Στιγμές Αμηχανίας..........

[audiokostas]

Ρε πάτε καλά; :o

Αμα είναι να με ζουλήξουν κοριτσάκια στην αγκαλιά τους δε πα να με μπερδέψουν και με τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη. Για να χαλάμε χατήρια είμαστε;

Ρε που μπλέξαμε.....

[marathon]

Μας έχουν κάνει δώρο μία κρουαζιέρα που πάει και Τουρκία. Πηγαίνοντας στο λιμάνι, ανακαλύπτουμε ότι το διαβατήριο της γυναίκας μου έχει λήξει...Παίρνω την απόφαση να το ρισκάρω και μπαίνουμε στη σειρά για σφράγισμα...Έχω βάλει το δικό μου (το νόμιμο) από πάνω και της γυναίκας μου από κάτω...ίσα-ίσα εξέχει το μέρος που θα σφραγιστεί. Φτάνω μπροστά στον τελωνειακό...σφραγίζει το δικό μου, υψώνει το χέρι για τη δεύτερη σφραγίδα και...ακούγεται μία φωνούλα από πίσω..."ξέρετε, το δικό μου έχει λήξει"...

Η στιγμή αμηχανίας μου κρατάει 2-3 λεπτά στο στυλ, στήλη αλατος. Διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου...

Σήμερα, η γυναίκα μου, ζεί ακόμα...αλλά έχω καταλάβει τους φονιάδες!!

[audiokostas]

Στιγμές Αμηχανίας.........

Δήμαρχος: "Δέχεσαι για σύζυγό σου την ..........;"

Κώστας:"Δικαίωμα....."

[Earendil]

Στιγμή μη αμηχανίας:

 

 

-Σε πόση ώρα μπορείς να είσαι ******** 78 στον Κορυδαλλό;

-Σε μισή. Ελπίζω να μένεις μόνη σου.

-Φυσικά.

 

 

 

 

Γιατί αυτά να συμβαίνουν μόνο μία φορά; ;D ;D ;D ;D

[December]

χτυπαει το κινητο μου :

εγώ: "Παρακαλώ"

η φωνή: "Κοιμάαααααααασαι?"

 

:-X

 

υποκαταστημα μουσικων ειδων στην Αγ Παρασκευη:

εγω: "Εχετε σκαμπώ με πλατη για ντραμμερς?"

ο πωλητης: " Τι ηλικια εχει το παιδι?"

???

 

 

 

[Jazzjoker]

Με απογοητεύετε κύριοι. Πλην ολίγων που περιέγραψαν πραγματικές στιγμές αμηχανίας, οι υπόλοιποι βρήκατε ευκαιρία να μας πείτε τα γκομενικά σας ;D.

 

Καλοκαίρι '97. Μύκονος με έναν τότε κολλητό. Τα πίνουμε σε ένα μπαρ και γνωρίζουμε δυο κοπέλες εξαιρετικά πρόθυμες.... Αποφασίζουμε να παραγγείλουμε σφηνάκια drambuie. Έρχονται τα σφηνάκια και τα ανάβουμε. Για τους γνώστες, το αναμμένο σφηνάκι πίνεται με δύο τρόπους. Ή το αφήνουμε να κάψει, το σβήνουμε και το αφήνουμε να κρυώσει, πριν πιούμε. Ή με το που ανάψει, το καπακώνουμε, κολλάει στην παλάμη, το κοπανάμε στο τραπέζι, ξεκολλάει και το πίνουμε.

 

Αποφασίζω να τα συνδυάσω. Αφήνω το σφηνάκι να κάψει και μετά το καπακώνω. Νιώθω τη σάρκα της παλάμης μου να καίγεται. Φριχτοί πόνοι. Προσπαθώ να το ξεκολλήσω με το άλλο χέρι. Καίγεται και αυτό. Αρχίζω να κοπανάω το σφηνάκι στο τραπέζι σα μανιακός. Δε με νοιάζει και να σπάσει. Με το πολύ κοπάνημα, ξεκολλάει και ένα σύννεφο ατμού αναδύεται από την παλάμη μου. Χαμογελάω με φοβερή σιγουριά στα κορίτσια και λέω "ε, πάω τουαλέτα ένα λεπτό". Ο κολλητός είναι ημιθανής από τα γέλια. Στο μπάνιο ανακαλύπτω ότι έχω μια ολοστρόγγυλη ουλή στην παλάμη μου.

 

Το σημάδι το έχω ακόμη.

[audiokostas]

Το σημάδι το έχω ακόμη.

"Το ποτό έχει αφήσει βαθιά σημάδια στο παίξιμό μου."

Lord have mercy .......... ;D

[Jazzjoker]

"Το ποτό έχει αφήσει βαθιά σημάδια στο παίξιμό μου."

Lord have mercy .......... ;D

 

Damn right! Εκείνο το βράδυ έμαθα τα μπλουζ ;D

[December]

 

Καλοκαίρι '97. Μύκονος με έναν τότε κολλητό.

 

Το σημάδι το έχω ακόμη.

 

χαχαχαχαχα!!

Καποτε ειχα υπογραψει μια αιτηση του Κινηματος Υπερ της Συνταξιοδοτησης και Ιατροφαρμακευτικής Περιθαλψης των Ελλήνων Καμακίων !

Αλλά δεν ! Το υπουργειο Πολιτισμου + Τουρισμού δεν θεωρεί τους Ελληνες Κάμακες ως ισχυρο "χαρτί" προώθησης του τουρισμού μας ... πλέον!

[epikouris]

Σωστά. Στις μέρες μας ακόμα και τα "καμάκια" τα εισάγουμε.