Προς το περιεχόμενο

Ιωάννης Συκουτρης - Ένας αδικοχαμένος φιλόσοφος


Προτεινόμενες αναρτήσεις

 

Ναι. Είναι έτσι. Δεν υπάρχει κάτι στον κόσμο που θα ωθήσει έναν υγιή άνθρωπο στην αυτοκτονία σήμερα. Πάντα βρίσκεται μια συμβιβαστική λύση.  

Είναι αυτό ακριβώς που μας κάνει επιφανειακούς και στείρους. Η ελαφρότητα μέσα από την οποία διυλίζουμε κάθε κατάσταση.

Δεν μπορούμε να αισθανθούμε τα πράγματα βαθιά.

Ο λόγιος που αυτοκτονεί είναι πράγμα του παρελθόντος.

Ο λόγιος είναι πράγμα του παρελθόντος.

 

Τιμή στον Καρυωτάκη λοιπόν και σε αυτόν τον Κο ( δεν τον ξέρω η αλήθεια ) που φάνηκαν πιστοί στις πεποιθήσεις τους και στον εαυτό τους και φουντώνουν και αναψοκοκκινίζουν στις προσβολές σαν ήρωες του Ντοστογιέφσκι.

Ξέρεις αν θάφτηκε μήπως?

ο χρόνος αρκετός 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 58
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Οι Αμερικάνοι κάνουν δίκες για τον Σωκράτη, εμείς θα μαλώσουμε για τον Συκουτρή που αυτοκτόνησε πριν 70τόσα χρόνια...

 

Πως σου ρθε ρε Μήτσο Παρασκευιάτικα για τον εν λόγω κύριο;

 

Τέλος πάντων, το ξέρεις και εσύ ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όπως τα παρουσιάζεις.  ;)

 

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το θεμα ειναι πολυ σοβαρο για να παει στην παιδικη χαρα νομιζω και δεν αντιβαινει κανεναν κανονα του ΝΟΙΖ (απο οτι γνωριζω συζητησεις φιλοσοφικου περιεχομενου δεν απαγορευονται....)

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το θεμα ειναι πολυ σοβαρο για να παει στην παιδικη χαρα

θα μπορούσα να βοηθήσω (να πάει στη παιδική χαρά)...αλλά δεν έχω κέφια και δεν μου αρέσουν και οι αυτοκτονίες... ::)

Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Πως σου ρθε ρε Μήτσο Παρασκευιάτικα για τον εν λόγω κύριο;

 

Τέλος πάντων, το ξέρεις και εσύ ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όπως τα παρουσιάζεις.  ;)

 

 

Δεν είπα οτι είναι απλά. Θέλει πολύ (εσωτερικό) ψάξιμο η ιστορία του Συκουτρή αλλά και του Λιαντίνη. Πως μου ήρθε τώρα. Μεταφράζω ένα σύγγραμμα ενός Αμερικανού πρώην καθηγητή μου, συνταξιούχου τώρα (GEORGE T.MENAKE) που έχει σχέση με τις μορφές της σύγχρονης Ελληνικής διανόησης (μέσα όσοι ανέφερα αλλά και μερικοί διαφωτιστές). Για τον Συκουτρή γνώριζα ελάχιστα, αλλά ψάχνοντας ανακαλύπτω πολλά και αξιόλογα πράγματα. Ο George έχει γράψει και ένα καταπληκτικό βιβλίο το: "THREE TRADITIONS OF GREEK POLITICAL THOUGHT-PLATO IN DIALOGUE". Εξαιρετικό πόνημα. Θα σου στείλω το άρθρο του να το διαβάσεις. Πάντως με πιάνει το παράπονο. Κρίμα δεν είναι να ασχολούνται οι "έξω" με τη σύγχρονη Ελληνική διανόηση και οι "μέσα" να την αγνοούν;

 

ΥΓ: Σε πεθύμησα. Πέρνα για καφέ.

I was baptized in Muddy Waters

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πως να μιλήσουμε για τον Συκουτρή αν δεν τον γνωρίζετε;

 

Ο επίλογος βέβαια του σταχυολογήματος του Επικούρη με βρίσκει όσο πιο διάφωνο μπορεί να γίνει. "Αλλ' εκούσιος ή ακούσιος ο θάνατος του ήρωος, είναι πάντοτε μία έκρηξις ηφαιστείου. Να έτσι εξαφνικά σπα το δοχείον της ζωής του, συντρίβεται και συντρίβει όλα γύρω του, φλέγεται και φλέγει, φωτίζεται και φωτίζει - και τρομάζουν οι δειλοί και ταπεινοί και φθονεροί."

 

Η αυτοκτονία στη δική μου φιλοσοφία, είναι κατά βάση Μ@λακία αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που σαφώς δικαιολογείται.

Η εκδοχή του" γειά σου άπονε ντουνιά που σαι χοντρομ@λάκας και ποτέ σου δεν κατάλαβες τι grande που μαι" δεν εμπίπτει σε αυτές.

Αν και πουλάει εδώ και αιώνες....

 

ΥΓ: Σε πεθύμησα. Πέρνα για καφέ.

Κι εγώ μωρό μου. I will.

 

Αν έχεις τις σκέψεις του για την παιδεραστία (και για τις οποίες είχε πλακωθεί) φέρτες.

 

Με καφέ την βγάζετε  ωρέ    ;D

Μπααα. Τον έκοψα.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

..Ο Συκουτρής είχε κάνει μια πολύ ωραία μετάφραση του συμποσίου του Πλάτωνα, για την ακαδημία Αθηνών, την οποία και έχω. Προσέθεσε ένα μακροσκελή πρόλογο-ερμηνεία του όρου "Πλατωνικός 'ερωτας", η οποία ερμηνεία απέχει παρασάγκας από αυτήν που όλοι ξέρουμε.

..."Πλατωνικός έρωτας" λοιπόν, είναι μια σχέση ζωής ανάμεσα στον μέντορα-εραστή και τον μαθητή-ερωμένο. Ο εραστής, ο οποίος ήταν πάντοτε άντρας υψηλού κοινωνικού στάτους, επέλεγε έναν νεαρό έφηβο, του οποίου την εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, αναλάμβανε μέχρι και την ενηλικίωση αυτού. Η επιλογή του εφήβου, ήταν τιμή για την οικογένειά του και η εκπαίδευσή του περιελάμβανε : φιλοσοφια, πολιτική ρητορεία, συμμετοχή σε συμπόσια,πολεμικές τέχνης και εισαγωγή σε όλους τους κοινωνικούς κανόνες συμπεριφοράς της εποχής, μιας και ο έρωτας ήταν κάτι απελευθερωμένο, περισσότερο συνυφασμένος με την φυσική "λατρεία" του γυμνού, όμορφου και καλογυμνασμένου σώματος, το οποίο έπρεπε πάντα να συνοδεύεται από ένα καλλιεργημένο πνεύμα. Όταν ο μαθητής-ερωμένος ενηλικιωθεί, τότεη σχέση του με τον μέντορα αλλάζει και μετατρέπεται σε φιλική σχέση ζωής,μέχρι τον θάνατο. Ο ερωμένος μπορεί πια ναγίνει ο ίδιος εραστής και ταυτόχρονα να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια.  Ο Συκουτρής αναφέρει πηγές που υποστηρίζουν ότι αυτές οι στενές, σχεδόν οικογενειακού τύπου, ομόφυλες σχέσεις μεταξύ ανδρών, έχουν τις ρίζες τους στην ζωή των Δωρικών, νομαδικών-πολεμικών φύλων, που ακριβώς επειδή ταξίδευαν ζώντας μακριά απο τις εστίες τους, είχαν την αναγκη στενών διαπροσωπικών-ψυχοσυναισθηματικών σχέσεων.

...Αυτές οι ερμηνείες εν έτει 1936, θεωρήθηκαν ιδιαιτέρως τολμηρές απο την ακαδημία, τους θρησκευτικούς εκπροσώπους, πανεπιστημιακούς κλπ και οδήγησαν σε μια πρωτοφανή προσπάθεια φίμωσης και λασπολογίας εναντίον του, που ενδεχομένως να ευθύνεται για την κοινωνική και ακαδημαική του απομόνωση και το τέλος του. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι η εισαγωγή-πρόλογος (κείμενο μεγαλύτερο από το ακαδημαικό συμπόσιο) αποτέλεσε τηνπρώτη έκδοση της ακαδημίας αθηνών, κείμενο που δυστυχώς παραμένει θαμμένο, μέχρι και σήμερα.

 

Υ.γ Ο πρόλογος του Συκουτρή, αποτελεί ένα ξεκάθαρα ιστορικό, φιλοσοφικό και φιλολογικό κείμενο, που παραπέμπει σε γνωστούς ξένους μελετητές της εποχής, αναφέρει την ιστορία, τις ρίζες και το είδος των σχέσεων της εποχής και όχι ένα μανιφέστο υπέρ της ομοφυλοφιλίας (αυτά, για να προλάβω τους τυχόν εξυπνους  ;))

 

Υ.γ2 Πάω να παίξω κιθάρα με τον ερωμένο μου  ;D    

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

..Ο Συκουτρής είχε κάνει μια πολύ ωραία μετάφραση του συμποσίου του Πλάτωνα, για την ακαδημία Αθηνών, την οποία και έχω. Προσέθεσε ένα μακροσκελή πρόλογο-ερμηνεία του όρου "Πλατωνικός 'ερωτας", η οποία ερμηνεία απέχει παρασάγκας από αυτήν που όλοι ξέρουμε.

..."Πλατωνικός έρωτας" λοιπόν, είναι μια σχέση ζωής ανάμεσα στον μέντορα-εραστή και τον μαθητή-ερωμένο. Ο εραστής, ο οποίος ήταν πάντοτε άντρας υψηλού κοινωνικού στάτους, επέλεγε έναν νεαρό έφηβο, του οποίου την εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, αναλάμβανε μέχρι και την ενηλικίωση αυτού. Η επιλογή του εφήβου, ήταν τιμή για την οικογένειά του και η εκπαίδευσή του περιελάμβανε : φιλοσοφια, πολιτική ρητορεία, συμμετοχή σε συμπόσια,πολεμικές τέχνης και εισαγωγή σε όλους τους κοινωνικούς κανόνες συμπεριφοράς της εποχής, μιας και ο έρωτας ήταν κάτι απελευθερωμένο, περισσότερο συνυφασμένος με την φυσική "λατρεία" του γυμνού, όμορφου και καλογυμνασμένου σώματος, το οποίο έπρεπε πάντα να συνοδεύεται από ένα καλλιεργημένο πνεύμα. Όταν ο μαθητής-ερωμένος ενηλικιωθεί, τότεη σχέση του με τον μέντορα αλλάζει και μετατρέπεται σε φιλική σχέση ζωής,μέχρι τον θάνατο. Ο ερωμένος μπορεί πια ναγίνει ο ίδιος εραστής και ταυτόχρονα να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια.  Ο Συκουτρής αναφέρει πηγές που υποστηρίζουν ότι αυτές οι στενές, σχεδόν οικογενειακού τύπου, ομόφυλες σχέσεις μεταξύ ανδρών, έχουν τις ρίζες τους στην ζωή των Δωρικών, νομαδικών-πολεμικών φύλων, που ακριβώς επειδή ταξίδευαν ζώντας μακριά απο τις εστίες τους, είχαν την αναγκη στενών διαπροσωπικών-ψυχοσυναισθηματικών σχέσεων.

...Αυτές οι ερμηνείες εν έτει 1936, θεωρήθηκαν ιδιαιτέρως τολμηρές απο την ακαδημία, τους θρησκευτικούς εκπροσώπους, πανεπιστημιακούς κλπ και οδήγησαν σε μια πρωτοφανή προσπάθεια φίμωσης και λασπολογίας εναντίον του, που ενδεχομένως να ευθύνεται για την κοινωνική και ακαδημαική του απομόνωση και το τέλος του. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι η εισαγωγή-πρόλογος (κείμενο μεγαλύτερο από το ακαδημαικό συμπόσιο) αποτέλεσε τηνπρώτη έκδοση της ακαδημίας αθηνών, κείμενο που δυστυχώς παραμένει θαμμένο, μέχρι και σήμερα.

 

Υ.γ Ο πρόλογος του Συκουτρή, αποτελεί ένα ξεκάθαρα ιστορικό, φιλοσοφικό και φιλολογικό κείμενο, που παραπέμπει σε γνωστούς ξένους μελετητές της εποχής, αναφέρει την ιστορία, τις ρίζες και το είδος των σχέσεων της εποχής και όχι ένα μανιφέστο υπέρ της ομοφυλοφιλίας (αυτά, για να προλάβω τους τυχόν εξυπνους  ;))

 

 

Γεια σου ρε Συκούτρη με τα τζαβλά σου....

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου