Προς το περιεχόμενο

Η νέα γενιά και το hardcore ;)


RayDTutto

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Administrator

Θα ήθελα να προσθέσω στην κουβέντα σας πως ένα σοβαρό segment στη δισκογραφία είναι αυτό που απευθύνεται σε παιδιά. Οπως λέμε Pop Charts, R&B κλπ. Εξ ου και η προβολή.

 

Εδώ το είδος ίσως θα το παρατηρήσατε από το μονοπώλιο του συγκροτήματος Γιαννίκου / Legend / Modern Times που βλέπατε να διαφημίζεται στο Alter, με διαφημίσεις παιδικών τραγουδιών, από τα μπαρουφάκια (τραγουδισμένα από παλιμπαιδίζουσες πενηντάρες) μέχρι κάποια ταλεντάκια που "έβγαλε" ο όμιλος αυτός.

Χίλιες φορές τα παιδάκια με τις φωνούλες τους παρα οι εμετικές κυρίες!

Το ποιός γονιός και με τι τρόπο θα βγάλει στο "κλαρί" το παιδί του δεν είναι το θέμα μας τώρα. Εξ άλλου τόσα παιδάκια ηθοποιούς βλέπουμε καθημερινά στις διαφημίσεις.

 

Προσωπικά και εφόσον ο στίχος είναι σχετικός με την ηλικία δεν έχω κανένα πρόβλημα με το αρχικό βίντεο. Τι πάει να πει δηλαδή... πως οι πιτσιρικάδες που βλέπουμε κατα καιρούς να τραγουδάνε Μπιθικώτση (επειδή αυτά ακούνε σπίτι) είναι καλύτερα;

 

Οτι μάθει να ακούει μέσα στο σπίτι του ο καθείς, αυτές είναι και οι ρίζες του συνήθως. Χίλιες φορές να τραγουδάει για τον Αζόρ όπως εδώ, παρά την οποιαδήποτε γλυκανάλατη ή νταλκαδιασμένη επιτυχία "σ' αγαπάω... μ' ακούς;" και όχι μόνο.

Το distortion σας πείραξε;

Live and let Live.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 36
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Θα ... πείραξε;

 

Το ζήτημα των παιδιών στη Διαφήμιση, είναι μη-λήξαν: η συζήτηση είναι ανοικτή και στο σκέλος που αφορά την παρουσία παιδιών σε διαφημιστικό υλικό, και το απευθύνεσθαι σε παιδιά. Το τι έκανε/κάνει ο αήθης όμιλος που αναφέρθηκε, ελάχιστη σχέση έχει με το τι θα επέτρεπε ο καθένας μας στο παιδί του ή για το παιδί του. Νομίζω ότι είναι καθήκον μας (ως γονιών) να θέτουμε όρια στο κατά πόσον επιτρέπουμε στη σαβούρα της εποχής μας να φτάνει στο παιδί μας. Επίσης, είναι καθήκον μας (ως μουσικοί) να μην επιτρέπουμε την υποβάθμιση μουσικών ιδιωμάτων δια της αναγωγής τους σε μπιχλιμπίδια.

 

Αύριο μπορεί να καπνίσει σε κάποιον να βάλει την ανήλικη κόρη του να δαχτυλιάζεται ενώ τραγουδάει το Comfortably Numb, επειδή κρίνει (με λίγη βοήθεια από τo ΥουTube) ότι θα "αρέσει" σε πολλούς. Θέλετε όντως να το δείτε;

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Administrator

Νομίζω πως δεν συζητάμε αυτό.

Το βίντεο δείχνει ένα κοριτσάκι ευτυχισμένο με το σκυλάκι του και τα παιχνίδια να χοροπηδάει στο τραμπολίνο και να τραγουδάει για τον Αζόρ.

 

Για τη μουσική μιλάμε και όχι για το ήθος των γονιών που θέλουν να 'κονομήσουν από το ταλέντο των παιδιών τους. Αυτή είναι άλλη κουβέντα.

Live and let Live.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σύμφωνοι...μόνο που ο πατέρας της εδώ δεν ανέβασε απλώς ένα χαβαλέ με την 7χρονη κόρη αλλά ποροσπαθεί να βγάλει λεφτά απο αυτό...

Επαναστάτης χωρίς ΕΤ3 ..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Και εδώ έχουμε τα ίδια ποιοτικά στοιχεία:

1) Μικρά παιδιά να τραγουδάνε / παίζουνε

2) Distrortion  ;D

Ποια η διαφορά τους;

Επειδή το βασικό promo δεν έγινε κυρίως μέσω  youtube, αλλά μέσω  DVD και CD  που επωλούντο και ακριβά;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ποιός γονιός και με τι τρόπο θα βγάλει στο "κλαρί" το παιδί του δεν είναι το θέμα μας τώρα.

 

Eίναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με το εν λόγω βίντεο, και ως εκ τούτου αποτελεί κάλλιστα θέμα συζήτησης.

 

Το distortion σας πείραξε;

 

Αυτό, σαν ύφος, είναι ένα δεύτερο θέμα που και πάλι πηγάζει άμεσα από το βίντεο και αξίζει να συζητηθεί. Εμένα με ενοχλεί προσωπικά σαν προσβολή στην αισθητική μου, και σαν μια αισθητική που το παιδί θα πάρει σοβαρά σε ένα μεγάλο (ή έστω και μικρό) βαθμό λόγω (α) της καθοδήγησης του γονέα (β) του γεγονότος πως το μυαλό του παιδιού είναι ένα σφουγγάρι και ορισμένες φορές έχει την δική του ανεξέλεγκτη, μη προβλέψιμη και πολύ υποκειμενική κρίση - διάκριση μεταξύ αστείου και σοβαρού. Ας την αποκτήσει αργότερα μόνο του αυτή την αισθητική αν του "γυαλίσει", αλλά εγώ ποτέ δεν θα το "έσπρωχνα" προς τα εκεί (εκτός από κανένα occasional αστείο όπως γράφει ο Χαρίλαος), και σε τέτοιο πρώιμο στάδιο χαζοemo Αμερικανιές προσωπικά κρίνω ότι δεν έχουν απολύτως, μα απολύτως καμία θέση αναφορικά με τον δικό μου γνώμονα αισθητικής.

 

Πάντως -ίσως δεν έχω αρκετή φαντασία- αλλά δεν είδα κάτι το ενοχλητικό.

Δηλαδή αν ξεσπαθώσω την ibanez και ρίξω ένα πρέπον ριφ και πω στον 7χρονο γιό μου να λέει

"yeah μ' αρέσει η γάτα / θα την κάνω σουβλάκι / ye-yeah / με πατάτες/ " .... κάνω κάτι πολύ λάθος? Χανω κάτι?

(Ο μικρός θα γουστάρει. Θα γουστάρει ΠΟΛΥ να κάνουμε όλο αυτό το χαβαλέ και να παριστάνει ότι το λέει σοβαρα.)

 

Η πρόθεση, όταν μάλιστα παραπέμπει και στο σποραδικό χιούμορ/σάτιρα κλπ., είναι εντελώς διαφορετική από όταν εμποτίζεται ένα παιδικό μυαλουδάκι με έννοιες όπως της εμπορευματοποίησης από τόσο τρυφερή ηλικία, ειδικά μάλιστα στην Αμερική που είναι διάσημη για την αρνητική παράδοση στην αλλοτρίωση των παιδιών τέτοιας ηλικίας, με πολλούς γονείς να τα βλέπουν σαν πηγή εισοδήματος, φήμης και πρεστίζ/αυτοεπιβεβαίωσης, τρέχοντάς τα με μανία σε κάθε λογής καλλιστεία, διαγωνισμούς, talent shows κλπ., με την ανάλογη κάκιστη ψυχολογική πίεση για διάκριση. Hardly "politically correct", έτσι δεν είναι Ray?

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Administrator

Eίναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με το εν λόγω βίντεο, και ως εκ τούτου αποτελεί κάλλιστα θέμα συζήτησης.

 

Σωστά. Οχι όμως στην κατηγορία Μουσική και Μουσικοί.

Εχω την εντύπωση πως το "περίεργο" όπως ετέθη σαν θέμα, ήταν το "hardcore" και όχι η εκμετάλλευση των παιδιών. Τότε κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε ξεκινήσει με τον Βασιλάκη Καϊλα π.χ. σαν παιδί ηθοποιός και να είχαμε να λέμε.

 

Το πρόβλημα λοιπόν δεν έχει να κάνει με το metal σαν ηχητικό άκουσμα αλλά με τον στίχο που σχετίζεται. Δεν υπάρχει τίποτα "προχώ", σκοταδιστικό, "παρασυρτικό", ή περίεργο, όταν το οποιοδήποτε μουσικό ιδίωμα δεν συνοδεύεται από παραφιλολογία μετεφηβικών αναζητήσεων ή έστω στίχο που αφορά ενήλικες.

 

Το groove, ο ήχος από μόνος του, η μουσική είναι απολύτως άκακο πράγμα.

 

Ποιός και γιατί λέει πως πρέπει να έχει μεταλόφωνο ή οτιδήποτε έχουμε ακούσει εμείς από τους γονείς μας, ένα τραγούδι για να είναι "καλό" για ν' αρέσει σε ένα παιδί;

Live and let Live.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το βίντεο δείχνει ένα κοριτσάκι ευτυχισμένο με το σκυλάκι του και τα παιχνίδια να χοροπηδάει στο τραμπολίνο και να τραγουδάει για τον Αζόρ.

 

  Συγνωμη τωρα, τραγουδι το λες αυτο?  :P :P :P

.... Λεει ελα ντε και το ντε ερχεται

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Αυτό, σαν ύφος, είναι ένα δεύτερο θέμα που και πάλι πηγάζει άμεσα από το βίντεο και αξίζει να συζητηθεί. Εμένα με ενοχλεί προσωπικά σαν προσβολή στην αισθητική μου, και σαν μια αισθητική που το παιδί θα πάρει σοβαρά σε ένα μεγάλο (ή έστω και μικρό) βαθμό λόγω (α) της καθοδήγησης του γονέα (β) του γεγονότος πως το μυαλό του παιδιού είναι ένα σφουγγάρι

Πολυ σωστο ποστ ! και εγω τα ιδια λεω οταν βλεπω γονεις να βαζουν στα παιδια γονιδη και οικονομοπουλο !

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου