"Roger Waters - The Wall" live στην Αθήνα 8-9-12 Ιουλίου 2011

[Anduan3]

" post="584558" timestamp="1310741967"]

Αναδουλειές τα πλήκτρα τότε με εκείνους τους αλήτες ε;

Aναδουλειες ειχε γενικοτερα η ιδια η μουσικη την εποχη εκεινη, βλεπεις η σχεση της με αυτους τους "αλήτες" ηταν κακιστη... ;D ;D

[Spyros Delta]

Η συζητηση παει να γινει αχταρμας.....με πανκ, κοχονες κλπ.

 

       Νομιζω τα πραγματα ειναι απλα: To the wall ειναι ενα εργο το οποιο για μηχανολογικους και τεχνικους λογους ειχε πολλα προβληματα για να ανεβει οπως ακριβως θα το ηθελαν οι εμπνευστες του με τα μεσα της δεκαετιας του 80. Ενα τεραστιο credit λοιπον παει στους floyd για το οτι το ανεβασαν, παρα ολα αυτα τα προβληματα το 80, και απ οτι φαινεται ηταν καλο αν κρινει κανεις απο τα ντοκουμεντα που υπαρχουν στο youtube σημερα), και μπηκαν και μεσα λογω της πολυπλοκοτητας του ολου εγχειρηματος για τα δεδομενα της εποχης (εξου και ανεβηκε μονο σε λιγες επιλεγμενες πολεις).

     Οσοι λοιπον πηγαν και ειδαν την 2011 εκδοχη πηγαν και ειδαν αυτο που ισως ειχε στο μυαλο του ο εμπνευστης του και τα σημερινα τεχνικα δεδομενα του επετρεψαν να το κανει  οπως ακριβως θα ηθελε.

 

+1

 

Και πιστευω οτι στο μελλον (αν υπαρχει μελλον  ;D) θα συνεχιζεται να παρουσιαζεται απο αλλους (οπως πχ παρουσιαζεται σημερα ενα μουσικο εργο του Μπετοβεν χωρις να ειναι ο ιδιος παρων) σε τεχνολογια αναλογη της εποχης

[trolley]

Δεν μπορω να καταλαβω πως καταφερνουνε μερικοι να γρινιαζουνε για τα παντα. Φυσικα και ο Roger Waters δεν θα μπορουσε να ξεφυγει απο αυτη την απιστευτη και κατ'εμε Ελληνικη "λογικη"!

 

Και φυσικα μετα η κουβεντα ξεφυγε σε περιοργο βαθμο με το περιεργο σχολιο :

 

"Το πραγματικό ερώτημα είναι, αν ο κ. Waters θα είχε ποτέ τα κοχόνες να γράφει πάνω στα ψεύτικα τούβλα του "να λαμηθεί η κυβέρνηση" αν δεν είχε υπάρξει το πανκ. Η απάντηση είναι, νομίζω, προφανής."

 

Whatever!

 

Εσύ απάντησες τώρα, άντε να ξεκουραστείς γιατί κάνει και ζέστη. Κρίμα που δεν κατάλαβες καν την ερώτηση.

 

----

 

Φεντεριάρη σόρυ για τα κοχόνες (αυτό που δεν είχε ο Waters το '80 - ή μήπως να σου θυμήσω ότι κάτω από την πίεση της δισκογραφικής του έσβησε τη κακιά λέξη από το Not Now John;), αλλά δεν μπορούμε να συζητάμε για το βάθος των αλλαγών που προέκυψαν στη μουσική βιομηχανία και τις αντιλήψεις του κοινού, ένεκα του πανκ: είμαστε πολύ μικροί για να το κάνουμε. Βιβλία υπάρχουν για όποιον ενδιαφέρεται. Και δίσκοι υπάρχουν, αλλά έχουν όλοι ένα κακό: ακόμη και σήμερα δεν είναι πολιτικώς ορθό να τους παίζεις σε δυνατή ένταση. Αν αμφιβάλλεις, πάμε μία βόλτα με το αυτοκίνητο και τα παράθυρα ανοιχτά στη παραλιακή.

 

Μαραθώνα, ούτε ο Πατ μπορεί να γεμίσει το ΟΑΚΑ.  Για την ακρίβεια, δεν μπορεί να γεμίσει τίποτε απολύτως στην υπέροχη χώρα μας, γι' αυτό δεν τον φέρνουνε. Γράψε κανένα πραγματικό επιχείρημα.

 

Αντώνιε, μόνο στο μυαλό των κολλημένων με το prog περνά το prog μία δεύτερη άνθηση. Επίσης, μόνο στο μυαλό των κολλημένων με το πανκ, το πανκ συνεχίζει να υπάρχει. Το ότι (προφανώς) ανήκεις στους πρώτους, δε σημαίνει ότι είσαι πιο σωστός από τους δεύτερους.

 

Σόλαριστ, αν αρχίσεις να γράφεις από τώρα "Whatever" και τελειώσεις στα βαθειά σου γεράματα, πάλι δε θα έχεις πει τη γνώμη σου. Προσπάθησε πάλι, αυτή τη φορά απέτυχες.

 

Ωντιο, εύστοχος ο σαρκασμός με τον οποίο συμφωνώ φυσικά.

 

Schreivox, εσύ θα έχεις τη μερίδα του λέοντος: φίλε μου, στην ταραγμένη εποχή μας, κάθε γεγονός έχει την πραγματική του υπόσταση και (δυστυχώς) τη δημοσιογραφική του υπόσταση. Το να λες ότι το πανκ (ή το prog ή οτιδήποτε άλλο) είναι/ήταν μόδα, συνεπάγεται απλά ότι έχεις υιοθετήσει μία δημοσιογραφική προσέγγιση. Για την επικαιρότητα, όπως διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ, τα πάντα είναι μόδα, ακριβώς διότι αύριο θα ασχολούνται με κάτι άλλο.

 

Όμως, αυτό δεν κάνει το πανκ λιγότερο πραγματικό: ήρθε σαν αντιστάθμισμα στον γιγαντισμό και τον υδροκεφαλισμό των ροκ shows της δεκαετίας του ΄70, ΑΚΡΙΒΩΣ εκείνο τον υδροκεφαλισμό και την απομόνωση που καταγγέλει και ο Waters στο Wall.

 

Πιστεύω, ότι ο Waters ήταν ειλικρινής όταν έγραφε το Wall: είχε όντως ενοχληθεί από όλη αυτή τη κατάσταση και ήθελε να αποτάξει την κακή ψυχολογία που είχε ενσωματωθεί στη καθημερινότητά του. Μάλιστα, πιστεύω ότι η παρουσίαση του Wall στο Βερολίνο - με την ευρεία συμμετοχή άλλων καλλιτεχνών και τον συμβολισμό με το τείχος της πόλης - ήταν μία σημαντική προσπάθεια (εκ' μέρους του) για εξωστρέφεια.

 

Όμως, τριάντα χρόνια μετά, το σώου (όπως περιγράφηκε, από όσους το παρακολούθησαν) φαίνεται να είναι η επιτομή όσων καταγγέλει: τρελή τεχνολογία, γιγαντισμός, κονσέρβες όργανα και φωνητικά, οι φίλοι (και συνδημιουργοί) απόντες... άστα να πάνε στο διάολο. Νομίζω ότι τελικά νικήθηκε από τον μνημειώδη εγωισμό του: λίγο να χαζέψει κανείς τα βίντεο του Gilmour με την ακουστική μπάντα του στο YouTube, δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί απέναντι στην αρτιότητα και το ύφος των εκτελέσεων, από έναν άνθρωπο που ΕΠΙΣΗΣ έφερε τα γιγαντώδη σώου σε μία φυσική κατάληξη (το Pulse) και τελικά υιοθέτησε έναν σεμνότερο τρόπο να υπάρχει μουσικά.

 

Ας πάρει ο καθένας ότι του ταιριάζει. Εγώ έχω πάρει τις αποφάσεις μου: τις κινηματογραφικές παραγωγές τις βλέπω στο σπίτι.

 

 

[schreivox]

 trolley, δεν ξέρω αν στάθηκες στο τελευταίο μου σχόλιο με το video της Patti Smith όπου κάνω ένα σχόλιο μεταξύ νεοϋορκέζικης σκηνής και μετάπειτα αγγλικής που λέω ότι στην Αγγλία το punk έγινε μόδα.

    Στα προηγούμενα σχόλια μου είπα πάντως

 

  και μην μπερδεύετε το  punk με τα στάδια και τις δόξες. Στην εποχή που βγήκε, το πανκ ήταν μία μουσική κατάσταση καθαρά μεταξύ των νέων που ακούγανε αυτή τη μουσική. Δεν υπάρχουν ροκ σταρ στο πανκ. Αυτό θέλανε να αποτάξουν, το σταριλίκι. Όλα τα μετέπειτα μπερδέματα οφείλονται αποκλειστικά στη μουσική βιομηχανία.  

 

 Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Ότι το punk στην Αμερική ήταν μια μουσική αντίδραση, ενώ στην Αγγλία συνδέθηκε πολύ με αγώνες ενάντια στο κατεστημένο (πράγμα που δεν άφησα να γίνει εμφανές από τα λεγόμενα μου), και κατέληξε όμως σε μόδα. Μην ξεχνάς ότι ως μόδα νοείται και η πετυχημένη αφομοίωση του από νέους σε πολλές χώρες στα 80'.

 

Επίσης, συνδέεται με το φαινόμενο κατά το οποίο πολλά αμερικάνικα μουσικά είδη όταν μεταφέρονται στην αγγλική σκηνή να βρίσκουν το δρόμο για την επιτυχία.

 

american garage/proto-punk ----> u.k.'s classic punk

 

 

edit: παρ'όλα αυτά, ο σχολιασμός σου ενδέχεται να είναι σωστός (το να μην βλέπεις το punk ουδέποτε ως μόδα).

[pinhead]

Προφανώς, αλλά σκέψου, σήμερα ποιός θα γέμιζε πιό εύκολα το ΟΑΚΑ...ας πούμε? ;)

έχουμε και νέες γενιές που έρχονται, με πιό ξεκάθαρη ματιά

 

Βασικά σορρυ αλλα δε σε πιάνω ακριβως.Ποιος θα γεμιζε ευκολα το ΟΑΚΑ μου ερχονται διάφοροι στο μυαλο απο το ροκ, με την ευρεια εννοια του, όπως πχ.Tokyo Hotel,Linkin Park και οι κλασσικοι μεγαλοι όπως οι Jovi κτλ.Δηλ αλλες εποχες αλλες επιρροες κτλ.

 

Για το πανκ το μονο που εχω να πω ειναι να μην ειμαστε ,οπως και σε ολα, εντελως ισοπεδοτικοι ειδικα οταν ειναι κατι που δεν γνωριζουμε(ισχυει ε;).Ειναι σαν να λεω εγω αφοριστικα η trance ειναι χαλια εγω που ειμαι του ροκ.Επειδη ομως ειναι για το λαιβ του Waters εδω οτι θελετε ανοιξτε θεμα και θα αναλυσω και με κανα κλιπακι τη γνωμη μου

[Anduan3]

Αντώνιε, μόνο στο μυαλό των κολλημένων με το prog περνά το prog μία δεύτερη άνθηση.

Trolley (btw Κωστα με λενε) απο αυτη την προταση καταλαβαινω οτι η σχεση σου με το Prog Rock ειναι οπως η σχεση μου με την αστροφυσικη: Ανυπαρκτη.

 

Μαλλον κατι ακουγες στο παρελθον αλλα εμεινες εκει. Αν σου αρεσε αυτο το ειδος, σου λεω οτι εχεις χασει παρα παρα πολλα επεισοδια και πρεπει να αρχισεις να το ψαχνεις ξανα το θεμα, θα εκπλαγεις.

 

Η ουσια ειναι οτι εχεις αγνοια στο συγκεκριμενο θεμα, και το να αποκαλεις "κολλημένους" οσους πιστευουν (για σενα) / ξερουν (για τους γνωριζοντες) οτι το Prog περνα μια δευτερη ανθηση, παει πολυ.

 

Σου ειναι δυσκολο να μην πεταγεσαι και να εκφερεις γνωμη σε κατι που δεν εχεις ιδεα, ετσι?

Κακο χουι αυτο...

 

Δεν πειραζει, εγω εχω ολη την καλη διαθεση να σε βοηθησω. 8)

Αρχισε απο τα βασικα, ας πουμε απο τον καταλογο της InsideOut, και τα λεμε σε μερικους μηνες παλι.

[fenderiarhs]

 

Όμως, τριάντα χρόνια μετά, το σώου (όπως περιγράφηκε, από όσους το παρακολούθησαν) φαίνεται να είναι η επιτομή όσων καταγγέλει: τρελή τεχνολογία, γιγαντισμός, κονσέρβες όργανα και φωνητικά, οι φίλοι (και συνδημιουργοί) απόντες... άστα να πάνε στο διάολο. Νομίζω ότι τελικά νικήθηκε από τον μνημειώδη εγωισμό του: λίγο να χαζέψει κανείς τα βίντεο του Gilmour με την ακουστική μπάντα του στο YouTube, δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί απέναντι στην αρτιότητα και το ύφος των εκτελέσεων, από έναν άνθρωπο που ΕΠΙΣΗΣ έφερε τα γιγαντώδη σώου σε μία φυσική κατάληξη (το Pulse) και τελικά υιοθέτησε έναν σεμνότερο τρόπο να υπάρχει μουσικά.

 

 

Εμενα παλι αυτο και αν μου φαινεται μοδα, αυτο και αν μου κανει "ας πηδηξουμε ολοι στο βαγονι του κουλτουριαρικου μινιμαλισμου και της unplugged approach" του "πισω στα βασικα". Αν θελει καποιος με μικρη προσφορα και ακομα μικροτερο ταλεντο να αυξησει τις πενιχρες του πιθανοτητες να αφησει τον κοσμο με το στομα ανοιχτο να παραμιλαει για κολτουρα και βαθυστοχασμο, θα του ελεγα να βαλει μερικες κουρτινες, μια βιολα ενα κοντραμπασοο μια ακουστικη κιθαρα και ενα νέϊ (<------βασικο αυτο) (και λιγο χαμηλο φωτισμο) και εγινε αρτιστας.

 

Υπαρχουν εργα που θελουν γιγαντισμο, εφε και παρλαπιπα (και το the wall ειναι κατεξοχην τετοιο εργο) και αλλα που θελουν τη λιτοτητα. Αν ντυσεις το ζητιανο σα το λουδοβικο τον ξεφτιλιζεις, και το αντιστροφο. 

[trolley]

Υπαρχουν εργα που θελουν γιγαντισμο, εφε και παρλαπιπα (και το the wall ειναι κατεξοχην τετοιο εργο) και αλλα που θελουν τη λιτοτητα. Αν ντυσεις το ζητιανο σα το λουδοβικο τον ξεφτιλιζεις, και το αντιστροφο. 

 

Ποιο άλλο μουσικό έργο θα κατανόμαζες σαν "έργο που θέλει γιγαντισμό, εφέ και παρλαπίπα"; Ίσως επειδή είμαι κουρασμένος, δεν μου έρχεται στο νου κάποιο.

 

@Antonio (=Κώστα)

Ρε τρελε, είσαι πολύ ευερέθιστος. Κατ' αρχήν, που είπα ότι εσύ είσαι κολλημένος με τη prog; Που είπα ότι εγώ ΔΕΝ είμαι; Είναι άλλο πράγμα να είμαι (ή να είσαι) κολλημένος με κάτι και άλλο πράγμα να μπορείς να κάνεις μία ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης. Τέλος, σε διαβεβαιώνω ότι η σχέση μου με την αστροφυσική είναι καλύτερη από το μέσο όρο των συμπολιτών μας, οπότε μη σηκώνεις τόσο ψηλά το πήχη διότι σύντομα δε θα μπορείς να συννεοηθείς με κανέναν.

 

 

[warwickplayer]

Ποιο άλλο μουσικό έργο θα κατανόμαζες σαν "έργο που θέλει γιγαντισμό, εφέ και παρλαπίπα"; Ίσως επειδή είμαι κουρασμένος, δεν μου έρχεται στο νου κάποιο..

Μηπως η απαντηση ειναι bohemian rhapsody(Queen)

Μηπως η απαντηση ειναι Thriller(Michael Jackson)

Οσο για το κιτς...εχεις δει καμια συναυλια των Muse???

[Nikoubis]

Ποιο άλλο μουσικό έργο θα κατανόμαζες σαν "έργο που θέλει γιγαντισμό, εφέ και παρλαπίπα"; Ίσως επειδή είμαι κουρασμένος, δεν μου έρχεται στο νου κάποιο.

 

Τα live των Muse ειναι αρκουντως θεαματικα/πανηγυρτζιδικα/λατερνοειδη.

 

Ασε που στη μουσικη τους "ακουγεται" και μια ιδεα prog... ;D