Ιωάννης Συκουτρης - Ένας αδικοχαμένος φιλόσοφος

[trolley]

Πάντως, πέραν του γελοίου του ζητήματος, και χωρίς να θέλω πραγματικά να θίξω τον epikouris, ο οποίος είναι ρομαντικός κατά τη γνώμη μου (με τη βιεννέζικη έννοια) και συχνά ωθείται σε φραστικές ακρότητες όπως αυτή:

 

ΥΓ: Σε πεθύμησα. Πέρνα για καφέ.

 

... υπογραμμίζω ότι ΠΟΤΕ δε χρησιμοποιούμε τη λέξη "αδικοχαμένος" για έναν αυτόχειρα, διότι - αντικειμενικά - ουδείς τον αδίκησε δολοφονώντας τον.

 

 

[pkole]

Και εχεις ολο το δικαιωμα να διαφωνεις φυσικα.

 

Οσο για την αυτοκτονια (με την οποια και εγω ειμαι καθετα αντιθετος,πως θα μπορουσα να μην ειμαι τετοιος εγωισταρος και χρηματοδοτουμενος που ειμαι αλλωστε..... ;D) γνωριζεις οτι σε πολλες κουλτουρες και πολιτισμους θεωρειται οντως πραξη τιμης και ανδρειας (στωικοι φιλοσοφοι,κωδικας Μπουσιντο στην Ιαπωνια,Αναγεννησιακος Ουμανισμος ,Κομφουκιανισμος...ακομα και ο Ντοστογιεφσκι εξυμνει την αυτοκτονια σαν πραξη υπερτατης ελευθεριας...)....οποτε δεν ειναι και τοσο ευκολο να την κρινουμε αντικειμενικα (ειδικα προερχομενοι απο μια χριστιανικη χωρα οπου η αυτοκτονια θεωρειται εξ'ορισμου αμαρτημα...ασχετα να στην Π.Διαθηκη σε πολλες περιπτωσεις....εξυμνειται..... ::)) 

 

Χαίρομαι ιδιαίτερα που γίνεται κουβεντά σε αυτό το πλαίσιο και δεν το έχουμε ξεφτιλίσει (ακόμα).

 

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να κρίνουμε κάτι αντικειμενικά γιατί θα έπρεπε πρώτα να ορίσουμε τον όρο "αντικειμενικά".

 

Πρέπει πρώτα δηλαδή να ορίσουμε αν υπάρχουν κάποιες σταθερές που μπορούμε να θεωρήσουμε αντικειμενικές ή αν όλα είναι υποκειμενικά και κρίνονται βάσει θρησκείας, εθνότητας, γλώσσας κλπ κλπ κλπ

πχ κάποιες φιλοσοφίες λένε ότι ο άνθρωπος είναι "καλός" εκ φύσεως.

Άλλοι πάλι το εντελώς αντίθετο.

 

Μόνο και μόνο το παραπάνω θέμα θα μπορούσε να μας φάει μια ζωή να το συζητάμε (χωρίς απαραίτητα να καταλήξουμε όλοι στο ίδιο συμπέρασμα).

 

Για να μην μακρηγορήσω άλλο, συνοψίζω ότι σε ένα φόρουμ σαν το noiz το μόνο που μπορώ να πω είναι απλά ότι διαφωνώ πλήρως.

 

Θα είχε όμως πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να κάνουμε ένα noizοφιλοσοφικόσυμπόσιο (μπύρες, λουκάνικα, γυναίκες και τέτοια).

 

 

... υπογραμμίζω ότι ΠΟΤΕ δε χρησιμοποιούμε τη λέξη "αδικοχαμένος" για έναν αυτόχειρα, διότι - αντικειμενικά - ουδείς τον αδίκησε δολοφονώντας τον.

 

Εεε πως.

Ο ίδιος δεν αδίκησε τον εαυτό του;

[theoctapus]

... υπογραμμίζω ότι ΠΟΤΕ δε χρησιμοποιούμε τη λέξη "αδικοχαμένος" για έναν αυτόχειρα, διότι - αντικειμενικά - ουδείς τον αδίκησε δολοφονώντας τον.

 

Σωστό. Είναι λογικό παράδοξο, σαν να λέω "o theoctapus είναι ψεύτης."

[Superfunk]

Για να μην μακρηγορήσω άλλο, συνοψίζω ότι σε ένα φόρουμ σαν το noiz το μόνο που μπορώ να πω είναι απλά ότι διαφωνώ πλήρως.

 

και εγω διαφωνω κραταω ομως και μια...πισινη... ;D  (φοβαμαι μη μου την πεσει κανας ...ΣαμουραΪ στην μετα θανατον ζωη ..... ;D ;D)

 

 

Εεε πως.

Ο ίδιος δεν αδίκησε τον εαυτό του;

 

ορθως ομιλησες αν και καθημενος... :)

[audiokostas]

Ο ίδιος δεν αδίκεισαι τον εαυτό του;

ορθως ομιλησες αν και καθημενος... :)

 

Τα ματάκια μου καλέ κύριε....

[Superfunk]

Ελα τωρα.... αμεσως να του την πεις του παιδιου,δεν το ηθελε...το παιδι.... το ηθελες pkole? ;D

[pkole]

Τα ματάκια μου καλέ κύριε....

 

Ουπς.

Διορθώθηκε.

Ευχαριστώ πολύ για την επισήμανση.

Ξέρω κι ένα καλό οφθαλμίατρο αν είναι σοβαρή η βλάβη που σας προξένησα κύριε audiokostas 

;D ;D ;D

[pkole]

Ελα τωρα.... αμεσως να του την πεις του παιδιου,δεν το ηθελε...το παιδι.... το ηθελες pkole? ;D

 

Ζήτησα ταπεινά συγνώμη.  :'( :'( :'(

Αν δεν είναι αρκετό, θα πέσω ηρωϊκά και με ελευθεροπρέπεια στα βράχια της Πειραϊκής (ξέρετε εκεί που κλαίει ο Στέλιος ο μπεκρής).

[Superfunk]

μπα μη σκας...& αυτος δεν ξερει γραμματα (του ξεφυγε οταν σε διορθωνε το ακομα...τραγικοτερο "ει"... ;D)

 

εγω παντως σαν ανωτερος και μελος της...ολιγαρχιας το διορθωσα & στην παραθεση μου για να μη σε εκθεσω.... ;D

[mustafank]

..."Πλατωνικός έρωτας" λοιπόν, είναι μια σχέση ζωής ανάμεσα στον μέντορα-εραστή και τον μαθητή-ερωμένο. Ο εραστής, ο οποίος ήταν πάντοτε άντρας υψηλού κοινωνικού στάτους, επέλεγε έναν νεαρό έφηβο, του οποίου την εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, αναλάμβανε μέχρι και την ενηλικίωση αυτού. Η επιλογή του εφήβου, ήταν τιμή για την οικογένειά του και η εκπαίδευσή του περιελάμβανε : φιλοσοφια, πολιτική ρητορεία, συμμετοχή σε συμπόσια,πολεμικές τέχνης και εισαγωγή σε όλους τους κοινωνικούς κανόνες συμπεριφοράς της εποχής, μιας και ο έρωτας ήταν κάτι απελευθερωμένο, περισσότερο συνυφασμένος με την φυσική "λατρεία" του γυμνού, όμορφου και καλογυμνασμένου σώματος, το οποίο έπρεπε πάντα να συνοδεύεται από ένα καλλιεργημένο πνεύμα. Όταν ο μαθητής-ερωμένος ενηλικιωθεί, τότεη σχέση του με τον μέντορα αλλάζει και μετατρέπεται σε φιλική σχέση ζωής,μέχρι τον θάνατο. Ο ερωμένος μπορεί πια ναγίνει ο ίδιος εραστής και ταυτόχρονα να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια. 

 

Η "λατρεία" του σώματος είναι, επίσης, καταγεγραμένη στην "Παλατινή Ανθολογία", μια συλλογή ποιημάτων από τον 5ο π.Χ. αιώνα.

 

Για κάποιες πιο "αιρετικές" απόψεις σχετικά με την αυτοκτονία, όπου παρουσιάζεται ως εκούσια έξοδος μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο "Χίππηδες και Κυνικοί" του Τζέισον Ξενάκη (σ.σ. αδερφός του Ιάνη Ξενάκη):

http://www.koraisbooks.gr/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.browse&manufacturer_id=40444&Itemid=54&vmcchk=1&Itemid=54