Ποτε πιασατε για πρωτη φορα μουσικό όργανο;

[elavd]

Ώσπου όταν είδα την ταινία Back to the future και τον Michael J.Fox να παίζει το Johnny Be Goode

 

Εννοείς προφανώς αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=01aN4AEB6GE

 

:D:D:D:D:D:lol:

[arpegios]

Εγω ξεκίνησα να ακουω ροκ στα 18 [ ... ]

Δυο χρόνια μετα δεν την πάλευα και ήξερα πως κατι έπρεπε να αλλάξω στη ζωή μου.Το πρωί της εβδομης Μαη του 2005 σηκώθηκα και αποφασισα να ξεκινήσω γυμναστικη εκανα 10 push-upσσς(το ατομικό μου ρεκόρ) συνειδητοποίησα πως σε κανενα δεν αξιζει να πέσει τοσο χαμηλά και πήγα και αγόρασα κιθάρα

 

respect.... δεν υπάρχεις φίλε....

 

για την ιστορια, τελικα και για μενα ολα ξεκινησαν απο.... το σαξόφωνο που τελικά έγινε κιθάρα (τι είχαμε πάθει όλοι μικροί με το σαξόφωνο ρε πστη) το ωδείο, έναν ξάδερφο μπλεγμένο με το σκληρό ήχο, και τους metallica του 86.

[Ztelioz]

Μπόμπιρας όταν ήμουν (5-6 χρονών), πηγαίναμε στο χωριό μου για Πάσχα και χριστούγεννα. Εκεί ο ξάδερφος μου είχε μια παλιά κλασσική κιθάρα κρεμασμένη στον τοίχο την οποία μου την έδινε κι εγώ χτύπαγα (κυριολεκτικά), τέντωνα και γρατζουναγα τις χορδές, ώσπου ανακάλυψα ότι στο τέλος του μπράτσου υπήρχαν έξι μικρά πραγματάκια, που μπορούσες να τα στρίψεις.. Μετά από δυο τρεις επισκέψεις η κιθάρα είχε μείνει χωρίς χορδές...

Αργότερα λοιπόν, την εποχή που πήγα γυμνάσιο βγήκε στο STAR αν θυμάμαι καλά ένα μέρος της Ανθολογίας των Beatles....ε, πολύ ήθελε να γίνει το κακό?...

[taq]

Εγώ πάλι και να ήθελα να ξεφύγω από την μουσική........ Η περιοχή της πλατείας Ανάκασας στους Αγ. Αναργύρους είναι γνωστή για την "παραγωγή" γνωστών και μή μουσικών :lol: :lol: ΔΕΝ υπάρχει σπίτι που να μην έχει μιά κιθάρα ένα μπάσσο τύμπανα ακόμα έστω και μια μελόντικα :lol: μέσα :lol: .

Ενώ άκουγα από 3-4η Δημοτικού το 1984-85 σχεδόν άπαντα από Β. Παπακωνσταντίνου, Scorpions, ACDC, ELO, Nazareth, Doors, (Από κασέτες του Θείου μου τα περισσότερα) αποφάσησα ότι κάααατι δεν πήγαινε καλά και εγώ ακούγοντας ΜΟΝΟ μουσική :?: :!: δεν ένοιωθα καλά...... έτσι το 1988 τον Αυγουστο "τσίμπησα" μια κλασσική 3/4 μιας πρώτης μου ξαδέρφης. το 1989 άρπαξα στην κυριολεξία :lol: :lol: από την βιτρίνα μια Melody stratocaster, και καπάκι το 1991 την Squier Japan strat και έναν 20Watts ενιχυτή.... τα υπόλοιπα γνωστά χεχε, τα πρώτα γκρουπάκια από γειτονιά ώρες στα στούντιο για πρόβες (όχι όμως και σε ωδείο, μιας και οι Δάσκαλοι τότε ήταν ελάχιστοι, χώρια που οι Ιδιοκτήτες Ωδείων στα έπρηζαν λεγοντάς σου ΜΑΘΕ ΚΛΑΣΣΙΚΗ και μετά βλέπουμε...) Τα πρώτα ριφάκια μας τα έμαθαν στο στούντιο τους, που πηγαίναμε για πρόβες ο κιθαρίστας και ο ντράμμερ των Πυξ-Λαξ τότε.......Ωραίες εποχές........ αν και αυτοδίδακτοι οι περισσότεροι στην κυριολεξία η αγάπη μας (όλης της παρέας) για την μουσική ανέβασε κάποιους και σε άλλα σκαλοπάτια... ανώτερα...

Εγώ από την άλλη είχα και τις Πανελλήνιες αργότερα και εγκατέλειψα.... :cry: τα στούντιο και τους "θορύβους" της Ροκ, για να περάσω κάπου.. και πέρασα ... έκτοτε συνεχίζω να παίζω ακατάπαυστα μόνος ή με φιλαράκια από τότε. Ωδείο πιό πολύ για να βάλω κάποια Τάξη Θεωριτική στο μυαλό μου άρχισα φέτος :lol: :lol: :lol:

[Slash]

Εγω ειχα αρχησει με τρομπετα αφου ειχαμε θαψει με τα αλλα παλικαρια του χωριου καμια 25αρια συνχοριανους μας με τα εμβατιρια μεχρι τον ταφο την παρατησα γιατι ειπα μεσα μου που θα παει αυτο το πραγμα μια μερα θα με κανουν και εμενα την ιδια διαδρομη κ θα ακουω την ιδια φαλτσα ορχηστρα απο πισω.... :? ανατριχιασα κ την παρατησα 8O (βασικα πουσταρας δασκαλος)κ μετα απο λιγο καιρο επιασα την κιθαρα επειδη μου αρεσε ο Slash και το περιεργο παιξημο το Vai μετα το επεκτινα κιαλλο 8) 8) 8)

[kaefros]

Δέν θυμάμαι πότε πρωτοέπιασα την κιθάρα του πατέρα μου. Μάλλον άργησα γιατί τον άκουγα κυρίως να παίζει και να τραγουδάει. Γενικώς στο δημοτικό πολύ μουσική δέν έπαιζε στο σπίτι αν και της μάνας μου της άρεσε πολύ να ακούει. Είχαμε πολλά ψιλοηχοπαραγωγά μέσα, στο σπίτι και μάλιστα θυμάμαι ένα πικάπ με ηχείο το οποίο το διάλυσα και το έκανα κουτί για τα παιχνίδια μου... :roll: Αργότερα μου πήραν ένα αρμονιάκι Yamaha με ρυθμούς κ τέτοια καλούδια το οποίο κυρίως καθόταν... Αργότερα ξέθαψα την κιθάρα της μαμάς. Μια κλασική φτηνή που είχε πιο πολλές βίδες από ξύλα 8O . Παρεπιπτόντως κανένας από τους γονείς μου, και οι δυο φυσικοί, δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με το παίξιμο μουσικής. Ο πατέρας γρατζούναγε και κοπάναγε αυτοδίδακτα ότι έβρισκε και η μάνα θεωρεί τον εαυτό της ως το άμουσο...

Αργότερα στο γυμνάσιο κόλησα με το μικρόβιο του Hi-Fi που με ακολούθησε για πολλά χρόνια. Τότε άρχισα να ακούω σοβαρά μουσική. Αρχικά ότι έπαιζε το ράδιο και στην συνέχεια ανακάλυψα τη rock γενικά. Doors, Eric Clapton, Queen κ.λ.π. Μετά στο λύκειο έκανα παρέα με κάτι συμαθητές που έπαιζαν κιθάρα. Παρέα, κορίτσια, λίγο έντεχνο, ακόρντα και τέτοια παρόμοια. Κάπου εκεί άρχισα να κάνω ιδιαίτερα μαθήματα κλασικής κιθάρας με ένα δάσκαλο που μου ψυθίριζε και καμια συγχορδία που και που. Ένα χρόνο μετά πήρα την πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρα, μπράτσο που έμπαινε στο σώμα, 2διπλοί μαγνήτες και πολοί διακόπτες. Όταν πέρασα πανεπιστήμιο άγόρασα την Ibanez μου και άρχισα ξλεκτρική στο Νακα.

Μην τα πολυλογώ, έγραψα το πρώτο μου τραγούδι, έμπλεξα με σχηματάκια, με την μπάντα μου, τελείωσα τον Νακα χωρίς να πάρω το κ@$#&&*χαρτο, βγάλαμε το miniCD με την μπάντα(Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό), άρχισα να φτιάχνω τον μουσικό υπολογιστή, τέλειωσα το Φυσικό, στην πορεία κάπου κάηκα με τη μουσική και καίγομαι ακόμα, τώρα φτιάχνω ολοκληρωμένα κομμάτια στον υπολογιστή, άρχισα ειδηκό της αρμονίας, ετοιμάζομαι να μπώ σε μεταπτυχιακό μουσικής τεχνολογίας και να δώσω, σε λιγότερο από μήνα, για το πτυχίο της κλασσικής με τον ίδιο δάσκαλο που ξεκίνησα.

Αυτά τα ολίγα για τη σχέση μου με τη μουσική... :twisted:

[trolley]

Λοιπόν...

Πρέπει να ήμουν 13 ή κάτι τέτοιο, όταν έπεισα τη μάνα μου ότι το μάθημα μουσικής στο σχολείο προσέφερε μία εξαιρετική ευκαιρία για δημιουργική ενασχόληση. Η μάνα μου (η οποία εργαζόταν σαν καθαρίστρια) έκανε αιματηρές οικονομίες και μου αγόρασε το πρώτο μου πληκτροφόρο : ένα αρμόνιο της EKO το οποίο ήταν πορτοκαλί στο χρώμα και είχε μόνο τρεις ήχους (τους οποίους μπορούσες να παίξεις με ή χωρίς βιμπράτο).

 

Είχα ξεχάσει το όνομα του αρμονίου εντελώς, αλλά χάριν αυτού του thread μπήκα στο Google και έγραψα "very cheap orange organ" οπότε μετά από λίγη έρευνα βρήκα αυτές τις φωτογραφίες.

 

 

Θυμήθηκα ότι είχε το παρανοϊκό όνομα Micky, το οποίο (πολύ φυσιολογικά) δημιούργησε τρομερή καχυποψία στο οικογενειακό μου περιβάλλλον : τι στην ευχή, ήταν που ήταν ανώμαλο να θέλω να παίξω μουσική, αλλά πόσο μάλλον με ένα όργανο που θύμιζε (στην όψη, τον ήχο και το όνομα) τον Μίκυ Μάους...

 

Το αρμόνιο είχε ένα μεγάφωνο στο πάνω κάλυμά του, το οποίο παρήγαγε έναν χαρακτηριστικά ισχνό ήχο, ο οποίος όμως με είχε μαγέψει. Μπορούσε να παίζω μία νότα για δέκα λεπτά προσπαθώντας να κατανοήσω τι στην ευχή υπήρχε εκεί μέσα.

 

Η απορία δεν κράτησε πολύ διότι λίγο καιρό μετά αποφάσισα ότι πρέπει να το κατσαβιδιάσω, οπότε ανοίγοντας το κάλυμα είχα την πρώτη μου επαφή με τα ηλεκτρονικά. Στην κορυφή κάθε πλαστικού πλήκτρου υπήρχε ένα έλασμα το οποίο έκανε επαφή με ένα άλλο έλασμα, οπότε παρήγαγε μία νότα. Ανακάλυψα ότι αν (αντί να πατώ το πλήκτρο) άγγιζα απλώς τα ελάσματα με τα ακροδάκτυλα, ο ήχος αποκτούσε ένα απαλό attack που το έκανε να μοιάζει περισσότερο με synth.

 

 

Επίσης ανακάλυψα ότι παίρνοντας το σήμα από το μεγάφωνο και στέλνοντάς το στο Mic In του μονοφωνικού μου κασσετοφώνου, μπορούσα να ηχογραφήσω τους ήχους του Μίκυ, αν και βέβαια αυτό δεν είχε κανένα ιδιαίτερο όφελος αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα για εγγραφή-πάνω-στην-εγγραφή.

 

 

Αποτέλεσμα του αρχικού κατσαβιδιάσματος ήταν ότι ποτέ δεν ξαναέκλεισα το καπάκι, οπότε μοιραία (μετά από ένα διάστημα) το αρμόνιο έπαθε ζημιά - έτσι ποτέ δεν το χρησιμοποίησα με το πρώτο γκρουπάκι που φτιάξαμε, όπου χρησιμοποιούσα ένα αρκετά μεγαλύτερο δίσκαλο αρμόνιο (της ΕΚΟ πάλι). Έτσι, δεν έχω δυστυχώς καμία ηχογράφηση του Μίκυ αν και πολύ θα το ήθελα - με τις σημερινές μου δυνατότητες θα το έκανα να ακούγεται καλύτερα από Moog.

[NemOOO]

Ρε eye...Και εγώ με αυτό το Micky άρχισα....Το είχε στο ωδείο μου πριν πάρουν μια άλλη βλακεία psr της yamaha...

 

Αλλά είχα παίξει ελάχιστες φορές... Το συγκεκριμένο που σου λέω ήταν καφέ και νομίζω ότι δεν ήταν απλά Micky αλλά έιχε και κάτι ακόμα (π.χ Micky 2)....

 

Κοιτα να δείς...

[trolley]

Κοιτα να δείς...

 

http://www.combo-organ.com/Others/others.htm

 

Για δες μήπως το βρεις εκεί...

[fleamail]

Ίσως το πρώτο όργανο που ακούμπησα στη ζωή μου (δεν θυμάμε παλιότερα από αυτό) ήταν το εκκλησιαστικό όργανο που έκανα μαθήματα πιάνου όταν ήμουν Τρίτη δημοτικού! Καθηγήτρια μου ήταν η κόρη του ιερέα της μόνης προτεσταντικής εκκλησίας των Σερρών και έκανα μαθήματα μέσα στην εκκλησία! Το είχα λατρέψει εκείνο το όργανο αλλά δυστυχώς έκανα μόνο 5-6 μαθήματα γιατί η καθηγήτρια έφυγε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό. ¶λλαξα καθηγήτρια και παράτησα το πιάνο μετά από λίγο καιρό. Αν είχα συνεχίσει με τη πρώτη μου καθηγήτρια σε εκείνο το όργανο ίσως να είμουν πληκτράς τώρα... :roll: