Πώς επιλέγει τονικότητα ένας συνθέτης??

[gregg]

Στο σχέδιο η ίδια φράση με δύο διαφορετικές τονικότητες ( C και  B). Με τονικότητα C απαιτείται εναλλαγή εισπνοής-εκπνοής ενώ με τονικότητα Β με μιας με εκπνοή.

Άρα με Β τονικότητα η εκφραστικότητα ανεβαίνει στο μέγιστο…

 

Η εκφραστικοτητα στο παιξιμο της φυσαρμονικας ειναι συναρτηση των αναπνοων δηλαδη;

 

Θα ελεγα οτι μαλλον αυτο ισχυει για μερικους παιχτες, πως εξαρταται απο την τεχνικη που εχεις αναπτυξει και τελικα πως σε βολευει να τα "πεις" καλυτερα.

 

Αλλα, στην προκειμενη περιπτωση νομιζω οτι προσπαθεις να το προσεγγισεις απο μια θεωρητικη σκοπια η οποια στερειται του ιδιου της του γνωστικου υποβαθρου. 

[STEFANOS604]

Η εκφραστικοτητα στο παιξιμο της φυσαρμονικας ειναι συναρτηση των αναπνοων δηλαδη;

 

Θα ελεγα οτι μαλλον αυτο ισχυει για μερικους παιχτες, πως εξαρταται απο την τεχνικη που εχεις αναπτυξει και τελικα πως σε βολευει να τα "πεις" καλυτερα.

 

Αλλα, στην προκειμενη περιπτωση νομιζω οτι προσπαθεις να το προσεγγισεις απο μια θεωρητικη σκοπια η οποια στερειται του ιδιου της του γνωστικου υποβαθρου. 

 

Δεν είναι καθόλου θεωρητική η σκοπιά. Απλώς ανέφερα μόνο έναν από τους δεκάδες λόγους του γιατί έχουμε 12 διαφορετικές τονικότητες. {Σε λεπτομερές άρθρο για τη χρωματική στο μέλλον θα αναφερθώ σ' όλους τους λόγους αναλυτικά)

 

Γιατί υπάρχουν χρωματικές σ’ όλες τις τονικότητες;

 

Καθώς η χρωματική έχει όλες τις 12 νότες της Δυτικής Κλίμακας σε κάθε οκτάβα, μπορούμε να παίξουμε οποιαδήποτε μελωδία σ’ οποιοδήποτε κλειδί χρησιμοποιώντας μια και μόνο μια χρωματική.

 

Παρ’ όλα αυτά όμως φτιάχνονται χρωματικές σ’ όλα τα κλειδιά και αυτό μοιάζει εξ αρχής να φαίνεται παράξενο.

 

Βέβαια, υπάρχουν παίχτες που μαθαίνουν και παίζουν τα πάντα σε μια και μόνο συνήθως στο κλειδί του C και αν χρειαστεί να παίξουν τη μελωδία σ’ άλλο κλειδί απλά αντικαθιστούν την C με την απαιτούμενη τονικότητα.

 

Φυσικά  αυτό σημαίνει αν θέλουν να καλύψουν και τα 12 κλειδιά θα πρέπει να κουβαλούν μαζί τους 12 διαφορετικές χρωματικές γεγονός που φαίνεται δύσκολο λόγω χώρου και βάρους αλλά και μεγάλου κόστους.

 

Ένας άλλος λόγος που χρειάζεται να έχουμε περισσότερες τις μιας χρωματικής είναι το LEGATO δηλαδή μια σειρά από νότες με ένα ομαλό τρόπο. Δηλαδή αν κάνουμε αλλαγή από blow σε draw η προσεκτική χρήση του Slide της χρωματικής κάνει το legato ευκολότερο.

 

Πχ για να μεταβούμε απ’ τη νότα Ε στην F απαιτεί να πάμε από blow σε draw αν όμως αντί για F παίξουμε E# = F απλώς πατάμε το Slide ενώ φυσάμε –έτσι έχουμε blow blow-έτσι επιτυγχάνεται ομαλή μετάβαση μεταξύ των δύο νοτών χωρίς τη μικροσκοπική βέβαια παύση που θα απαιτείτο αν άλλαζες από blow σε draw.

 

Δείτε τη συνημμένη φωτογραφία της χρωματικής που χρησιμοποιώ εγώ.

 

Έτσι πολλοί  καλοί παίχτες χρησιμοποιούν Β κλειδί  αντί να του C κλειδί που δεν είναι πρακτικό για legato.Έτσι παίζουν τις νότες με παρατεταμένο φύσημα κάνοντας τη ροή της μελωδίας ομαλή και με ελάχιστη προσπάθεια.

 

Φυσικά κάθε κλειδί έχει μερικά πράγματα που τα κάνει ευκολότερα και μερικά δυσκολότερα.

 

Στέφανος

[LK]

,αλλά τον απολύω ,γιατί δεν είναι όμορφος σα τον Λάκης  ;)

 

Αν δεν είναι όμορφος (σαν εμένα) αποκλείεται να κάνει καριέρα...πολύ καλά κάνεις και τον απολύεις! ;D ;D ;D

 

Πιστεύω ότι και αν ακόμα μας φανεί «κάπως» η αλλαγή τονικότητας σε ένα τραγούδι που το έχουμε ακούσει πολλές φορές, αυτό θα είναι γιατί το έχουμε συνηθίσει στο συγκεκριμένο τόνο, και όχι διότι ο αρχικά επιλεχθείς τόνος είναι ο μοναδικός / σωστός, κατά τη βούληση του συνθέτη, προκειμένου να αποδοθεί άρτια  η εν λόγω σύνθεση.

 

Ίσως υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, ακόμα και σε τραγούδια – τραγούδια, όπως π.χ. το  “dead or alive” των Bon Jovi, όπου λόγω open παιξίματος, η απόδοση του σε άλλη τονική θα είναι σαφώς διαφορετική. Αλλά και ακόμα  και σε αυτή την περίπτωση έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις κούρδισμα, διατηρώντας έτσι την αρχική –open δακτυλοθεσία, και άρα στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγουμε...ότι δεν τρέχει και τίποτα σπουδαίο (που άλλαξε η τονική).

 

[neeq]

Και επειδη πιστευω οτι νομιζεις πως η ταδε συχνοτητα ταιριαζει περισσοτερο στο ταδε κομματι, θελω να σου τονισω οτι ενα κομματι σε οποιαδηποτε συχνοτητα (τονικοτητα) να το παιξεις, αν το παιξεις ακριβως ιδιο, ιδιο θα βγει, και ιδιο θα ακουστει.

Αυτο δεν ειναι το θεμα που εθεσες??

 

Αυτο που λες δεν στέκει πρακτικά.

 

Ετοιμασα προχειρα ενα midi αρχειο (επισυναπτεται)με ενα θεματακι. Στα πρώτα 4 μετρα παιζει σε ντο, ενω στα 4 επομενα, το ίδιο ακριβως θεμα απο φα (5ηΚ κάτω).

 

Νομίζω εδω συμφωνουμε ότι ακουγεται ΠΟΛΥ διαφορετικά.

 

Και είναι μονο ενα πιάνο στην προκειμενη. Ουτε κιθάρες με ντιστορσια, ουτε κοντραμπασα που χαλανε τον τοπο ;)

 

 

 

Πληροφοριακα παντως....τονικοτητες αλλαζουν και σε συμφωνικα κομματια, πχ οταν εκτελουνται απο μπαντες με μονο πνευστα κλπ κλπ κλπ.

Μπορω να αναφερω και να παραθεσω παρα πολλες παρτιτουρες απο διαφορες μαρτσιες φουνεμπρ του Σοπεν.[/size]

 

 

Αυτό αγαπητέ λέγεται διασκευή, και δεν αποτελει παραμετρο κατα την αρχική συνθεση.

 

Μια ιδιαζουσα περιπτωση ισως είναι τα τρανσπορτα του Μπαχ, οταν διασκευασε τα βιολοκονσερτα του για πληκτροφορα, όπου τα κατεβασε εναν ολοκληρο τόνο και εγινε της μουρλής στους μουσικολογικούς κυκλους ;D

 

 

 

test.mid

[neeq]

Μην τσακωνόσαστε ρε παιδιά, μην μπλεκόσαστε  ;D  ;D  ;D

 

Είναι δυο διαφορετικές καταστάσεις: Όταν μιλάμε για τραγούδι, λαϊκό ή άλλο, τα πράγματα είναι όπως τα λέει ο SF, η μπάντα προσαρμόζεται στον τραγουδιστή.

 

Για να τσιρίξει  ;D όμως μια σοπράνο, πρέπει να είναι ΣΟΠΡΑΝΟ δηλαδή να "έχει" τις νότες ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ από αυτή.

 

Τα κλασσικά έργα έχουν μια ολοκληρωμένη δομή, με συγκεκριμένες σχέσεις ανάμεσα στις τονικότητες των μερών κλπ κλπ. Δεν είναι σκυλάδικο  ;D να γυρίσει η... τραγουδιάρα στο μαέστρο να του πει "το πάμε μόρτη από δυο τόνους χαμηλότερα γιατί χτες έκανα λουλά και έχω βαρύνει"  ;D  ;D  ;D 

 

Ας μην συγκρίνουμε λοιπόν πορτοκάλια και μπανάνες.

 

Νομίζω εντοπίζω το προβλημα στη συνεννοηση.

 

Το αρχικό θεμα αναφέρει ζητήματα της τονικότητας στην αρχική συνθεση.

 

Αν η τραγουδιάρα πει στον μορτη να το ρίξουν 2 τόνους, εκ των πραγμάτων καποια οργανα, είτε επειδή δεν τους φτάνουν οι χορδές προς τα κατω, ειτε επειδη "τριζουν" οι συχνοτητες, αντικαθιστουν καποιες νοτες, παιζουν απο αλλες θεσεις καποιες συγχορδίες, ανεβαζουν οκταβες καποια θέματα.

 

Αρα μιλάμε για διασκευη, και αρα η ανικανότητα του καθε Τερζή να πει το Περασμενες μου αγαπες, δεν επηρεάζει την αυθεντική συνθεση, αλλά καθορίζει τη διασκευή.

 

Προφανώς αν ο Χιώτης Μαμπο δε μπορουσε να τραγουδησει σε αυτη την τονικότητα, και χρησιμοποιουσε αλλη, θα επελεγε και αλλες νοτες, λογω των τεχνικών προβλημάτων που προανεφερα, αρα δε θα ειχαμε το ίδιο κομματι. Παλι περασμενες μου αγαπες θα λεγόταν, αλλα μπορει αντι για I-IV-V σε καποιο σημείο να είχαμε I-II-V.

 

 

@Αγαπητε ΣΦ, δεν ειμαστε φορουμ σημειολογίας, αλλα ουτε και η μπαντα του Βολάνη σε διαλειμμα απο προβα στις Μούσες.

 

Και χρονια μας πολλά επισης ;D

[hot_sauce]

Πιστεύω ότι και αν ακόμα μας φανεί «κάπως» η αλλαγή τονικότητας σε ένα τραγούδι που το έχουμε ακούσει πολλές φορές, αυτό θα είναι γιατί το έχουμε συνηθίσει στο συγκεκριμένο τόνο, και όχι διότι ο αρχικά επιλεχθείς τόνος είναι ο μοναδικός / σωστός, κατά τη βούληση του συνθέτη, προκειμένου να αποδοθεί άρτια  η εν λόγω σύνθεση.

 

ακριβώς αυτό περιμένω να γράψω από τη 1η σελίδα που διαβάζω το θέμα και αναρωτιόμουν αν θα το γράψει κανείς....

είναι θέμα συνήθειας ρε παιδιά...καθαρά!

μαθηματικά, όπου και να βάλεις το κομμάτι, το ίδιο ακριβώς είναι!

(μιλώντας για απλά κομμάτια και όχι ορχηστρικές συνθέσεις όπου δεν ξέρω τι παίζει και κάποιος ανέφερε πως είναι τεράστια διαδικασία η αλλαγή της τονικότητάς τους)

[STEFANOS604]

 

@Αγαπητε ΣΦ, δεν ειμαστε φορουμ σημειολογίας, αλλα ουτε και η μπαντα του Βολάνη σε διαλειμμα απο προβα στις Μούσες.

 

Και χρονια μας πολλά επισης ;D

 

Αν και ξεφεύγει από το θέμα θα ήθελα να ξέρω τι εννοείτε.

 

Στέφανος

[neeq]

Αν και ξεφεύγει από το θέμα θα ήθελα να ξέρω τι εννοείτε.

 

Στέφανος

 

Αναφέρομαι στον superfunk που εγραψε κατι αναλογο

 

είναι θέμα συνήθειας ρε παιδιά...καθαρά!

 

Α ενταξει τότε, τσαμπα καθομαστε και βαζουμε απτα παραδειγματα.

 

Ολα ειναι γουστο και συνηθεια...

[Thomsot]

ακριβώς αυτό περιμένω να γράψω από τη 1η σελίδα που διαβάζω το θέμα και αναρωτιόμουν αν θα το γράψει κανείς....

είναι θέμα συνήθειας ρε παιδιά...καθαρά!

μαθηματικά, όπου και να βάλεις το κομμάτι, το ίδιο ακριβώς είναι!

(μιλώντας για απλά κομμάτια και όχι ορχηστρικές συνθέσεις όπου δεν ξέρω τι παίζει και κάποιος ανέφερε πως είναι τεράστια διαδικασία η αλλαγή της τονικότητάς τους)

 

Παναθεμα σε,  ;D γιατι περιμενες να στο γραψει ο Λου Κου για να το δεις γραμμενο, εγω τι προσπαθω να πω τοσην ωρα?? Γιατι εγραψα στον Στεφανο οτι "ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ" ??

Ειμαι αρκετα ευγενης για να μην προκαλω με τετοιες εκφρασεις εκει που δεν πρεπει, αλλα επειδη το θεμα οπως λες και συ ειναι απολυτως μαθηματικο, δεν εχει να κανει με αισθηματα και ψυχικες καταστασεις, με συναισθηματα και ψυχικες καταστασεις εχει να κανει ο συνδιασμος των νοτων που κανει ενας συνθετης και φτιαχνει ενα τραγουδι η μια μουσικη και οχι με το νουμερο 442 η 568 κλπ ππου εκφραζει η καθε νοτα.

Τα χερτζ ειναι σταθερες που συμφωνουνται παγκοσμιως. Οταν αλλαξε η οκα και εγινε κιλο, δεν αλλαξε και το τυρι (που πουλιεται με το βαρος) και εγινε πιο νοστιμο η πιο ανοστο.

Αν δηλαδη το Λα απο 442 που ειναι τωρα παει στα 500 (παλιοτερα αν ξερουν καποιοι ηταν στα 460) τι θα γινει ρε παιδια θα χασει η μουσικη την ψυχικοτητα της??  ;D

 

Και ξανα λεω μην μπερδευουμε τη διασκευη με το τρασπορτο, αλλο πραγμα το ενα και αλλο το αλλο, ασχετα αν μερικες φορες γινονται και τα δυο μαζι σε ενα κομματι και μας μπερδευει θεωροντας το δεδομενο.

Οταν λογου χαριν αυτο το κομματι του Σοπεν

 

 

Το ενορχηστρωνει καποιος για μια μπαντα πνευστων, ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΥΑΖΕΙ, αλλα απλα το ενορχηστρωνει.

Αυτο το συγκεκριμενο κομματι το παιζουμε εδω στη φιλαρμονικη μας τη μεγαλη παρασκευη, και ειναι ενορχηστρωμενο για μπαντα (φυσικα με αλλαγη της τονικοτητας), αλλα τα παντα παιζονται ακριβως οπως γραφτηκαν απο το συνθετη.

[LK]

Α ενταξει τότε, τσαμπα καθομαστε και βαζουμε απτα παραδειγματα.

 

Όχι δεν το βάζεις τζάμπα. Εγώ τώρα το άκουσα, και καλά έκανες και το έβαλες (το παράδειγμα) to make your point.

Όμως,

στο παράδειγμά σου φυσικά όλοι ακούμε τις διαφορές. Εννοείται . Το θέμα δεν είναι αν το Φα ακούγεται διαφορετικά από το Σολ (αυτό μας έλλειπε να  ακουγόταν το ίδιο  ;D ;D) . Το Θέμα είναι αν ένα κομμάτι που είναι π.χ. ΛΑ, ΡΕ, ΜΙ, και εσύ το κάνεις  π.χ. ΜΙ, ΛΑ ,ΣΙ  και το παίξεις κατά τα άλλα  με τον ίδιο ακριβώς τρόπο (σε χρόνους, tempo, στίχους κ.λ.π) θα σου ακουστεί αυτό άλλο κομμάτι.