέω. Το Hours of Wealth σου αρέσει σαν κομμάτι? Κill the wise one! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Δε μου αρέσει,όχι. Πάντως τα έχει τα ριφάκια του κι αυτός ο δίσκος ο τελευταίος. Εντάξει δεν έχει κανένα νόημα να λέω ότι το σιντι μου φαίνεται μούφα ας πούμε και να το συζητάμε απλά αν όντως έχει κάτι καλό ο δίσκος,κάπου να εστιάσω θα γούσταρα να το ακούσω.Ένα καλό ριφ ή σόλο ή φωνητικά σε κάποιο σημείο ή στίχους ή δεν ξέρω και εγώ τι.... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
animae Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Για τον ίδιο λόγο που δεν σου άρεσει το παραπάνω κομμάτι, δεν θα σου αρέσει και αυτός ο δίσκος. Κill the wise one! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Share Δημοσιευμένο 20 Μαρτίου 2012 Πολύ καλό! Επειδή το μόνο που με βλέπω να κάνω στη συνέχεια σε αυτό το θέμα είναι να αρχίσω να τρολάρω θα καληνυχτίσω απλά και θα κάτσω να δω τη συνέχεια του έργου στην ΕΤ-1. :) Καληνύχτα σας κύριοι. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
bloody_sunday Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2012 OP Share Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2012 Kοίτα, ριφ μπορείς να βρεις σε τραγούδια όπως το Ι Feel The Dark, το The Devil's Orchard, το Dio-inspired Slither, το Famine και το Τhe Lines In My Hand. Μάλλον άκουσες το άλμπουμ εντελώς επιδερμικά και πρόχειρα, περιμένοντας διάφορα σμοκονδηγουότα ή ναμπεροδεμπήστ. Προφανώς δεν υπάρχουν, όπως άλλωστε δεν υπάρχει και κάποια μονάδα μέτρησης "ποιότητας" ενός ροκ ή μέταλ δίσκου όπως "ριφ/τραγούδι". Τέτοιες αντιμετωπίσεις παγιδεύουν οποιοδήποτε στυλ σε θανάσιμα βαρετά κλισέ, και είναι ο νο.1 υπεύθυνος για τη δημιουργία τέλματος και την αντιμετώπιση και υποβάθμιση του εκάστοτε είδους ως "γραφικού". Κάθε φορά που οποιοσδήποτε καλλιτέχνης βαριέται τη μονοτονία και προσπαθεί να εξελιχθεί, μη χρωστώντας απολύτως τίποτα σε αυτούς που τον θέλουν να αναμασεί τα ίδια και τα ίδια, γίνεται αντικείμενο ατελείωτης, μικροπρεπούς και άχρηστης γκρίνιας. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά στην ιστορία της μοντέρνας μουσικής. Ο ίδιος ο Wilson των Porcupine Tree, συνηθισμένος συνεργάτης της μπάντας τα τελευταία χρόνια (και στο Heritage), στο "Making Of" του Βlackwater Park σχολιάζοντας τις ιδέες του, τα φωνητικά και τις κιθάρες του σε αυτό, έλεγε μισοαστεία-μισοσοβαρά "now I'll be getting death threats from death metal fans". Φαντάσου λοιπόν πως από τότε κιόλας είχαν αρχίσει οι κρεβατομουρμούρες με τα πρώτα σημάδια ανανέωσης. Και ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός μετά το Heritage; Oι ίδιοι λένε πως θα προτιμούσαν να μην το επαναλάβουν, όπως δεν ήθελαν να επαναλάβουν τα προηγούμενά τους άλμπουμ. Fear no more the heat o' the sun Nor the furious winter's rages Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση