Περι «original» οργάνων

[Terry RoscoeBeck5]

 

Από την άλλη εγώ που είμαι φίλα προσκείμενος στη strat, δεν μπορώ να μην περάσω τον bridge μαγνήτη στο tone knob. Έχω χαλάσει την originality σ' όλες μου τις κιθάρες, ε και λοιπόν;

 

 

No problem γιατί όταν θα πας να πουλήσεις θα πεις στον υποψήφιο αγοραστή, «αυτό άλλαξε και αυτό και αυτό».

 

Κατ επέκτασιν δεν θα πας να του πουλήσεις «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και θα ζητήσεις το ανάλογο τίμημα- και όχι αυτό που θα έπιανε το όργανο αν ήταν στην original κατάσταση του  ;)

 

Δεν είναι το θέμα μας αν το Χ όργανο παίζει καλά μετά τις Ψ μετατροπές- αλλά η τιμή πώλησης του σε συνάρτηση πόσο τις % είναι σε «εργοστασιακή μορφή».

 

Φυσικά συμφωνώ με τον TGL για τα player's instruments- και αυτά είναι που κυνηγάμε  ;), αλλά και εκεί ανάλογα με τις «τροποποιήσεις» (και πάντα σε συνάφεια με την χρονολογία) οι τιμές διαφέρουν. Όσο πιο πολύ μόντα έχει πέσει, τόσο προς τα κάτω πάμε...   

[Superfunk]

Καποτε ειχα γραψει ενα αρθρακι με το ποσο απομειωνει την αξια ενος vintage (1950-1975) oργανου η καθε αλλαγη,δυστυχως δεν μπορω να το  βρω.

 

Για τα ταστα τωρα,που ειναι και η πλεον συνηθισμενη αλλαγη συνηθως απομειωνουν την αξια του οργανου ενα 5% (εννοειται οτι η δουλεια θα πρεπει να ειναι τελεια και να μην εχει φυγει ουτε ενα κομματακι ...κσυλου) στις κιθαρες με rosewood fb & 10% στις κιθαρες με maple μια και εκει συνηθως απαιτειται και refinish της ταστιερας.....,φυσικα δεν εχει καμμια σημασια τι μεγεθος μπαινει (συνηθως στις Fender οι περισσοτεροι αντικαθιστουν τα αστεια vintage ταστα με jumbo & φυσικα η κιθαρα ...ανασταινεται....)

[qesh]

Αυτο που πρεπει να γινεται οπωσδηποτε ειναι ο πωλητης να αναφερει ολες τις αλλαγες που εχει υποστει το οργανο.πχ "εχω μια στρατ του 74 και εχει αλλαχτει ο bridge μαγνητης και τα ηλεκτρικα".Απο κει και περα ο αγοραστης κρινει αν οι αλλαγες αυτες πρεπει να ριξουν την τιμη και ποσο, και αν συμφωνει με αυτα που ζηταει ο πωλητης.

[Superfunk]

Απο κει και περα ο αγοραστης κρινει αν οι αλλαγες αυτες πρεπει να ριξουν την τιμη και ποσο,

 

Οχι ακριβως,υπαρχουν συγκεκριμενοι κανονες "απομειωσης" της αξιας μιας κιθαρας (π.χ. ενα refinish ριχνει την τιμη ενα 40%-50%)

 

Φυσικα μιλαμε για vintage οργανα ,οχι για την stratocaster του 80 που θελει ο Μητσαρας να πουλησει σε τιμη αγιου δισκοποτηρου... ;D

[Vkbob]

Νομίζω ότι το θέμα έχει κάπως εκτροχιαστεί. Το αρχικό ποστ θίγει το ζήτημα της ερμηνείας του όρου “original” και πως αυτός συχνά διαστρεβλώνεται στην αγορά μεταχειρισμένων, με κίνδυνο ο άπειρος να πληρώσει για ένα υποτιθέμενο «αυθεντικό» όργανο πολύ περισσότερα χρήματα από την τρέχουσα αξία του, δηλαδή τη (μειωμένη)  αξία που η αγορά προσδίδει, αναλόγως βέβαια της έκτασης και του βαθμού των  τροποποιήσεων που έχουν  γίνει.  

 

Αυτό που αρχικά επισημαίνει ο Terry RoscoeBeck5 είναι μια πραγματικότητα. «Αυθεντικό» είναι το όργανο όταν φέρει ακόμη όλα –μα όλα- τα μέρη που χρησιμοποίησε ο κατασκευαστής και μόνον αυτά, χωρίς καμμία τροποποίηση. Από κει και πέρα, οποιαδήποτε –έστω και η ελάχιστη- παρέμβαση ή αλλαγή, ακόμη και προς το σκοπό της βελτίωσης, καταργεί αυτόματα τον χαρακτηρισμό της απόλυτης αυθεντικότητας. Και οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς από την πλευρά του πωλητή, ώστε να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε, τι πουλάμε και τι αγοράζουμε. Και πόσο.

 

Τώρα, ως προς τη σκοπιμότητα των όποιων λειτουργικών παρεμβάσεων, εφόσον μιλάμε για vintage όργανα, προσωπικά είμαι υπέρ, υπό την προϋπόθεση της δυνατότητας αποκατάστασης στην αρχική τους μορφή. Κατά βάση, συμφωνώ με τον Νέστορα, αλλά –επαναλαμβάνω- το θέμα μας εδώ, όπως εγώ το καταλαβαίνω,  δεν είναι η σκοπιμότητα των βελτιώσεων, αλλά η ειλικρινής-ακριβής περιγραφή στις αγγελίες των προς πώληση οργάνων.

 

Γράφει πχ ο άλλος στην τάδε αγγελία «μοναδικό κομμάτι, 100% ορίτζιναλ, τιμή 4000 ευρώ, ανταλλαγές ούτε γι’ αστείο, παζάρια δεν σηκώνω, θα πλακωθούμε, μα την Παναγία». Παίρνεις εσύ τηλέφωνο για διευκρινίσεις και ρωτάς κατ’ αρχήν κατά πόσον ισχύει αυτό το «100% ορίτζιναλ».  «-Όπως το γράφω στην αγγελία, επιμένει αυτός, μαμά όλο το όργανο, έλα να το δεις, να πάθεις πλάκα, τι να λέμε τώρα από το τηλέφωνο ;»  «-Ε, καλά, δεν βαριέσαι, ας πούμε τίποτα κι απ’ το τηλέφωνο, τζάμπα είναι. Από τάστα πώς πάμε ;», ρωτάς περαιτέρω.  «-΄Ντάξ’, τάστα έχουμε αλλάξει, τριάντα χρονώνε κιθάρα είναι, τι περίμενες δηλαδή φίλε μου, λειώσανε τα παλιά».  «-Ηλεκτρικά ;», ξαναρωτάς εσύ.  «Όλα μαμά σου λέω, έλα να την ανοίξουμε να τα δεις». «-Δηλαδή ο επιλογέας είναι ο αυθεντικός τριθέσιος ;», το χαβά σου εσύ. «-Σιγά να μην είναι ο άχρηστος ο τριθέσιος. Πενταθέσιος, φυσικά, να είναι παίχταμπλ το όργανο».  «-Θήκη υπάρχει ;», συνεχίζεις την ανάκριση. «-Θήκη βέβαια, SKB ολοκαίνουργια, δεν παθαίνει τίποτα, από την ταράτσα να πέσει». «Κλειδιά ;» «Κλειδιά έχω βάλει τα Sperzel τα χρυσά, ένα κατοστάρικο μου πήγανε μόνο αυτά, αλλά τώρα δεν ξεκουρδάει με τίποτα. Παλιά να δεις τι γινόταν. Ακόρντο βάραγες και άλλαζε pitch η κιθάρα, τύφλα να ΄χει το pitchfactor, χαχαχα».

 

Αρχίζεις και βράζεις. «-Τι άλλη έκπληξη μου επιφυλάσσεις, απρόβλεπτε άνθρωπε ;», ρωτάς με ελεγχόμενη –ακόμη- οργή. «-Βασικά αυτά που σου είπα. Βάλε ότι είχα δώσει πέρυσι και δυό κατοστάρικα στο μάστορα να μου τη φρεσκάρει, καθότι είχε μαδήσει κατά τόπους το εργοστασιακό το ψευτόχρωμα, βάλε που άλλαξα τα σελλάκια με tonepros και τώρα παίζει καμπάνα το όργανο, βάλε τo πλαστικό το nut που πήρε δρόμο και τ’ άλλαξα με tusq, βάλε που ΄χω ρίξει πάνω και φρέσκες χορδές, υπολόγισ’τα όλ’ αυτά να δεις που φτάνουμε σε τιμή».

 

«Λαμπρά», παρατηρείς εσύ , «μόνο  που μετά ταύτα το όργανο δεν είναι ακριβώς 100% ορίτζιναλ, δεν βρίσκεις ;»

 

«Ρε φιλαράκο, είπαμε, τριάντα χρονώ είναι το εργαλείο, πώς ήθελες δηλαδή να το πάρεις, με τις τζελατίνες και τα καρτελάκια απάνω ;  Μαμά θεωρείται το όργανο, άμα δεν ξέρεις, πάνε ρώτα. Ούτε σκαψίματα ούτε τίποτα.  Για δες πόσο τα πουλάνε αυτά στο ebay και μετά έλα πες μου. Το σκοτώνω το όργανο, λέμε. Ένεκα η κρίσις, ειδάλλως θα σου ΄λεγα πόσο θα το ΄δινα».  

 

Ε, τότε βάστα το, να το δώσεις άμα τελειώσει η κρίσις. Λέμε τώρα.  

 

 

[Terry RoscoeBeck5]

Νομίζω ότι το θέμα έχει κάπως εκτροχιαστεί. Το αρχικό ποστ θίγει το ζήτημα της ερμηνείας του όρου “oroginal” και πως αυτός συχνά διαστρεβλώνεται στην αγορά μεταχειρισμένων, με κίνδυνο ο άπειρος να πληρώσει για ένα υποτιθέμενο «αυθεντικό» όργανο πολύ περισσότερα χρήματα από την τρέχουσα αξία του, δηλαδή τη (μειωμένη)  αξία που η αγορά προσδίδει, αναλόγως βέβαια της έκτασης και του βαθμού των  τροποποιήσεων που έχουν  γίνει. 

 

 

Ακριβώς  αυτό :)

 

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται το τι έχει γίνει στα όργανα των αγγελιών που μου έδωσαν το έναυσμα για το thread- όλα όμως φέρουν το label «original».

 

Όμως οι τιμές τους είναι σε level... αγίου δισκοπότηρου (που λέει και ο Νίκος  ;D), που όμως δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα- το originality του οργάνου.  ;)

[Superfunk]

Κοιτα στην Ελλαδα ισχυει το "επειδη ειναι ΔΙΚΟ μου ειναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ και ΑΞΙΖΕΙ πανω απο ολα" (αυτο ισχυει για τα ΠΑΝΤΑ,απο τα σπιτια μεχρι τα αυτοκινητα και τις κιθαρες)...απο εκει και περα ειναι καθαρα θεμα γνωσης και ΠΕΙΡΑΣ του αγοραστη να μην πεσει στη παγιδα..

 

Οντως υπαρχουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πραγματα στις αγγελιες (απο ...γιαπωνεζικες RI Fender που πουλουνται σε τιμη original vintage γιατι εχουν παιξει στο...Ροδον,80αρες "vintage" Strat που ειναι...μοναδικα κομματια και γιαπωνεζικα αντιγραφα 335 που πωλουνται 40 χιλιαρικα επειδη τα...αγγιξε ο Σκοφιλντ) προσωπικα επειδη εχω ασχοληθει ΠΟΛΛΑ χρονια με τη vintage αγορα θα..απαγορευα σε καποιον που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ να αγορασει vintage κιθαρα ή μπασο χωρις να εχει μαζι του καποιον γνωστη....εδω ρε συ..ονομαζουμε vintage οργανα ...μετα το 75 που φυσικα και ΔΕΝ ειναι vintage κιθαρες ..ειναι ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΕΣ κιθαρες....

 

 

Τωρα αν περιμενεις απο τον μεσο  ΕΛΛΗΝΑ (αυτον που βαζει αγγελιες στο ΝΟΙΖ δηλ.) να αλλαξει το χουγια του και να ειναι ΣΟΒΑΡΟΣ και ΤΙΜΙΟΣ και 100% ακριβης στην περιγραφη του θα την παθεις οπως την  επαθε και η τροϊκα... ;D

[Terry RoscoeBeck5]

...εδω ρε συ..ονομαζουμε vintage οργανα ...μετα το 75 που φυσικα και ΔΕΝ ειναι vintage κιθαρες ..ειναι ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΕΣ κιθαρες....

 

 

Τωρα αν περιμενεις απο τον μεσο  ΕΛΛΗΝΑ (αυτον που βαζει αγγελιες στο ΝΟΙΖ δηλ.) να αλλαξει το χουγια του και να ειναι ΣΟΒΑΡΟΣ και ΤΙΜΙΟΣ και 100% ακριβης στην περιγραφη του θα την παθεις οπως την  επαθε και η τροϊκα... ;D

 

;D ;D ;D ;D

 

Η αλήθεια είναι ότι τα 70ς, πέρα του '75 τα θεωρούμε (λανθασμένα) vintage. Βέβαια κάποια στιγμή- με την πάροδο των ετών (θεωρητικά) και αυτά θα αποκτήσουν την «ιδιότητα» vintage.

 

Τώρα ως προς τον Έλληνα ας το αφήσω... ασχολίαστο  ;D ;D ;D ;)

[bihlas87]

Μιας και αναφέρθηκε το παράδειγμα με τα αυτοκίνητα, υπάρχουν μερικά παλιά αυτοκίνητα που όντως τους αλλάζεις τον αδόξαστο αν τους βάλεις "πιο χοντρά λάστιχα".

Μα και ίδιων διαστάσεων να βάλεις, πάλι δεν θα έχουν καμία σχέση με τα λάστιχα της

εποχής, ευτυχώς πλέον θα βγαίνουν καλύτερα, ίσως ατυχές το παραδειγμά μου αφού

στην κιθάρα έχεις την επιλογή να βάλεις vintage τάστα.

φυσικα δεν εχει καμμια σημασια τι μεγεθος μπαινει (συνηθως στις Fender οι περισσοτεροι αντικαθιστουν τα αστεια vintage ταστα με jumbo & φυσικα η κιθαρα ...ανασταινεται....)

Φυσικά για κάποιον που σκοπεύει να παίζει την κιθάρα είναι καλύτερα τα jumbo, σίγουρα

όμως δεν χάνει την αξία της σε σχέση με μια της οποίας τα τάστα θα έχουν αντικατασταθεί

με παρόμοια με τα original?

[Superfunk]

, σίγουρα

όμως δεν χάνει την αξία της σε σχέση με μια της οποίας τα τάστα θα έχουν αντικατασταθεί

με παρόμοια με τα original?

 

οχι,δεν παιζει ρολο,ισα-ισα ειναι και προτιμοτερο μια και βελτιωνει και το playability & τον ηχο της κιθαρας,ετσι κι αλλοιως κανεις σοβαρος εκτιμητης δεν προκειται να ΜΗΝ καταλαβει οτι εχουν αλλαχθει τα ταστα (ή αν εχουν πειραχτει οι κολλησεις σε περιπτωση π.χ. που εχει βγει και ξαναμπει ο μαγνητης)