Μαμά, πότε η κιθάρα είναι... ''κουπί''?

[John Goumis]

Ρε παιδιά... 21 σελίδες και με προοπτικές για πενηντάρα?  ::) Ειλικρινά μου κάνει εντύπωση (ή μάλλον όχι και τόσο πια) το αιώνιο εβδομαδιαίο κόλλημα με τόσο ανούσια, σκοτωμένα θέματα, κάτι που καταλήγει σε απώλεια φαιάς ουσίας και ελεύθερου χρόνου που θα μπορούσε φυσικά να είχε διατεθεί για κάτι απείρως πιο δημιουργικό.

 

Δεν νομίζω. Το θέμα (αν πιάσεις την ουσία του, σε παρακαλώ διάβασε καλύτερα τις πρώτες σελίδες του τόπικ) είναι νομίζω αρκετά ενδιαφέρον και ακούγονται απόψεις για ενδιαφέροντα ζητήματα όπως:

 

-Να φοβάμαι να αγοράσω ακριβό όργανο από το εξωτερικό, έχοντας παίξει το ίδιο ακριβώς εδώ στην Ελλάδα, χωρίς να περιμένω τρελές διαφοροποιήσεις και αποκλίσεις στον ήχο?

 

-Μπορεί ένα καλό σετ-απ να ''αναστήσει'' ένα όργανο που πιστεύαμε ότι τελικά δεν άξιζε τα λεφτά του?

 

-Πόσο επιδρά ο παράγοντας ψυχολογία στην απόκτηση ενός καλού οργάνου?

 

-Μπορώ να κρίνω ένα οποιοδήποτε όργανο που ΔΕΝ έχω στην κατοχή μου, απλά επειδή το έπαξα για 5 λεπτά σε ένα μαγαζί ή μου το έδωσε για λίγο ένας φίλος μου? (Καλά, ειδικά εδώ γελάνε, αφού πολλοί εδώ μέσα έχουν βγάλει μυριάδες όργανα ''σκούπες'', τα οποία πιστεύω σε πολλές περιπτώσεις ούτε καν ακούμπησαν...αλλά πήραμε την ''ψαγμένη'' τους άποψη)

 

και άλλα πολλά ζητήματα....

 

εξαρχής το θέμα δεν είχε να κάνει (αποκλειστικά και μόνο τουλάχιστον) με ξύλα, ταστιέρες, βερνίκια κ.τ.λ.

 

Την απορία του Lord_Goumis την συμμερίζομαι και εγώ. Είναι ποτέ δυνατόν ένα ακριβό μουσικό όργανο να είναι μάπα απλά και μόνο γιατί έτυχε σε "κακό" κομμάτι ξύλου, δεδομένου ότι όλα τα άλλα είναι ίδια; Και απ' την στιγμή που μιλάμε για κάποια γνωστή εταιρία η οποία θα έχει λογικά κάποιο quality control, είναι ποτε δυνατόν να είναι τόοοοοσο κακό το ξύλο; Και η απορία αυτή έχει πρακτική αξία γιατί συχνά διαβάζω συμβουλές του τύπου "Μην αγοράσεις κιθάρα αν δεν την έχεις δοκιμάσει πρώτα." Μα αν έχω παίξει το ίδιο ακριβώς μοντέλο κάπου αλλού, είναι ποτέ δυνατόν αυτή που θα αγοράσω να βγεί μάπα (δεν θεωρώ την κατασκευαστική αστοχία κομμάτι αυτής της εξίσωσης);

 

Μάλιστα αυτές οι συζητήσεις εμφανίζονται σχεδόν πάντα όταν πρόκειται για πολύ ακριβές gibson LP, σε βαθμό τέτοιο που νομίζει κανείς ότι διαβάζει συζήτηση από expert γευσιγνώστες κρασιών. Διαβάζοντας κανείς αυτές τις συζητήσεις, νίωθει και μειονεκτικά κι από πάνω, τι στα κομμάτια, τόσο κουφάλογο είμαι;

 

Αυτό είναι το πιο περίεργο απ' όλα.  

 

Και το ερώτημα δεν είναι αν το ξύλο παίζει ρόλο στον ήχο. Φυσικά και παίζει. Το ερώτημα είναι αν δύο κομμάτια από το ίδιο είδος ξύλου σε δύο πανομοιότυπα ακριβά μουσικά όργανα, από γνωστές εταιρίες, μπορεί ποτέ να δώσουν αρκετά διαφορετικά αποτελέσματα;

 

Αυτό ακριβώς, χαίρομαι που (και εσύ) έπιασες τον προβληματισμό μου  8)

[bloody_sunday]

Όλα αυτά τα θέματα που έγραψες είναι όντως σκοτωμένα όπως έγραψα πριν, και οι περισσότεροι επιστρέφουν σε αυτά - λες και δεν έχουν γράψει τριανταεφτά χιλιάδες φορές τα ίδια - για να ξαναμαναϋπογραμμίσουν την άποψή τους σαν απόπειρα εδραίωσής της ως επικρατούσας και αναγνώρισής της σαν την μόνη σωστή.

[marathon]

Όλα αυτά τα θέματα που έγραψες είναι όντως σκοτωμένα όπως έγραψα πριν, και οι περισσότεροι επιστρέφουν σε αυτά - λες και δεν έχουν γράψει τριανταεφτά χιλιάδες φορές τα ίδια - για να ξαναμαναϋπογραμμίσουν την άποψή τους σαν απόπειρα εδραίωσής της ως επικρατούσας και αναγνώρισής της σαν την μόνη σωστή.

Eίσαι άδικος...εγώ πάντως έμαθα ότι ένα μαόνι με ένα alder ιδίας μάζας μπορεί και να ηχεί το ίδιο...και μου φτάνει για σήμερα...του blue ομολογώ δεν τα κατάλαβα όλα...αλλά εντυπωσιάστηκα! ;D ;D

[E.G.]

εσενα πως σου ακουγονται?

σαν tele.

παντως εγω δεν μπορω να δεχθω οτι οι εταιριες διαλεγουν τα καλυτερα ξυλα απο τους καλυτερους προμηθευτες. ισως αυτο γινεται για τα custom shops.αλλα για την μαζικη παραγωγη πιστευω πως ειναι αδυνατον να βρεις τοση ποσσοτητα ιδιου ξυλου με συγκεκριμενα specs. εκει μπορει να τρωμε και παραμυθι.

οσο για τα βερνικια ειχα την ευκαιρια να μιλησω με οργανοποιους και απο οτι καταλαβα ακομα και σε κλασσικες κιθαρες το βερνικι που θα χρησιμοποιησεις δεν παιζει τοσο δραματικο ρολο (εαν ειναι πολυοθρεθανης κτλ) αρκει να εκτελεστει σωστα. απο την αλλη μου ειπαν οτι το βιολι ειναι αυτο που μαζι με τα ξυλα υπολογιζεις και το τελειωμα του για τον ηχο που επιθυμεις να βγαλεις.

[Vkbob]

εγώ πάντως έμαθα ότι ένα μαόνι με ένα alder ιδίας μάζας μπορεί και να ηχεί το ίδιο...και μου φτάνει για σήμερα...

 

Εντάξει, για σήμερα καλά τα πήγες, όντως.

 

Όσο για το ένα μαόνι με ένα alder ιδίας μάζας μπορεί και να ΜΗΝ ηχεί το ίδιο, το σκέφτεσαι από βδομάδα, ε ;

 

 

[Nikoubis]

Εντάξει, για σήμερα καλά τα πήγες, όντως.

 

Όσο για το ένα μαόνι με ένα alder ιδίας μάζας μπορεί και να ΜΗΝ ηχεί το ίδιο, το σκέφτεσαι από βδομάδα, ε ;

 

 

 

Οπως και ενα alder με ενα alder ιδιας μαζας να μην ηχουν το ιδιο. ;D

[marathon]

Εντάξει, για σήμερα καλά τα πήγες, όντως.

Όσο για το ένα μαόνι με ένα alder ιδίας μάζας μπορεί και να ΜΗΝ ηχεί το ίδιο, το σκέφτεσαι από βδομάδα, ε ;

 

έτσι είπε ο μάστορας...ξαναρωτώ...δηλώνεις μάστορας? ;)

Ξέρεις δεν είναι ντροπή...αλήθεια εκτός από τα ξύλα, ακούς και τα λούστρα?

[marathon]

Οπως και ενα alder με ενα alder ιδιας μαζας να μην ηχουν το ιδιο. ;D

και να ακούγεται σαν μαόνι? ;D

[Superfunk]

Nομιζω οτι εδω πρεπει για αλλη μια φορα να κανω το ΑΙΩΝΙΟ ερωτημα που απασχολει την ανθρωποτητα απο καταβολης της...

 

Ρωτω λοιπον:

 

ΜΑΧΟΓΚΑΝΥ ΚΑΛΩ ΓΙΑ ΜΑΙΤΑΛ?

 

 

[Vkbob]

έτσι είπε ο μάστορας...ξαναρωτώ...δηλώνεις μάστορας? ;)

Ξέρεις δεν είναι ντροπή...αλήθεια εκτός από τα ξύλα, ακούς και τα λούστρα?

 

Όντως, ξαναρωτάς, παρότι σου έχω ήδη απαντήσει ότι ούτε είμαι ούτε – διά μείζονα λόγο- δηλώνω «μάστορας». Ούτε καν παραγιός.

 

Τώρα,  περί λούστρων, θα σου απαντήσω επίσης. Πρόσεξε πως έχει το πράμα : -Όταν η κιθάρα είναι άβαφη, ακούω μέχρι και το θρόϊσμα των φύλλων του δάσους από το οποίο κόπηκε ο καημένος ο δένδρος. Ξέρεις, όπως άλλοι βάζουν το κοχύλι στ’ αυτί κι ακούνε το κύμα στην ακτή. Μερικές φορές, όταν είμαι σε ιδιαίτερη φόρμα (όπερ συμβαίνει συχνά), ακούω μέχρι και τον δρυοκολάπτη να κοπανάει τον κορμό με το ράμφος του.

 

Τα πράγματα αλλάζουν δραματικά, μόλις πέσει το πρώτο σηλεράκι. Εκεί αρχίζω να χάνω επαφή με τη μητέρα-φύση. Ανακτώ κάπως την ακοή μου μόλις περάσω το πρώτο ντουκόχαρτο, οπότε παίρνει μια ανάσα το έπιπλο, αλλά και πάλι η κατάσταση επιδεινώνεται, μόλις ξεκινούν τα βερνίκια. Στο φινάλε, μετά και το τελικό γυάλισμα, δεν ακούγεται πλέον τίποτε. Νέκρα. Σιγή. Μπετόν αρμέ. Φαντάσου, πώς ηχεί το fiber ; -Ε, για τέτοιο πράγμα σου μιλάω. Η κάσα του πεθαμένου -και δεν πα' να 'ναι από μαόνι-  αντηχεί καλύτερα, ακόμη και θαμμένη.

 

Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλη τη ζημιά την κάνουν τα ρημάδια τα βερνίκια. Οπότε συνιστώ ανεπιφύλακτα στο τυχόν επόμενό σου project σώματος από τσιμέντο, μην –επαναλαμβάνω : ΜΗΝ- το σοβατίσεις. Άστο έτσι, δεν παθαίνει τίποτε και μην ακούς τί λένε.