"Roger Waters - The Wall" live στην Αθήνα 8-9-12 Ιουλίου 2011

[Gdan7]

Επίσης να πω πως ήμουν αρκετά ψηλά για να δω πολλές κάμερες και κινητά να ανάβουν άλλα ακομη περισσότερα τσιγάρα κάτι που με στεναχώρησε ιδιαίτερα...

[Papalampraina]

Τα γράφω για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, αλλά και της καλλιτεχνικής αλήθειας: το τι ακριβώς μπορεί να κάνει μόνος του ο Waters το φάγαμε στη μάπα στα σόλο άλμπουμ του, right Papalambraina ?

 

Ότι διαβάσετε προέρχεται από έναν άνθρωπο που ζει και αναπνέει με τους Floyd σαν σύνολο, αλλά -με εξαίρεση τον Barrett- δεν αντέχει τις σόλο δουλειές των μελών του συγκροτήματος.

 

Ούτε εσύ διάβασες καλά τι έγραψα εγώ.

Θα σου πω και το άλλο. Όταν ήρθε ο Waters το 2006, δεν πήγα να τον δω, γιατί δεν μου άρεσε το γεγονός πως με 23 χρόνια σόλο καριέρα, ήρθε να μας παρουσιαστεί σαν "The creative genius behind Pink Floyd". Οι προσωπικές του δουλειές είναι τόσο μίζερες και βαρετές (έχω ακούσει όλη του την δισκογραφία) που δεν τις αντέχω. Όπως δεν αντέχω την ελαφρότητα του Gilmour και τις παραξενιές του Wright.

Δεν θα άντεχα να ακούσω το "Time" μαζί με το "What god wants", γιατί δεν μπορώ να τα βάλω στην ίδια κατηγορία.

Αλλά μιας και ήρθε να παρουσιάσει το "Wall" μόνο του, είπα να πάω να τον δω. Δεν αμφιβάλλω ότι το κάνει γιατί αν βγει περιοδεία με το "Ca Ira" δεν θα πάει να τον ακούσει κανείς. Δεν αμφιβάλλω ότι το κάνει γιατί έχει στερέψει δημιουργικά. Αλλά πιστεύω πως ακόμα κι έτσι, ήταν απίστευτη συναυλία.

 

Θεωρώ πως παραμένει ένας μίζερος άνθρωπος, αλλά πρέπει να έχει μετανιώσει που πήγε να διαλύσει τους Floyd, γιατί εντέλει φάνηκε πως τα μεγάλα άλμπουμ του γκρουπ (από Meddle μέχρι Animals) είναι αυτά στα οποία είχαν όλοι έντονη ανάμιξη.

Για μένα πάντα, το Wall είναι ένα 8 μπροστά στα 10αρια του Dark Side και του WYWH και στα 9αρια του Meddle και του Animals, αλλά είναι ίσως το πιο liveάτο άλμπουμ τους. Και γι'αυτό ήταν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να χαθεί. Εξάλλου παίχτηκε τόσο πιστά από non-Floyd μουσικούς, που μετά από λίγο αφού ξεκινήσει η συναυλία, σταματάς να το σκέφτεσαι.

[Papalampraina]

Πάντως, το στο comfortably numb ακουγόταν η φωνή του Gilmour σε playback, μάλλον είχε και συμβολικό χαρακτήρα.

 

Συγνώμη, αλλά σε αυτό μάλλον κάνεις λάθος. Ο τραγουδιστής τα έλεγε όλα τα μέρη του Gilmour και το καταλάβαινες και από την χροιά του.

[Evilnye]

Μιλάμε για εξαιρετική παράσταση :D

Φοβερό οπτικοακουστικό σόου, ωραία επανεκτέλεση της μουσικής, ενδιαφέρουσες οι νέες πινελιές, αλλά το κατά πόσο παραμένει επίκαιρο το είχα στο νου μου σε όλο το διάστημα της παράστασης.

 

Παρ' όλα αυτά μου αρέσαν οι πινελιές στο mother με το να γαμηθεί η κυβέρνηση, όπως και οι αντιδράσεις του κοινού ;D

Μου άρεσαν τα σύμβολα που έπεφταν στο goodbye blue sky (γέλασα και λίγο σκεπτόμενη τη συζήτηση περί επικαιρότητας εδώ), μου άρεσε στο "bring the boys back home" το μήνυμα που πέρναγε στην οθόνη.

Βρήκα τα Ελληνικά του Waters πάρα πολύ καλά :P

Κατά τη γνώμη μου άξιζε πάρα πολύ να το παρακολουθήσεις, δεν θα σου προσφέρει κάτι το παραπάνω από το αν έχεις δει την ταινία ή έχεις ευχαριστηθεί το δίσκο με το παραπάνω, αλλά εγώ δεν είχα ποτέ μου πρόβλημα να πάω στο μέγαρο και να δω μια ωραία όπερα που γράφτηκε πριν 300 χρόνια πχ.

 

Ένα πολύ σημαντικό καλό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι κατά πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό το Ελληνικό κοινό γνώριζε στίχους και το τι πάει να ακούσει οπότε υπήρχε αρκετά έντονη η συμμετοχή του, πράγμα το οποίο σπάνια βλέπεις πια σε συναυλίες.

 

Κατά τ άλλα στο κάτω διάζωμα που ήμουν εγώ, ο κόσμος τήρησε πάρα πολύ το θέμα με τα κινητά και το τσιγάρο και ευτυχώς δεν βρέθηκε κοντά μου ο κλασσικός κάγκουρας που αποφάσισε ότι ήρθε να πιάσει κουβέντα επειδή βαριέται και λίγο. Η συναυλία ήταν οργανωμένη σε πολύ καλό βαθμό κατά τη γνώμη μου. Μπήκα κατά τις 8 περίπου, έμπαινες εύκολα, έβρισκες τις θέσεις σου άνετα, υπήρχε νερό αναψυκτικά κλπ εύκολα διαθέσιμα και καθαρές τουαλέτες συνεχώς. Κοινώς μια χαρά.

[warwickplayer]

....η συναυλια ηταν απιστευτη και ο ηχος απο αλλο πλανητη...Να πω τι δεν μ αρεσε

..δεν μ αρεσε η πινελια στο run like hell...μαμησε ολο το τραγουδι....κατα τα αλλα να ανεφερω οτι επαιξε ενα version του my yellow rose απο το amused to death(η ετσι μου φανηκε εμενα?)με παραλαγμενους στιχους του another brick in the wall...αυτα....ολοι εχετε αναφερει τον kilminister και κανενας τον θεο snowy white...ο ανθρωπος ειναι αιωνες μπροστα και το απεδειξε και χθες...τοσο καθαρο παιξιμο δεν εχω ξαναδει με εξαιρεσεις λιγα ατομα...

το τι ακριβώς μπορεί να κάνει μόνος του ο Waters το φάγαμε στη μάπα στα σόλο άλμπουμ του, right Papalambraina ?

Διαφωνω καθετα...το amused to death ειναι απ τους αγαπημενους μου δισκους και μαζι με το broken china το θεωρω απ τα must concpet album των floyd

[Yannis Methenitis]

Παιδιά απ' ότι φαίνεται διασκεδάσατε στη συναυλία και καλά κάνατε. Σίγουρα θα άξιζε τον κόπο.

Θα ήθελα μόνο να πω πως σκέφτομαι να προσθέσω στους Κανονισμούς δίπλα στο "Απαγορεύονται συζητήσεις με πολιτικό, θρησκευτικό, ρατσιστικό, κλπ περιεχόμενο" και συζητήσεις για πρώην μέλη των Pink Floyd!  ;D

 

Different strokes for different folks!  ;) Ισχύει. Είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα και υποστηρίζεται συνήθως με ποδοσφαιρική λογική.

Αντικειμενικό λέγεται κατι που έχει πετύχει αντικειμενικούς στόχους, όπως πωλήσεις δίσκων π.χ. και όχι αν μου αρέσει εμένα προσωπικά που υποτίθεται πως έχω "πχιοτικά κριτήρια". ;D

Τεσ'πα ήθελα να το πω αυτό για να μη πάει η κουβέντα στον S. Barret πάλι και γίνει σφαγή.

Καλή συνέχεια.

[Papalampraina]

Γιάννη σε αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο. Έχοντας υπάρξει moderator στο παλιό pink-floyd.gr, έχω ζήσει αυτήν την ατελείωτη κόντρα. Ένα πράγμα θα σου πω όμως. Που να δεις τι γίνεται στα PF fora του εξωτερικού. Εκεί έχουν τις κόντρες των μικρών παιδιών. "Ο Roger είναι πιο δυνατός από τον Dave" και δε συμμαζεύεται.

Εγώ, αν και δεν αντέχω σόλο δουλειές, πέρασα πολύ όμορφα χτες. Αν και δεν πήρα μπλουζάκι γιατί το "Roger Waters - The Wall" μου καθόταν άσχημα. Άσε ότι το μπλουζάκι δεν καθόταν καλά λόγω σωματοδομής. :)

[fenderiarhs]

         H συναυλια εχει το κλασσικο προβλημα του "δειχνω τοσα πολλα που πρεπεινα βγαλω και εισητηριο για 2η μερα για να εχω δει ολα". Κατα τα αλλα μαλλον βρισκομαι πιο κοντα στις αποψεις του trolley k Εvilnye.

 

         Ο ιδιος ο Waters (επειδη αναφερθηκε απο καποιον) δειχνει μαλλον συνηδειτοποιημενος και αυτοσαρκαζεται, ουτε περνει πλεον τοσο στα σοβαρα τον εαυτο του. Οφειλω να πω δεν μου αρεσουν ιδιαιτερα τα power messages του τυπου "να γαμηθει η κυβερνηση" αλλα τελικα μαλλον αυτη η αντιπαθεια μου οφειλεται οχι τοσο στον πομπο οσο στην αδυναμια του δεκτη να καταλαβει ποτε αυτα ισχυουν αυτολεξει και ποτε στα πλαισια της χειραγωγησης του κοινου (ακομα και οταν το ιδιο το εργο του the wall μιλαει ακριβως γι αυτο το πραγμα). Δυστυχως απο τους περισσοτερους συμπολιτες μου φυσικα δεν περιμενω και πολλα πραγματα. Εντυπωσιακο, οπως ηδη ειπωθηκε, το ποσο επικαιρο και πολυδιαστατο παραμενει το the wall 30 χρονια μετα (περι δισκογραφιας του waters βρισκω to amused to death εναν εξαιρετικο, τηρουμενων των αναλογιων, δισκο.

 

           Ας αφησουμε τα κουλτουριαρικα και παμε στα τεχνικα. Η παρασταση ειναι κατι περισσοτερο απο απο αρτια, απιστευτα επιπεδα τελειοτητας και παρα το οτι ειναι πολυφορτωμενη ουτε για 1sec δεν γινεται κιτς. Η δουλεια που πρεπει να εχει πεσει στα παρασκηνια στην οργανωση κλπ πρεπει να ειναι απιστευτη. Για οσους δεν εχουν ξαναδει  συναυλιες Floyd η εστω καποιου εκ των μελων, να πω οτι η συναυλια των u2 ειναι παραγκα μπροστα σε αυτο.

           Προσωπικα δεν εντυπωσιαστηκα απο το μουσικο κομματι το οποιο ετσι και αλλιως περιμενα να ειναι αψογο οσο, για μια ακομη φορα, απο τη θεaτρικοτητα των σκηνικων (και φυσικα τα απιστευτα σχεδια του Gerald Scarf που ειναι διαχρονικα. Εκει που θα διαφωνησω ειναι στο κιθαριστικο σκελος (ξερω οτι θα με πειτε κολλημενο) αλλα ο Kilminster (ok o S. White λογω ιστοριας δικαιουται να εχει τη δικια του "φωνη") ειναι λιγος. Ουτε κλωνος μου ακουγεται ουτε τιποτα. Το live φωναζει οτι χρειαζεται το εκλεπτυσμενο, χωρις τοσα γκαζια, και με τους σωστους ηχους (ειδικα εδω κατ εμε ειναι η αποτυχια του Κ.) παιξιμο του Gilmour. Εαν θελεις να εχεις τη δικια σου φωνη οκ, εαν ομως θελεις να εισαι κλωνος τοτε καντο καλα.

          Τσιγαρα, μπαφους, και καμερες στο κατω διαζωμα που ημουν δεν ειδα (εκτος απο εναν "συμπολιτη".)

 

        Εν κατακλειδι, εχεις κανεις περισσευουμενο εισητηριο για την Τριτη?

[koxcygr]

Ημουν και γω εκει !! ;D  

Το εργο ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και μου φαινετα πολυ φυσικο να ειναι ασθητη η απουσια του Gilmour.

To bring the boys back home και vera lyn αγγιζει και τον ποιο "χοντροπετσο"  ;D

 

   Οφειλω να πω δεν μου αρεσουν ιδιαιτερα τα power messages του τυπου "να γαμηθει η κυβερνηση" αλλα τελικα μαλλον αυτη η αντιπαθεια μου οφειλεται οχι τοσο στον πομπο οσο στην αδυναμια του δεκτη να καταλαβει ποτε αυτα ισχυουν αυτολεξει και ποτε στα πλαισια της χειραγωγησης του κοινου (ακομα και οταν το ιδιο το εργο του the wall μιλαει ακριβως γι αυτο το πραγμα).

 

 

 

 

+10000000

 

+ Οτι σαν μουσικο κοινο πρεπει να μαθουμε να χειροκροταμε στον ρυθμο !! Οσο για τις καμερες καντε ενα search στο youtube για να καταλαβετε  >:(

[fenderiarhs]

 

 

+ Οτι σαν μουσικο κοινο πρεπει να μαθουμε να χειροκροταμε στον ρυθμο !! Οσο για τις καμερες καντε ενα search στο youtube για να καταλαβετε  >:(

 

LOOOOOOOOOL αν ημουν η μπαντα στο abitwpt 1 θα ειχα μπερδευτει σιγουρα.