Οpeth - Heritage

[bloody_sunday]

Ηθελα να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου για το Ηeritage, το πρόσφατο άλμπουμ των Opeth (σχετική κουβέντα εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=187812.0) To έχω ακούσει προσεκτικά και πολλές φορές, κάτι που σε προσκαλεί να κάνεις. Eίναι ένα άλμπουμ εκπληκτικό σε όλα τα μέτωπα. Οι συνθέσεις όλων των κομματιών του είναι εξαιρετικές, με μια απαράμιλλη μαεστρία απόδοσης και μετουσίωσης πολλών και διαφορετικών επιρροών, από progressive και 70s hard rock μέχρι fusion, ambient ονειρικές μπαλάντες και ολίγον τι τζαζ, από Jethro Tull και Return To Forever μέχρι Dio, Rainbow και κάνοντας κι άλλες στάσεις που είναι τόσο έξυπνα και όμορφα αφομοιωμένες και δοσμένες που όταν όντως δηλώνουν την παρουσία τους, αυτό δεν γίνεται κραυγαλέα αλλά σε πλήρη αρμονία με το σύνολο του άλμπουμ.

 

Η συνοχή του από πλευράς ισορροπίας και ακολουθίας, αν και δεν είναι από όσο γνωρίζω ένα concept άλμπουμ όπως πχ. το κλασσικό "Nightfall in Middle Earth" των Blind Guardian, είναι κορυφαία, και δεν υπάρχουν τραγούδια που νιώθεις πως τους δόθηκε μικρότερη προσοχή από τα υπόλοιπα, ούτε αδύναμα ή ευτελή που λειτουργούν ως ανέμπνευστα "γεμισματάκια" για να καλυφθεί ο απαιτούμενος αριθμός κομματιών του.

 

Η παραγωγή του δεν έχει ιδιαίτερα μοντέρνο ύφος, αλλά αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ήταν συνειδητή επιλογή που συνάδει υπέροχα με έναν κάπως πιο vintage 70s προσανατολισμό των κομματιών υπογραμμίζοντάς τον διακριτικά, χωρίς να γίνεται θύμα κάποιου έντονου στυλιζαρισμού, υπερβολικού "γυαλίσματος" ή επιτήδευσης. Είναι απόλυτα ισορροπημένη, πολύ "μουσική", και διαθέτει πολλές μικρολεπτομέρειες ως ανεπαίσθητα στολίδια που τα ανακαλύπτεις σιγά-σιγά.

 

Το τεχνικό skill των ενορχηστρώσεων και των μουσικών είναι στα ύψη, αλλά και πάλι σε πλήρη αρμονία με το σύνολο, χωρίς τις πολύ συνηθισμένες κενές επιδειξιομανίες των συναδέλφων τους από το χώρο του μέταλ. Παρεπιπτόντως, το άλμπουμ δεν έχει καμία σχέση με το χώρο αυτό: το συγκρότημα βάζει προσωρινά στην άκρη αυτές τις καταβολές του και εστιάζει περισσότερο στο λυρικό και progressive στοιχείο του, χωρίς όμως να χάνει το δυναμισμό του. Αυτό ίσως ξενίσει μερικούς παλιούς φίλους της μπάντας, αλλά το κρίμα θα είναι δικό τους.

 

Ιδού και το βίντεο του πιο γνωστού κομματιού του δίσκου, του Devil's Orchard, ενός κομματιού που όταν το είχα πρωτοακούσει μερικούς μήνες πριν με είχε ξενίσει λίγο, αλλά που μετά το εκτίμησα ιδιαίτερα. Πολύ όμορφο βίντεο που δίνει με ωραίο τρόπο κάτι από τον απόκοσμο χαρακτήρα μερικών πτυχών του άλμπουμ. Δείτε το υποχρεωτικά fullscreen (εικονίδιο κάτω δεξιά) και με καλό ήχο:

 

 

Εν ολίγοις, το συνιστώ ανεπιφύλακτα ως ένα από τα εξαιρετικά λίγα άλμπουμ που κάθε φορά που θες να το ακούσεις, το βάζεις από την αρχή και δεν σταματά μέχρι το τέλος, χωρίς να διαλέγεις ένα συγκεκριμένο κομμάτι αλλά το σύνολό τους. Προτιμήστε το στην έκδοση με τα δυο bonus tracks, το Pyre και το Face in the Snow, που θα έπρεπε να είχαν μπει και στην κανονική έκδοση μετά τα υπόλοιπα, σαν ένα ιδανικό σάουντρακ για την αυλαία που πέφτει.

[digisilence]

Η παραγωγή του δεν έχει ιδιαίτερα μοντέρνο ύφος, αλλά αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ήταν συνειδητή επιλογή που συνάδει υπέροχα με έναν κάπως πιο vintage 70s προσανατολισμό των κομματιών υπογραμμίζοντάς τον διακριτικά, χωρίς να γίνεται θύμα κάποιου έντονου στυλιζαρισμού, υπερβολικού "γυαλίσματος" ή επιτήδευσης. Είναι απόλυτα ισορροπημένη, πολύ "μουσική", και διαθέτει πολλές μικρολεπτομέρειες ως ανεπαίσθητα στολίδια που τα ανακαλύπτεις σιγά-σιγά.

 

Το πρωτο που εχασα ηταν ο χαρακτηριστικος ηχος τους.

 

το συγκρότημα βάζει προσωρινά στην άκρη αυτές τις καταβολές του και εστιάζει περισσότερο στο λυρικό και progressive στοιχείο του, χωρίς όμως να χάνει το δυναμισμό του.

 

"Δυναμισμος", γενικα κι αοριστα υπαρχει. Ο δυναμισμος ομως των Opeth? Μαλλον οχι.

 

Αυτό ίσως ξενίσει μερικούς παλιούς φίλους της μπάντας, αλλά το κρίμα θα είναι δικό τους.

 

Ναι το κριμα ειναι δικο μου.

Σε γενικες γραμμες ειναι ενα ομορφο αλμπουμ, Opeth δεν ειναι...

[Earendil]

Πρόκειται για ένα album που έχει ήδη συζητηθεί πολύ - φυσικά και στο noiz. Αναμενόμενο είναι κάθε τολμηρή "στροφή" μιας μπάντας να ξαφνιάζει.

 

Προσωπικά μη έχοντας προηγούμενες...συναναστροφές με τους Opeth (οπότε μη έχοντας κάτι δικό τους με το οποίο να συγκρίνω), βρήκα το Heritage πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Τώρα ελπίζω ότι την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Κέντρο θα το έχει φέρει και ο δισκοπώλης... ::)

 

Θα διακινδυνεύσω παρά τις λίγες ακροάσεις να συμφωνήσω με τον Bloody: πρόκειται για δίσκο "play-κι-άστον".

Δε μπαίνεις ποτέ στο κλίμα αν αρχίσεις το μπρος - πίσω, και ακριβώς αυτό το "κλίμα" που σκάρωσαν είναι το Α και το Ω στην προκειμένη περίπτωση.

[bloody_sunday]

Digisilence, "δυναμισμός" δεν είναι μόνο οι wall of sound, double tracked κιθάρες με βαρύ mid-scooped έξτρα σπέσιαλ διστόρσιο... έχει πάρα πολλές παραλλαγές ανάλογα με το εκάστοτε στυλ. Προσωπικά τον άκουσα, και προέρχεται από τους ίδιους. Δεν είναι μέταλ δυναμισμός, αλλά και γιατί θα έπρεπε να είναι;

 

 

Εαρεντίλ, θα μπορούσες να το πάρεις από Ebay ή Amazon...

[Aragorn23]

 

Σε γενικες γραμμες ειναι ενα ομορφο αλμπουμ, Opeth δεν ειναι...

 

Συμφωνώ!!! Πολύ καλό άλμπουμ, αλλά δεν είναι Opeth...Πως θα μπορούσε να είναι άλλωστε αφού όλοι έχουν φύγει, με σημαντικότερη απώλεια κατα την άποψή μου του Peter Lindgren...

[bloody_sunday]

...αλλά ο ιθύνων νους, ο Akerfeldt, είναι ακόμη εκεί. Και χωρίς να είναι αποκλειστικά one man show έχει βάλει σε πολύ μεγάλο βαθμό την προσωπική του σφραγίδα. Το πώς και γιατί συνέβη αυτό το θεωρώ λεπτομέρεια μπροστά στην ουσία αυτού που ακούω, και που εδώ που τα λέμε το προτιμώ ως έναν αέρα ανανέωσης παρά την παραγωγή/αναμάσημα των ίδιων και των ίδιων, κάτι που κάνουν χιλιάδες μπάντες ακολουθώντας μια ασφαλή πεπατημένη, φοβούμενοι μην τυχόν εκτεθούν ή χάσουν πωλήσεις. Επομένως, ακόμη κι από αυτή την άποψη τους λέω ένα μπράβο.

[Earendil]

Εαρεντίλ, θα μπορούσες να το πάρεις από Ebay ή Amazon...

 

Guilty. ;D

[bloody_sunday]

Να διευκρινίσω πως αν δεν μπορούσα να βρω κάτι στην εγχώρια αγορά (ή μπορούσα αλλά σε μη λογική τιμή), μόνο τότε θα κατέφευγα σε παραγγελίες από έξω, όπως Ebay ή Amazon...

[animae]

Toυς Opeth τους παρακολουθώ από την εποχή του εκπληκτικού (και καλύτερου τους δίσκου για μένα) Still Life. Από το ghost reveries και μετά όμως κάνανε μια κοιλιά να. Οι  πατέντες τους, τους έκαναν να φαίνονται αρκετά εγκλωβισμένοι στο ύφος που μόνοι τους κατάφεραν να φτιάξουν. Ωραίες ιδέες υπήρχαν, αλλά γενικά δεν τράβαγε το μαγαζί. Ήδη από το προηγούμενο τους άλμπουμ σκεφτόμουνα ότι ήταν ώρα για αλλαγή επιτέλους. Τι αλλαγή? Ε, ο Akerfeldt είχε επιτέλους μάθει να τραγουδάει και παρόλο που είναι αρκετά μονοδιάστατος, έχει εκπληκτική χροιά. Τα τραγούδια είχαν αρχίσει ήδη να δείχνουν προς αλλού.

 

Το χεριτατζ, δεν το έχω ακούσει τόσο ώστε να πω εμπεριστατωμένη άποψη, αλλά σίγουρα το έχω ακούσει αρκετά για μερικά συμπεράσματα. Σίγουρα κάνανε μια αλλαγή που χρειαζόντουσαν. Ήδη εδώ και 2 άλμπουμ είχε φανεί ξεκάθαρα το 70ς στοιχείο και ήταν η ώρα που θα ερχόταν στην επιφάνεια. Γενικά είναι δύσκολος δίσκος. Κάποια σημεία μάλιστα την πρώτα φορά μπορεί να φανούν ξεκάρφωτο, αλλά τελικά δεν είναι. Ο ήχος είναι αντιπροσωπευτικός της νοοτροπίας που θέλουν να περάσουν στις συνθέσεις και γενικά σχεδόν σε όλους τους τομείς, το άλμπουμ φτάνει το άριστο. Δεν είναι όμως άριστο γιατί μάλλον μας το κρατάνε για τον επόμενο δίσκο.

 

Πάντως για όσους λένε ότι αυτό δεν είναι Οπεθ, διαφωνώ κάθετα. Οπεθ ήταν πάντα ο Akerfeldt και από την αρχή είχαν/είχε δείξει ότι δεν θέλουν να παραμείνουν κάπου συγκεκριμένα(βλέπε face of melinda,deliverance, a fair judgement, όλο το damnation, το μισό ghost reveries και το μισό watershed ). Το ότι δεν ακούμε καφρίλες πλέον σε αυτούς, είναι κάτι που το ήθελαν (κάπου στα βίντεο του making of φαίνεται και ο μπασσιστερ να λέει ότι όταν είχε ακούσει το πρώτο "νέο" υλικό που είχε γράψει ο Akerfeldt, που ήταν στο κλασσικό Οπεθ ύφος, είχε απογοητεύτεί- και ο μπασίστερ είναι πολύ σημαντικος στον ήχο τους) και κάτι που επίσης δεν μπορούσε άλλο να κάνει ο Akerfeldt. Όπως και να χει η στροφή για μένα ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και έγινε με ακρως επιτυχημένο τρόπο. 

[Επισκέπτης]

πραγματικά μπορεί να μου υποδείξει κάποιος ένα καλό ριφάκι από αυτό το άλμπουμ;

Ένα ρε παιδιά που να έχει κάτι να πει..