μικρου μηκους ντοκιμαντερ για τις cover bands

[marathon]

μερικες φορες κιολας προσβαλλομαι γιατι ειναι σαν να υποννοει οτι εγω η οποιος το κανει "επαγγελματικα"ειναι καποιου ειδους πορνη που το κανει για τα φραγκα και τις γκομενες και την οποια γκλαμουρια.

Δεν θα έπρεπε να προσβάλλεσαι καθόλου γιατί ακριβώς αυτό είσαι όταν καλείσαι τη μία ημέρα να παίξεις έντεχνο με τον Αλκίνοο, την άλλη βαρειά λαϊκά, την επόμενη death metal...Και προφανώς ως επαγγελματίας πρέπει να αποδίδεις τα μέγιστα σε οποιοδήποτε τομέα. Επίσης ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να γουστάρεις όλους τους τομείς το ίδιο...και προφανώς το κάνεις για τα φράγκα...για τις γκόμενες ίσως όταν είσαι μικρός...μετά δεν θές και πολλούς μπελάδες. ;D

 

Εγώ θα αντικαθιστούσα τη λέξη πόρνη με το μισθοφόρος...έτσι λέω και για τον εαυτό μου ;)

[Haris]

@kapdrums:

 

Κατ' αρχήν, η άποψη ότι όποιος ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική είναι "πόρνη", είναι εντελώς ηλίθια και κομπλεξική, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα με μερικές μπούφλες (ναι, κάποιες φορές η ωμή βία είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση!).

Από την άλλη, θα ήθελα να υπερασπιστώ την "ασφαλή" επιλογή της πρωινής δουλειάς, πρώτον γιατί τη θεωρώ θεμιτή επιλογή και δεύτερον γιατί την έκανα συνειδητά πολύ πιτσιρικάς, και αν δεν την στηρίξω θα πρέπει να αναθεωρήσω τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής μου και δεν υπάρχουν φράγκα για ψυχιάτρους!

 

Δεν υπάρχουν αλγόριθμοι που να ορίζουν το πόσο αγαπάμε αυτό που κάνουμε – εν προκειμένω τη μουσική – και ο δρόμος που διαλέξαμε δεν είναι απαραίτητα ενδεικτικός της "αγάπης" μας. Η δική μου επιλογή ήταν (σε γενικές γραμμές) το "μία-πρόβα-τη-βδομάδα-και-ένα-δυο-λάιβ-το-μήνα" γιατί ήθελα να παίξω τη μουσική που γούσταρα χωρίς το άγχος της επιβίωσης. Τόσο απλά.

Παράπλευρες (σημαντικότατες) απώλειες: δεν μελέτησα ποτέ αρκετά, και κατά περιόδους βίωσα πολύ έντονα το κόστος του να "αρρωσταίνω μακριά" από τη μουσική.

 

Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε (μάλιστα η συναισθηματική φόρτιση των λεγόμενών σου με ταρακούνησε έντονα), απλά παραθέτω και την άλλη όψη.

 

Edit: marathon, τώρα διάβασα το ποστ σου. Η "ωμή βία" δεν αφορά εσένα, αλλά όσους χρησιμοποιούν - ή υπαινίσσονται - τη λέξη πόρνη προσβλητικά (και έχω γνωρίσει κι εγώ αρκετούς τέτοιους ψωρο-ελιτιστές). Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος! ;D

[audiokostas]

Και εμένα σήμερα το πρωί, Καρατάσου και Μπότσαρη γωνία, με έπιασε μια συμπαντική αγάπη και μια λιγούρα για ψυχική ανάταση.

 

Γύρισα ρεζέρβα στον Ζέφυρο, αποτίναξα τον πόρνο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που καθημερινά με καταδυναστεύει και τράβηξα προς Σύνταγμα για τυρόπιτα και ροκερολεπανάσταση.

 

Είδα όμως κάτι που μου την έσπασε χοντρά (δε θυμάμαι τώρα) τα πήρα δόξα πατρί και γύρισα στο σημείο που χα πετάξει τον μανδύα του πόρνου. Τον φόρεσα και πήγα για δουλειά.

 

Δε γαμιεται όμως. Το ΣΚ έχουμε πρόβα και θα τα σπάσουμε (έχω και στο νου μου ένα κομμάτι σχεδόν καινουργή που τη σηκώνει τη διασκευή αγόγγυστα, αβάδιστα και αβασάνιστα. Και πάντα με δυο καντάρια αγάπη και τρείς ουγγιές attitude.)

 

Υπομονή.

Ζωή είναι.

Θα περάσει.

 

Λογκ λιβ ροκερολ μαν.

[marathon]

Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος![/i] ;D

...μην τα βάζετε με μισθοφόρους ;)...ειδικά όταν είναι φίλοι με πόρνους όπως ο Αudiokostas ;D ;D

[Mike G]

 

 

ολα ειναι καλα,αυτο που τσαντιζομαι ειναι μερικες φορες που απο ανθρωπους που ακολουθησαν τον τελευταιο δρομο ακουω το εξης καταπληκτικο:"κοιτα μαν,εγω επειδη αγαπαω παρα πολυ την μουσικη δεν ασχοληθηκα {επαγγελματικα}"μα πως γινεται να αγαπας κατι ΠΟΛΥ και να επιλεξεις να περνας για ολη σου την ζωη τοσο χρονο μακρια του?????

 

και δεν θα παραπονεθω για κανενα απο τα τρια τελευταια αλλα οχι,ξερεις κατι μαν?ΕΓΩ το αγαπαω οχι εσυ!!!ΔΕΝ το αγαπας,οχι αρκετα τουλαχιστο...οχι αρκετα για να αρρωσταινεις μακρια του,οχι αρκετα για να νιωθεις οτι του χρωστας τα παντα και για παντα...οχι αρκετα για να πληγωνεις τους αγαπημενους σου,οχι αρκετα για να ζεις μεσα στην αμφιβολια και το αγχος της "επομενης σεζον"....οχι αρκετα για να τρως τα σκατα που κουβαλαει....οχι αρκετα για να τα ξεχνας ολα στο επομενο μαματο λαιβ που θα κανεις και θα νιωσεις ευγνωμων γιατι εισαι ο πιο τυχερος ανθρωπος στον κοσμο γιατι εισαι συνδημιουργος και συναποδεκτης συναισθηματων,αισθησεων και παραισθησεων που μονο με σεξ και ντραγκς μπορει να βιωσει κανεις.

 

 

 

Άτοπο.Ο καθένας ορίζει την αγάπη διαφορετικά.Και γω είμαι της άποψης ότι το να ασχολείσαι επαγγελματικά με τη μουσική (δηλαδή να περιμένεις να αμοιφθεις από αυτο) είναι σε βάρος της ερασιτεχνίας (με την κυριολεκτική σημασία).Και εξάλλου δε σημαίνει ότι επειδή είσαι επαγγελματίας σώνει και καλά θα παίζεις συνέχεια και δεν θα αποχωρίζεσαι τη μουσική.Το αντίστροφο με τον ερασιτέχνη (αντίθετο του επαγγελματία εδω),μπορεί να παίζει περισσότερο από τον πρώτο.Να γιατί είναι ατοπη η θέση σου και μου δίνεις την αίσθηση ότι προσπαθείς να αμυνθείς από κάτι.

[Sakis_Gallo]

δεν ειχα ποτε "προβλημα" με τα cover band.

εχω παιξει παιζω και θα παιζω οσο θα ασχολουμε μονο με την μουσικη.

εχω περασει πολυ ομορφες στιγμες και εχω μαθει παρα πολλα μεσα απο αυτα.

δυστηχος η ευτιχως οταν εχεις μια cover band μπορεις πιο ευκολα να βρεις μεροκαματα. Στην Ελλαδα σιγουρα δεν μπορεις να ζησεις μονο απο αυτο αλλα εαν κανεις μαθηματα παιζεις και σε 3 -4 group μπορεις να ζησεις αξιοπρεπος (και οχι να τα οικονομησεις).

επισης δεν μπορω να πω οτι εγω που ασχολουμε μονο με την μουσικη την αγαπω πιο πολυ απο καποιον που ειναι χομπιστας. ολοι την αγαπαμε το ιδιο και ολους μας εκφραζει το ιδιο. απλος ο καθενας διαλεξε τον δρομο του. δεν ειναι κατακριτεο αυτο.

ετσι και αλλιως οπως λεω στους μαθητες μου με την μουσικη δεν εισαι υποχρεωμενος να φτασεις καπου η να αποδειξεις κατι. παιζεις πρωτα για σενα και να περνας καλα.

 

[blue]

kate me είναι άσκοπη η όποια σύγκριση ερασιτέχνη-επαγγελματία. Ο 2ος δεν θα έπρεπε να ασχολείται με τον 1ο και ο 1ος θα έπρεπε να ντρέπεται να κουνιεται κατ' οιονδήποτε τρόπο στον 2ο. Τόσο απλά ;D

 

Να βάλουμε κάτω να μετρήσουμε αγάπες είναι ακόμα πιο άστοχο, αλλά το να σεβαστεί ο ένας το ρόλο και τη θέση του άλλου θα ήταν το ιδανικότερο.

 

personal info : εδώ και καιρό έχω συνειδητοποιήσει οτι δεν θα άντεχα (σωματοψυχικά) τις απαιτήσεις της δουλειάς του μουσικού ούτε για ένα βράδυ οπότε ο σεβασμός μου προς αυτούς (είτε μιλάμε για τον κιθαρίστα της ταβέρνας στην παρακάτω γωνία είτε για τον αναγνωρισμένο "σεσιονά") είναι τεράστιος. Θυμάμαι δε τα εφηβικά μου χάλια που αυθαδίαζα εναντίον τους νομίζοντας οτι η μουσική έχει ποιοτικές διαβαθμίσεις και με χέζω.

 

Από την άλλη μεριά θεωρώ οτι οι επιλογές ενός μουσικού είναι που τον κάνουν σπουδαίο.

 

Σε πιο zen ρυθμίσεις ;D, προτιμώ ο καθένας να κάνει ό,τι μπορεί, όσο μπορεί και να μην ασχολείται με το πόσο "λίγος" νομίζει οτι είναι ο "συνάδελφός" του (με ή χωρίς αποσιωπητικά).

 

"κοιτα μαν,εγω επειδη αγαπαω παρα πολυ την μουσικη δεν ασχοληθηκα {επαγγελματικα}"

 

Το ίδιο ακριβώς έχω πάθει με την F1, το motoGP, το παρκούρ, το downhill, την αστρονομία κ.α. γι αυτό προτίμησα να ασχοληθώ με κάτι που δεν αγαπώ τόσο, το σκουός (και την υγεία των δοντιών μου) ;D.

 

 

 

 

[audiokostas]

Τα smilies είναι η καταστροφή της εσωτερικότητας του γραπτού λόγου.  :-\

[Haris]

Εδώ με σμάιλις και τρώμε τα μουστάκια μας. Φαντάσου τι θα γινόταν χωρίς...

 

Α, ναι:  ;D

[trolley]

kate me είναι άσκοπη η όποια σύγκριση ερασιτέχνη-επαγγελματία. Ο 2ος δεν θα έπρεπε να ασχολείται με τον 1ο και ο 1ος θα έπρεπε να ντρέπεται να κουνιεται κατ' οιονδήποτε τρόπο στον 2ο. Τόσο απλά ;D

 

Ως αξίωμα, θα προκαλούσε ηδονή στον Πρόεδρο των ταξιτζήδων, οι οποίοι παγίως πιστεύουν ότι αυτοί είναι επαγγελματίες και συνεπώς οδηγούν καλύτερα από όλους εμάς :) :) :).

 

Κρίμα που όλη η Οικουμένη ξέρει ότι αυτό δεν ισχύει. Π.χ. τι να πουν και οι φορτηγατζήδες;