Μαμά, πότε η κιθάρα είναι... ''κουπί''?

[marathon]

Θυμάμαι ότι όταν αγόρασα την strat μου, παίζαμε με 3 ολόιδιες κιθάρες, με μεγάλη όμως διαφορά στο πόσο twangy ακούγονταν... Δεν σημαίνει ότι κάποια ήταν καλύτερη από την άλλη. Εδώ μπαίνει και το θέμα του γούστου.

και του setup και των υπολοίπων λεπτομερειών όπως πολύ σωστά αναφέρεις...πχ την μία την έπιασαν πρίν από εσένα 50 άτομα και την άλλη 10, άρα διαφορετική επίδραση στις χορδές....την μία την έβλεπε πιό πολύ ο ήλιος από την άλλη...άρα είχε πάρει κατιτίς το μπράτσο....πόσες παραμέτρους μπορεί να σκεφτεί κανένας...για να μην έχουμε σταθερούς παράγοντες.

[dvat]

εδώ έχεις δίκιο Marathon! To ομολογώ

[marathon]

εδώ έχεις δίκιο Marathon! To ομολογώ

και εγώ τώρα που το είπες το σκέφτηκα...Επίσης σκέφτομαι κάτι που είπε πρίν κάποιος άλλος...ότι δύσκολα μπορείς να κρίνεις ένα όργανο που δεν έχεις κάποιο καιρό μαζί σου...ακριβώς για όλους αυτούς τους παράγοντες...επίσης αναρωτιέμαι -έτσι- πόσο εύκολα θα βγάζαμε ένα καλό όργανο "κουπί"

[manosx]

Μαμά, πότε η κιθάρα είναι... ''κουπί''?

 

 

[Vkbob]

Σ’ ευχαριστώ φίλε Lord. Προσωπικά, μου είναι δύσκολο να δεχτώ την ακουστική υποκειμενικότητα ως τη μόνη εξήγηση του φαινομένου, για το οποίο συζητάμε. Βεβαίως και  υπεισέρχεται ο ψυχολογικός παράγων, δεν το αρνείται κανείς αυτό. Και πιθανότατα να είναι κυρίαρχος, στην προσπάθεια διάκρισης ηχητικών διαφορών. Αλλά δεν γίνεται να εξηγηθούν τα πάντα με το επιχείρημα της ψευδαίσθησης ή της αυθυποβολής. Πολλά ναι, αλλά όχι όλα. Υπάρχουν κανόνες της φύσης, σχετιζόμενοι με την πρώτη ύλη καθαυτή, που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Σε τελική ανάλυση, τείνω να θεωρήσω πιο λογική την εξήγηση της διαφορετικότητας των ξύλων, παρά αυτήν της επίδρασης πχ του χρώματος (χεχε, καλό Marathon) στην ηχητική  εντύπωση που δημιουργεί το κάθε όργανο, μιλώντας πάντοτε για κατασκευαστικά όμοια όργανα, ιδίου τύπου και προδιαγραφών.

 

 

Το μαόνι είναι μαόνι και το alder είναι alder. Το καθένα ηχεί ως αυτό που είναι, σωστά ; Αυτό αποτελεί σταθερά της συζήτησης, φαντάζομαι. Εάν λοιπόν συμφωνούμε όλοι στη διαφορετικότητα  του παραγομένου ήχου  εξαιτίας της χρήσης διαφορετικού είδους ξυλείας, γιατί να αποκλείσουμε την επέκταση της παραδοχής αυτής, μέχρι δηλαδή του σημείου να δεχτούμε ότι ακόμη και από δύο κομμάτια ξύλου του ιδίου είδους και πάλι  θα μπορούσαν να προκύψουν ηχητικές διαφορές στο τελικό αποτέλεσμα ;

 

Και θα επικαλεστώ το κλασσικό παράδειγμα του «βάρους», για το οποίο συχνά γίνεται λόγος. Το βάρος όμως δεν είναι ύλη. Είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό συγκεκριμένης ύλης, εν προκειμένω του ξύλου. –Πώς γίνεται λοιπόν να παραδεχόμαστε ότι το βάρος έχει όντως επίδραση, ξέρω ΄γω,  στο resonance ή στο sustain του οργάνου και την ίδια στιγμή ν’ απαρνούμεθα τη συνεισφορά του ξύλου καθαυτού στον ήχο, λες και το βάρος είναι έννοια αποκομμένη από την ύλη την οποίαν ακριβώς χαρακτηρίζει ;  Ή μήπως και το βάρος το ίδιο, συνισταμένη πλείστων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ξύλου δεν είναι ;

 

Έπειτα, είναι και το άλλο : -Είθισται στις εδώ συζητήσεις να δίδεται η συμβουλή σε νεαρότερους μουσικούς που σκέπτονται ν’ αγοράσουν ακριβό όργανο και μάλιστα καινούργιο, συνήθως από το γνωστό κατάστημα του εξωτερικού, να μην το πράξουν, με το αιτιολογικό ότι «ποτέ δεν αγοράζουμε ακριβό όργανο, δίχως προηγουμένως να το δοκιμάσουμε οι ίδιοι».  Και ρωτώ τώρα εγώ, κατόπιν της παραπάνω συζήτησης, γιατί όχι ; Εάν το παιδί έχει δοκιμάσει το ίδιο ακριβώς όργανο σε ελληνικό κατάστημα και τον έχει ικανοποιήσει, γιατί να μην παραγγείλει το ίδιο ακριβώς μοντέλο από το εξωτερικό ; -Τί είναι εκείνο που  διακινδυνεύει ;  -Μήπως τυχόν κατασκευαστικά ελαττώματα του οργάνου ; -Αδιάφορον, αφού αυτά καλύπτονται από την εγγύηση. Τους το γυρίζει πίσω και τέλος. –Μήπως την πιθανότητα να έρθει το όργανο ασετάριστο ; -Σιγά το πράγμα, το σετάρει εδώ χάμω, όπως θέλει και ξεμπερδεύει. Άρα, τί είναι στην πραγματικότητα εκείνο που θα έπρεπε να τον αποτρέψει από το να αγοράσει το όργανο δίχως να το δοκιμάσει ; Ε, προφανώς είναι η πιθανότητα να μην του αρέσει ηχητικά, όταν θα το παραλάβει.

 

-Πώς ; -Μα υπάρχει τέτοια πιθανότητα ; -Είναι ποτέ δυνατόν η κιθάρα που κατέφθασε από το εξωτερικό να έχει αντιληπτές ηχητικές διαφορές με το ακριβώς ίδιο όργανο που δοκίμασα πριν μια βδομάδα στην Αθήνα ; Μιλάμε για το ίδιο κι απαράλλαχτο όργανο, μέχρι και το χρώμα, μέχρι και  την τελευταία βίδα, μέχρι  και την κόλλα που χρησιμοποιήθηκε για να κολληθεί η βελούδινη επένδυση στο εσωτερικό της θήκης. Δίπλα να τα βάλεις τα όργανα, δεν θα τα ξεχωρίσεις, παρεξόν από το s/n, εάν το προσέξεις. Άρα, με βάση τη θεωρία της μη επίδρασης των ξύλων στο ηχητικό αποτέλεσμα, εάν τις βάλω τώρα δα και τις δύο κιθάρες στον ενισχυτή, τη μία πίσω από την άλλη, το ίδιο πράγμα θ’ ακούσω, σωστά ;

 

Άρα, ξαναρωτώ, ποιός ο λόγος να μην αγοράσει το τάδε παιδί αδοκίμαστο όργανο απ’ όξω, εκτός δηλαδή από λόγους εθνικούς κι  ένεκα η κατάστασις η αλγεινή, της χώρας ; 

 

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, να επισημάνω ότι ο γράφων δεν είναι αυτό που λέμε «το αυτί». Κάθε άλλο μάλιστα. Κατά πάσα πιθανότητα, αδυνατώ να διακρίνω διαφορές που ο μέσος όρος των μουσικών θα διέκρινε. Ενδεχομένως να είμαι και ο Σουφλιάς, αυτοπροσώπως. Εξάλλου, ποτέ δεν ξέρεις με ποιόν συνομιλείς στο διαδίκτυο. Όμως, το ότι δεν τις ακούω εγώ τις διαφορές, δεν σημαίνει και ότι δεν υφίστανται. Διότι οι ηχητικές διαφορές είναι όπως οι εξωγήϊνοι : -Υπάρχουν στο σύμπαν, μέχρι κι ανάμεσά μας, ακόμη κι αν δεν τους βλέπουμε.

 

ΥΓ : Βλέπω τώρα την κιθάρα που βαστάει αυτός ο ψηλός στη φωτό παραπάνω και σκέπτομαι ότι κιθάρα double neck έχει τύχει να δω, κιθάρα double body όμως, ουδέποτε.

 

[marathon]

Το μαόνι είναι μαόνι και το alder είναι alder. Το καθένα ηχεί ως αυτό που είναι, σωστά ;  Αυτό αποτελεί σταθερά της συζήτησης, φαντάζομαι.

είπαμε...όχι

-Ομως ναι,ενα alder με ενα μαονι ή και αλλα ειδη,μπορει να εχουν την ιδια συχνοτικη αποκριση,με ιδια,ή ΚΑΙ με διαφορα στη μαζα.

Αυτο οφειλεται σε αλλους παραγοντες,οπως ελαια,αλκαλικα και μεταλλα που περιεχουν τα ξυλα εκτος την ιδια τους (τη..."ζωντανη"!) σαρκα...

Τα ποσοστα περιεκτικοτητας αυτων,ειναι ενας παραγων της συχνοτικης αποκρισης ενος κομματιου ξυλου

http://www.noiz.gr/index.php?topic=179223.70

Bρές άλλη σταθερά! ;D ;D

[marathon]

Και θα επικαλεστώ το κλασσικό παράδειγμα του «βάρους», για το οποίο συχνά γίνεται λόγος. Το βάρος όμως δεν είναι ύλη.

Η λέξη βάρος είναι λάθος...βάλε μάζα να συμφωνούμε

 

Άρα, με βάση τη θεωρία της μη επίδρασης των ξύλων στο ηχητικό αποτέλεσμα, εάν τις βάλω τώρα δα και τις δύο κιθάρες στον ενισχυτή, τη μία πίσω από την άλλη, το ίδιο πράγμα θ’ ακούσω, σωστά ;

Νομίζω ότι εάν διαβάσεις προσεκτικά τις προηγούμενες σελίδες, θα πάρεις κάποιες απαντήσεις. Μην τα ξαναγράφουμε...

 

Άρα, ξαναρωτώ, ποιός ο λόγος να μην αγοράσει το τάδε παιδί αδοκίμαστο όργανο απ’ όξω, εκτός δηλαδή από λόγους εθνικούς κι  ένεκα η κατάστασις η αλγεινή, της χώρας ;  

Εάν κάνεις ένα search στο forum τα τελευταία χρόνια, θα δείς ότι το 90% έχει πάρει αδοκίμαστο όργανο...και έχει γίνει πλούσιος ο Θωμάς.

 

[Vkbob]

Εάν  αγαπητέ Marathon καταργήσουμε κι αυτή σταθερά, τότε στο τέλος θα πρέπει να δεχτούμε ότι η επιλογή διαφορετικής ξυλείας σε διαφορετικούς τύπους οργάνων γίνεται είτε με καθαρά … αισθητικό κριτήριο είτε εντελώς τυχαία. Βρίσκω μπροστά μου ένα κομμάτι ash, βάζω ash, διότι έτσι έλαχε και σε τελική ανάλυση  το ηχητικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Ελπίζω να μην ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο, διότι σε τέτοια περίπτωση εισάγεις τη θεωρία του χάους στην οργανοποιϊα.

 

Επίσης, παραβλέπεις τη λέξη-κλειδί στην παραπάνω παράθεσή σου : -Τη λέξη «ζωντανή», σχετικά με τη σάρκα του ξύλου. Ακριβώς εκεί είναι το ζήτημα, στη ζωντάνια του ξύλου, που το καθιστά απρόβλεπτο ως πρώτη ύλη.

 

-Ώστε η "μάζα" του ξύλου έχει επίδραση στον ήχο, ενώ το ξύλο όχι ; -Δεν το αντιλαμβάνομαι.

 

Τέλος, το γεγονός ότι τελικά οι περισσότεροι αγοράζουν αδοκίμαστο όργανο, δεν απαντά στο ερώτημα : -Γιατί όχι ;  

[bihlas87]

Εάν  αγαπητέ Marathon καταργήσουμε κι αυτή σταθερά, τότε στο τέλος θα πρέπει να δεχτούμε ότι η επιλογή διαφορετικής ξυλείας σε διαφορετικούς τύπους οργάνων γίνεται είτε με καθαρά … αισθητικό κριτήριο είτε εντελώς τυχαία

Πλέον για λόγους παράδοσης γίνεται στα ηλεκτρικά όργανα, παλιότερα όντως γινόταν τυχαία.

[marathon]

Επίσης, παραβλέπεις τη λέξη-κλειδί στην παραπάνω παράθεσή σου : -Τη λέξη «ζωντανή», σχετικά με τη σάρκα του ξύλου. Ακριβώς εκεί είναι το ζήτημα, στη ζωντάνια του ξύλου, που το καθιστά απρόβλεπτο ως πρώτη ύλη.

Εάν είσουν λίγο πιό παλιός θα ήξερες ότι είμαι οπαδός των "ψόφιων" υλικών...πχ γραφίτης, fiber... και σε βεβαιώνω ότι μία χαρά σώματα και μπράτσα βγάζουν χωρίς τις παραπάνω απορίες και είναι και πολύ προβλέψιμα και πολύ ποιοτικά.

 

τότε στο τέλος θα πρέπει να δεχτούμε ότι η επιλογή διαφορετικής ξυλείας σε διαφορετικούς τύπους οργάνων γίνεται είτε με καθαρά … αισθητικό κριτήριο είτε εντελώς τυχαία. Βρίσκω μπροστά μου ένα κομμάτι ash, βάζω ash, διότι έτσι έλαχε και σε τελική ανάλυση  το ηχητικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Ελπίζω να μην ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο, διότι σε τέτοια περίπτωση εισάγεις τη θεωρία του χάους στην οργανοποιϊα.

Εγώ πάλι λέω ότι τα όργανα γίνονται από "συνήθεια" και έχουν κανόνες. Πχ όταν ο Leo έφτιαξε τη Τele με alder, maple...δεν βλέπω εάν θέλω το ίδιο αποτέλεσμα, γιατί πρέπει να χαλάσω τη συνταγή. Εκτός εάν υπονοείς ότι ο Leo ήξερε ΤΙ alder έβαζε...πάλι θα σε παραπέμψω σε παλιά γραπτά του forum που όλα αυτά έχουν συζητηθεί. Το χάος στην "οργανοποιεία" το έκανε ο Leo, όχι εγώ ;D ;D

Άλλος κανόνας...μαόνι, set neck, νίτρο, διπλοί...σου θυμίζει κάτι? :D

Από εκεί και πέρα, κάθε αυτοσχεδιασμός, δεκτός.

 

Και τέλος...όσο και να σου ακουστεί περίεργο, η προσωπική μου άποψη είναι ότι η κατασκευή ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ οργάνων, δεν έχει καμμία σχέση με οργανοποιεία... ;)

Δια του λόγου το αληθές, δές από κοντά μία Telecaster ;)

 

Τέλος, το γεγονός ότι τελικά οι περισσότεροι αγοράζουν αδοκίμαστο όργανο, δεν απαντά στο ερώτημα : -Γιατί όχι ;  

Oι αγορές του συγκεκριμένου forum αλλά και τα νούμερα του Θωμά από την υπόλοιπη Ευρώπη, λένε όμως ναί.