Who by fire - S.Rollins/L.Cohen

[ez]

Πρόσφατα είχα μιά κουβέντα μ'ένα φίλο για τον Ρόλλινς κι η κουβέντα ήρθε σ'αυτό το βίντεο, το είχα δεί όταν είχε προβληθεί περίπου 20 χρόνια πριν στο Night Music, με σημάδεψε ανεξίτηλα, ποτέ δεν το ξέχασα -κι ούτε πρόκειται- και είπα να το μοιραστώ κι εδώ μαζί σας.

Προσωπικά το θεωρώ αριστούργημα, κι επιπροσθέτως να τονίσω πως εξ όσων γνωρίζω ποτέ δεν έχει κυκλοφορήσει επίσημα.

Παρότι δεν υπήρξα φανατικός ακροατής κανενός απο τους μουσικούς που εμφανίζονται -με την εξαίρεση ίσως του Robben Ford- η χημεία και το τελικό αποτέλεσμα νομίζω μαγεύουν.

Τα "φωνητικά σχόλια" του Sweet Pea Atkinson και -φυσικά!- το αδιανόητο παίξιμο του Sonny Rollins εκτοξεύουν την ερμηνεία του Κόεν και δημιουργούν ένα μοναδικό κλίμα.

Η κυρία στα κρουστά νομίζω είναι η Sheila E και ο κύριος με το alto sax αγκαλιά απλώς να παρακολουθεί -όπως κάθε σπουδαίος μουσικός θα έκανε νομίζω στη θέση του- είναι ο David Sanborn...

[longshadow]

Πρόσφατα είχα μιά κουβέντα μ'ένα φίλο για τον Ρόλλινς κι η κουβέντα ήρθε σ'αυτό το βίντεο, το είχα δεί όταν είχε προβληθεί περίπου 20 χρόνια πριν στο Night Music, με σημάδεψε ανεξίτηλα, ποτέ δεν το ξέχασα -κι ούτε πρόκειται- και είπα να το μοιραστώ κι εδώ μαζί σας.

 

κι εμένα με έχει σημαδέψει το συγκεκριμένο, συνήθως παρακολουθούσα την εκπομπή night music με το δάχτυλο στη σκανδάλη (το rec του video δηλαδή... :)) και είναι κι αυτό ένα απο τα πολλά που είχα γράψει και φυσικά ακούσει ξανά και ξανά.

Πως περνάνε τα χρόνια!!...σαν χθές μου φαίνεται! ::)

 

Η ομάδα του rhythm section που παίζει εδώ είναι οι "αναπληρωματικοί"...(αν μπορείς να πεις έτσι τέτοιους Μουσικούς) καθώς έλειπαν σε κάποια επεισόδια οι..."βασικοί" λόγω υποχρεώσεων (on tour το πιθανότερο..)

Οι βασικοί ήταν βέβαια οι...Marcus Miller, Omar Hackim, Hiram Bulock.

 

Κρίμα που τηλεοπτικά τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να ξαναδούμε ποτέ...

[fenderiarhs]

Aπο τα αγαπημενα μου κομματια, ωστοσο νομιζω οτι η τελειοτερη και ανυπερβλητη εκτελεση του εν λογω κομματιου ειναι οπως παρουσιαστηκε στην τελευταια περιοδεια του L.C. Aκομα αυτομαστιγωνομαι που δεν πηγα, εστω και στην Μαλακασα. Ενα μικρο δειγμα.

 

[trolley]

Ανεξάρτητα από την γενικότερη αξία των εκπομπών, η συγκεκριμένη παρουσίαση του Who By Fire είναι μακράν η χειρότερη που έχω ακούσει ή που θα ήθελα να ακούσω στη ζωή μου. Το σαξόφωνο παίζει πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το τραγούδι, το ύφος του και το περιεχόμενό του: όχι ότι εκπλήσσομαι δηλαδή.. οι μεγάλοι αυτοσχεδιαστές της τζαζ έχουν τόση σχέση με την έννοια του "τραγουδιού" όση έχω εγώ με την ωκεανογραφία... δηλαδή "καμία σχέση".

 

Νομίζω ότι οι περαιτέρω επιλογές του Κοέν δικαιώνουν την άποψή μου ότι αυτή η εκτελεστική προσέγγιση δεν είχε κανένα μέλλον γι' αυτόν και συμφωνώ με τον fenderiaρη για την αξία του ίδιου του τραγουδιού, αλλά και την ποιότητα στο βίντεο που ο ίδιος παρέθεσε.

 

Τέλος, για την ιστορία, η "καλύτερη" εκτέλεση του "Who By Fire" που έχω υπ' όψιν μου, όντως δεν έγινε από τον Κόεν, αλλά από μία άλλη μπάντα. Σας δίνω το hint ότι έγινε σε δίσκο του 1986.

 

 

[Nestoras]

Τέλος, για την ιστορία, η "καλύτερη" εκτέλεση του "Who By Fire" που έχω υπ' όψιν μου, όντως δεν έγινε από τον Κόεν, αλλά από μία άλλη μπάντα. Σας δίνω το hint ότι έγινε σε δίσκο του 1986.

Aν εννοείς των House of love, ίσως και να' χεις δίκηο, αλλά επειδή με 'σένα κανείς άκρη δεν βγάζει, μπορεί να εννοείς και την εκτέλεση των Coil οπότε. ;D

 

 

Coil - Who by Fire

[trolley]

Aν εννοείς των House of love, ίσως και να' χεις δίκηο, αλλά επειδή με 'σένα κανείς άκρη δεν βγάζει, μπορεί να εννοείς και την εκτέλεση των Coil οπότε. ;D

 

Ωραίο να συνομιλεί κανείς με κάποιον που ξέρει από δίσκους, όπως εσείς.

Καλημέρα σας.

 

;)

[lgbesios]

Η  διασκευή  των coil  μου αρέσει  λιγότερο έως  καθόλου σε σχέση  με την διασκευή  των  house of love  η οποία  είναι  απο τις καλύτερες  διασκευές  σε κομμάτι του choen  τουλάχιστον στο δίσκο  tribute  ,Ι’m  your fun 

 

H εκτέλεση τώρα, που παράθεσε ο φίλτατος  Ηλίας  έχει  άλλη  άξια    ;)

 

[ez]

Ανεξάρτητα από την γενικότερη αξία των εκπομπών, η συγκεκριμένη παρουσίαση του Who By Fire είναι μακράν η χειρότερη που έχω ακούσει ή που θα ήθελα να ακούσω στη ζωή μου. Το σαξόφωνο παίζει πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το τραγούδι, το ύφος του και το περιεχόμενό του: όχι ότι εκπλήσσομαι δηλαδή.. οι μεγάλοι αυτοσχεδιαστές της τζαζ έχουν τόση σχέση με την έννοια του "τραγουδιού" όση έχω εγώ με την ωκεανογραφία... δηλαδή "καμία σχέση".

 

Σεβαστή η άποψη σου -κι όχι κενή περιεχομένου. Κι εγώ πολλές φορές αισθάνομαι με παραπλήσιο τρόπο. Το ζήτημα είναι αν κάποιος θέλει -και μπορεί- να δεί σε τέτοιου τύπου "παντρέματα" κάτι που να τον κάνει να νοιώσει πιό "πλούσιος" σε ακούσματα κι εμπειρίες. Εγώ είδα. Ίσως το γεγονός πως έχω ζήσει πλειστάκις επί πάλκου αντίστοιχες στιγμές -με αποτελέσματα από αξέχαστα έως καταστροφικά- με κάνει ν'αντιμετωπίζω την όλη διαδικασία με διαφορετικό τρόπο απο κείνον του ακροατή, πολλώ δε μάλλον απο τη στιγμή που -όπως ανέφερα- ποτέ δεν παρακολούθησα επισταμένως την καλλιτεχνική πορεία ούτε του Κόεν, ούτε του Ρόλλινς. Ακόμα, την εποχή που είδα το εν λόγω απόσπασμα, ενείχε μιάν αποκαλυπτική έννοια για μένα σε σχέση με τη δίψα μου για τη μουσική, κι αυτό ενδεχομένως δημιούργησε μιά ούτως ειπείν προκατάληψη.

Πέρα απο τη διαφορά μας όμως για την αξία της συγκεκριμμένης εκτέλεσης, διαφωνώ τελείως με την τελευταία παράγραφο σου (της παράθεσης).

Κι αντί άλλου επιχειρήματος -για να μην κουράζω- παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα, τώρα, αν κι αυτό θεωρείς πως είναι "ωκεανογραφία"  ;D, case closed.

Rahsaan Roland Kirk - Ain't No Sunshine

[trolley]

Πέρα απο τη διαφορά μας όμως για την αξία της συγκεκριμμένης εκτέλεσης, διαφωνώ τελείως με την τελευταία παράγραφο σου (της παράθεσης).

 

Με τι ακριβώς διαφωνείς;

Δεν ισχύει ότι (κατά μείζονα κανόνα) οι διαπρεπέστεροι αυτοσχεδιαστές στην ιστορία της Τζαζ, δεν έχουν καμία επίδοση στην τραγουδοποιία; Και - αν ισχύει - είναι τυχαίο, λες; Έχω προ-πολλού συμπεράνει ότι δεν είναι διόλου τυχαίο και (παρ' ότι όντως "στίβω" το μυαλό μου), δεν μπορώ να θυμηθώ καμία εξαίρεση. Μιλάμε για "τραγούδι", έτσι... όχι "φωνητικά" γενικώς και αορίστως.

 

 

[ez]

Με τι ακριβώς διαφωνείς;

Δεν ισχύει ότι (κατά μείζονα κανόνα) οι διαπρεπέστεροι αυτοσχεδιαστές στην ιστορία της Τζαζ, δεν έχουν καμία επίδοση στην τραγουδοποιία; Και - αν ισχύει - είναι τυχαίο, λες; Έχω προ-πολλού συμπεράνει ότι δεν είναι διόλου τυχαίο και (παρ' ότι όντως "στίβω" το μυαλό μου), δεν μπορώ να θυμηθώ καμία εξαίρεση. Μιλάμε για "τραγούδι", έτσι... όχι "φωνητικά" γενικώς και αορίστως.

 

Κυρίως με την αίσθηση πως "τσουβαλιάζεις" τους πάντες σε μιά πρόταση σου.

Το ζήτημα που θέτεις, για μένα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και, ειλικρινά, θα μου ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να το συζητήσουμε κατ'ιδίαν -εφόσον τύχει να γνωριστούμε εκ του σύνεγγυς. Σαν μουσικός, έχω βιώσει τέτοιου τύπου τζαμ με ετερόκλητων ειδών καλλιτέχνες αμέτρητες φορές, και στη χώρα μας και στην Ευρώπη, κι έχω διαμορφωμένη κατά το μάλλον ή ήττον άποψη. Όμως, οι παράμετροι είναι πολλές και ίσως είναι ελαφρώς άκομψο να επεκταθώ στο χώρο του φόρουμ.

Πάντως, μη ξεχνάς πως όταν κάποιος προσκαλεί έναν μουσικό να παίξει μαζί του -μιλώ για επώνυμους με δισκογραφία και καρριέρα- αυτό γίνεται γιατί επιζητά αυτό ακριβώς το κάτι προσωπικό που έχει δυνατότητα να παράξει. Αν μας αρέσει η όχι, είναι άλλη ιστορία.

Μουσικοί όπως οι Ernie Watts, Fathead Newman, Marsalis bros και πολλοί ακόμη, έχουν διαπρέψει ως συμμετέχοντες σε τραγούδια, και σε στυλ μάλιστα μακριά απο τα οικεία τους μονοπάτια. Ακόμα αν θες και η συμμετοχή του SRV σε τραγούδια του Bowie είναι κάτι που δεν βρίσκει άπαντες σύμφωνους ως προς το αισθητικό κομμάτι του πράγματος...

Αυτό καθεαυτό όμως το ερώτημα "κατά πόσον διαπρεπείς αυτοσχεδιαστές της τζαζ έχουν καλές επιδόσεις σε τραγούδια" είναι κάτι που σηκώνει μεγάλη κουβέντα και έχει -όπως είπα- πολύ ενδιαφέρον.

 

ΥΓ. Όταν λες τραγουδοποιία, εννοείς τη συμμετοχή τους σαν σολίστες σε τραγούδια άλλων ή το να συνθέτουν δικά τους;