Vangelis - The "Tegos" Tapes

[neeq]

Προσπάθησα...αλλά η εικόνα δεν βλέπεται... :o  :-X  :-\

μου αφαιρεί κάθε ίχνος περιέργειας για τη μουσική....μπλιαχ!

 

Σκεψου εγω που δεν τον μπορώ και χωρίς τα αίματα ;D

[blue]

ωραία ιστορία, thnx for sharing

[blue]

από ότι βλέπω ο vangelis έχει γράψει και για άλλους επαγγελματίες πάντως :

 

[Freebee]

από ότι βλέπω ο vangelis έχει γράψει και για άλλους επαγγελματίες πάντως :

 

 

Ποιός ξέρει ποια άλλη άγνωστη ιστορία κρύβεται πίσω και από αυτή τη μουσική επένδυση του Vangelis!

[ex-VangelisV]

Κατι που ανακαλυψα σημερα

 

[Επισκέπτης]

Τα Tegos Tapes κυκλοφορουν σε MP3 εδω και τουλαχιστον 2 χρονια. Ειναι 35 συνολικα MP3 (1,26GB) στα 320kbps με διαρκεια 9 ωρες και 26 λεπτα. Οποιος ενδιαφερεται μπορει να τα βρει ευκολα.

[Επισκέπτης]

Στέργιος Τέγος

Ο άνθρωπος πίσω από τα "Tegos Tapes"

 

Συνέντευξη στην Μαρία Παππά

(12/2/2015)

http://grekamag.gr

 

Part 1/2

 

Τo 1998 o Στέργιος Τέγος, γνωστός νευροχειρουργός, κυκλοφόρησε τα Tegos Tapes, βιντεοταινίες που παρουσίαζαν εγχειρήσεις μικρονευροχειρουργικής με σκοπό την εκπαίδευση φοιτητών της ιατρικής, αλλά και για όσους γιατρούς αντιμετώπιζαν παρόμοια χειρουργεία. Ο αρχικός τους τίτλος ήταν "Μικρονευροχειρουργική με βιντεοταινίες". Tegos Tapes ονομάστηκαν πολύ αργότερα.

 

 

Τα φιλμ ήταν πρωτοποριακά για την εποχή τους για διάφορους λόγους, ένας από αυτούς ήταν ότι τις εικόνες συνόδευε η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Και μόνο αυτό ήταν αρκετό για να αποκτήσουν μια άλλου είδους δημοσιότητα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, συλλέκτες από όλο τον κόσμο και φαν του Βαγγέλη τα έψαχναν μετα μανίας, αδιαφορώντας για τα χρήματα που θα έδιναν για να τα αποκτήσουν.

 

Πρόσφατα ανέβηκαν στο διαδίκτυο όλα τα μουσικά edits του Βαγγέλη, επεξεργασμένα, χωρίς την ιατρική αφήγηση και χωρίς την εικόνα και απέκτησαν μεγάλη διεθνή δημοσιότητα για μια ακόμη φορά. Αν και δεν υπάρχει προς το παρόν από καμία πλευρά πρόθεση να κυκλοφορήσουν τα Tegos Tapes σε φυσική μορφή, αποτελούν ένα δώρο για τους φαν του Vangelis.

 

Χάρη στα Tegos Tapes όμως συναντήθηκα ένα μεσημέρι σε ώρα αιχμής ανάμεσα σε νοσοκόμες, γιατρούς και αρρώστους, με τον Στέργιο Τέγο, στο NΙMTΣ. Ο κ. Τέγος διευθύνει την νευροχειρουργική μονάδα του νοσοκομείου εδώ και τριάντα χρόνια.

 

Δρ. Τέγος:

"Πολλά χρόνια πριν υπήρχε μια πρωτοποριακή σκέψη στην δημιουργία αυτού του βιβλίου (το πακέτο με τις βιντεοκασέτες περιείχε και βιβλίο). Το βιβλίο έκανε πολύ καλή δουλειά στο εξωτερικό. Και πουλήθηκε πολύ. Εκείνο που με λυπεί είναι ότι πουλήθηκε όχι για την επιστήμη, αλλά για την μουσική του. Αν πατήσεις στο ίντερνετ Tegos Tapes βλέπεις ότι έβγαλαν την εικόνα από μέσα και κάνουν χιτάκια τη μουσική. Βλέπεις 'Tegos Tapes Case 31' π.χ. Την εικόνα από τα πιο πολλά την έχουν βγάλει επειδή είναι μπλιαχ, έχει αίμα!"

 

 

"Γεννήθηκα στα Γρεβενά, τέλειωσα το γυμνάσιο Γρεβενών και μετά έφυγα κατευθείαν στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Φερράρα της Ιταλίας. Τέλειωσα ιατρική κανονικά στα 6 χρόνια. Μετά έκανα ειδικότητα στο Μιλάνο νευροχειρουργικής, άλλα έξι χρόνια. Τότε δούλεψα και σαν πανεπιστημιακός για 1 χρόνο και ταυτόχρονα είχα διάφορες εξειδικεύσεις σε διάφορα θέματα στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στην Νέα Υόρκη, στο Σαν Φρανσίσκο, διάφορες μετεκπαιδεύσεις.

 

Στην Ελλάδα γύρισα το 1982 και δούλεψα στην Πολυκλινική Αθηνών και όταν δημιουργήθηκε το ΕΣΥ έγινα επιμελητής στο ΝΙΜΤΣ. Από τότε είμαι εδώ, σχεδόν 30 χρόνια. Διάλεξα την νευροχειρουργική επειδή είναι ένα αντικείμενο πάρα πολύ σοβαρό. Ασχολείται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο κυρίως. Ασχολείται με τις γλωσσικές λειτουργίες.

 

Όταν ξεκίνησα ήταν σε άνθηση η μικροχειρουργική, η μικρονευροχειρουργική με το μικροσκόπιο, όπου η προσπάθεια ήταν να γίνει λίγο πιο διορθωτική η επέμβαση παρά καταστρεπτική. Στην ουσία να κάνεις λιγότερες βλάβες, επειδή όταν παρεμβαίνεις σε ένα τέτοιο όργανο τόσο ευγενές σίγουρα προκαλείς βλάβες. Η ζήτηση ήταν μεγάλη.

 

Είναι μια επιστήμη και κυρίως τέχνη που πραγματικά γοητεύει. Στα 40 χρόνια εμπειρίας που έχω μέσα στα νευροχειρουργικά χειρουργεία, έγιναν μεγάλες επιτυχίες διεθνώς. Δεν υστερούμε πουθενά. Προχώρησε τόσο πολύ η επιστήμη που να φανταστείς σε ορισμένες περιπτώσεις κατεβάσαμε την θνησιμότητα από το 70% που ήταν την περίοδο του 1970-1980, σχεδόν στο μισό τοις εκατό!"

 

Δρ. Τέγος & Βαγγέλης Παπαθανασίου

 

"Δεν υπάρχει νευροχειρουργική επέμβαση που να μην είναι δύσκολη. Συνεπώς, αν κάνεις το λάθος και θεωρήσεις μια νευροχειρουργική επέμβαση εύκολη, είναι σίγουρο ότι είσαι λάθος και προκάλεσες ζημιές. Πρέπει κάθε άρρωστο, κάθε βλάβη στον εγκέφαλο, να την βλέπεις με μεγάλη σοβαρότητα, να θεωρείς ότι όλες οι επεμβάσεις είναι σοβαρές και δύσκολες.

 

Χειρότερο είναι η αδικία που γίνεται από την φύση. Βλέπεις νέα άτομα, κοπέλες σαν τα γάργαρα νερά 20-25 ετών να έχουν όγκο στον εγκέφαλο, κακοήθη. Τότε, λες ότι αυτό είναι άδικο. Σε πολλές περιπτώσεις τους σώζεις τη ζωή, αλλά η ποιότητα ζωής δεν είναι αυτή που πρέπει. Αυτές είναι δύσκολες καταστάσεις που δεν μπορεί παρά να σε αγγίξουν και εσένα που είσαι χειρουργός.

 

Από το 1982, όταν άρχισε και η μικρονευροχειρουργική, άρχισα να κινηματογραφώ όλες τις εγχειρήσεις ή μάλλον τις πιο ενδιαφέρουσες, οι οποίες μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μαθήματα, για εκπαίδευση, για επιστημονική τεκμηρίωση. Και μάζεψα αρκετές, πάνω από 1500 βιντεοταινίες με εγχειρήσεις, οι οποίες κάλυπταν όλο το φάσμα παθήσεων του εγκεφάλου.

 

Και σκέφτηκα να κάνω ένα βιβλίο να τις συνοδεύει, για να τις πάρουν οι γιατροί, ο κόσμος, να τις δουν για εκπαιδευτικούς λόγους. Και πράγματι, τους βοήθησαν πάρα πολύ".

 

 

Ο Τέγος δεν ήθελε να είναι μόνο ένα απλό βιβλίο, ήθελε και μουσική. Με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου τους ενώνει μια βαθιά φιλία. Γράφει στο βιβλίο που συνοδεύει τα Tegos Tapes:

 

"Και οι δυο μας ασκούμεθα στην τοξοβολία ερασιτεχνικά. Ο Βαγγέλης έχει την τάση να επιλέγει τα πρωτόγονα και τα παραδοσιακά τόξα τα οποία στα χέρια του λειτουργούν ενστικτωδώς ως πραγματικές προεκτάσεις του σώματος του ενώ οι επιδώσεις του στο στόχο αποδεικνύουν την οικειότητα το με την ενστικτώδη σκόπευση χωρίς την βοήθεια των μοντέρνων και ηλεκτρονικών σκοπευτικών οργάνων (laser points, aim points, κτλ.)

 

Παρακολουθώντας τον να ζωγραφίζει, μεταφέροντας αυθόρμητα τις σκέψεις του στον καμβά με τα χρώματα και τα πινέλα, πείθομαι ότι μια in vivo μορφομετρική μελέτη θα απεκάλυπτε πολλαπλές ανεπτυγμένες περιοχές του φλοιού του εγκεφάλου του, προορισμένες για την εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας του".

 

Και κάπως έτσι ο Βαγγέλης δέχτηκε να γράψει μουσική για τις βιντεοταινίες του. Και ο τρόπος με την οποία την έγραψε με την βοήθεια του γιατρού, ήταν εντυπωσιακός.

 

 

 

[Επισκέπτης]

Part 2/2

Δρ. Τέγος:

"Είχα γνωρίσει τον Βαγγέλη το 1992 και κάναμε πολύ παρέα. Είχαμε συμπαθηθεί. Του είχα ζητήσει τότε δύο χάρες. Η μία χάρη ήταν να κάνει αυτός στον εγκέφαλο του μια μαγνητική τομογραφία επειδή έχει αποδειχτεί ότι οι μουσικοί που είναι ταλέντα έχουν αυξημένη σε διαστάσεις μια περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται κροταφικό πεδίο, πολύ περισσότερο από αυτούς που είναι άμουσοι.

 

Ένας που δεν καταλαβαίνει την μουσική μπορεί να πεις ότι έχει 40 χιλιοστά κυβικά εγκεφαλικής ουσίας στο κροταφικό πεδίο. Ένας που έχει τον τέλειο τόνο, την εμμέλεια, έχει αναπτυγμένη αυτή την περιοχή 4-5 φορές περισσότερο από τους απλούς ανθρώπους ή κάποιον που παίζει απλά ένα όργανο.

 

Επειδή τον παρακολουθούσα πώς έγραφε μουσική και έβλεπα πράγματι πώς είναι ένα μουσικό ταλέντο, του είπα: 'Θέλεις να μου κάνεις μια λειτουργική μαγνητική τομογραφία για να δω τον εγκέφαλο σου;' Και δεν το δέχτηκε με τίποτα. Τότε του είπα 'γράψε μουσική για τις εγχειρήσεις μου'. Και αυτός κάθισε και έγραψε. Και ξεκινήσαμε τα βράδια και βλέπαμε μαζί τις εγχειρήσεις.

 

Εγώ του εξηγούσα περί τίνος πρόκειται και όπως κάνουν στον κινηματογράφο εκείνος έβλεπε τις εικόνες και συνέθετε original μουσική για την εγχείρηση. Το βλέπαμε και το ξαναβλέπαμε και κάποια στιγμή που κατανοούσε την εγχείρηση, συνθέταμε την μουσική. Δεν είχε καμιά προηγούμενη επαφή με την ιατρική.

 

Όλοι γοητεύονται όταν βλέπουν έναν ανοικτό εγκέφαλο και έναν όγκο να βγαίνει, αλλά όταν του εξηγούσα ότι εδώ έχουμε έναν όγκο κακοηθέστατο, άσχημο, κτλ. επηρεαζόταν και η μουσική του. Εκεί που ο όγκος ήταν καλοήθης και ήταν πιο χαρούμενα τα πράγματα, εκεί και η μουσική ήταν πιο ελαφριά".

 

 

"Λένε όλοι με μεγάλη ευκολία ότι αυτός ο μουσικός είναι ιδιοφυΐα. Στην δική μου τη δουλειά για να πεις κάποιον μουσική ιδιοφυΐα πρέπει να έχεις και στοιχεία να το λες. Δεν μπορώ να πω ότι κάποιος είναι ιδιοφυΐα με την ίδια ευκολία που θα το πει ένας μη γραμματιζούμενος άνθρωπος.

 

Τα στοιχεία που πρέπει να έχει κανένας για την μουσική είναι: σε μικρή ηλικία, χωρίς να του έχει διδάξει κανείς, να καθίσει στο πιάνο και να παίξει ένα κομμάτι, να το έχει εφικτό. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο επειδή έχουμε άλλα έξι. Το δεύτερο στοιχείο είναι να έχει μουσική μνήμη, να άκουσε ένα δύσκολο κομμάτι, ένα Ραχμάνινοφ π.χ. και να το παίξει κατευθείαν.

 

Το τρίτο στοιχείο είναι η μουσική που παράγει να μην είναι νέα, να μην είναι πρωτοποριακή, αλλά να είναι πρωτόγνωρη. Να είναι κάτι εντελώς καινούργιο. Το τέταρτο είναι να έχει ένα κρυφό ταλέντο, ένα χάρισμα το οποίο ο κόσμος να μην το έχει αναγνωρίσει π.χ. ο Μέντελσον μιλούσε έξι γλώσσες μεταξύ αυτών και αρχαία Ελληνικά.

 

Ο Βαγγέλης έχει και άλλο ένα ταλέντο: ζωγραφίζει. Κυκλοφορεί ένα φοβερό λεύκωμα με ζωγραφική του και έχει κάνει εκθέσεις παντού, στην Αμερική, στην Νότιο Αμερική. Στην Ελλάδα δεν έχει γίνει καμία. Το πέμπτο στοιχείο για να βάλεις σε ένα πλαίσιο μια μουσική ιδιοφυΐα είναι να έχουν μια ιδιόμορφη συμπεριφορά".

 

 

"Και το έκτο στοιχείο που χρειάζεται για να βάλεις την σφραγίδα είναι να κάνουν μια λειτουργική μαγνητική τομογραφία στον εγκέφαλο, για να πεις 'κοίτα, πράγματι, έχεις όλα αυτά τα στοιχεία και είσαι genius'. Ο Βαγγέλης έπαιξε πολύ μικρός πιάνο αυτοδίδακτα και μπορεί να παίξει οποιοδήποτε κομμάτι.

 

Θυμάμαι του έλεγα παίξε μου ένα κομμάτι από το Κονγκό. 'Έχεις ξαναπάει σε εκείνο το χωριό στο Κονγκό;' Μου έλεγε 'Όχι' και παρόλα αυτά έπαιζε μουσική που ταίριαζε σε εκείνο το περιβάλλον. Τα κομμάτια του τα ξέρουμε όλοι, είναι πρωτόγνωρα. Δεν θυμίζουν κάτι να πεις ότι αντέγραψε. Το άλλο, από άποψη παρέας, πράγματι είναι ιδιόρρυθμος.

 

Έχει τις παραξενιές του. Ο Βασίλης ο Μαρκεζίνης, ο γιος του Σπύρου, έγραψε ένα βιβλίο το οποίο ονόμασε 'Σκοτεινό Μεγαλείο'. Εκεί περιγράφει τα κουσούρια και τις ιδιαιτερότητες που είχαν μεγάλα ταλέντα και που αυτός τα ονομάζει ιδιοφυΐες όπως π.χ. τον Μιχαήλ Άγγελο. Πολλά από τα μεγάλα αυτά ταλέντα είχαν ιδιομορφίες και ιδιορρυθμίες και γι’ αυτό εκδήλωναν κατά κάποιο τρόπο μια μορφή ιδιοφυΐας".

 

 

"Για να γυρίσουμε στον Βαγγέλη, του είπα και γράψαμε την μουσική. Ήξερα ότι είχα να κάνω με έναν άνθρωπο ο οποίος δεν είναι και εύκολος. Σκέφτηκα να βάλω μουσική επειδή το να βλέπεις μόνο εικόνες ήταν βαρετό. Το να βλέπεις επεμβάσεις μονότονες σαν ντοκιμαντέρ, χρειάζεται κάπου να ευφραίνεται και ο νους.

 

Το βιβλίο βγήκε στα ελληνικά και στα αγγλικά, έγραφε για γενικά πράγματα για να απευθύνεται σε όσο το δυνατό περισσότερο κοινό. Αναγκαστήκαμε να το βγάλουμε και σε DVD. Οι φοιτητές βοηθήθηκαν πάρα πολύ. Όσοι το είδαν μου είπαν 'κατάλαβα πώς είναι αυτό'. Έχει μια πρακτική εφαρμογή να βλέπεις πώς βγάζεις τον όγκο. Επειδή μέσα έχει και ομιλία και έχει και λάθη που αφέθηκαν επίτηδες.

 

Τον Βαγγέλη τον γνώρισα όταν ήμουν φοιτητής στο εξωτερικό. Από τότε άκουγα τη μουσική του και τον θαύμαζα όπως όλος ο κόσμος. Και όταν συναντηθήκαμε, δεθήκαμε κατά κάποιο τρόπο. Είχαμε χημεία. Δεν νομίζω ότι θα έκανε τέτοια χάρη σε κάποιον για επαγγελματικούς λόγους. Ήταν τόσο γενναιόδωρη η προσφορά του σε αυτό το θέμα που μετά ξεκινήσαμε να κάνουμε και άλλο τόμο, αλλά δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε από άποψης χρόνου και κόστους. Έχουμε κρατήσει όμως επαφή και μιλάμε μέχρι σήμερα".

 

 

Τι μουσική ακούτε στον ελεύθερό σας χρόνο;

Ανάλογα με τα κέφια. Υπάρχει τόσο μεγάλη δυνατότητα που όπου και να ανοίξεις ακούς μουσική. Δεν είμαι απόλυτος. Ακούω και ελληνική μουσική, ακούω και λαϊκά, -όχι τα πολύ βαριά. Δεν καταλαβαίνω πολλά από μουσική, παρότι και παλιά, όταν ήμουν στο σχολείο, έπαιζα στην μπάντα του δήμου, τρομπετίστας, όμως ποτέ δεν κατάφερα να γίνω πρώτη τρομπέτα επειδή δεν καταλάβαινα.

 

Άμα ο αέρας μου έπαιρνε την παρτιτούρα, τελείωνα. Άρα δεν μπορώ να κάνω κριτική για τα τραγούδια και τις μουσικές. Ακούω όμως ευχάριστα και ελληνικά και ιταλικά επειδή μεγάλωσε εκεί, ανδρώθηκα στην Ιταλία, αλλά και ωραίους Κλασικούς. Έχω μερικές άριες αγαπημένες. Και στο Μέγαρο Μουσικής θα πήγαινα, αλλά και στα σκυλάδικα για να ρίξω δυο στροφές με τα ζεϊμπέκικα. Έχει το καθένα την χάρη του. Εξαρτάται από τον ψυχισμό στον οποίο βρίσκεσαι. Αν πιεις και δυο ποτάκια, τριγυρνάς στην Γλυκερία.

 

Όταν κάνουμε χειρουργείο, έχουμε μια μουσική απαλή, όχι σε υψηλούς τόνους. Όχι σε όλα τα χειρουργεία, όμως. Καμιά φορά βοηθάει να μείνεις ήρεμος. Και διαλέγουμε μια μουσική που να αρέσει σε όλους. Δεν είσαι ο δικτάτωρ να επιβάλεις τη μουσική που θέλεις να ακούσεις. Βάζουμε μια μουσική πιο 'κοινή', επειδή μέσα σε ένα χειρουργείο για τον εγκέφαλο συμμετέχουν γύρω στα 12 άτομα. Κι ένα χειρουργείο μπορεί να κρατήσει και 20 ώρες.

 

 

Θεωρείτε ότι ο Βαγγέλης είναι υποτιμημένος στην Ελλάδα;

Ο Βαγγέλης δεν έχει βγει ποτέ στην τηλεόραση να δώσει μια συνέντευξη και έχει δεχτεί επίθεση γι αυτό. Δεν πήγε ποτέ στο υπουργείο να ζητήσει κάποια επιδότηση για τις συναυλίες του. Όταν έκανε τη 'Μυθωδία' στους Στύλους του Ολυμπίου Διός συνεργάστηκε με το υπουργείο πολιτισμού και η αλήθεια είναι ότι βοηθήθηκε τότε οικονομικά, όμως έβαλε και πολλά λεφτά από την τσέπη του, επειδή ο Βαγγέλης είναι τελειομανής.

 

Όταν θα κάνει κάτι, πρέπει να είναι τέλειο. Θυμάμαι που πήγαινα στις πρόβες και έβλεπα ότι δεν δίσταζε να πει ότι 'αυτά θα τα πληρώσω εγώ'. Και πράγματι, ξόδευε από τα δικά του λεφτά. Δεν συμβιβαζόταν. Αυτό οι Έλληνες δεν το σηκώνουν. Θυμάμαι ότι άκουγα ακόμη και τον Θεοδωράκη που είναι ένα αξιόλογο άτομο τότε να του επιτίθεται. Έλεγαν ότι η Μυθωδία είχε στοιχίσει ένα δισεκατομμύριο δραχμές και είχε γυρίσει ο Θεοδωράκης και είπε 'Ούτε ο Μπετόβεν δεν θα έπαιρνε τόσα!' Αυτές οι διαμάχες -που υπάρχουν όχι μόνο μεταξύ των μουσικών αλλά μεταξύ όλων- στην Ελλάδα, μας έχουν φάει. -