Summer of '68, Μοrning glory - Pink Floyd.

[Nestoras]

Ξέρετε τι παθαίνουν κάτι τύποι σαν εμένα που συνέχεια ψάχνουν να βρουν χαμένα αριστουργήματα? Τα αριστουργήματα που έχουν στη δισκοθήκη τους τ' ακούνε σπάνια.

Έτσι και σήμερα άκουσα μετά από χρόνια το Atom Heart Mother και αφού βέβαια έπαθα τη πλάκα μου, έπεσα και πάνω σ' αυτά τα κομμάτια και μ' έλουσε κρύος ιδρώτας. Βέβαια αναφώνησα "μ@λ@κ@ μου (εγώ είμαι αυτός) τι ουράνια κομμάτια είναι αυτά. Καλά να πάθω. :o

 

 

[John Goumis]

  Mα για μένα το ''Atom heart mother'' είναι το πρώτο ''πλήρες'' άλμπουμ των Floyd...και φυσικά αριστούργημα από την αρχή μέχρι το τέλος. Προσωπική μου άποψη ότι, εδώ πραγματικά ξεδιπλώθηκε το πλήρες ταλέντο τους. Αν είχαν μείνει στα πρώτα 2 άλμπουμ, τα compilations και τα soundtracks, πιστεύω ότι απλά θα έμεναν στην ιστορία ως ένα cult συγκρότημα των late 60's. Εδώ όμως έπαιξαν μπάλα σε άλλο επίπεδο.

 

  Ο David πάντως παίζει το fat old sun από αυτόν τον δίσκο ακόμα και σήμερα.

 

[SpyrosCh]

A trip down memory lane κυριακάτικα Τζέντλεμαν?

 

Από τα αγαπημένους μου δίσκους και μένα. Η ομώνυμη σουίτα δε, πολύ μπροστά. Ώρες ώρες θα μπορούσε να υπάρχει και ως soundtrack υπόκρουση στην Ένατη Πύλη του Πολάνσκι.

[nickpulse]

Απο τα εξαιρετικά performance του Sir Gilmour είναι για μένα και το In Concert (2002) . Όσοι δεν το έχετε σε dvd βρείτε το! Ο ήχος του είναι μοναδικός 

 

[vagelism]

Απο τα εξαιρετικά performance του Sir Gilmour είναι για μένα και το In Concert (2002) . Όσοι δεν το έχετε σε dvd βρείτε το! Ο ήχος του είναι μοναδικός 

+ 10000000000000000000000000000000000000000000000000

[neeq]

Δεν εχω λόγια για τους Pink Floyd. Σε καθε περιοδο τους βγαζουν στοιχεια που ζηλευω και θα σκοτωνα για να πετυχαινα, ακομα και σε πολυυυυυυυυυ κατωτερο εμπορικα επιπεδο. Μιλαω καθαρα για τον τροπο που φαινεται πως εγραφαν μουσικη.