Jimmie Vaughan, Junior Brown and Redd Volkaert jam on the same guitar

[Shelter]

Έπέσα τυχαία πάνω σε αυτό το βίντεο. Το βρήκα πολύ διακεδαστικό και είπα να το μοιραστώ.

3 διαφορετικές οπτικές στο παίξιμο, με ενδιαφέρουσες΄στιγμές, και στο ίδιο σετ απ :)

 

[flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=dbY9dZpPIHY&feature=related

[ez]

Καταπληκτικό! Νάσαι καλά που το βρήκες και το πόσταρες.

Πέρα απο τον χαβαλέ που επικρατεί, θέλω να σταθώ λίγο στο εξής: νομίζω το στιγμιότυπο αυτό αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα για το πόσο τελικά ο ήχος βρίσκεται στα δάχτυλα του κάθε παίκτη. Ο Volkaert -ίσως και λόγω όρασης- κάποιες στιγμές παίζει ό,τι νάναι αλλά αυτός και ο Vaughan κάνουν ένα πράγμα -στα 2 άκρα- κι αυτό ακούγεται! Είναι εντυπωσιακό το πόσο κομπρεσαρισμένο ήχο βγάζει ο πρώτος και πόσο όπεν και γεμάτες νότες ο δεύτερος! Αληθινά, δύο στυλ στον αντίποδα! Ο Brown είναι αυτός που στα χέρια του έχει παλέττα με πολλούς ήχους, αλλά όλα αυτά φαίνονται και στο υλικό που έχουν ηχογραφήσει και οι τρείς τους. Το καταπληκτικό είναι πως το ίδιο περνάει και σε 5-6 φράσεις στην ίδια κιθάρα μέσα σε 5 λεπτά! Κι αυτό νομίζω καταδεικνύει πως ο ήχος τελικά είναι στην καρδιά, το μυαλό και κυρίως στα δάχτυλα του καθένα.

Εξαιρετικά διδακτικό!

[Superfunk]

Πραγματικα τελικα ο ηχος ειναι στα χερια,εντελως διαφορετικος ηχος απο τον καθενα,προσωπικα μου αρεσε περισσοτερο ο ηχος του Redd (αν και ο λεπτος λαιμος του...εργαλειου του Brown μαλλον ηταν αφιλοξενος για τα χερια-κουπια που εχει.... ;D)

[Shelter]

Είναι γεγονός ότι ο κάθε μουσικός έχει ένα μοναδικό άγγιγμα το οποίο καθορίζει κατα πολύ τον προσωπικό του ήχο. Αυτός είναι και ο λόγος που η θητεία σε ένα ακουστικό όργανο και η συχνή επιστροφή σε αυτό για ένα διάστημα μας κάνει καλύτερους στα ηλεκτρικά όργανα. Ένα όργανο στο οποίο η παραγωγή του ήχου είναι αποκλειστικά στα δάχτυλά μας, μας κάνει καλύτερους ή μας προδίδει. ;D

 

Πάντως ο Redd είναι ψιλοτερατάκι παιξίματος και ας μην βλέπει και πολύ καλα. Χαλαρά ο πιο ευρυματικός παίκτης εκει μέσα και φυσικά καθόλου τυχαίο που αντικατέστησε τον μεγάλο Roy Nichols στη μπάντα του Merle Haggard.