elavd Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Εμένα πάντως μου αρέσει η συγκεκριμένη εκτέλεση (όπως και γενικότερα όλο το συγκεκριμένο άλμπουμ από το "Αττικόν") Δείτε λίγο εδώ τον Νταλάρα να ... ροκάρει με μια strat ως άλλος Hank Marvin, μαζί με τον...Πουλικάκο!!! ΝΤΑΛΑΡΑΣ & ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ & ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ Επίσης, του αναγνωρίζω ότι παικτικά (ΚΑΙ στο μπουζούκι), το έχει ο άτιμος ;) George Dalaras - Ταξίδι στα Κύθηρα www.facebook.com/YourPaintedSmile Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Sad_Baffoon Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Θα στείλω μέηλ στη Fender ζητώντας την παράγωγη Giorgos Ntalaras signature stratocaster με μαύρα knobs! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Τα δίκια, δίκια, μάγκες... Τη ροκ εκτέλεση πρώτοι την έκαναν οι Ειδικές Δυνάμεις (του Πίγγου για τους γνώστες) από Θεσσαλονίκη. Από εκεί και πέρα, αρχίσανε οι Νταλάραδες και οι Σφακιανάκηδες... When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
dgilmour Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Κατ'αρχάς, αναφορικά με τη συγκεκριμένη εκτέλεση που αποτελεί και το θέμα του thread, δεν τη θεωρώ τίποτα το ιδιαίτερο αλλά συνολικά η συνεργασία των δύο (και ο δίσκος) ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Επειδή βέβαια το θέμα θα οδηγούταν με μαθηματική ακρίβεια στην άποψη του καθενός μας για τον Νταλάρα, είπα να ποστάρω και εγώ. Τον θεωρώ με χαοτική διαφορά τον καλύτερο έλληνα τραγουδιστή στο είδος του, bar none. Εξαιρετικά "κουρδισμένος", με ευρύτατη τραγουδιστική γκάμα και καλός μουσικός. Κατά την άποψή μου ακριβώς αυτό απαντάει και στο ρητορικό ερώτημα που διατυπώθηκε νωρίτερα ("πώς στο διαόλο τόσοι μεγάλοι συνθέτες συνεργάστηκαν μαζί του και τον εκτιμούν?"). Όσον αφορά τώρα τον άνθρωπο / την πορεία / τη στάση ζωής ... συμφωνώ 100% με τον Τζιμάκο. Γενικά πάντως, έχω μάθει αυτά τα δύο να μπορώ να τα διαχωρίζω. Άλλο το πόσο καλός καλλιτέχνης είναι κάποιος και εντελώς άλλο το ποιες είναι οι απόψεις του και η στάση ζωής του. Εδώ ρε παιδιά ολόκληρος Dylan έχει υποκλιθεί μπροστά στον Πάπα και έχει δανείσει εμβλυματικά τραγούδια του σε διαφημίσεις εσωρούχων (και τραπεζών αν δεν με απατά η μνήμη μου)... Ο μεγαλύτερος κατά τη γνώμη μου ηθοποιός ever (ο Μάρλον Μπράντο) ήταν στην πραγματικότητα μια σούπερ προβληματική προσωπικότητα. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Βέβαια αυτοί οι λίγοι που κατάφεραν να συνδυάσουν και τα δύο, όπως για παράδειγμα ο Neil Young κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουν τον αμέριστο σεβασμό μου. Αλλά δυστυχώς δεν είναι και πάρα πολλοί. Υ.Γ : Ο "ακατανόμαστος" με strat :o. Τί άλλο θα δούμε σε αυτή τη χώρα... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
kguitar Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 14 Νοεμβρίου 2011 Μου αρεσει που λεει ο "Χορχε" οτι Πουλικάκος και σια επελεξαν να μεινουν παιδια, δεν λεει οτι επελεξαν να μεινουν αληθινοι και να κανουν αυτο που αγαπουν. Τελος παντων δεν βγαζω χολη για τον Νταλαρα, συμφωνω με τα λεγομενα του δαβιδ απο πανω Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση