Πώς πρέπει να εξασκούμαι/μελετώ στο πιάνο?

[The_Black_Sheep]

Γεια σας, καταρχήν (μιας και είμαι σχετικά καινούργιος) να συστηθώ! Με λένε Δημήτρη, είμαι 15 χρονών και βρίσκομαι στην Β' Μέση του πιάνου. Και τώρα στο ψητό! Πρόσφατα αποφάσισα ότι τελικά το πιάνο είναι αυτό με το οποίο θέλω να ασχοληθώ για το υπόλοιπο της ζωής μου, είτε βγάζω (πολλά) χρήματα από αυτό είτε όχι, τρόμαξα όταν σε μια προηγούμενή μου ανάρτηση στην κοινότητα του Noiz μου ζητήθηκε να περιγράψω τον τρόπο με τον οποίο μελετάω και συνειδητοποίησα ότι είμαι λίγο "φλου" στο ζήτημα της εξάσκησης (εννοώντας ότι δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τρόπο μελέτης και εξάσκησης). Έχωντας στο νου ότι πραγματικά θέλω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ σαν "μουσικός" και πιο συγκεκριμένα σαν "πιανίστας", σε επίπεδο σπουδών αλλά και γενικότερα... ποιότητας, υπέθεσα ότι αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να αλλάξει οσονούπω! Έτσι αποφάσισα να αναρτήσω αυτή την ερώτηση για να αρχίσει η δημιουργία του απόλυτου οδηγού για ένα απ' τα σημαντικότερα ζητήματα όλων, της εξάσκησης!! Καθόμαστε και μαλώνουμε άσκοπα για το αν τα πιάνα των Yamaha είναι καλύτερα των Kurzweil και για το ποιός θα βγει στην Eurovision ενώ πολλοί από εμάς (με πρώτο και καλύτερο εμένα) δεν ξέρουν ΚΑΝ τι θα πει διάβασμα, εξάσκηση, μελέτη!! Τι θα συμβουλεύατε λοιπόν (για οτιδήποτε, από κλίμακες μέχρι ασκήσεις, τρόπους μελέτης κομματιών και λοιπά) έναν πιανίστα (εμένα και οποιονδήποτε άλλον) ο οποίος διατίθεται να αφιερώνει καθημερινώς έως και 3 ώρες στην μελέτη του οργάνου που αγαπάει? Πραγματικά έχω πελαγώσει με όλα αυτά που διαβάζω στο διαδίκτυο και που μου λένε φίλοι και γνωστοί και θα ήθελα μια καθοδήγηση!! Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την (πιθανή) βοήθειά σας και συγνώμη για την (ίσως άσκοπη) μακρηγορία μου.. Και μην στεναχωριέστε, θα σας δώσω όλους από ένα αυτόγραφο ΟΤΑΝ (και όχι αν) γίνω μεγάλος πιανίστας.... ;)

[Nikolas]

Ωραίος! Μπράβο ρε Δημήτρη για το πάθος σου!

 

Ξεπερνάω το ζήτημα χρημάτων, κλπ, κλπ και ελπίζω ΟΛΟΙ να το κάνουν...

 

Τώρα για το θέμα μελέτης στο πιάνο...

 

Ως καθηγητής πιάνου, με δίπλωμα, μπλα μπλα, μπορώ νομίζω να δώσω μια κάποια γνώμη.

 

Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι μέχρι ένα σημείο η μελέτη του πιάνου γίνεται σχετικά "γενικά", και εξηγούμε. Πάρε πχ μία σπουδή Czerny 40 που είναι για μέση σχολή (άρα στο επίπεδό σου). Γενικά μιλώντας και με σχετικά κανονική προσπάθεια οφείλει να σου βγαίνει σε 3-4 μαθήματα, ειδικά αν μελετας 3 ώρες την ημέρα. Το ίδιο και όλα τα άλλα έργα (πχ Chopin Mazurkas, μερικα Waltz, κλπ). Είναι και μικρά έργα, άρα μπορείς να τα χωρίσεις σε φράσεις και να λες ότι "κάθε μέρα θα ασχοληθώ με τα μέτρα 1-4". Σε 2 ώρες για 4 μέτρα... ε δε μπορεί να μη σου έχει βγει. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα κομμάτια για μέση (ακόμη και τα δίφωνο, τρίφωνα του Bach) είναι περί τα 30-40 μέτρα max "ξεμπερδεύεις" σχετικά γρήγορα.

 

Όταν όμως περάσεις το επίπεδο μέσης και μπεις προς την Ανωτέρα τα πράγματα ξαφνικά δυσκολεύουν (τουλάχιστον για εμένα έτσι έγινε). Πήρα στην 1η ανωτέρα τη 3η σπουδή σε E major του Chopin, και για αυτά τα 16 μέτρα στη μέση (τσέκαρε την παρτιτούρα... με τις αυξημένες 4ες) μου έφυγε η ψυχή να βγεί. Το πολέμαγα για 1 και 1/2 μήνα για αυτά τα μέτρα. Το υπόλοιπο κύλησε σε 1 βδομάδα...

 

Εκεί λοιπόν, τα πράγματα δυσκολεύουν για πολλαπλούς λόγους:

1. Η πολυπλοκότητα της παρτιτούρας αυξάνει. Άλλο ο Czerny που τα patterns είναι φανερά και εύκολα και άλλο ο Chopin ή ο Beethoven, ή ακόμη χειρότερα οι πιο "σύγχρονοι" (Prokofiev, Bartok, κλπ), όπου έχεις και "ασυνήθιστα" πράγματα.

2. Η muscle memory δεν φτάνει. Δε μπορείς να αυτοματοποιήσεις μονάχα τα δάχτυλα να πηγαίνουν μόνα τους. Θέλει πάντα και μουσική σκέψη, ενώ σε παλαιότερα έργα, μπορεί να ήσουν στο αυτόματο.

3. Το μέγεθος των έργων μεγαλώνει ΠΟΛΥ. Άλλο μια σονάτα Beethoven και άλλο μία του Haydn ή Mozart.

4. Πολύ απλά οι απαιτήσεις μεγαλώνουν.

 

Πώς μελετάς λοιπόν;

 

1α. Με σκέψη. Χωρίζεις σε φράσεις, σε μέτρα, σε μοτίβα ακόμη, μέχρι να βρεις τι σου γίνεται.

1β. Με σκέψη. Αναλύεις αυτό που παίζεις. Δε παίζεις απλά νότες, αλλά συγχορδίες, αρμονίες, μοτίβα, κλπ. Χρησιμοποίησε τα λοιπόν.

1γ. Με σκέψη. Τι λέει ο συνθέτης; Που βρήκε αυτό που παίζεις εσύ; Μήπως υπάρχει αλλού; Μήπως οι φράσεις είναι διπλές; Μήπως κάποια πράγματα επαναλαμβάνονται;

 

2. Με τρόπους. Είναι μπακάλικος τρόπος όμως και δε λειτουργεί ουσιαστικά. Αν δε ξέρεις τι είναι τρόποι, ρώτησε. Το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς σε πάει στο αυτόματο και δεν υπάρχει έλεγχος.

 

3. Αργά, αργά, και μετά γρήγορα. Ναι μεν αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική. Θα το κάνεις, θα το ξανακάνεις, και πάλι, και ξανά... Αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική, έστω και αργά.

 

4. Με χρωματισμούς, με articulations, με μεθόδους μουσικές. Η μουσική δεν είναι απλά μηχανική. Θέλει ψυχή, θέλει καρδιά, θέλει μυαλό, θέλει ομορφία (όταν την θέλει, τέλος πάντων).

 

Τι να μην κάνεις

 

1. Μην τρελαίνεσαι με τις σκάλες. Ναι, οκ, καλές είναι, αλλά αν αναλογιστείς ότι πρόκειται για την προπαίδεια... Πόσο συχνά λες την προπαίδεις πλέον; Απλά την ξέρεις.

 

2. Μην τρελαίνεσαι για Hannon, Schmitt, κλπ. Και αυτά χρήσιμα είναι, αλλά βέβαια μέχρι ένα σημείο. Όσο μεγαλώνεις πρέπει να μελετάς πιο συγκεκριμένα πράγματα και όχι τον "γενικό μπούσουλα".

 

Και πάμε στη μουσική τώρα

 

Τι είναι η μουσική; Ακολουθάμε τις οδηγίες; Υπάρχει κάτι πίσω απ'την παρτιτούρα; Η παρτιτούρα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του μυαλού του συνθέτη; Ποιές εκδόσεις προτιμάμε; Γιατί να βάλουμε pedal ή όχι; Πως παίζουμε rubato και σύμφωνα με τι αισθητική πατάμε τα πλήκτρα. Και αλήθεια ΠΩΣ πατάμε τα πλήκτρα; Μπορεί ο κάθε πιανίστας να βγάλει άλλο ήχο από το ίδιο πιάνο (μπορεί... ;)).

 

Και αφού το πας για καριέρα

 

ΣΚΕΨΟΥ...

 

Πόσοι παίζουν Beethoven/Chopin/Rachmaninov/κλπ.

 

Τι μπορείς να κάνεις για να βρεις το Niche σου (το σημείο που καλύπτεις ένα κενό, τέλος πάντων);

 

Μπορείς να είσαι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ άρχοντας του πιάνου; (πχ Richter, Gould, Horowitz, κλπ); Αν όχι τι μπορείς να κάνεις;

 

σκέψου τα από νωρίς.

 

Αν το δικό σου μήνυμα ήταν μακρύ, τι να πω εγώ;  :P

[vagelism]

Ωραίος! Μπράβο ρε Δημήτρη για το πάθος σου!

 

Ξεπερνάω το ζήτημα χρημάτων, κλπ, κλπ και ελπίζω ΟΛΟΙ να το κάνουν...

 

Τώρα για το θέμα μελέτης στο πιάνο...

 

Ως καθηγητής πιάνου, με δίπλωμα, μπλα μπλα, μπορώ νομίζω να δώσω μια κάποια γνώμη.

 

Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι μέχρι ένα σημείο η μελέτη του πιάνου γίνεται σχετικά "γενικά", και εξηγούμε. Πάρε πχ μία σπουδή Czerny 40 που είναι για μέση σχολή (άρα στο επίπεδό σου). Γενικά μιλώντας και με σχετικά κανονική προσπάθεια οφείλει να σου βγαίνει σε 3-4 μαθήματα, ειδικά αν μελετας 3 ώρες την ημέρα. Το ίδιο και όλα τα άλλα έργα (πχ Chopin Mazurkas, μερικα Waltz, κλπ). Είναι και μικρά έργα, άρα μπορείς να τα χωρίσεις σε φράσεις και να λες ότι "κάθε μέρα θα ασχοληθώ με τα μέτρα 1-4". Σε 2 ώρες για 4 μέτρα... ε δε μπορεί να μη σου έχει βγει. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα κομμάτια για μέση (ακόμη και τα δίφωνο, τρίφωνα του Bach) είναι περί τα 30-40 μέτρα max "ξεμπερδεύεις" σχετικά γρήγορα.

 

Όταν όμως περάσεις το επίπεδο μέσης και μπεις προς την Ανωτέρα τα πράγματα ξαφνικά δυσκολεύουν (τουλάχιστον για εμένα έτσι έγινε). Πήρα στην 1η ανωτέρα τη 3η σπουδή σε E major του Chopin, και για αυτά τα 16 μέτρα στη μέση (τσέκαρε την παρτιτούρα... με τις αυξημένες 4ες) μου έφυγε η ψυχή να βγεί. Το πολέμαγα για 1 και 1/2 μήνα για αυτά τα μέτρα. Το υπόλοιπο κύλησε σε 1 βδομάδα...

 

Εκεί λοιπόν, τα πράγματα δυσκολεύουν για πολλαπλούς λόγους:

1. Η πολυπλοκότητα της παρτιτούρας αυξάνει. Άλλο ο Czerny που τα patterns είναι φανερά και εύκολα και άλλο ο Chopin ή ο Beethoven, ή ακόμη χειρότερα οι πιο "σύγχρονοι" (Prokofiev, Bartok, κλπ), όπου έχεις και "ασυνήθιστα" πράγματα.

2. Η muscle memory δεν φτάνει. Δε μπορείς να αυτοματοποιήσεις μονάχα τα δάχτυλα να πηγαίνουν μόνα τους. Θέλει πάντα και μουσική σκέψη, ενώ σε παλαιότερα έργα, μπορεί να ήσουν στο αυτόματο.

3. Το μέγεθος των έργων μεγαλώνει ΠΟΛΥ. Άλλο μια σονάτα Beethoven και άλλο μία του Haydn ή Mozart.

4. Πολύ απλά οι απαιτήσεις μεγαλώνουν.

 

Πώς μελετάς λοιπόν;

 

1α. Με σκέψη. Χωρίζεις σε φράσεις, σε μέτρα, σε μοτίβα ακόμη, μέχρι να βρεις τι σου γίνεται.

1β. Με σκέψη. Αναλύεις αυτό που παίζεις. Δε παίζεις απλά νότες, αλλά συγχορδίες, αρμονίες, μοτίβα, κλπ. Χρησιμοποίησε τα λοιπόν.

1γ. Με σκέψη. Τι λέει ο συνθέτης; Που βρήκε αυτό που παίζεις εσύ; Μήπως υπάρχει αλλού; Μήπως οι φράσεις είναι διπλές; Μήπως κάποια πράγματα επαναλαμβάνονται;

 

2. Με τρόπους. Είναι μπακάλικος τρόπος όμως και δε λειτουργεί ουσιαστικά. Αν δε ξέρεις τι είναι τρόποι, ρώτησε. Το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς σε πάει στο αυτόματο και δεν υπάρχει έλεγχος.

 

3. Αργά, αργά, και μετά γρήγορα. Ναι μεν αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική. Θα το κάνεις, θα το ξανακάνεις, και πάλι, και ξανά... Αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική, έστω και αργά.

 

4. Με χρωματισμούς, με articulations, με μεθόδους μουσικές. Η μουσική δεν είναι απλά μηχανική. Θέλει ψυχή, θέλει καρδιά, θέλει μυαλό, θέλει ομορφία (όταν την θέλει, τέλος πάντων).

 

Τι να μην κάνεις

 

1. Μην τρελαίνεσαι με τις σκάλες. Ναι, οκ, καλές είναι, αλλά αν αναλογιστείς ότι πρόκειται για την προπαίδεια... Πόσο συχνά λες την προπαίδεις πλέον; Απλά την ξέρεις.

 

2. Μην τρελαίνεσαι για Hannon, Schmitt, κλπ. Και αυτά χρήσιμα είναι, αλλά βέβαια μέχρι ένα σημείο. Όσο μεγαλώνεις πρέπει να μελετάς πιο συγκεκριμένα πράγματα και όχι τον "γενικό μπούσουλα".

 

Και πάμε στη μουσική τώρα

 

Τι είναι η μουσική; Ακολουθάμε τις οδηγίες; Υπάρχει κάτι πίσω απ'την παρτιτούρα; Η παρτιτούρα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του μυαλού του συνθέτη; Ποιές εκδόσεις προτιμάμε; Γιατί να βάλουμε pedal ή όχι; Πως παίζουμε rubato και σύμφωνα με τι αισθητική πατάμε τα πλήκτρα. Και αλήθεια ΠΩΣ πατάμε τα πλήκτρα; Μπορεί ο κάθε πιανίστας να βγάλει άλλο ήχο από το ίδιο πιάνο (μπορεί... ;)).

 

Και αφού το πας για καριέρα

 

ΣΚΕΨΟΥ...

 

Πόσοι παίζουν Beethoven/Chopin/Rachmaninov/κλπ.

 

Τι μπορείς να κάνεις για να βρεις το Niche σου (το σημείο που καλύπτεις ένα κενό, τέλος πάντων);

 

Μπορείς να είσαι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ άρχοντας του πιάνου; (πχ Richter, Gould, Horowitz, κλπ); Αν όχι τι μπορείς να κάνεις;

 

σκέψου τα από νωρίς.

 

Αν το δικό σου μήνυμα ήταν μακρύ, τι να πω εγώ;  :P

Προσεχε..γιατι μπορει να κατηγορηθεις για εμμεση...διαφημιση. ;D ;D ;D ;D

 

[Nikolas]

Προσεχε..γιατι μπορει να κατηγορηθεις για εμμεση...διαφημιση. ;D ;D ;D ;D

 

χαχαχαχα...

 

Ανάθεμα ρε Βαγγέλη. Έχω βγάλει 2 ιδιαίτερα μέχρι τώρα από εδώ (και μάλιστα δύο αδέρφια στο ίδιο σπίτι), που λατρεύω τον μπαμπά τους και έτσι...  ;D

[ex-OurDarkness]

3. Αργά, αργά, και μετά γρήγορα. Ναι μεν αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική. Θα το κάνεις, θα το ξανακάνεις, και πάλι, και ξανά... Αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική, έστω και αργά.

 

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι επ' αυτού... υπάρχει κάποιος τρόπος με τον οποίο μπορώ να αποφύγω το detache σε έναν αρπισμό σε 2 οκτάβες; Πχ. παίζω ρε ελάσσονα:

 

ρε - φα - λα - (μικρό detache) - ρε - φα - λα

 

Υπάρχει κάποια υπόδειξη πως μπορεί να αποφευχθεί;

[Nikolas]

χμμμ... δύσκολο αυτό που ρωτάς (και νομίζω με έχεις ξαναρωτήσει; )

 

Τώρα.

 

Υπάρχουν 2 τρόποι, στη πραγματικότητα, για να κάνεις αρπίσματα.

 

Ο ένας είναι αυτός που μαθαίνεις με τις κλίμακες. Εκεί το "κόλπο" είναι να σηκώνεις τον καρπό σου και την παλάμη σου λίγο, καθώς και να στρέφεις λίγο το χέρι anti-clockwise (αν ανεβαίνεις) ώστε να δώσεις το περισσότερο χώρο στον αντίχειρα που πάει από κάτω. Όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει με μία "συνέχεια", ένα "flow", κάπως ώστε το χέρι να κινείται 'αρμονικά', και με κάποια συνοχή.

 

Ο άλλος τρόπος είναι πιο πολύ βασισμένος στις συγχορδίες. Αν ξέρεις ΠΟΛΥ καλά συγχορδίες, μπορεί να σε βολεύει να παίζεις 4χορδές (4 νότες) συγχορδίες κάθε φορά, καθώς ανεβαίνεις. Πχ C-E-G-C (1-2-3-5) και μετά E-G-C-E (1-2-4-5). Εκεί δεν έχει σπάσιμο του καρπού κλπ, απλά ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΗ μετάβαση στην επόμενη θέση.

 

Σε κάποια σημεία (ανάλογα με το αριστερό), βολεύει το 2ο. Στα πιο πολλά το 1ο...

 

Ελπίζω να βοηθάει κάπως αυτό, αν και χωρίς οπτικό υλικό... :-/

[oselifer]

Απο τα γραφόμενα σου φίλε φαίνεται οτι δεν έχεις δάσκαλο.

Γίνεται να έχεις τέτοιες προσδοκίες απο το όργανο και να παλεύεις μόνος σου;

Και απο τη στιγμή που είσαι διατεθιμένος να ξοδέψεις τόσο χρόνο καλό είναι να βρεις άμεσα ένα δάσκαλο για να μην πάει χαμένος ο χρόνος σου.

[ex-OurDarkness]

χμμμ... δύσκολο αυτό που ρωτάς (και νομίζω με έχεις ξαναρωτήσει; )

 

Τώρα.

 

Υπάρχουν 2 τρόποι, στη πραγματικότητα, για να κάνεις αρπίσματα.

 

Ο ένας είναι αυτός που μαθαίνεις με τις κλίμακες. Εκεί το "κόλπο" είναι να σηκώνεις τον καρπό σου και την παλάμη σου λίγο, καθώς και να στρέφεις λίγο το χέρι anti-clockwise (αν ανεβαίνεις) ώστε να δώσεις το περισσότερο χώρο στον αντίχειρα που πάει από κάτω. Όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει με μία "συνέχεια", ένα "flow", κάπως ώστε το χέρι να κινείται 'αρμονικά', και με κάποια συνοχή.

 

Ο άλλος τρόπος είναι πιο πολύ βασισμένος στις συγχορδίες. Αν ξέρεις ΠΟΛΥ καλά συγχορδίες, μπορεί να σε βολεύει να παίζεις 4χορδές (4 νότες) συγχορδίες κάθε φορά, καθώς ανεβαίνεις. Πχ C-E-G-C (1-2-3-5) και μετά E-G-C-E (1-2-4-5). Εκεί δεν έχει σπάσιμο του καρπού κλπ, απλά ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΗ μετάβαση στην επόμενη θέση.

 

Σε κάποια σημεία (ανάλογα με το αριστερό), βολεύει το 2ο. Στα πιο πολλά το 1ο...

 

Ελπίζω να βοηθάει κάπως αυτό, αν και χωρίς οπτικό υλικό... :-/

 

Ευχαριστώ.

 

Τον πρώτο τρόπο εφαρμόζω αλλά σε μεγάλες ταχύτητες υπάρχει μία "αστάθεια" τρόπον τινά, άλλοτε το πετυχαίνω και άλλοτε όχι. Από την άλλη βαριέμαι να κάνω 2 ώρες αρπισμούς, μου θυμίζω τον Philip Glass στο Einstein on the Beach. ;D

 

Τον δεύτερο τρόπο θα τον δοκιμάσω, να δω τι θα γίνει.

[Nikolas]

Ευχαριστώ.

 

Τον πρώτο τρόπο εφαρμόζω αλλά σε μεγάλες ταχύτητες υπάρχει μία "αστάθεια" τρόπον τινά, άλλοτε το πετυχαίνω και άλλοτε όχι. Από την άλλη βαριέμαι να κάνω 2 ώρες αρπισμούς, μου θυμίζω τον Philip Glass στο Einstein on the Beach. ;D

 

Τον δεύτερο τρόπο θα τον δοκιμάσω, να δω τι θα γίνει.

Αν έχεις τρόπο, στείλε ένα βίντεο με λίγα αρπίσματα να δω τι συμβαίνει αν είναι (και τι ακούγεται). :)

[The_Black_Sheep]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου φίλε (αν επιτρέπετε.. ::)) Νικόλα!! Πραγματικά πιστεύω πως κάλυψε ένα τεράστιο (για εμένα) κενό που υπήρχε στο Noiz, ανάμεσα στο τι πένες χρησιμοποιεί ο κιθαρίστας της Θώδης και στο αν βάζωντας έναν ενισχυτή σε φούρνο μικροκυμάτων για μισή ώρα θα έχει περισσότερο Gain... Εύγε!!  :D

 

2. Η muscle memory δεν φτάνει. Δε μπορείς να αυτοματοποιήσεις μονάχα τα δάχτυλα να πηγαίνουν μόνα τους. Θέλει πάντα και μουσική σκέψη, ενώ σε παλαιότερα έργα, μπορεί να ήσουν στο αυτόματο.

 

Πώς ακριβώς μπορεί να αποφευχθεί η πλήρης εξάρτηση στην muscle memory?

 

2. Με τρόπους. Είναι μπακάλικος τρόπος όμως και δε λειτουργεί ουσιαστικά. Αν δε ξέρεις τι είναι τρόποι, ρώτησε. Το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς σε πάει στο αυτόματο και δεν υπάρχει έλεγχος.

 

Ξέρω τι είναι οι τρόποι, για την ακρίβεια μου λέει και ο καθηγητής μου να τους χρησιμοποιώ, αλλά δεν καταλαβαίνω πώς και γιατί βοηθάνε και για έναν περίεργο λόγο κάθε φορά που τον ρωτάω δεν μου απαντάει άμμεσα αλλά πάει δια της πλαγίας, και ώς γνωστόν ασαφεστάτης, οδού και αντί για Λάρισα καταλήγει στον Έβρο.. Λίγη βοήθεια?? ::)

 

3. Αργά, αργά, και μετά γρήγορα. Ναι μεν αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική. Θα το κάνεις, θα το ξανακάνεις, και πάλι, και ξανά... Αλλά μην ξεχάσεις τη μουσική, έστω και αργά.

 

Δηλαδή ακόμα και όταν παίζω για πρώτη φορά (και φυσικά σε υπερβολικά αργή ταχύτητα) ένα οποιοδήποτε κομμάτι θα πρέπει να τηρώ χρωματισμούς και έκφραση στην μελωδία? Δεν είναι κάτι αυτό για το οποίο μπορώ να ανησυχήσω αργότερα έχωντας θεμελιώσει πρώτα την απαραίτητη τεχνική απαίτηση του κομματιού? Κάτι για καρπούζια λέει ο.. σοφός ελληνικός λαός (και ο καθηγητής μου)... :P Επίσης, πότε και πώς θα πρότεινες να γίνει αυτή η εναλλαγή από αργό σε γρήγορο και θα έπρεπε να είναι ομαλή ή σταδιακή? Δηλαδή να ανεβαίνω για παράδειγμα 10-20 bpm κάθε φορά στον μετρονόμο ή να πάρω για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή επαναλλήψεις κάθε ένα από τα "σκαλοπάτια" αυτού? (60, 63, 66, 69, 72 κλπ) Και αυτό να το κάνω για όλο το κομμάτι ή για π.χ. ένα-δύο πεντάγραμμα τη φορά?

 

2. Μην τρελαίνεσαι για Hannon, Schmitt, κλπ. Και αυτά χρήσιμα είναι, αλλά βέβαια μέχρι ένα σημείο. Όσο μεγαλώνεις πρέπει να μελετάς πιο συγκεκριμένα πράγματα και όχι τον "γενικό μπούσουλα".

 

Δεν θα έπρεπε ένας γενικά καλός πιανίστας να κάνει κάποιες συγκεκριμένες ασκήσεις κάθε μέρα/βδομάδα/μήνα για να διατηρήσει/βελτιώσει την τεχνική του? Αν όχι Hanon, ποιές θα πρότεινες να είναι αυτές?

 

Τι είναι η μουσική; Ακολουθάμε τις οδηγίες; Υπάρχει κάτι πίσω απ'την παρτιτούρα; Η παρτιτούρα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του μυαλού του συνθέτη; Ποιές εκδόσεις προτιμάμε; Γιατί να βάλουμε pedal ή όχι; Πως παίζουμε rubato και σύμφωνα με τι αισθητική πατάμε τα πλήκτρα. Και αλήθεια ΠΩΣ πατάμε τα πλήκτρα; Μπορεί ο κάθε πιανίστας να βγάλει άλλο ήχο από το ίδιο πιάνο (μπορεί... ).

 

Εε.. να... ξέρετε...... δεν πρόλαβα να διαβάσω γιατί... πήγαμε σε έναν γάμο και γυρίσαμε αργά το βράδυ, μπορώ να έχω τις απαντήσεις παρακαλώ? ::) ::)

 

ΣΚΕΨΟΥ...

 

Καλά ντε, μην φωνάζεις.. Προσπαθώ, δεν είναι και εύκολο!! ;D

 

Τι μπορείς να κάνεις για να βρεις το Niche σου (το σημείο που καλύπτεις ένα κενό, τέλος πάντων);

 

Όταν λες "κενό"?

 

σκέψου τα από νωρίς.

 

Πολλά από αυτά τα έχω σκεφτεί ήδη αλλά δεν σας λέω τα αποτελέσματα γιατί θα με λιθοβολήσετε.... :-X

 

 

Επίσης, τη γνώμη έχεις για το ζέσταμα και πώς/για πόσο θα έπρεπε να διεξάγεται αυτό και από τι να αποτελείται?

 

 

Απο τα γραφόμενα σου φίλε φαίνεται οτι δεν έχεις δάσκαλο.

Γίνεται να έχεις τέτοιες προσδοκίες απο το όργανο και να παλεύεις μόνος σου;

Και απο τη στιγμή που είσαι διατεθιμένος να ξοδέψεις τόσο χρόνο καλό είναι να βρεις άμεσα ένα δάσκαλο για να μην πάει χαμένος ο χρόνος σου.

 

Αν διάβαζες προσεκτικά τα γραφόμενά μου όπως λες θα έβλεπες ότι είμαι στην Β' Μέση και άρα παρακολουθώ μαθήματα σε ωδείο.. Ευχαριστώ για την συμβουλή όμως όπως και να 'χει! :)

 

Συγνώμη αν σε κουράζω αλλά ποτέ δεν έχω βρει έναν ολοκληρωμένο οδηγό για κάτι τέτοιο (ίσως να μην έψαξα και πολύ καλά..) και πιστεύω πως αργά η γρήγορα θα πρέπει να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο μιας και για μένα είναι πολύ σημαντικό κάποιος να ξέρει πώς να μελετάει σωστά για να φτάσει το ύψιστο των δυνατοτήτων του και να μην σπαταλάει απλώς τον χρόνο του.. Πρέπει να είσαι περήφανος που βοηθάς την κοινότητα των πιανιστών να πάει μπροστά!! :D

 

 

Αυτά τα.. λίγα από μένα προς το παρόν (κατάλαβες που έχεις μπλέξει..), πάω να παίξω... πιάνο τώρα!! ;D

 

Υ.Γ: Μπορείς να παραθέσεις κάποιους συνδέσμους για τα κομμάτια που αναφέρεις (συγκεκριμένα του Czerny)? Γιατί είμαι καινούργιος στο σύστημα των Online παρτιτούρων και δεν ξέρω ακόμα πώς λειτουργεί.. ::) Ευχαριστώ!! :)