Προς το περιεχόμενο

Ποιος φέρνει τα μικρόφωνα: Ο μαγαζάτορας ή οι μουσικοί;


skantzos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  Ωραίο θέμα.

 

  Είναι τόσες πολλές οι διαφορετικές περιπτώσεις live, που ο καθένας έχει το δίκιο του.

 

  Όταν μιλάμε για μαγαζί με επαγγελματικό stage, τότε θεωρώ ότι κάποια πράγματα είναι δεδομένα (η μικροφωνική, ο ηχολήπτης του μαγαζιού, το σετ τυμπάνων, μικρόφωνα παντός είδους, καμπόνες, ενισχυτές, μόνιτορ ηχεία). Το άν ο μουσικός που θα παίξει εκεί θα επιλέξει δικά του πιατίνια, ενισχυτές, μικρόφωνα ή όπως θέλετε πείτε τό τίθεται στην άποψη του ίδιου του παίχτη ως προς το πως του αρέσει να στήνεται ο ήχος του. Για παράδειγμα εμένα μου φαίνεται αδιανόητο να παίζω με ''ξένο'' ενισχυτή, και ας είναι 10 φορές πιο ακριβός-καλύτερος, επειδή παίζω με το συγκεκριμένο rig και οι ρυθμίσεις που έχω είναι σημαντικές για μένα για να ρισκάρω να τις ''πειράξω''. Κάποιος άλλος μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά σε μια πεταλιέρα καρφί στον ενισχυτή, οπότε να μην έχει πρόβλημα να την κουμπώσει σε οποιονδήποτε καλό ενισχυτή διαθέτει το μαγαζί.

 

  Με τα μικρόφωνα, πάνω κάτω το ίδιο ισχύει. Ένα μαγαζί με επαγγελματικό stage θα έχει αν μη τοι άλλο αξιοπρεπή μικρόφωνα (με τον αντίστοιχο αξιοπρεπή ηχόληπτη να τα ρυθμίσει). Ώστόσο συμφωνώ με τον Warwick Player, απαράδεκτο για μια τραγουδιάρα π.χ. να μην έχει το δικό της μικρόφωνο και να μην γνωρίζει τις απαραίτητες ρυθμίσεις ώστε να κατευθύνει τον ηχολήπτη. Εδώ εγώ που τραγουδάω με την αγριοφωνάρα μου κάποια κλασσικά ροκ κομμάτια (για να ξεκουράζω τους τραγουδιστές..), μου δώσανε στην αρχή ένα μικρόφωνο και μου ακούστηκα ψιλο-χάλια, και μετά ένα όπου μου ακούστηκα...''εγώ''  ;D. Το πρώτο μικρόφωνο ήταν της τραγουδίστριας (με ''σκυλάδικες'' ρυθμίσεις  ;D ) και το άλλο πιο κατάλληλο για ροκ (με τις αντίστοιχες ρυθμίσεις) και ήταν η μέρα με την νύχτα. Δεν γνωρίζω μάρκες και τέτοια, αλλά είπα στον ηχολήπτη ''εγώ αυτό το μικρόφωνο θέλω'' και μου λέει ''το ξέρω''.  ;D

 

  Φυσικά τέτοιου είδους μαγαζιά έχουν και τον κατάλληλα διαμορφωμένο ακουστικά χώρο για να ακούγεται καλά ο ήχος της μπάντας.

 

  Από την άλλη, μαγαζιά τα οποία δεν έχουν ούτε τον χώρο, ούτε τις προδιαγραφές για να φιλοξενήσουν μπάντες (been there, done that όπως πολλοί από εμάς - και εξακολουθώ να το κάνω που και που  :P ) με ανύπαρκτη ηχοληψία και εξοπλισμό (μέχρι και δικά μας ηχεία - μόνιτορ κουβαλάγαμε  ;D ), βρε δεν πα να έχεις το σούπερ-ντούπερ μικρόφωνο και να περιβρονήσεις το ταπεινό μπεριγκεράκι που θα σου δώσει ο ιδιοκτήτης, πάλι μέτρια θα ακουστείς... ;D  Μπορεί να ακουστείς απλά αξιοπρεπώς βέβαια αν η μπάντα παίζει καλά, πράγμα που πολλές φορές είναι το πιο σημαντικό.  :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 84
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

@The Genius Loci

 

Καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά θα συνεχίσω να διαφωνώ με το πρώτο που είπες κι αυτό γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει τόσος κόσμος που να έχει ενισχυτή που να μπορεί να τον βγάλει σε live...Δηλαδή αν για παράδειγμα τίποτα πιτσιρικάδες δεν έχουν δικό τους εξοπλισμό αλλά και γουστάρουν και το έχουν να βγουν σε live, έχει ο μαγαζάτορας την απαίτηση να φέρουν ενισχυτές;Εγώ τουλάχιστον όταν ξεκίνησα να παίζω μουσική είχα έναν μικρό ενισχυτάκο 10Watt στο σπίτι και μάζευα τα ψιλά ένα-ένα για να πάμε σε κανα προβάδικο να ακούσω κανονικά το μπάσσο μου!Μετά από 2,5 χρόνια πήρα σοβαρό ενισχυτή!Οπότε συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι υποχρεωμένο να έχει τον στάνταρ εξοπλισμό για μία μπάντα...Και δεν νομίζω ότι είναι ίδια η λογική με τις φυσαρμόνικες! ;)

 

Στο τελευταίο που λες θα συμφωνήσω 100% αλλά συμπληρώνοντας αυτό που είπα πιο πάνω... :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

  Φυσικά τέτοιου είδους μαγαζιά έχουν και τον κατάλληλα διαμορφωμένο ακουστικά χώρο για να ακούγεται καλά ο ήχος της μπάντας.

 

 

 

Αυτο ειναι το πλεον σιγουρο  ;D ;D ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@The Genius Loci

 

Καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά θα συνεχίσω να διαφωνώ με το πρώτο που είπες κι αυτό γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει τόσος κόσμος που να έχει ενισχυτή που να μπορεί να τον βγάλει σε live...Δηλαδή αν για παράδειγμα τίποτα πιτσιρικάδες δεν έχουν δικό τους εξοπλισμό αλλά και γουστάρουν και το έχουν να βγουν σε live, έχει ο μαγαζάτορας την απαίτηση να φέρουν ενισχυτές;Εγώ τουλάχιστον όταν ξεκίνησα να παίζω μουσική είχα έναν μικρό ενισχυτάκο 10Watt στο σπίτι και μάζευα τα ψιλά ένα-ένα για να πάμε σε κανα προβάδικο να ακούσω κανονικά το μπάσσο μου!Μετά από 2,5 χρόνια πήρα σοβαρό ενισχυτή!Οπότε συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι υποχρεωμένο να έχει τον στάνταρ εξοπλισμό για μία μπάντα...Και δεν νομίζω ότι είναι ίδια η λογική με τις φυσαρμόνικες! ;)

 

Γιατί, που είναι η διαφορά στη λογική; Ακριβώς το ίδιο είναι. Μήπως να πούμε για πλήκτρα; Που να κουβαλάει τώρα ο πληκτράς, σωστά;  ;)

 

Αν δηλαδή εσύ έχεις και κιθάρα ή μπάσσο της πλάκας, με το οποίο δεν μπορείς να βγεις σε live, έχεις την απαίτηση να σου έχει το μαγαζί;

 

Να ψάξεις από φίλο σου, να νοικιάσεις, ή ο,τιδήποτε. Sorry αλλά αυτή είναι η άποψή μου.

 

Ειλικρινά ρε παίδες, αδυνατώ να καταλάβω γιατί υποστηρίζετε ότι το μαγαζί πρέπει να έχει μουσικά όργανα.  ;D  και μου τι δίνει που δεν καταλαβαίνω... Επειδή έτσι συνηθίσαμε; Πραγματικά θα ήθελα μια ΛΟΓΙΚΗ και ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ απάντηση επί τούτου.

 

Μιλάμε για Fender Frontman και ενισχυτή μπάσσου Behringer των 150 ευρώ; Και τύμπανα με σκισμένη κάσα; Για τέτοια λέτε; (πραγματικό παράδειγμα από μαγαζί που φυσικά δεν θα κατονομάσω...).

 

Γιατί εγώ θεωρώ ότι ο αξιοπρεπής εξοπλισμός (2 ενισχυτές κιθάρας, 1 μπάσσου, πλήρες σετ τυμπάνων έστω χωρίς πιάτα) πάει 2,5-3 χιλιάρικα μες στο νερό. Γιατί μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ μηχανήματα, έστω της οικονομικής κατηγορίας. Σκεφτείτε κάτι αντίστοιχο με καλό στούντιο πρόβας.

 

Με 3 χιλιάρικα, γίνονται θαύματα αν επενδυθούν ως επιπλέον ποσό σε PA, monitoring, DI, μικρόφωνα και σχετικά. Έτσι για πλάκα, μπείτε στον Thomann και δείτε τι παίρνετε με τόσα λεφτά, όχι μόνο από "φτηνές" μάρκες. Έτσι στα πρόχειρα, υπολογίζω ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν +2 wedges, +2 side, +ένα πλήρες σετ μικροφώνων για τύμπανα, +2 καλά DI, +ένας ακόμα βοηθητικός μείκτης, +3-4 μικρόφωνα οργάνων και φωνών, +γερανοί, +έξτρα καλώδια, +της Παναγιάς τα μάτια. Όλα αυτά επιπρόσθετα, του υπάρχοντος εξοπλισμού, για να γίνομαι κατανοητός.

 

 

Model-o-phobia: something like homophobia, but much more amusing

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το σωστο για μενα ειναι ενα μαγαζι να εχει 1 καλη μικροφωνικη,για να μην πω 2 και ξεκινησει αλλη συζητηση,4 τουλαχιστον μονιτορ και ενα σετ τυμπανα χωρις τα πιατα-ταμπουρο-πεταλια κλπ...ολα τα αλλα ειναι δουλεια των μουσικων...

Αυτο ειναι κατι πολυ γενικο καθως μουσικη δεν παιζεται μονο σε live stages αλλα και στο τελευταιο μπαρακι της γειτονιας...

I repeat myself when i'm under stress!!!I like it!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν είναι ότι κάπως συνηθίσαμε...Από τη στιγμή που το μαγαζί βγάζει κέρδος από εσένα οφείλει να έχει κάποια στάνταρ πράγματα και ειδικά απο τη στιγμή που κάποιοι παίζουν σε μαγαζια και δεν παίρνουν και τίποτα(μαλακία τους αλλά αν δεν έχουν και που να παίξουν...)!

 

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ο ενισχυτής είναι το ίδιο με την φυσαρμόνικα!Αλλά δεν θα κολλήσω εδώ μιας και εσύ το βλέπεις έτσι...

 

Δεν λέω το μαγαζί να έχει εξοπλισμό για πέταμα...Αλλά τουλάχιστον κάτι αξιοπρεπές!

 

Και στην τελική αν δεν μπορεί να είναι liveάδικο, ε ας ανοίξει κανένα clubάκι που δεν θα χρειαστεί και τόσο εξοπλισμό και θα έχει και περισσότερο κόσμο!

 

Εγώ αδυνατώ να καταλάβω γιατί πρέπει να φροντίσουν οι μουσικοί για την δουλειά του μαγαζιού και να σκεφτούν και τα 2 παραπάνω χιλιάρικα που θα δώσει για κάτι το οποίο στην τελική ο ίδιος ο ιδιοκτήτης θέλει να κάνει!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ απλά θα πω την δικιά μου φιλοσοφία και βέβαια τι έκανα και κάνω πάντα σε live εμφανίσεις σαν τραγουδιστής.

Ποτέ μα ποτέ δεν εμπιστεύομαι ξένο μικρόφωνο ακόμα και αν είναι το ίδιο ακριβώς μοντέλο με αυτό που χρησιμοποιώ εγώ.

Το μικρόφωνο του τραγουδιστή είναι σαν την οδοντόβουρτσα. Ούτε την δανείζουμε ούτε την δανειζόμαστε. Σκεφτείτε , πολλές φορές όταν τραγουδάμε ακουμπάμε το μεταλλικό περίβλημα της κάψας, ακόμα και αν αυτό είναι λάθος, ή σε άλλη περίπτωση εκσφενδονίζουμε τα άπειρα σάλια επάνω σε αυτό κατά την διάρκεια μιας ερμηνείας. Ακόμα και αυτοί που νομίζουν ότι δεν το κάνουν, θα εκπλαγούν όταν μάθουν πόσα σταγονίδια βγάζουν επάνω στο μικρόφωνο απλά και μόνο στην απόδοση συμφώνων. Επειδή ακριβώς την έχω πάθει στο παρελθόν με το  μικρόφωνο μου. Για την ακρίβεια το δάνεισα σε συνάδελφο να βγάλει το πρόγραμμά του για μισή ώρα, λόγω του ότι τα είχε παίξει το δικό του. Ο συγκεκριμένος εκείνη την μέρα είχε έρθει με τα συμπτώματα γρίπης. Αποτέλεσμα την επόμενη μέρα να έχω εγώ τα ίδια ωραιότατα συμπτώματα. Από τότε δεν παίρνω ξένο μικρόφωνο αλλά ούτε και δανείζω πουθενά το δικό μου. Για το τελευταίο έχω παρεξηγηθεί μερικές φορές αλλά είμαι κάθετος σε αυτό.

Μπορεί να φαίνεται λίγο μυγιάγγιχτο, αλλά για να το πω και λίγο άκομψα, δεν μου φαίνεται και τόσο καλή η ιδέα να τραγουδάω τόσο κοντά στις ροχάλες του δείνα άγνωστου πόσο μάλλον να τις ακουμπάω και με τα χείλη μου. :)

Αυτό σαφώς αφορά μόνο τους τραγουδιστές.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Από τη στιγμή που το μαγαζί βγάζει κέρδος από εσένα οφείλει να έχει κάποια στάνταρ πράγματα και ειδικά απο τη στιγμή που κάποιοι παίζουν σε μαγαζια και δεν παίρνουν και τίποτα(μαλακία τους αλλά αν δεν έχουν και που να παίξουν...)!

 

Παιδιά, μην το βλέπουμε ποιός κερδίζει και ποιός χάνει από ποιόν.

Είναι μια συνεργασία, που αν θα την χαρακτηρίσουμε πετυχημένη, πρέπει όλοι να κερδίσουν κάτι, και να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Η λογική επιτάσσει το αυτονόητο. Τα πάντα κοστολογούνται  και χρεώνονται.

Αν ο μουσικός δεν παρέχει τίποτα άλλο, πέραν της μουσικής εκτέλεσης, θα πρέπει να πληρωθεί γι’ αυτή και μόνον.

Αν παρέχει και τα μηχανήματα θα πρέπει να πληρωθεί και γι’ αυτά.

Και το αντίθετο.

Και εγώ είμαι της άποψης (χωρίς να σημαίνει τίποτα) ότι ένας μουσικός πρέπει να διαλέγει και να φέρνει αυτός τα μηχανήματά του εξοπλισμού του. Όχι το κατάστημα. Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα και απλά προς διευκόλυνση του.

 

 

Από τότε δεν παίρνω ξένο μικρόφωνο αλλά ούτε και δανείζω πουθενά το δικό μου. Για το τελευταίο έχω παρεξηγηθεί μερικές φορές αλλά είμαι κάθετος σε αυτό.

Μπορεί να φαίνεται λίγο μυγιάγγιχτο, αλλά για να το πω και λίγο άκομψα, δεν μου φαίνεται και τόσο καλή η ιδέα να τραγουδάω τόσο κοντά στις ροχάλες του δείνα άγνωστου πόσο μάλλον να τις ακουμπάω και με τα χείλη μου. :)

Την έχω αναπτύξει σε ανύποπτο χρόνο αυτή τη θεωρία, σε συμφορουμίτες, αλλά σε p.m. επίπεδο. Χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος "Detective Monκ".

:P :P ;D ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχω μια απορια:

Ενας μουσικος που σεβεται τον εαυτο του και δεν εχει την δυνατοτητα να απαιτει απ το μαγαζι που θα παιξει,αξιοπρεπη ενισχυτη ωστε πανω απ ολα να απολαυσει ο ιδιος την εμφανιση,

ειναι δυνατον,να επαφιεται για τον ηχο του σε ο,τι υπαρχει στο μαγαζι?

 

Μου χει τυχει σε κουβεντες(Πριν αρκετα χρονια,τα ανακαλω για την κουβεντα) καποιοι να βριζουν το μαγαζι που τους φιλοξενησε γιατι ειχε ας πουμε..''μαπα ενισχυτη μπασου...''.

Ακομα χειροτερα..''Αντε ρε τους απαραδεκτους..Δε μπορουσα να βγαλω ηχο με την πεταλιερα μου και τον κωλοενισχυτη που ειχαν εκει...''

 

Ο μουσικος οφειλει να εχει μαζι του τον εξοπλισμο που χρειαζεται ωστε να ειναι προετοιμασμενος για παν ενδεχομενο.(Πλην PA).

Τωρα,αν ο μαγαζοταρος ειναι large τυπος,και η κατασταση καλη,καλως. ;)

 

Δεν υπερασπιζομαι τα μαγαζια,αν θελετε ανοιγουμε αλλο θεμα για να τους τα ψαλλουμε. :)

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν μιλάμε για μουσικά όργανα όπως ειπώθηκε αλλά για ενισχυτικές μονάδες.

 

Ένα μαγαζί που χαρακτηρίζεται ως λαιβάδικο, θα επαναλάβω, οφείλει να έχει τον βασικό εξοπλισμό που θα του επιτρέπει να έχει αυτόν τον χαρακτηρισμό.

 

Επειδή σιχαίνομαι τις κρεπερί που δεν έχουν κρέπες έτσι και το λαϊβάδικο θα πρέπει να έχει, PΑ (με τα μονιτορς), συνδέσεις σκηνής με κονσόλα, ενισχυτικές μονάδες ανάλογα με το ύφος και τις ανάγκες του χώρου, φωτιστικό εξοπλισμό (ναι γιατί όχι) και ευκτέον (αλλά όχι υποχρεωτικό) για την διευκόλυνση των συγκροτημάτων μία (βασική) ντραμς.

Αν του στοιχίσουν 2 ή 3 χιλιάδες, αφορά τον ίδιο και την επαγγελματική του επιλογή.

 

Από κει και πέρα, ο κάθε μουσικός κρίνει αν μπορεί να εκφραστεί με τα υπάρχοντα/βασικά ή να φέρει τα δικά του. Αν έχω τίγκα βανάκι που το χω ετοιμοπόλεμο γιατί με αυτά τα μηχανήματα εκφράζομαι, μαγκιά μου και μπράβο μου αλλά δεν μπορώ να απαιτώ από κάθε μπάντα να κουβαλάει ΟΛΟΝ τον εξοπλισμό (ΠΛΗΝ μουσικών οργάνων που εξυπακούονται) σε κάθε gig που κάνει ειδικά για τα μικροποσά που αμείβονται.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου